بی توجهی به سلامت چای و خطرات آن برای بدن
- فوریه 6th, 2024
- کتاب آموزش زبان
چای یکی از پرطرفدارترین نوشیدنی‌های گرم در جهان است که انواع مختلفی دارد. چای نه تنها طعم مطلوب و دلچسبی دارد و خستگی و تنش یک روز کاری و خسته کننده را دور می سازد، حاوی آنتی اکسیدان و ترکیباتی است که فواید مختلفی برای سلامتی دارد اما آیا می دانستید که چای هم ممکن است سمی شود؟ موارد مختلفی موجب سمی شدن چای می شود که در این بخش از نمناک به بررسی این موارد خواهیم پرداخت.
چه زمانی چای سمی می شود؟
باید بگوییم که چای زمانی برای شما خطرناک می شود که بیش از حد مصرف گردد و از منبع ناشناس و نامطمئن تهیه شود. همچنین نوشیدن چای کهنه دم یعنی چایی که بیش از ۲۴ ساعت از زمان اولیه دم کشیدن آن گذشته باشد، باعث تولید سم در بدن شده و می‌تواند مسمومیت و سرطان زایی را افزایش دهد.
در روز چه میزان چای بنوشیم؟
چای به هیچ عنوان نمی‌تواند جایگزین آب باشد پس در طی روز آب بیشتری بنوشید. نوشیدن چای زیاد در روز خطرناک است و شما مجاز به نوشیدن ۴ تا ۶ لیوان چای کمرنگ در روز خواهید بود. هنگام نوشیدن دمنوش‌های متنوع گیاهی و خوش عطر مانند: دمنوش پونه، دمنوش آویشن، گل گاو زبون، کاکوتی، زنجبیل و… حد تعادل را رعایت نمایید.
چای ماچا
چای ماچا یکی دیگر از انواع چای هایی است که مقدار مصرف زیاد آن برای بدن مضر می باشد. این چای معمولاً از ژاپن می آید و در تهیه آن باید به جایی که چای را تهیه کرده اید، توجه کنید. نوع خاصی از چای ماچا را می توانید از کشور کره، چین و کشورهای دیگر تهیه کنید.
چای سبز
چای سبز یکی از معروفترین نوشیدنی‌های سالم در جهان به شمار میرود. این چای حاوی ترکیبی به نام کاتچین است که فواید ثابت شده‌ای برای سلامتی بدن دارد اما مصرف زیاد آن به دلیل داشتن کافئین بالا خطرناک است و کسانی که برای کاهش وزن این چای را مصرف می کنند،باید مراقب باشند، مصرف زیاد چای سبز بدن را دچار خشکی و کم آبی می کند زیرا پس از نوشیدن آن ممکن است بیش از حد به دستشویی روید.
چای پوئر
چای پوئر یکی از چای هایی است که باید بدانید از کجا آمده و چگونه تهیه شده است و سپس خریداری نمایید زیرا بعضی از آن ها حاوی مواد مضر و باکتری های خطرناک هستند. این چای یک چای مخمری تیره است که در محیط های غیر قابل کنترل یا ضعیف پرورش داده شده و از یک گیاه یونانی به دست می آید، پس هنگام خرید این چای، باید دقت زیادی داشته باشید.
چای ارل گری
چای ارل گری راباید متعادل مصرف نمایید زیرا مصرف بیش از حد این چای به دلیل داشتن روغن ترنج باعث سمی شدن داخل بدن می شود. مصرف زیاد این چای موجب انقباض عضلانی و تاری دید می شود.
چای ارگانیک و غیر ارگانیک
همیشه نباید کلمه ارگانیک را به معنای سالم بودن برداشت کنید زیرا چای ارگانیک به معنای توده تولیدی انبوه هم هست و ممکن است کشاورز به برداشت و پروسه های محصول توجه ویژه نکرده باشد پس همه چای های ارگانیک برای بدن مناسب نیستند و همه چیز بستگی به کشاورزی دارد که چای را درست کرده است.
همه چای های غیر ارگانیک هم برای بدن بد نیستند اما باید مواظب باشید که چای غیر ارگانیک بدون مجوز نخرید و چایی را بخرید که بیش از حد در مغازه نمانده باشد زیرا ماندن چای های غیر ارگانیک طولانی مدت داخل مغازه ممکن است تولید سم کنند. همچنین مراقب چای های ارزان قیمت در صفحات آنلاین باشید و از هر چایی استفاده نکنید.
