با عکسی از لاله اسکندری بازیگر معروف سینما و تلویزیون ایران در کنار برادرش که در فضای مجازی وایرال و پر بازدید شد در ادامه مطلب همراه ما باشید.
لاله اسکندری
لاله اسکندری زادۀ آذر ماه سال ۱۳۵۴ در تربت حیدریه است.
او دانش‌آموخته رشته طراحی گرافیک از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز است.
آغاز کار وی در سینما با بازی در فیلم «متولد ماه مهر» به کارگردانی احمدرضا درویش در سال ۱۳۷۸ بود.
گردآوری: نیمکت خبر
لاله اسکندری هنرمند
لاله اسکندری هنرمند و عکاس ایرانی متولد۳۰ آذر ۱۳۵۴ در تربت حیدریه میباشد. او دانش‌آموخته گرایش طرح‌ریزی گرافیک از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز میباشد. در ادامه این مقاله بیتوته بیشتر با این هنرمند آشنا شوید.
نام :لاله اسکندری
زمان تولد :۱۳۵۴
موقعیت تولد: تربت حیدریه
تحصیلی:دانش آموخته گرایش طرح‌ریزی گرافیک
همسر:ساسان فیروز
لاله اسکندری در تربت حیدریه در زمان ۳۰ آذر ۱۳۵۴ چشم به جهان گشود. پدر لاله اسکندری کاشمری بوده ولی اصلیت مادرش از تربیت حیدریه میباشد. لاله اسکندری، سومین فرزند خانواده میباشد. این هنرمند دارای ۱ خواهر به نام سارا( گریمور) و ۱ برادر( اهل کانادا) کوچکتر و همین طور ۱ برادر بنام سیامک (تحصیل کرده هنرهای زیبا) و ۱ خواهر بنام ستاره ( هنرمند) که بزرگ تر از خودش هستند، می باشد. عبدالحسین اسکندری، گوینده و مجری رادیو و تلویزیون عموی لاله اسکندری می باشد.
زندگینامه لاله اسکندری
لاله اسکندری دانش‌آموخته گرایش طرح‌ریزی گرافیک از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز میباشد. ابتدا کار او در سینما با بازی در فیلم «زاده ماه مهر» به کارگردانی احمدرضا درویش در سال ۱۳۷۸ بود. او همین طور در زمینه هنرهای تجسمی پرکاری‌های گوناگونی داشته‌میباشد که حاوی چندین نمایشگاه تصویرها، نقاشی و موزاییک در داخل و خارج از کشور میباشد. لازم میباشد گفته شود ایشان از سال ۱۳۸۷ تا کنون با شهرداری تهران سمت زیباسازی شهری پرکاری خود را ادامه داده‌میباشد.
لاله اسکندری در سن ۳۲ سالگی یعنی در سال ۱۳۹۰ با فردی به نام ساسان فیروزی ازدواج کرد.
لاله اسکندری و همسرش
– کاندیدای تندیس حافظ برای سریال مشق عشق سال ۱۳۸۵
– کاندیدای بهترین هنرمند بازی کردن نقش اول و مکمل جشنواره جام جم تلویزیون برای فیلم لرزش زندگی (بازی کردن نقش اول) و تنهایی (بازی کردن نقش مکمل) (سال ۱۳۸۸) و دریافت پاداش ۱ سن پرکاری گرانمایه در فضا بازیگری از جشنواره جام جم
– تندیس جشن حافظ برای بازی کردن نقش اول سریال رقص پرواز (سال ۱۳۸۹)
– هنرمند برتر تلویزیون از جهت شبکه ۳ سیما برای سریال سالهای برف و بنفشه (سال ۱۳۸۶)
– کاندید بهترین هنرمند بازی کردن نقش اول زن برای فیلم خانواده ارنست جشنواره هنرهای کیش (سال ۱۳۹۰)
– سرنوشت به عنوان بهترین هنرمند زن در اولین جشنواره فیلم ویدئویی یاس (سال ۱۳۹۱)
– کاندیدای بهترین بازیگری بازی کردن نقش اول زن برای فیلم خراش در جشنواره جام جم تلویزیون (سال ۱۳۹۲)
– کاندیدای بهترین بازیگری بازی کردن نقش اول زن در ۱ دهه سریال‌های تلویزیونی با موضوع دفاع مقدس برای سریال تلوزیونی رقص پرواز در جشنواره جام جم (سال ۱۳۹۲)
– کاندیدای جشن حافظ بهترین بازیگری بازی کردن نقش اول زن برای سریال اولین انتخاب (سال ۱۳۹۳)
– عنوان بین‌المللی ملی منطقه ای استانی
– کشور هندوستان سال ۱۳۹۰ پونا piff داور نهمین جشنواره فیلم
– داور جشنواه فیلم فجر به عنوان نماینده اداره میراث فرهنگی کشور (سال ۱۳۹۱)
– داور جشنواه بین‌المللی فیلم فجر کودک (مهرماه سال ۱۳۹۱)
– داور جشنواه فیلم فجراستان کرمان (سال ۱۳۹۱)
| زاده ماه مهر(۱۳۷۸) | شراره (۱۳۷۸) | این زن حرف نمیزند (۱۳۸۱) | گرداب (۱۳۸۳) |
| شوریده (۱۳۸۳) | خورشید بر همه یکسان می‌تابد ( ۱۳۸۴ ) | مخمصه (۱۳۸۵) | راننده تاکسی ( ۱۳۸۵ ) |
| شیرین ( ۱۳۸۶ ) | خانواده ارنست (۱۳۸۸) | مالیخولیا (۱۳۹۴) | نطفه شوم (۱۳۹۲) |
| دریاچه ماهی (۱۳۹۴) | ماهور (۱۳۹۶) | هزارپا (۱۳۹۶) | رؤیای سهراب (۱۳۹۷) |
| سیمین (۱۳۹۷) | تیغ و ترمه (۱۳۹۷) | () |
| خاک سرخ (۱۳۷۹) | مشق عشق ( ۱۳۸۲ ) | رسم عاشقی (۱۳۸۳) | رقص پرواز (۱۳۸۳) |
| در چشم باد (۱۳۸۴–۱۳۸۸) | سالهای برف و بنفشه (۱۳۸۵) | همچون سرو (۱۳۸۹) | مادر (۱۳۹۰) |
| دولت پنهان (۱۳۹۰-۹۱) | اولین انتخاب( ۱۳۹۲ ) | بی‌تاب (۱۳۹۲) | شیوع (۱۳۹۴) |
| محکومین (۱۳۹۶) | تعطیلات رؤیایی (۱۳۹۶) | خانواده دکتر ماهان (۱۳۹٨) | جشن سربرون (۱۴٠٠) |
| آهوی من مارال ( ۱۴۰۰) | شب‌های مافیا ( ١۴٠٠) |
| اوهام ( ۱۳۸۵) | سایه روشن ( ۱۳۸۵) | مهمانخانه ای در برف (۱۳۸۶ ) |
| تنهایی (۱۳۸۶ ) | سرقت ( ۱۳۸۶) | آخرین بازی کردن نقش ( ۱۳۸۶ ) |
| ناشناس ( ۱۳۸۶) | روزهای بهم ریخته ( ۱۳۸۶ ) | خشاب خالی (۱۳۸۷) |
| لرزش زندگی ۱۳۸۷ ) | گروگان (۱۳۸۸) | خراش (۱۳۹۰) |
| نخل گریان (۱۳۹۰) | اولین تکیه گاه ( ۱۳۹۲ ) | سلمان ( ۱۳۹۳ ) |
لاله اسکندری هنرمند و عکاس
زندگینامه لاله اسکندری هنرمند و عکاس
لاله اسکندری و خواهرش ستاره و مادرش
زندگی هنری لاله اسکندری
آثار هنری لاله اسکندری
جوایز و افتخارات لاله اسکندری
لاله اسکندری هنرمند
لاله اسکندری هنرمند و خواهرانش
لاله اسکندری هنرمند با استعداد
لاله اسکندری هنرمند
لاله اسکندری هنرمند و عکاس ایرانی متولد۳۰ آذر ۱۳۵۴ در تربت حیدریه میباشد. او دانش‌آموخته گرایش طرح‌ریزی گرافیک از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز میباشد. در ادامه این مقاله بیتوته بیشتر با این هنرمند آشنا شوید.
نام :لاله اسکندری
زمان تولد :۱۳۵۴
موقعیت تولد: تربت حیدریه
تحصیلی:دانش آموخته گرایش طرح‌ریزی گرافیک
همسر:ساسان فیروز
لاله اسکندری در تربت حیدریه در زمان ۳۰ آذر ۱۳۵۴ چشم به جهان گشود. پدر لاله اسکندری کاشمری بوده ولی اصلیت مادرش از تربیت حیدریه میباشد. لاله اسکندری، سومین فرزند خانواده میباشد. این هنرمند دارای ۱ خواهر به نام سارا( گریمور) و ۱ برادر( اهل کانادا) کوچکتر و همین طور ۱ برادر بنام سیامک (تحصیل کرده هنرهای زیبا) و ۱ خواهر بنام ستاره ( هنرمند) که بزرگ تر از خودش هستند، می باشد. عبدالحسین اسکندری، گوینده و مجری رادیو و تلویزیون عموی لاله اسکندری می باشد.
زندگینامه لاله اسکندری
لاله اسکندری دانش‌آموخته گرایش طرح‌ریزی گرافیک از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز میباشد. ابتدا کار او در سینما با بازی در فیلم «زاده ماه مهر» به کارگردانی احمدرضا درویش در سال ۱۳۷۸ بود. او همین طور در زمینه هنرهای تجسمی پرکاری‌های گوناگونی داشته‌میباشد که حاوی چندین نمایشگاه تصویرها، نقاشی و موزاییک در داخل و خارج از کشور میباشد. لازم میباشد گفته شود ایشان از سال ۱۳۸۷ تا کنون با شهرداری تهران سمت زیباسازی شهری پرکاری خود را ادامه داده‌میباشد.
لاله اسکندری در سن ۳۲ سالگی یعنی در سال ۱۳۹۰ با فردی به نام ساسان فیروزی ازدواج کرد.
لاله اسکندری و همسرش
– کاندیدای تندیس حافظ برای سریال مشق عشق سال ۱۳۸۵
– کاندیدای بهترین هنرمند بازی کردن نقش اول و مکمل جشنواره جام جم تلویزیون برای فیلم لرزش زندگی (بازی کردن نقش اول) و تنهایی (بازی کردن نقش مکمل) (سال ۱۳۸۸) و دریافت پاداش ۱ سن پرکاری گرانمایه در فضا بازیگری از جشنواره جام جم
– تندیس جشن حافظ برای بازی کردن نقش اول سریال رقص پرواز (سال ۱۳۸۹)
– هنرمند برتر تلویزیون از جهت شبکه ۳ سیما برای سریال سالهای برف و بنفشه (سال ۱۳۸۶)
– کاندید بهترین هنرمند بازی کردن نقش اول زن برای فیلم خانواده ارنست جشنواره هنرهای کیش (سال ۱۳۹۰)
– سرنوشت به عنوان بهترین هنرمند زن در اولین جشنواره فیلم ویدئویی یاس (سال ۱۳۹۱)
– کاندیدای بهترین بازیگری بازی کردن نقش اول زن برای فیلم خراش در جشنواره جام جم تلویزیون (سال ۱۳۹۲)
– کاندیدای بهترین بازیگری بازی کردن نقش اول زن در ۱ دهه سریال‌های تلویزیونی با موضوع دفاع مقدس برای سریال تلوزیونی رقص پرواز در جشنواره جام جم (سال ۱۳۹۲)
– کاندیدای جشن حافظ بهترین بازیگری بازی کردن نقش اول زن برای سریال اولین انتخاب (سال ۱۳۹۳)
– عنوان بین‌المللی ملی منطقه ای استانی
– کشور هندوستان سال ۱۳۹۰ پونا piff داور نهمین جشنواره فیلم
– داور جشنواه فیلم فجر به عنوان نماینده اداره میراث فرهنگی کشور (سال ۱۳۹۱)
– داور جشنواه بین‌المللی فیلم فجر کودک (مهرماه سال ۱۳۹۱)
– داور جشنواه فیلم فجراستان کرمان (سال ۱۳۹۱)
| زاده ماه مهر(۱۳۷۸) | شراره (۱۳۷۸) | این زن حرف نمیزند (۱۳۸۱) | گرداب (۱۳۸۳) |
| شوریده (۱۳۸۳) | خورشید بر همه یکسان می‌تابد ( ۱۳۸۴ ) | مخمصه (۱۳۸۵) | راننده تاکسی ( ۱۳۸۵ ) |
| شیرین ( ۱۳۸۶ ) | خانواده ارنست (۱۳۸۸) | مالیخولیا (۱۳۹۴) | نطفه شوم (۱۳۹۲) |
| دریاچه ماهی (۱۳۹۴) | ماهور (۱۳۹۶) | هزارپا (۱۳۹۶) | رؤیای سهراب (۱۳۹۷) |
| سیمین (۱۳۹۷) | تیغ و ترمه (۱۳۹۷) | () |
| خاک سرخ (۱۳۷۹) | مشق عشق ( ۱۳۸۲ ) | رسم عاشقی (۱۳۸۳) | رقص پرواز (۱۳۸۳) |
| در چشم باد (۱۳۸۴–۱۳۸۸) | سالهای برف و بنفشه (۱۳۸۵) | همچون سرو (۱۳۸۹) | مادر (۱۳۹۰) |
| دولت پنهان (۱۳۹۰-۹۱) | اولین انتخاب( ۱۳۹۲ ) | بی‌تاب (۱۳۹۲) | شیوع (۱۳۹۴) |
| محکومین (۱۳۹۶) | تعطیلات رؤیایی (۱۳۹۶) | خانواده دکتر ماهان (۱۳۹٨) | جشن سربرون (۱۴٠٠) |
| آهوی من مارال ( ۱۴۰۰) | شب‌های مافیا ( ١۴٠٠) |
| اوهام ( ۱۳۸۵) | سایه روشن ( ۱۳۸۵) | مهمانخانه ای در برف (۱۳۸۶ ) |
| تنهایی (۱۳۸۶ ) | سرقت ( ۱۳۸۶) | آخرین بازی کردن نقش ( ۱۳۸۶ ) |
| ناشناس ( ۱۳۸۶) | روزهای بهم ریخته ( ۱۳۸۶ ) | خشاب خالی (۱۳۸۷) |
| لرزش زندگی ۱۳۸۷ ) | گروگان (۱۳۸۸) | خراش (۱۳۹۰) |
| نخل گریان (۱۳۹۰) | اولین تکیه گاه ( ۱۳۹۲ ) | سلمان ( ۱۳۹۳ ) |
لاله اسکندری هنرمند و عکاس
زندگینامه لاله اسکندری هنرمند و عکاس
لاله اسکندری و خواهرش ستاره و مادرش
زندگی هنری لاله اسکندری
آثار هنری لاله اسکندری
جوایز و افتخارات لاله اسکندری
لاله اسکندری هنرمند
لاله اسکندری هنرمند و خواهرانش
لاله اسکندری هنرمند با استعداد
لاله اسکندری هنرمند
لاله اسکندری هنرمند و عکاس ایرانی متولد۳۰ آذر ۱۳۵۴ در تربت حیدریه میباشد. او دانش‌آموخته گرایش طرح‌ریزی گرافیک از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز میباشد. در ادامه این مقاله بیتوته بیشتر با این هنرمند آشنا شوید.
نام :لاله اسکندری
زمان تولد :۱۳۵۴
موقعیت تولد: تربت حیدریه
تحصیلی:دانش آموخته گرایش طرح‌ریزی گرافیک
همسر:ساسان فیروز
لاله اسکندری در تربت حیدریه در زمان ۳۰ آذر ۱۳۵۴ چشم به جهان گشود. پدر لاله اسکندری کاشمری بوده ولی اصلیت مادرش از تربیت حیدریه میباشد. لاله اسکندری، سومین فرزند خانواده میباشد. این هنرمند دارای ۱ خواهر به نام سارا( گریمور) و ۱ برادر( اهل کانادا) کوچکتر و همین طور ۱ برادر بنام سیامک (تحصیل کرده هنرهای زیبا) و ۱ خواهر بنام ستاره ( هنرمند) که بزرگ تر از خودش هستند، می باشد. عبدالحسین اسکندری، گوینده و مجری رادیو و تلویزیون عموی لاله اسکندری می باشد.
زندگینامه لاله اسکندری
لاله اسکندری دانش‌آموخته گرایش طرح‌ریزی گرافیک از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز میباشد. ابتدا کار او در سینما با بازی در فیلم «زاده ماه مهر» به کارگردانی احمدرضا درویش در سال ۱۳۷۸ بود. او همین طور در زمینه هنرهای تجسمی پرکاری‌های گوناگونی داشته‌میباشد که حاوی چندین نمایشگاه تصویرها، نقاشی و موزاییک در داخل و خارج از کشور میباشد. لازم میباشد گفته شود ایشان از سال ۱۳۸۷ تا کنون با شهرداری تهران سمت زیباسازی شهری پرکاری خود را ادامه داده‌میباشد.
لاله اسکندری در سن ۳۲ سالگی یعنی در سال ۱۳۹۰ با فردی به نام ساسان فیروزی ازدواج کرد.
لاله اسکندری و همسرش
– کاندیدای تندیس حافظ برای سریال مشق عشق سال ۱۳۸۵
– کاندیدای بهترین هنرمند بازی کردن نقش اول و مکمل جشنواره جام جم تلویزیون برای فیلم لرزش زندگی (بازی کردن نقش اول) و تنهایی (بازی کردن نقش مکمل) (سال ۱۳۸۸) و دریافت پاداش ۱ سن پرکاری گرانمایه در فضا بازیگری از جشنواره جام جم
– تندیس جشن حافظ برای بازی کردن نقش اول سریال رقص پرواز (سال ۱۳۸۹)
– هنرمند برتر تلویزیون از جهت شبکه ۳ سیما برای سریال سالهای برف و بنفشه (سال ۱۳۸۶)
– کاندید بهترین هنرمند بازی کردن نقش اول زن برای فیلم خانواده ارنست جشنواره هنرهای کیش (سال ۱۳۹۰)
– سرنوشت به عنوان بهترین هنرمند زن در اولین جشنواره فیلم ویدئویی یاس (سال ۱۳۹۱)
– کاندیدای بهترین بازیگری بازی کردن نقش اول زن برای فیلم خراش در جشنواره جام جم تلویزیون (سال ۱۳۹۲)
– کاندیدای بهترین بازیگری بازی کردن نقش اول زن در ۱ دهه سریال‌های تلویزیونی با موضوع دفاع مقدس برای سریال تلوزیونی رقص پرواز در جشنواره جام جم (سال ۱۳۹۲)
– کاندیدای جشن حافظ بهترین بازیگری بازی کردن نقش اول زن برای سریال اولین انتخاب (سال ۱۳۹۳)
– عنوان بین‌المللی ملی منطقه ای استانی
– کشور هندوستان سال ۱۳۹۰ پونا piff داور نهمین جشنواره فیلم
– داور جشنواه فیلم فجر به عنوان نماینده اداره میراث فرهنگی کشور (سال ۱۳۹۱)
– داور جشنواه بین‌المللی فیلم فجر کودک (مهرماه سال ۱۳۹۱)
– داور جشنواه فیلم فجراستان کرمان (سال ۱۳۹۱)
| زاده ماه مهر(۱۳۷۸) | شراره (۱۳۷۸) | این زن حرف نمیزند (۱۳۸۱) | گرداب (۱۳۸۳) |
| شوریده (۱۳۸۳) | خورشید بر همه یکسان می‌تابد ( ۱۳۸۴ ) | مخمصه (۱۳۸۵) | راننده تاکسی ( ۱۳۸۵ ) |
| شیرین ( ۱۳۸۶ ) | خانواده ارنست (۱۳۸۸) | مالیخولیا (۱۳۹۴) | نطفه شوم (۱۳۹۲) |
| دریاچه ماهی (۱۳۹۴) | ماهور (۱۳۹۶) | هزارپا (۱۳۹۶) | رؤیای سهراب (۱۳۹۷) |
| سیمین (۱۳۹۷) | تیغ و ترمه (۱۳۹۷) | () |
| خاک سرخ (۱۳۷۹) | مشق عشق ( ۱۳۸۲ ) | رسم عاشقی (۱۳۸۳) | رقص پرواز (۱۳۸۳) |
| در چشم باد (۱۳۸۴–۱۳۸۸) | سالهای برف و بنفشه (۱۳۸۵) | همچون سرو (۱۳۸۹) | مادر (۱۳۹۰) |
| دولت پنهان (۱۳۹۰-۹۱) | اولین انتخاب( ۱۳۹۲ ) | بی‌تاب (۱۳۹۲) | شیوع (۱۳۹۴) |
| محکومین (۱۳۹۶) | تعطیلات رؤیایی (۱۳۹۶) | خانواده دکتر ماهان (۱۳۹٨) | جشن سربرون (۱۴٠٠) |
| آهوی من مارال ( ۱۴۰۰) | شب‌های مافیا ( ١۴٠٠) |
| اوهام ( ۱۳۸۵) | سایه روشن ( ۱۳۸۵) | مهمانخانه ای در برف (۱۳۸۶ ) |
| تنهایی (۱۳۸۶ ) | سرقت ( ۱۳۸۶) | آخرین بازی کردن نقش ( ۱۳۸۶ ) |
| ناشناس ( ۱۳۸۶) | روزهای بهم ریخته ( ۱۳۸۶ ) | خشاب خالی (۱۳۸۷) |
| لرزش زندگی ۱۳۸۷ ) | گروگان (۱۳۸۸) | خراش (۱۳۹۰) |
| نخل گریان (۱۳۹۰) | اولین تکیه گاه ( ۱۳۹۲ ) | سلمان ( ۱۳۹۳ ) |
لاله اسکندری هنرمند و عکاس
زندگینامه لاله اسکندری هنرمند و عکاس
لاله اسکندری و خواهرش ستاره و مادرش
زندگی هنری لاله اسکندری
آثار هنری لاله اسکندری
جوایز و افتخارات لاله اسکندری
لاله اسکندری هنرمند
لاله اسکندری هنرمند و خواهرانش
لاله اسکندری هنرمند با استعداد
ستاره اسکندری (متولد ۲۵ خرداد ۱۳۵۳ در تربت حیدریه) هست
ستاره اسکندری (متولد ۲۵ خرداد ۱۳۵۳ در تربت حیدریه) هنرمند ایرانی سینما و تلویزیون هست. ستاره اسکندری دانشجوی شاخه مترجمی زبان بود اما به خاطر کار در تئاتر از ادامه تحصیل انصراف داد و …
ستاره اسکندری (متولد ۲۵ خرداد ۱۳۵۳ در تربت حیدریه) هنرمند ایرانی سینما و تلویزیون هست. آوازه او بیشتر به خاطر بازی در سریال‌های تلویزیونی هست که آن را از سال ۱۳۷۳ آغاز کرده، مخصوصاً سریال نرگس که بعد از رحلت پوپک گلدره نقش داشتن نرگس را در آن بازی می‌کرد. او برنده پاداش بهترین هنرمند زن در جشنواره تئاتر فجر ۱۳۷۹ برای بازی در نمایش «سعادت لرزان مردمان تیره‌روز» شده هست.
زندگی و پیشه ستاره اسکندری
ستاره اسکندری دانشجوی شاخه مترجمی زبان بود اما به خاطر کار در تئاتر از ادامه تحصیل انصراف داد. از تئاتر ابتدا کرد و ۳ بار هم کاندید دریافت پاداش از جشنواره تئاتر دانشجویی شد. ابتدا کار او در سینما با بازی در فیلم «حریف دل» عبدالرضا گنجی در سال ۱۳۷۵ بود. او ۲ خواهر هنرمند به نام‌های لاله اسکندری (هنرمند) و سارا اسکندری (چهره پرداز) دارد. ستاره همچنین برادرزاده عبدالحسین اسکندری گوینده و مجری رادیو و تلویزیون هست و او برادر عکاسی به نام سیامک اسکندری دارد.
ستاره اسکندری در سریال های نظیر: نرگس، صورتحساب ۸، دندون طلا، حیرانی، ماه مهربان، ایستگاه، پشتیبان و مسافر ری حضور داشته هست. اسکندری در تئاتر هم با بزرگانی مثل بهرام بیضایی، محمد رحمانیان و داوود میر باقری همکاری کرده هست و در سال ۷۹ پاداش بهترین هنرمند زن جشنواره تئاتر فجر را برای نمایش سعادت لرزان مردمان تیره روز و دومین پاداش اش به عنوان هنرمند برتر جشنواره تئاتر، در سی و سومین دوران و برای بازی در نمایش هم هوایی را به دست آورد.
با ستاره اسکندری گفت و گویی انجام داده ایم که در ادامه می خوانید:
برگشت دوباره به تلویزیون
ستاره اسکندری: اولین بار در کاری به نام « ایستگاه آذر » که تهیه‌کننده آن کار آقای ایرج محمدی بودند، با ایشان همکاری داشتم و بعدها بعد از چند سال تجربه پیروز « نرگس » را داشتم که باز هم ایشان تهیه‌کننده کار بودند؛ به همین خاطر وقتی این بار پیشنهاد کار را دادند و توضیحاتی از نقش داشتن را ارائه کردند احساس خوبی پیدا کردم تا جایی که بعد از حدود ۳ سال دوری از تلویزیون پذیرفتم در خدمت این پروژه باشم. از سویی آقای محمدی کارگردان کار بودند که او را بیشتر به عنوان فیلمنامه‌نویس می‌شناختم که فیلمنامه‌هایش را دوست داشتم چون نگاه انسانی خوبی در کارهایش دارد. در کنار اینها گروه هنرمندان و عوامل خوبی در کار هستند.
اطمینان من به نام‌ها
ستاره اسکندری: به نوعی وجود نام‌هایی مشابه آقای محمدی به عنوان تهیه‌کننده که متخصص و با تجربه در کارشان هستند سبب اطمینان من میشود. من آمده از تئاتر و بعد هم بچه تلویزیون هستم که در آن سال‌ها کار پیشه‌ای انجام داده‌ام. واقعیت این هست که اگر شناخت و شهرتی در مورد من است همه آن را مدیون تلویزیون هستم؛ به همین خاطر هم این آلرژی‌ها را دارم و دلم نمی‌خواهد که اتفاق ناخوشایندی بیفتد و ریزش بیننده داشته باشم چون برایم خیلی مهم هست. حتی وقتی از تلویزیون دوری می‌گیرم به تندی دلتنگ آن می‌شوم. من به‌طور اتفاقی جزو بازیگرانی هستم که به تندی مدیوم تلویزیون را دوست دارم. از سویی مردم را دوست دارم و هیچ رسانه‌ای به اندازه تلویزیون تو را با مردم صمیمی نمی‌کند.
نگاه بدبینانه‌ای ندارم!
ستاره اسکندری: من خیلی نگاه بدبینانه‌ای ندارم و ترجیحم این هست که در کار اعتمادم را به مردم‌هایی که می‌شناسم حفظ کنم. بعد هم به نظرم تلاش پیشه‌ای مردم‌ها یک برآیندی دارد و زمینه تو با آنها بریدن نمی‌شود؛ حتی اگر در کارشان بازی نکنی اما تلاش‌شان را رصد می‌کنی و در عملکرد کماکان آلرژی‌های آنها را می‌شناسید. از طرفی به این معتقدم که آدمیزاد جایزالخطاست و فکر میکنم با یکی، ۲ کار زمینه کوشش‌های تو از بین نمی‌رود. مردم ما خیلی هوشمند هستند. هنوز بعد از سال‌ها که از پخش سریال « نرگس » یا « مرگ تدریجی یک رویا » می‌گذرد مردم من را با آن کارها به یاد دارند.
بالاتر از سیاهی نیست
ستاره اسکندری: احساس میکنم این روزها گستاخی بیشتری پیدا کرده‌ام. البته وقتی در زندگی مسائل مختلفی را تجربه می‌کنی مثل مرگ عزیزانت، نگاهت به همه چیز عوض میشود. من بعد از فوت عموی بینهایت عزیزم، عبدالحسین اسکندری که واقعا به هم خیلی نزدیک بودیم و به نوعی حکم یک برادر بزرگتر را برای ما داشت، این احساس را پیدا کردم. وقتی که ایشان را از دست دادم، حس کردم حدی از تلخی را تجربه کردم که دیگر بالاتر از آن چیزی وجود ندارد. بنابراین ۲ عکس‌العمل نشان می‌دهی؛ یا درگیر آن فضا می‌شوی و زندگی‌ات را سیاه می‌کنی و یا اینکه به این عملکرد می‌رسی که بالاتر از سیاهی رنگی نیست.
درک مفهوم زندگی
ستاره اسکندری: زیاد منتظر آینده و آمدن آن نیستم. برخلاف دهه ۲۰ سالگی‌ام، این روزها هیچ سرعت‌ای برای آمدن به فردا ندارم. آن زمانه انگار درک درستی از مفهوم زندگی نداشتم ولی در ۴۱ سالگی مفهوم زندگی را به خوبی درک کرده‌ام و در عملکرد هیچ سرعت‌ای برای آمدن به فردا ندارم ولی در عین حال آگاه به این موضوع هستم که فردا و فرداها چقدر سریع و سریع دنبال هم می‌دوند و گاهی اوقات به خودم می‌گویم چقدر خودمان را درگیر رقم و رقم کرده‌ایم.
ما خلقی هستیم که آواز خروس را فراموش کرده و مدام خودمان را درگیر اعداد و ارقام کرده‌ایم؛ در حالی‌که طبیعت کار خودش را می‌کند اما ما با این اعداد و ارقام دوست داریم به یک کمیت و سرشماری برسیم که در عملکرد آن کیفیت را از دست داده‌ایم. حس میکنم الان دلم نسبت به دهه ۲۰ زندگیام جوان‌تر هست.
دوست‌داشتن زندگی
ستاره اسکندری: حس میکنم که دیگر چیزی برای اضطراب وجود ندارد. البته اگر بخواهم راستش را بگویم تنها ترسی که دارم اضطراب از جان هست. البته منظورم نفس مرگ هست. هنوز با مرگ آنچنان کنار نیامده‌ام و خیلی هم دوست ندارم به آن فکر کنم. خیلی زندگی را دوست دارم؛ مخصوصا بوی زندگی را دوست دارم و می‌توانم بگویم تنها ترسی که دارم مرگ هست. تنها در مساوی مرگ هست که حس استیصال دارم، ۹ حتی بیماری. به نظر من در بیماری‌ها امید وجود دارد ولی در مرگ با خودم می‌گویم: «چقدر لوس؛ این همه زحمت کشیدیم خب اکنون چه میشود. بازهم در این دنیا باشیم. » (باخنده)
لاله اسکندری خواهر ستاره اسکندری
رابطه من و لاله
ستاره اسکندری: رابطه بینهایت خوبی با لاله و به صورت کلی اعضای خانواده‌ام دارم و معمولا همواره در کنار هم هستیم ولی دوست ندارم به صرف اینکه خواهر بزرگتر هستم، دیدگاه‌ها و نگاه خود را به خواهرم و یا حتی دیگران تحمیل کنم. هر انسانی جهان‌بینی خودش را دارد که آن را با کسب تجربیات مختلف در زندگی و کارش به دست آورده. من و لاله مثل ۲ دوست صمیمی در کنار هم هستیم، گفت‌وگو و درددل کردن یکی از دوست‌داشتنی‌ترین کارهایی هست که بین ما رخ می‌دهد ولی با این حال هرکدام دنیا و نگاه خودمان را داریم.
اتفاقات غیرقابل باور
ستاره اسکندری: افسوس‌های زندگیام خیلی کم شده هست. مفاهیم امید، آرمان، افسوس و … که در طی قرون و اعصار برای ما ساخته شده‌اند که به نظرم کمی ما را از اصل زندگی دور می‌کنند، برای من مفاهیم خود را از دست داده‌اند. همیشه با خودم آرزو میکنم که این نگاه زندگی، حق همه مردم‌هاست و چقدر بد که مردمانی در گوشه‌هایی از این دنیا درگیر جنگ هستند و برخی آواره و کشته می‌شوند.
بچه‌هایی که واقعا بی‌تقصیر کشته می‌شوند و با خودم می‌گویم چرا سیاستمداران نگاه جدی به این کشته شدن‌ها ندارند. همه حق داشتن زندگی آرام را دارند. آنقدر نعمت روی کره خاکی وجود دارد که همه می‌توانند از یک زندگی مساوی لذت ببرند؛پس چرا باید این اتفاق‌ها رخ بدهد. همیشه با خودم می‌گویم چرا از مرگ کسی نمی‌ترسند، چرا از اینکه به آسودگی بچه‌ها را می‌کشند، نمی‌ترسند، چرا از اینکه حق زیست را به آسودگی از دیگر مردم‌ها می‌گیرند نمی‌ترسند. این موضوعات برایم باورپذیر نیست!
تصاویر ستاره اسکندری
ستاره اسکندری و خواهرش لاله اسکندری
تصاویر لاله اسکندری خواهر ستاره اسکندری
عکسها های ستاره اسکندری
تصاویر Instagram ستاره اسکندری
عکسها خواهر ستاره اسکندری
عکسها های جدید ستاره اسکندری
ستاره اسکندری (متولد ۲۵ خرداد ۱۳۵۳ در تربت حیدریه) هست
ستاره اسکندری (متولد ۲۵ خرداد ۱۳۵۳ در تربت حیدریه) هنرمند ایرانی سینما و تلویزیون هست. ستاره اسکندری دانشجوی گرایش مترجمی زبان بود اما به خاطر کار در تئاتر از ادامه تحصیل انصراف داد و …
ستاره اسکندری (متولد ۲۵ خرداد ۱۳۵۳ در تربت حیدریه) هنرمند ایرانی سینما و تلویزیون هست. محبوبیت او بیشتر به خاطر بازی در سریال‌های تلویزیونی هست که آن را از سال ۱۳۷۳ ابتدا کرده، مخصوصاً سریال نرگس که بعد از رحلت پوپک گلدره نقش بازی کردن نرگس را در آن بازی می‌کرد. او برنده پاداش بهترین هنرمند زن در جشنواره تئاتر فجر ۱۳۷۹ برای بازی در نمایش «سعادت لرزان مردمان تیره‌روز» شده هست.
زندگی و پیشه ستاره اسکندری
ستاره اسکندری دانشجوی گرایش مترجمی زبان بود اما به خاطر کار در تئاتر از ادامه تحصیل انصراف داد. از تئاتر ابتدا کرد و ۳ بار هم کاندید دریافت پاداش از جشنواره تئاتر دانشجویی شد. ابتدا کار او در سینما با بازی در فیلم «حریف دل» عبدالرضا گنجی در سال ۱۳۷۵ بود. او ۲ خواهر هنرمند به نام‌های لاله اسکندری (هنرمند) و سارا اسکندری (چهره پرداز) دارد. ستاره همچنین برادرزاده عبدالحسین اسکندری گوینده و مجری رادیو و تلویزیون هست و او برادر عکاسی به نام سیامک اسکندری دارد.
ستاره اسکندری در سریال های نظیر: نرگس، صورتحساب ۸، دندون طلا، حیرانی، ماه مهربان، ایستگاه، پشتیبان و مسافر ری حضور داشته هست. اسکندری در تئاتر هم با بزرگانی مثل بهرام بیضایی، محمد رحمانیان و داوود میر باقری همکاری کرده هست و در سال ۷۹ پاداش بهترین هنرمند زن جشنواره تئاتر فجر را برای نمایش سعادت لرزان مردمان تیره روز و دومین پاداش اش به عنوان هنرمند برتر جشنواره تئاتر، در سی و سومین دوران و برای بازی در نمایش هم هوایی را به دست آورد.
با ستاره اسکندری گفت و گویی انجام داده ایم که در ادامه می خوانید:
برگشت دوباره به تلویزیون
ستاره اسکندری: اولین بار در کاری به نام « ایستگاه آذر » که تهیه‌کننده آن کار آقای ایرج محمدی بودند، با ایشان همکاری داشتم و بعدها بعد از چند سال تجربه پیروز « نرگس » را داشتم که باز هم ایشان تهیه‌کننده کار بودند؛ به همین خاطر وقتی این بار پیشنهاد کار را دادند و توضیحاتی از نقش بازی کردن را ارائه کردند احساس خوبی پیدا کردم تا جایی که بعد از حدود ۳ سال دوری از تلویزیون پذیرفتم در خدمت این پروژه باشم. از سویی آقای محمدی کارگردان کار بودند که او را بیشتر به عنوان فیلمنامه‌نویس می‌شناختم که فیلمنامه‌هایش را دوست داشتم چون نگاه انسانی خوبی در کارهایش دارد. در کنار اینها گروه هنرمندان و عوامل خوبی در کار هستند.
اطمینان من به نام‌ها
ستاره اسکندری: به نوعی وجود نام‌هایی مشابه آقای محمدی به عنوان تهیه‌کننده که متخصص و با تجربه در کارشان هستند سبب اطمینان من میشود. من آمده از تئاتر و بعد هم بچه تلویزیون هستم که در آن سال‌ها کار پیشه‌ای انجام داده‌ام. واقعیت این هست که اگر شناخت و شهرتی در مورد من است همه آن را مدیون تلویزیون هستم؛ به همین خاطر هم این آلرژی‌ها را دارم و دلم نمی‌خواهد که اتفاق ناخوشایندی بیفتد و ریزش بیننده داشته باشم چون برایم خیلی مهم هست. حتی وقتی از تلویزیون دوری می‌گیرم به تندی دلتنگ آن می‌شوم. من دست برقضا جزو بازیگرانی هستم که به تندی مدیوم تلویزیون را دوست دارم. از سویی مردم را دوست دارم و هیچ رسانه‌ای به اندازه تلویزیون تو را با مردم صمیمی نمی‌کند.
نگاه بدبینانه‌ای ندارم!
ستاره اسکندری: من خیلی نگاه بدبینانه‌ای ندارم و ترجیحم این هست که در کار اعتمادم را به انسان‌هایی که می‌شناسم حفظ کنم. بعد هم به نظرم پرکاری پیشه‌ای انسان‌ها یک برآیندی دارد و زمینه تو با آنها بریدن نمی‌شود؛ حتی اگر در کارشان بازی نکنی اما پرکاری‌شان را رصد می‌کنی و در عملکرد کماکان آلرژی‌های آنها را می‌شناسید. از طرفی به این معتقدم که آدمیزاد جایزالخطاست و فکر میکنم با یکی، ۲ کار زمینه فعالیت‌های تو از بین نمی‌رود. مردم ما خیلی هوشمند هستند. هنوز بعد از سال‌ها که از پخش سریال « نرگس » یا « مرگ تدریجی یک رویا » می‌گذرد مردم من را با آن کارها به یاد دارند.
بالاتر از سیاهی نیست
ستاره اسکندری: احساس میکنم این روزها وقاحت بیشتری پیدا کرده‌ام. البته وقتی در زندگی مسائل مختلفی را تجربه می‌کنی مثل مرگ عزیزانت، نگاهت به همه چیز عوض میشود. من بعد از فوت عموی زیاد عزیزم، عبدالحسین اسکندری که واقعا به هم خیلی نزدیک بودیم و به نوعی حکم یک برادر بزرگتر را برای ما داشت، این احساس را پیدا کردم. وقتی که ایشان را از دست دادم، حس کردم حدی از تلخی را تجربه کردم که دیگر بالاتر از آن چیزی وجود ندارد. بنابراین ۲ عکس‌العمل نشان می‌دهی؛ یا درگیر آن فضا می‌شوی و زندگی‌ات را سیاه می‌کنی و یا اینکه به این عملکرد می‌رسی که بالاتر از سیاهی رنگی نیست.
درک مفهوم زندگی
ستاره اسکندری: زیاد منتظر آینده و آمدن آن نیستم. برخلاف دهه ۲۰ سالگی‌ام، این روزها هیچ شتاب‌ای برای آمدن به فردا ندارم. آن زمانه انگار درک درستی از مفهوم زندگی نداشتم ولی در ۴۱ سالگی مفهوم زندگی را به خوبی درک کرده‌ام و در عملکرد هیچ شتاب‌ای برای آمدن به فردا ندارم ولی در عین حال آگاه به این موضوع هستم که فردا و فرداها چقدر سریع و سریع دنبال هم می‌دوند و گاهی اوقات به خودم می‌گویم چقدر خودمان را درگیر رقم و رقم کرده‌ایم.
ما خلقی هستیم که آواز خروس را فراموش کرده و مدام خودمان را درگیر اعداد و ارقام کرده‌ایم؛ در حالی‌که طبیعت کار خودش را می‌کند اما ما با این اعداد و ارقام دوست داریم به یک کمیت و سرشماری برسیم که در عملکرد آن کیفیت را از دست داده‌ایم. حس میکنم الان دلم نسبت به دهه ۲۰ زندگیام جوان‌تر هست.
دوست‌داشتن زندگی
ستاره اسکندری: حس میکنم که دیگر چیزی برای اضطراب وجود ندارد. البته اگر بخواهم راستش را بگویم تنها ترسی که دارم اضطراب از جان هست. البته منظورم نفس مرگ هست. هنوز با مرگ آنچنان کنار نیامده‌ام و خیلی هم دوست ندارم به آن فکر کنم. خیلی زندگی را دوست دارم؛ مخصوصا بوی زندگی را دوست دارم و می‌توانم بگویم تنها ترسی که دارم مرگ هست. تنها در مساوی مرگ هست که حس استیصال دارم، ۹ حتی بیماری. به نظر من در بیماری‌ها امید وجود دارد ولی در مرگ با خودم می‌گویم: «چقدر لوس؛ این همه زحمت کشیدیم خب اکنون چه میشود. بازهم در این دنیا باشیم. » (باخنده)
لاله اسکندری خواهر ستاره اسکندری
رابطه من و لاله
ستاره اسکندری: رابطه زیاد خوبی با لاله و به صورت کلی اعضای خانواده‌ام دارم و معمولا همواره در کنار هم هستیم ولی دوست ندارم به صرف اینکه خواهر بزرگتر هستم، دیدگاه‌ها و نگاه خود را به خواهرم و یا حتی دیگران تحمیل کنم. هر انسانی جهان‌بینی خودش را دارد که آن را با کسب تجربیات مختلف در زندگی و کارش به دست آورده. من و لاله مثل ۲ دوست صمیمی در کنار هم هستیم، گفت‌وگو و درددل کردن یکی از دوست‌داشتنی‌ترین کارهایی هست که بین ما رخ می‌دهد ولی با این حال هرکدام دنیا و نگاه خودمان را داریم.
اتفاقات غیرقابل باور
ستاره اسکندری: افسوس‌های زندگیام خیلی کم شده هست. مفاهیم امید، آرمان، افسوس و … که در طی قرون و اعصار برای ما ساخته شده‌اند که به نظرم کمی ما را از اصل زندگی دور می‌کنند، برای من مفاهیم خود را از دست داده‌اند. همیشه با خودم آرزو میکنم که این نگاه زندگی، حق همه انسان‌هاست و چقدر بد که مردمانی در گوشه‌هایی از این دنیا درگیر جنگ هستند و برخی آواره و کشته می‌شوند.
بچه‌هایی که واقعا بی‌تقصیر کشته می‌شوند و با خودم می‌گویم چرا سیاستمداران نگاه جدی به این کشته شدن‌ها ندارند. همه حق داشتن زندگی آرام را دارند. آنقدر نعمت روی کره خاکی وجود دارد که همه می‌توانند از یک زندگی مساوی لذت ببرند؛پس چرا باید این اتفاق‌ها رخ بدهد. همیشه با خودم می‌گویم چرا از مرگ کسی نمی‌ترسند، چرا از اینکه به آسودگی بچه‌ها را می‌کشند، نمی‌ترسند، چرا از اینکه حق زیست را به آسودگی از دیگر انسان‌ها می‌گیرند نمی‌ترسند. این موضوعات برایم باورپذیر نیست!
تصاویر ستاره اسکندری
ستاره اسکندری و خواهرش لاله اسکندری
تصاویر لاله اسکندری خواهر ستاره اسکندری
عکسها های ستاره اسکندری
تصاویر Instagram ستاره اسکندری
عکسها خواهر ستاره اسکندری
عکسها های جدید ستاره اسکندری
ستاره اسکندری (متولد ۲۵ خرداد ۱۳۵۳ در تربت حیدریه) هست
ستاره اسکندری (متولد ۲۵ خرداد ۱۳۵۳ در تربت حیدریه) هنرمند ایرانی سینما و تلویزیون هست. ستاره اسکندری دانشجوی گرایش مترجمی زبان بود اما به خاطر کار در تئاتر از ادامه تحصیل انصراف داد و …
ستاره اسکندری (متولد ۲۵ خرداد ۱۳۵۳ در تربت حیدریه) هنرمند ایرانی سینما و تلویزیون هست. محبوبیت او بیشتر به خاطر بازی در سریال‌های تلویزیونی هست که آن را از سال ۱۳۷۳ ابتدا کرده، مخصوصاً سریال نرگس که بعد از رحلت پوپک گلدره نقش بازی کردن نرگس را در آن بازی می‌کرد. او برنده پاداش بهترین هنرمند زن در جشنواره تئاتر فجر ۱۳۷۹ برای بازی در نمایش «سعادت لرزان مردمان تیره‌روز» شده هست.
زندگی و پیشه ستاره اسکندری
ستاره اسکندری دانشجوی گرایش مترجمی زبان بود اما به خاطر کار در تئاتر از ادامه تحصیل انصراف داد. از تئاتر ابتدا کرد و ۳ بار هم کاندید دریافت پاداش از جشنواره تئاتر دانشجویی شد. ابتدا کار او در سینما با بازی در فیلم «حریف دل» عبدالرضا گنجی در سال ۱۳۷۵ بود. او ۲ خواهر هنرمند به نام‌های لاله اسکندری (هنرمند) و سارا اسکندری (چهره پرداز) دارد. ستاره همچنین برادرزاده عبدالحسین اسکندری گوینده و مجری رادیو و تلویزیون هست و او برادر عکاسی به نام سیامک اسکندری دارد.
ستاره اسکندری در سریال های نظیر: نرگس، صورتحساب ۸، دندون طلا، حیرانی، ماه مهربان، ایستگاه، پشتیبان و مسافر ری حضور داشته هست. اسکندری در تئاتر هم با بزرگانی مثل بهرام بیضایی، محمد رحمانیان و داوود میر باقری همکاری کرده هست و در سال ۷۹ پاداش بهترین هنرمند زن جشنواره تئاتر فجر را برای نمایش سعادت لرزان مردمان تیره روز و دومین پاداش اش به عنوان هنرمند برتر جشنواره تئاتر، در سی و سومین دوران و برای بازی در نمایش هم هوایی را به دست آورد.
با ستاره اسکندری گفت و گویی انجام داده ایم که در ادامه می خوانید:
برگشت دوباره به تلویزیون
ستاره اسکندری: اولین بار در کاری به نام « ایستگاه آذر » که تهیه‌کننده آن کار آقای ایرج محمدی بودند، با ایشان همکاری داشتم و بعدها بعد از چند سال تجربه پیروز « نرگس » را داشتم که باز هم ایشان تهیه‌کننده کار بودند؛ به همین خاطر وقتی این بار پیشنهاد کار را دادند و توضیحاتی از نقش بازی کردن را ارائه کردند احساس خوبی پیدا کردم تا جایی که بعد از حدود ۳ سال دوری از تلویزیون پذیرفتم در خدمت این پروژه باشم. از سویی آقای محمدی کارگردان کار بودند که او را بیشتر به عنوان فیلمنامه‌نویس می‌شناختم که فیلمنامه‌هایش را دوست داشتم چون نگاه انسانی خوبی در کارهایش دارد. در کنار اینها گروه هنرمندان و عوامل خوبی در کار هستند.
اطمینان من به نام‌ها
ستاره اسکندری: به نوعی وجود نام‌هایی مشابه آقای محمدی به عنوان تهیه‌کننده که متخصص و با تجربه در کارشان هستند سبب اطمینان من میشود. من آمده از تئاتر و بعد هم بچه تلویزیون هستم که در آن سال‌ها کار پیشه‌ای انجام داده‌ام. واقعیت این هست که اگر شناخت و شهرتی در مورد من است همه آن را مدیون تلویزیون هستم؛ به همین خاطر هم این آلرژی‌ها را دارم و دلم نمی‌خواهد که اتفاق ناخوشایندی بیفتد و ریزش بیننده داشته باشم چون برایم خیلی مهم هست. حتی وقتی از تلویزیون دوری می‌گیرم به تندی دلتنگ آن می‌شوم. من دست برقضا جزو بازیگرانی هستم که به تندی مدیوم تلویزیون را دوست دارم. از سویی مردم را دوست دارم و هیچ رسانه‌ای به اندازه تلویزیون تو را با مردم صمیمی نمی‌کند.
نگاه بدبینانه‌ای ندارم!
ستاره اسکندری: من خیلی نگاه بدبینانه‌ای ندارم و ترجیحم این هست که در کار اعتمادم را به انسان‌هایی که می‌شناسم حفظ کنم. بعد هم به نظرم پرکاری پیشه‌ای انسان‌ها یک برآیندی دارد و زمینه تو با آنها بریدن نمی‌شود؛ حتی اگر در کارشان بازی نکنی اما پرکاری‌شان را رصد می‌کنی و در عملکرد کماکان آلرژی‌های آنها را می‌شناسید. از طرفی به این معتقدم که آدمیزاد جایزالخطاست و فکر میکنم با یکی، ۲ کار زمینه فعالیت‌های تو از بین نمی‌رود. مردم ما خیلی هوشمند هستند. هنوز بعد از سال‌ها که از پخش سریال « نرگس » یا « مرگ تدریجی یک رویا » می‌گذرد مردم من را با آن کارها به یاد دارند.
بالاتر از سیاهی نیست
ستاره اسکندری: احساس میکنم این روزها وقاحت بیشتری پیدا کرده‌ام. البته وقتی در زندگی مسائل مختلفی را تجربه می‌کنی مثل مرگ عزیزانت، نگاهت به همه چیز عوض میشود. من بعد از فوت عموی زیاد عزیزم، عبدالحسین اسکندری که واقعا به هم خیلی نزدیک بودیم و به نوعی حکم یک برادر بزرگتر را برای ما داشت، این احساس را پیدا کردم. وقتی که ایشان را از دست دادم، حس کردم حدی از تلخی را تجربه کردم که دیگر بالاتر از آن چیزی وجود ندارد. بنابراین ۲ عکس‌العمل نشان می‌دهی؛ یا درگیر آن فضا می‌شوی و زندگی‌ات را سیاه می‌کنی و یا اینکه به این عملکرد می‌رسی که بالاتر از سیاهی رنگی نیست.
درک مفهوم زندگی
ستاره اسکندری: زیاد منتظر آینده و آمدن آن نیستم. برخلاف دهه ۲۰ سالگی‌ام، این روزها هیچ شتاب‌ای برای آمدن به فردا ندارم. آن زمانه انگار درک درستی از مفهوم زندگی نداشتم ولی در ۴۱ سالگی مفهوم زندگی را به خوبی درک کرده‌ام و در عملکرد هیچ شتاب‌ای برای آمدن به فردا ندارم ولی در عین حال آگاه به این موضوع هستم که فردا و فرداها چقدر سریع و سریع دنبال هم می‌دوند و گاهی اوقات به خودم می‌گویم چقدر خودمان را درگیر رقم و رقم کرده‌ایم.
ما خلقی هستیم که آواز خروس را فراموش کرده و مدام خودمان را درگیر اعداد و ارقام کرده‌ایم؛ در حالی‌که طبیعت کار خودش را می‌کند اما ما با این اعداد و ارقام دوست داریم به یک کمیت و سرشماری برسیم که در عملکرد آن کیفیت را از دست داده‌ایم. حس میکنم الان دلم نسبت به دهه ۲۰ زندگیام جوان‌تر هست.
دوست‌داشتن زندگی
ستاره اسکندری: حس میکنم که دیگر چیزی برای اضطراب وجود ندارد. البته اگر بخواهم راستش را بگویم تنها ترسی که دارم اضطراب از جان هست. البته منظورم نفس مرگ هست. هنوز با مرگ آنچنان کنار نیامده‌ام و خیلی هم دوست ندارم به آن فکر کنم. خیلی زندگی را دوست دارم؛ مخصوصا بوی زندگی را دوست دارم و می‌توانم بگویم تنها ترسی که دارم مرگ هست. تنها در مساوی مرگ هست که حس استیصال دارم، ۹ حتی بیماری. به نظر من در بیماری‌ها امید وجود دارد ولی در مرگ با خودم می‌گویم: «چقدر لوس؛ این همه زحمت کشیدیم خب اکنون چه میشود. بازهم در این دنیا باشیم. » (باخنده)
لاله اسکندری خواهر ستاره اسکندری
رابطه من و لاله
ستاره اسکندری: رابطه زیاد خوبی با لاله و به صورت کلی اعضای خانواده‌ام دارم و معمولا همواره در کنار هم هستیم ولی دوست ندارم به صرف اینکه خواهر بزرگتر هستم، دیدگاه‌ها و نگاه خود را به خواهرم و یا حتی دیگران تحمیل کنم. هر انسانی جهان‌بینی خودش را دارد که آن را با کسب تجربیات مختلف در زندگی و کارش به دست آورده. من و لاله مثل ۲ دوست صمیمی در کنار هم هستیم، گفت‌وگو و درددل کردن یکی از دوست‌داشتنی‌ترین کارهایی هست که بین ما رخ می‌دهد ولی با این حال هرکدام دنیا و نگاه خودمان را داریم.
اتفاقات غیرقابل باور
ستاره اسکندری: افسوس‌های زندگیام خیلی کم شده هست. مفاهیم امید، آرمان، افسوس و … که در طی قرون و اعصار برای ما ساخته شده‌اند که به نظرم کمی ما را از اصل زندگی دور می‌کنند، برای من مفاهیم خود را از دست داده‌اند. همیشه با خودم آرزو میکنم که این نگاه زندگی، حق همه انسان‌هاست و چقدر بد که مردمانی در گوشه‌هایی از این دنیا درگیر جنگ هستند و برخی آواره و کشته می‌شوند.
بچه‌هایی که واقعا بی‌تقصیر کشته می‌شوند و با خودم می‌گویم چرا سیاستمداران نگاه جدی به این کشته شدن‌ها ندارند. همه حق داشتن زندگی آرام را دارند. آنقدر نعمت روی کره خاکی وجود دارد که همه می‌توانند از یک زندگی مساوی لذت ببرند؛پس چرا باید این اتفاق‌ها رخ بدهد. همیشه با خودم می‌گویم چرا از مرگ کسی نمی‌ترسند، چرا از اینکه به آسودگی بچه‌ها را می‌کشند، نمی‌ترسند، چرا از اینکه حق زیست را به آسودگی از دیگر انسان‌ها می‌گیرند نمی‌ترسند. این موضوعات برایم باورپذیر نیست!
تصاویر ستاره اسکندری
ستاره اسکندری و خواهرش لاله اسکندری
تصاویر لاله اسکندری خواهر ستاره اسکندری
عکسها های ستاره اسکندری
تصاویر Instagram ستاره اسکندری
عکسها خواهر ستاره اسکندری
عکسها های جدید ستاره اسکندری
ستاره اسکندری (متولد ۲۵ خرداد ۱۳۵۳ در تربت حیدریه) هست
ستاره اسکندری (متولد ۲۵ خرداد ۱۳۵۳ در تربت حیدریه) هنرمند ایرانی سینما و تلویزیون هست. ستاره اسکندری دانشجوی گرایش مترجمی زبان بود اما به خاطر کار در تئاتر از ادامه تحصیل انصراف داد و …
ستاره اسکندری (متولد ۲۵ خرداد ۱۳۵۳ در تربت حیدریه) هنرمند ایرانی سینما و تلویزیون هست. محبوبیت او بیشتر به خاطر بازی در سریال‌های تلویزیونی هست که آن را از سال ۱۳۷۳ ابتدا کرده، مخصوصاً سریال نرگس که بعد از رحلت پوپک گلدره نقش بازی کردن نرگس را در آن بازی می‌کرد. او برنده پاداش بهترین هنرمند زن در جشنواره تئاتر فجر ۱۳۷۹ برای بازی در نمایش «سعادت لرزان مردمان تیره‌روز» شده هست.
زندگی و پیشه ستاره اسکندری
ستاره اسکندری دانشجوی گرایش مترجمی زبان بود اما به خاطر کار در تئاتر از ادامه تحصیل انصراف داد. از تئاتر ابتدا کرد و ۳ بار هم کاندید دریافت پاداش از جشنواره تئاتر دانشجویی شد. ابتدا کار او در سینما با بازی در فیلم «حریف دل» عبدالرضا گنجی در سال ۱۳۷۵ بود. او ۲ خواهر هنرمند به نام‌های لاله اسکندری (هنرمند) و سارا اسکندری (چهره پرداز) دارد. ستاره همچنین برادرزاده عبدالحسین اسکندری گوینده و مجری رادیو و تلویزیون هست و او برادر عکاسی به نام سیامک اسکندری دارد.
ستاره اسکندری در سریال های نظیر: نرگس، صورتحساب ۸، دندون طلا، حیرانی، ماه مهربان، ایستگاه، پشتیبان و مسافر ری حضور داشته هست. اسکندری در تئاتر هم با بزرگانی مثل بهرام بیضایی، محمد رحمانیان و داوود میر باقری همکاری کرده هست و در سال ۷۹ پاداش بهترین هنرمند زن جشنواره تئاتر فجر را برای نمایش سعادت لرزان مردمان تیره روز و دومین پاداش اش به عنوان هنرمند برتر جشنواره تئاتر، در سی و سومین دوران و برای بازی در نمایش هم هوایی را به دست آورد.
با ستاره اسکندری گفت و گویی انجام داده ایم که در ادامه می خوانید:
برگشت دوباره به تلویزیون
ستاره اسکندری: اولین بار در کاری به نام « ایستگاه آذر » که تهیه‌کننده آن کار آقای ایرج محمدی بودند، با ایشان همکاری داشتم و بعدها بعد از چند سال تجربه پیروز « نرگس » را داشتم که باز هم ایشان تهیه‌کننده کار بودند؛ به همین خاطر وقتی این بار پیشنهاد کار را دادند و توضیحاتی از نقش بازی کردن را ارائه کردند احساس خوبی پیدا کردم تا جایی که بعد از حدود ۳ سال دوری از تلویزیون پذیرفتم در خدمت این پروژه باشم. از سویی آقای محمدی کارگردان کار بودند که او را بیشتر به عنوان فیلمنامه‌نویس می‌شناختم که فیلمنامه‌هایش را دوست داشتم چون نگاه انسانی خوبی در کارهایش دارد. در کنار اینها گروه هنرمندان و عوامل خوبی در کار هستند.
اطمینان من به نام‌ها
ستاره اسکندری: به نوعی وجود نام‌هایی مشابه آقای محمدی به عنوان تهیه‌کننده که متخصص و با تجربه در کارشان هستند سبب اطمینان من میشود. من آمده از تئاتر و بعد هم بچه تلویزیون هستم که در آن سال‌ها کار پیشه‌ای انجام داده‌ام. واقعیت این هست که اگر شناخت و شهرتی در مورد من است همه آن را مدیون تلویزیون هستم؛ به همین خاطر هم این آلرژی‌ها را دارم و دلم نمی‌خواهد که اتفاق ناخوشایندی بیفتد و ریزش بیننده داشته باشم چون برایم خیلی مهم هست. حتی وقتی از تلویزیون دوری می‌گیرم به تندی دلتنگ آن می‌شوم. من دست برقضا جزو بازیگرانی هستم که به تندی مدیوم تلویزیون را دوست دارم. از سویی مردم را دوست دارم و هیچ رسانه‌ای به اندازه تلویزیون تو را با مردم صمیمی نمی‌کند.
نگاه بدبینانه‌ای ندارم!
ستاره اسکندری: من خیلی نگاه بدبینانه‌ای ندارم و ترجیحم این هست که در کار اعتمادم را به انسان‌هایی که می‌شناسم حفظ کنم. بعد هم به نظرم پرکاری پیشه‌ای انسان‌ها یک برآیندی دارد و زمینه تو با آنها بریدن نمی‌شود؛ حتی اگر در کارشان بازی نکنی اما پرکاری‌شان را رصد می‌کنی و در عملکرد کماکان آلرژی‌های آنها را می‌شناسید. از طرفی به این معتقدم که آدمیزاد جایزالخطاست و فکر میکنم با یکی، ۲ کار زمینه فعالیت‌های تو از بین نمی‌رود. مردم ما خیلی هوشمند هستند. هنوز بعد از سال‌ها که از پخش سریال « نرگس » یا « مرگ تدریجی یک رویا » می‌گذرد مردم من را با آن کارها به یاد دارند.
بالاتر از سیاهی نیست
ستاره اسکندری: احساس میکنم این روزها وقاحت بیشتری پیدا کرده‌ام. البته وقتی در زندگی مسائل مختلفی را تجربه می‌کنی مثل مرگ عزیزانت، نگاهت به همه چیز عوض میشود. من بعد از فوت عموی زیاد عزیزم، عبدالحسین اسکندری که واقعا به هم خیلی نزدیک بودیم و به نوعی حکم یک برادر بزرگتر را برای ما داشت، این احساس را پیدا کردم. وقتی که ایشان را از دست دادم، حس کردم حدی از تلخی را تجربه کردم که دیگر بالاتر از آن چیزی وجود ندارد. بنابراین ۲ عکس‌العمل نشان می‌دهی؛ یا درگیر آن فضا می‌شوی و زندگی‌ات را سیاه می‌کنی و یا اینکه به این عملکرد می‌رسی که بالاتر از سیاهی رنگی نیست.
درک مفهوم زندگی
ستاره اسکندری: زیاد منتظر آینده و آمدن آن نیستم. برخلاف دهه ۲۰ سالگی‌ام، این روزها هیچ شتاب‌ای برای آمدن به فردا ندارم. آن زمانه انگار درک درستی از مفهوم زندگی نداشتم ولی در ۴۱ سالگی مفهوم زندگی را به خوبی درک کرده‌ام و در عملکرد هیچ شتاب‌ای برای آمدن به فردا ندارم ولی در عین حال آگاه به این موضوع هستم که فردا و فرداها چقدر سریع و سریع دنبال هم می‌دوند و گاهی اوقات به خودم می‌گویم چقدر خودمان را درگیر رقم و رقم کرده‌ایم.
ما خلقی هستیم که آواز خروس را فراموش کرده و مدام خودمان را درگیر اعداد و ارقام کرده‌ایم؛ در حالی‌که طبیعت کار خودش را می‌کند اما ما با این اعداد و ارقام دوست داریم به یک کمیت و سرشماری برسیم که در عملکرد آن کیفیت را از دست داده‌ایم. حس میکنم الان دلم نسبت به دهه ۲۰ زندگیام جوان‌تر هست.
دوست‌داشتن زندگی
ستاره اسکندری: حس میکنم که دیگر چیزی برای اضطراب وجود ندارد. البته اگر بخواهم راستش را بگویم تنها ترسی که دارم اضطراب از جان هست. البته منظورم نفس مرگ هست. هنوز با مرگ آنچنان کنار نیامده‌ام و خیلی هم دوست ندارم به آن فکر کنم. خیلی زندگی را دوست دارم؛ مخصوصا بوی زندگی را دوست دارم و می‌توانم بگویم تنها ترسی که دارم مرگ هست. تنها در مساوی مرگ هست که حس استیصال دارم، ۹ حتی بیماری. به نظر من در بیماری‌ها امید وجود دارد ولی در مرگ با خودم می‌گویم: «چقدر لوس؛ این همه زحمت کشیدیم خب اکنون چه میشود. بازهم در این دنیا باشیم. » (باخنده)
لاله اسکندری خواهر ستاره اسکندری
رابطه من و لاله
ستاره اسکندری: رابطه زیاد خوبی با لاله و به صورت کلی اعضای خانواده‌ام دارم و معمولا همواره در کنار هم هستیم ولی دوست ندارم به صرف اینکه خواهر بزرگتر هستم، دیدگاه‌ها و نگاه خود را به خواهرم و یا حتی دیگران تحمیل کنم. هر انسانی جهان‌بینی خودش را دارد که آن را با کسب تجربیات مختلف در زندگی و کارش به دست آورده. من و لاله مثل ۲ دوست صمیمی در کنار هم هستیم، گفت‌وگو و درددل کردن یکی از دوست‌داشتنی‌ترین کارهایی هست که بین ما رخ می‌دهد ولی با این حال هرکدام دنیا و نگاه خودمان را داریم.
اتفاقات غیرقابل باور
ستاره اسکندری: افسوس‌های زندگیام خیلی کم شده هست. مفاهیم امید، آرمان، افسوس و … که در طی قرون و اعصار برای ما ساخته شده‌اند که به نظرم کمی ما را از اصل زندگی دور می‌کنند، برای من مفاهیم خود را از دست داده‌اند. همیشه با خودم آرزو میکنم که این نگاه زندگی، حق همه انسان‌هاست و چقدر بد که مردمانی در گوشه‌هایی از این دنیا درگیر جنگ هستند و برخی آواره و کشته می‌شوند.
بچه‌هایی که واقعا بی‌تقصیر کشته می‌شوند و با خودم می‌گویم چرا سیاستمداران نگاه جدی به این کشته شدن‌ها ندارند. همه حق داشتن زندگی آرام را دارند. آنقدر نعمت روی کره خاکی وجود دارد که همه می‌توانند از یک زندگی مساوی لذت ببرند؛پس چرا باید این اتفاق‌ها رخ بدهد. همیشه با خودم می‌گویم چرا از مرگ کسی نمی‌ترسند، چرا از اینکه به آسودگی بچه‌ها را می‌کشند، نمی‌ترسند، چرا از اینکه حق زیست را به آسودگی از دیگر انسان‌ها می‌گیرند نمی‌ترسند. این موضوعات برایم باورپذیر نیست!
تصاویر ستاره اسکندری
ستاره اسکندری و خواهرش لاله اسکندری
تصاویر لاله اسکندری خواهر ستاره اسکندری
عکسها های ستاره اسکندری
تصاویر Instagram ستاره اسکندری
عکسها خواهر ستاره اسکندری
عکسها های جدید ستاره اسکندری
با عکس دوستانه مارال فرجاد و لاله اسکندری دوبازیگر مطرح سینما و تلویزیون در کشور اوکراین در سال ۲۰۱۷ در ادامه مطلب همراه ما باشید.
مارال فرجاد
مارال فرجاد (زادهٔ ۱۶ مرداد ۱۳۶۱) بازیگر سینما و تلویزیون ایرانی است.
این هنرمند در فیلم‌هایی چون «شام عروسی» (۱۳۸۴)، «پسران آجری» (۱۳۸۵) و «دوشیزه باران» (۱۳۸۶)؛
و مجموعه‌هایی نظیر «کت جادویی» (۱۳۷۸–۱۳۷۷)، «عملیات ۱۲۵» (۱۳۸۷)، «خاتون» (۱۳۹۳) و «ساعت صفر» (۱۳۹۴) به نقش‌آفرینی پرداخته‌است
گردآوری: نیمکت خبر
در اینبخش بیوگرافی لاله اسکندری بازیگر و فعال اجتماعی معروف و محبوب را مرور میکنیم. خانم لاله اسکندری بیشتر با کارهایی مثل: خاک سرخ و خشاب خالی شناخته میشود. او ازدواج کرده ودر حال حاضر اخباری زیادی راجع بـه او نمیشنویم اما لاله اسکندری کارنامه کاملی در فعالیت های هنری خود دارد. در ادامه با مجله پارس ناز همراه باشید تا بیشتر با او و سبک زندگی اش آشنا شویم.
لاله اسکندری زاده ۱۳۵۴ در تهران بازیگر ایرانی اسـت. لاله اسکندری علاوه بر بازیگری بـه هنر نقاشی هم نیز پرداخته اسـت و بـه آن علاقه‌مند اسـت. لاله اسکندری دانش‌آموخته رشته طراحی گرافیک از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز اسـت.
آغاز کار وی در سینما با بازی در فیلم«متولد ماه مهر» بـه کارگردانی احمدرضا درویش درسال ۱۳۷۸ بود. او دو خواهر بنام‌های ستاره اسکندری و سارا اسکندری «چهره پرداز» دارد. اسکندری کتابخانه تقریباً بزرگی دارد کـه کتاب‌های داستانی و غیر داستانی فراوانی در آن وجوددارد.
لاله اسکندری با ساسان فیروزی ازدواج کرده اسـت.
ساسان فیروزی: درسال ۱۳۸۶ یک نمایشگاه صنعت ساختمان در تبریز بود کـه مـن آنجا غرفه داشتم و خانم اسکندری هم برای بازدید بـه آنجا آمده بودند ودر آنجا باهم آشنا شدیم.
لاله اسکندری: مـن بخاطر کارم در حوزه هنری دکوراسیون و زیبا سازی بـه دیدن این آثار علاقمند هستم و همان شد کـه بـه نمایشگاه رفتمو آنجا با ساسان فیروزی آشنا شدم. مـن در کارهای طراحی با شرکت ایشان مشغول کار شدم و یکسری کارهای تبلیغاتی باهم انجام دادیم و اینجا بود کـه آشنایی مـا بیشتر شد ودر نهایت بـه ازدواج ختم شد.
لاله اسکندری در قسمتی از گفت‌وگو بـه این نکته اشاره کرد کـه بعضی از همکاران بعد از ازدواج دچار مشکلاتی شده اند و همین مسئله باعث جدایی یا بروز برخی مسائل در زندگی حرفه ای ایشان شده اسـت. او درباره این مسئله کـه چرا خیلی از بازیگرهای هم‌نسل او تن بـه ازدواج نداده اند، چنین می گوید:
«گاهی برای بعضی از افراد هنوز این جذابیت وجوددارد کـه باید در بازار کار و حرفه بیشتر فعالیت داشته باشند و تصور می‌کنند کـه شاید ازدواج این روند را برایشان کُند کرده یا مانع شود یا اصلا اجازه نداشته باشند کار کنند.خب خیلی از دوستانی کـه ازدواج کردند، متأسفانه همسرانشان این شرایط را برایشان گذاشتند کـه دیگر کار نکنند و این بنظر مـن رفتار درستی نیست.»
او در مورد مطالعه کتاب در اوقات فراغت می گوید: «مـن مطالعه رمان، داستان‌های کوتاه و شعر آن هم از نوع شعر نو را خیلی دوست دارم. برای همین اخبار کتاب‌های روز را دنبال می کنم و نقد داستان‌ها و کتاب‌های ادبی را در روزنامه‌ها و مجلات تا آنجا کـه وقتم اجازه بدهد دنبال میکنم.»
او در مورد نخستین کتاب داستانی کـه خوانده هم میگوید: « ماهی سیاه کوچولو نخستین کتابی بود کـه مادرم برای مـن و ستاره گرفت. حدودا ۵ ساله بودم کـه مادرم آن کتاب‌ها را برای مـا خواند. در همان دوران تصویر قشنگی ازآن ماهی سیاه در ذهنم بـه وجود آمد.» او در مورد مطالعه شعر نو هم می گوید: «شاملو را خیلی دوست دارم و همین چند وقت پیش بود کـه کتاب ابراهیم در آتش را خواندم.»
لاله اسکندری با بازی در مجموعه تلویزیونی خاک سرخ استعداد‌‌هایش رابه دسترس نمایش گذاشت و با بازی در نقش زنی کـه حرف نمیزند در فیلم این زن حرف نمی زند، بازی قابل توجهی از خود ارائه داده اسـت. در ادامه فیلم‌شناسی لاله اسکندری را مرور میکنیم:
دولت مخفی «۱۳۹۱»
خشاب خالی «۱۳۸۷»
آخرین نقش «۱۳۸۶»
مخمصه «۱۳۸۶»
آفتاب بر همه ی یکسان می‌تابد «۱۳۸۵»
راننده تاکسی «۱۳۸۵»
این زن حرف نمی زند «۱۳۸۱»
متولد ماه مهر «۱۳۷۸»
خاک سرخ
مشق عشق
در چشم باد
هم چون سرو «بیژن بیرنگ، ۱۳۸۹»
مادر «بیژن بیرنگ، ۱۳۸۹»
نخستین انتخاب ۱۳۹۲
دولت مخفی ۱۳۹۳
پنهانی عشق، «حجت قاسم زاده اصل»
در اخر نیز مروری داریم بر صفحه اینستاگرامی خانم لاله اسکندری و از فعالیت های مجازی و همچنین پست هایی کـه بـه اشتراک میگذارد با خبر میشویم، او نزدیک بـه یک میلیون فالوور در اینستاگرام دارد.
او درباره این عکس نوشته: میخوام از دوستی بگم کـه نخستین مهر و لبخند رو بـه مـن هدیه داد. مادرم، زنی کـه در کنارش زندگی آرام و پر از مهربانی اسـت.? با نوشتن جمله‌ای در ستایش دوستی با مادرتون در #مسابقه روز مادر کـه در صفحه زیر برگزار میشه،شرکت کنین.
او درباره این عکس نوشته: درکنار دو قهرمان….دو رفیق نازنین….لاله و خاطره مهربان?
او درباره این عکس نوشته: ممنون از رفیق نازنینم فرناز جاودان خردعزیز کـه در طول این سال ها با طراحی های زیباش همیشه درکنار مـن بوده?امیدوارم کـه روزبه روز بدرخشی عزیز دل……ششمین روز از جشنواره فیلم فجر.
او درباره این عکس نوشته: دوستان عزیز،خوشحالم کـه در پنجمین جشنواره جام جم بعنوان بهترین بازیگر زن تلویزیون در دو بخش هیات داوران و آرا مردمی برای بازی در سریال بیقرار کاندیدا شدم….
او درباره این عکس نوشته: امشب،اکران فیلم تیغ و ترمه در پردیس سینمایی ملت….?
او درباره این عکس نوشته: این هم چالش ده ساله مـن….۲۰۰۸تا ۲۰۱۸…بنظر خودم زیاد تغییر نکردم….بنظر شـما چطور؟
او درباره این عکس نوشته: درکنار دو استاد،پزشک علی رفیعی نازنین و سیف الله صمدیان عزیز….بـه بهانه هشتادمین سال تولد علی رفیعی….پاینده و برقرار باشید…بعد از اجرای درخشان خانه برنادا آلبا?
بیوگرافی لاله اسکندری و همسرش + گفتگو و اینستاگرام + تصاویر لاله اسکندری
او درباره این عکس نوشته: تبریک و خسته نباشید بـه همه ی عوامل خوب و دوستداشتنی فیلم تیغ و ترمه….نخستین اکران این فیلم دربخش سودای سیمرغ جشنواره فجر خواهد بود…امیدوارم شاهد درخشندگی فیلم باشیم?
او درباره این عکس نوشته: ممنون از الناز جان حبیبی کـه بهانه ای شد برای دیدن تئاتر زیبایش ««خروس لاری»»?خسته نباشید عزیزان.
او درباره این عکس نوشته: سپاس فراوان از همه ی دوستان نازنینی کـه دراین چند روز با پیام های محبت آمیزشون حسابی مـن رو خجالت دادند…خوشحالم از داشتن دوستانی خوبی مثل شـما و بـه خودم میبالم…و عذرخواهی از همه ی همراهانی کـه دراین چند سال در همه ی روزهای تلخ و شیرین در کنارم بودند و باپیام های محبت آمیزشون بـه مـن قوت قلب دادند?