چای سالم
چای ها چه به صورت تازه، کهنه، پودری، غیر ارگانیک، ارگانیک، معطر یا حاوی روغن، ممکن است سالم یا سمی باشد. همه چیز بستگی به عواملی دارد که در تولید چای دخیل هستند.اگر می خواهید چای خریداری کنید، حتماً به توضیحات فروشنده توجه داشته باشید و سوالات خود را از فروشنده بپرسید. بسیار مهم است که بدانید چای که انتخاب کرده اید کاملا امن است.
منبع: نمناک
Post Views: 27
فیلم برای پیگیران خبرهای جنایی و حوادث، کپی تقریباً نعل به نعلی از ماجرای واقعی آرمان و غزاله بود. ماجرایی که تا مدت‌ها فضای رسانه‌ای را تحت تاثیر خودش قرار داده بود. فیلم با وجود چنین بن‌مایه‌ای در پیشبرد قصه و شخصیت‌ها دچار بحران است. هر چقدر کاظم دانشی پارسال در علفزار تا حد زیادی موفق عمل کرده بود اما این بار در قامت نویسنده، نتوانسته بود چیدمان درستی انجام دهد. شخصیت‌ها عقبه‌ای نداشتند و به طور مثال مشخص نبود پدر ارغوان با بازی سروش صحت چه کاره است. چه شغلی دارد که چنین درگیر کار شده و از تربیت دخترش غافل مانده یا نقش مادر سروش با بازی گلاره عباسی چون از آب و گل در نیامده بود، دیالوگ‌های نچسبی داشت.
اجازه بدهید این یادداشتک چند پاره باشد؛ یک- مایه تاسف عمیق است که این همه سوژه جذاب، این همه درام دست‌نخورده، این همه سال در پستوهای آرشیو قوه قضاییه خاک خورده و حالا کم و محدود میشود به آنها دسترسی داشت و برایش فیلمنامه نوشت و روی پرده دید. آنقدر اندک که صحنه شروع فیلم و نمایش اعدامش، نفسگیر از آب دربیاید. آنقدر پر التهاب و جذاب که ۱۲۰ دقیقه روپا بماند و کمتر کسی سالن را ترک کند و متوجه زمان طولانی این درام بی بدن نشود.
اولین ساخته بلند سینمایی مرتضی علیزاده، رنگ و‌بویی از آخرین ساخته نویسنده فیلمنامه‌اش ( کاظم دانشی با فیلم علفزار) را با خود به همراه دارد. یک درام دادگاهی که شخصیت‌های متعددش با ارائه اطلاعات تازه در طول فیلم، می‌کوشند معمای شکل‌گرفته در ابتدای اثر را به مجراهای مختلفی وارد کرده و از این طریق ذهن مخاطب را برای کشف حقیقت ماجرایی که به وقوع پیوسته است به بازی بگیرد.
فیلم اقتباسی است از یک ماجرای واقعی که سال‌ها بود بر سر زبان‌ها افتاده و سوژه مطرح فضاهای مجازی شده بود. هر چقدر داستان جلوتر میرود اشاره‌هایش به فضای مجازی و تکیه بر آن بیشتر میشود ولی جالب اینجاست که ما در فیلم حتی یک نما از صفحه گوشی، لپ‌تاپ، تیتر یک مجله یا روزنامه و… نمی‌بینیم. اگر اینقدر این فضا برای ما مهم است چرا آن را نمی‌بینیم؟
بی بدن از آن دست فیلم‌هایی است که بر پایه یک ایده اجتماعی جنجالی بنا نهاده شده است. تفاوت این فیلم با آثار مشابه این است که سعی کرده خوش ریتم باشد، جنجالی بودنش را تا انتها حفظ کند و به ظاهر تنها به استفاده ابزاری از یک ایده قتل عاشقانه در شهر تهران بسنده نکند.
مرتضی حسین علیزاده کارگردان فیلم بیبدن درباره حاشیه‌هایی که درباره فیلمش راه افتاد با رسانه‌ها صحبت کرد که اینجا خلاصه‌اش را می‌خوانید:
