مرکز دانلود کتاب الکترونیکی

• فوریه 10th, 2024
• کتاب آموزش زبان

نشست خبری فیلم سینمایی «پرویز خان» در سانس دوم روز پنج‌شنبه ۲۰ بهمن در خانه رسانه برگزار شد.

در این نشست خبری، علی ثقفی (کارگردان)، عطا پناهی (تهیه‌کننده)، وحید ابراهیمی (مدیر فیلمبرداری)، میثم یاردیلو (مدیر صدابرداری) محسن خدابخش (طراح صحنه)، آزاده قوام (طراح لباس)، و بازیگران این فیلم از جمله مریم سعادت، المیرا دهقانی، مهدی قربانی حضور داشتند.

در ابتدای این نشست، کارگردان فیلم «پرویز خان» گفت: تولید فیلم سخت است و ساخت فیلم فوتبالی هم سخت‌تر. توپ غیرقابل پیش‌بینی است و باید از سازمان اوج و از اعتماد آقای پناهی تشکر کنم. ضمن آن که ما تجربه پیشینی از ساخت فوتبالی نداشتیم.

وی با شرح پلانی فوتبالی از فیلم اظهار کرد: بحران‌های زیادی در فیلمبرداری پلان‌های فوتبالی داشتیم بود و ما می‌گشتیم تا راه‌هایی را پیدا کنیم که بتوانیم پلان‌های فوتبالی را بگیریم. فرض کنید ما در سرما کات می‌دادیم و بدن این بچه‌ها سرد می‌شد. سرد و گرم شدن بدن آن‌ها تا پلان بعدی باعث می‌شد مدام مصدوم دهیم.

ثقفی افزود: هوا سرد بود و زمانی که کات می‌دادیم، بازیگران فوتبالیست‌مان به سمت بخاری می‌دویدند. گرفتن این پلان‌ها واقعا دشوار بود. تاکنون چند مستند فوتبالی ساختم و دغدغه ساختن فیلم فوتبالی هم داشته‌ام. در نتیجه برای نوشتن فیلمنامه سختی زیادی کشیدم و این فیلم حاصل کار یک تیم بزرگ است.

این هنرمند درباره انتخاب بازیگران اظهار کرد: ما امکان پیدا کردن بازیگری که شبیه به آقای دهداری باشد را نداشتیم. البته برای بنده و تهیه‌کننده مهم بود که بازیگر بتواند شخصیت پیچیده‌ای را خلق کند. در واقع توانایی بازی برای این نقش خیلی مهم بود، به سراغ آقای پورصمیمی رفتیم. با وجود این که ایشان در پذیرش فیلم سختگیری دارد؛ خوشبختانه دو روز بعد از ارسال فیلمنامه با ما تماس گرفتند و نقش را پذیرفتند.

ما مرز بی‌خطرِ عبور تبدیل شدن به کمدی در بخش فوتبالی فیلم را رد کردیم و تقریبا باید بگویم که از خروجی فیلم راضی‌امکارگردان فیلم «پرویز خان» تشریح کرد: آقای پورصمیمی در کار ما معلم بود و با ایشان سه ماه تمام دورخوانی داشتیم. سعید پورصمیمی وقت و انرژی زیادی در زمان پیش‌تولید گذاشت و در هنگام تولید هم به یاد ندارم که یک روز دیالوگ‌ها را حفظ نباشد یا بدون آمادگی سر صحنه بیاید.

وی درباره سیمرغ بهترین بازیگر مرد عنوان کرد: با احترام به همه بازیگران و هنرمندان، آقای پورصمیمی شانس کسب سیمرغ را دارد.

در ادامه پناهی تهیه‌کننده فیلم بیان کرد: زمانی که ایده مطرح شد، می‌شد که از آن سوژه یک فیلم بی‌نظیر درمی‌آید و هر که فیلمنامه را می‌خواند همین نظر را داشت. ما مرز بی‌خطرِ عبور تبدیل شدن به کمدی در بخش فوتبالی فیلم را رد کردیم و تقریبا باید بگویم که از خروجی فیلم راضی‌ام.

مریم سعادت بازیگر نقش همسر پرویز دهداری نیز توضیح داد: مهم‌ترین ویژگی این فیلم برای من این بود که کاراکتر‌ها واقعی بودند. البته من آن‌ها را ندیده بودم و‌ای کاش که فرصتی پیش می‌آمد تا آقای دهداری و همسرش را می‌دیدم. سعی کردم در ایفای این نقش حرف گوش کنم و به وظیفه‌ام عمل کنم و به نقش نزدیک شوم. ضمن این که بازی در این نقش و فیلم برای من بسیار جذاب بود.

در ادامه همه حضار، دختر پرویز دهداری که در سالن حضور داشت را مورد تشویق قرار دادند.

خسرو احمدی بازیگر این فیلم تاکید کرد: من زیاد فوتبالی نیستم و زمانی که آقایان ثقفی و پناهی پیشنهاد کار را دادند، متوجه شدم که با چه شخصیت‌های بزرگی مواجه هستیم.

وی افزود: شبی که فیلمنامه را خواندم، فردایش جلوی دوربین رفتم. تنها یک شب وقت داشتم که به این نقش برسم.

این هنرمند ادامه داد: من کیف کردم و خوشحالم که در «پرویز خان» حضور داشتم. خرسند هستم که یک جوان نازنین درباره فوتبال ملی‌مان فیلم ساخته است.

مهدی قربانی دیگر بازیگر این اثر سینمایی عنوان کرد: روزی دستیار آقای ثقفی با من تماس گرفت و حضوری رفتم تا صحبت کنیم. ۷۰ درصد از حضورم در «پرویز خان» به خاطر حضور و هم بازی شدن با آقای پورصمیمی بود.

المیرا دهقانی بازیگر نقش دختر پرویز دهداری نیز درباره حضورش در این فیلم تشریح کرد: زمانی که فیلمنامه به دستم رسید، بیشتر از نقش، خود داستان و رابطه پدر و دختری برایم جالب بود. پدر در این فیلم با دختر خودش رفیق است و به رشد فردی او توجه دارد و فکر می‌کند. این جریان، نقش شیدا را برایم جذاب‌تر می‌کرد.

محسن خدابخشی طراح صحنه این فیلم نیز خاطرنشان کرد: بازسای فضای دهه شصت سختی خودش را دارد و سعی کردیم با منابع و اسناد تاریخی که در اختیار داشتیم نعل به نعل کار را طراحی و بازسازی کنیم. گروه تحقیقاتی ما فریم به فریم بازی ایران و قطر را از آرشیو‌ها در آورد و در فیلم همان را نشان دادیم.

وحید ابراهیمی مدیر فیلمبرداری «پرویز خان» نیز گفت: وقتی فیلمنامه را خواندم، به سرعت به دفتر رفتم و درباره کار صحبت زیادی کردیم. ما در پشت صحنه با آقای ثقفی خیلی گپ‌وگفت داشتیم. زیرا قصد داشتیم که این اثر، مستندسینمایی باشد و در پیش‌تولید به پیشنهاد آقای ثقفی دوربین را به زمین بریدم. همان‌طور که در فیلم مشاهده کردید، دوربین همچون یکی از بازیگران حضور دارد.

آزاده قوام طراح لباس نیز تصریح کرد: «پرویز خان» از جمله کار‌های پرچالش بود و روزی سه بار از دست آقای ثقفی اشکم در می‌آمد. اکنون که نتیجه کار را دیدم، بسیار راضی از آن سختی‌ها و گریه‌ها هستم.

امید گلزاده چهره‌پرداز نیز توضیح داد: هر بازیگری در این فیلم، گریم مختص به خودش را دارد و امیدوارم از فیلم راضی باشید.

• فوریه 10th, 2024
• کتاب آموزش زبان

علی ثقفی در اولین تجربه کارگردانی به سراغ مقطعی از زندگی معلم اخلاق فوتبال پرویز دهداری رفت و با گریم جالبی که روی سعید پورصمیمی نشسته است درباره این مربی فوتبال فیلمش را جلوی دوربین برد. پرویز خان در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر به نمایش در می‌آید و ما در این مطلب نگاهی به متن و حواشی و نقدهای فیلم می‌اندازیم.

اطلاعات کامل از چهل و دومین جشنواره فیلم فجر

خلاصه داستان فیلم پرویز خان

فیلم پرویز خان داستانی فوتبالی-تاریخی دارد؛ پس از پیروزی انقلاب و در دهه ۶۰، نام پرویز خان دهداری با سرمربیگری تیم ملی فوتبال دوباره بر سر زبان‌ها افتاد. سال‌هایی که دهداری تیم ملی را برای حضور در بازی‌های آسیایی۱۹۸۶ سئول آماده کرد. داستان اختلاف با ستاره‌های نامدار تیم ملی هم از اینجا شروع شد. وقتی تیم ملی از سئول باز می‌گشت نامه‌ای توسط ۱۴ بازیکن امضا شده بود که پس از رسیدن به فرودگاه مهرآباد، به بمب خبری تبدیل شد. استعفای ۱۴ بازیکن از حضور در تیم ملی جنجالی‌ترین رخداد فوتبالی دهه ۶۰ بود.

دهداری تیم ملی تازه‌ای با جوانان گمنام تشکیل داد که از میان‌شان تعدادی جزو ستاره‌های بزرگ فوتبال شدند؛ از احمدرضا عابدزاده و مجتبی محرمی تا جواد زرینچه و صمد مرفاوی. تیم جوان دهداری پس از کسب مقام سومی در جام ملت‌های آسیا، آماده رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۰ می‌شد که حاشیه‌های دیدار دوستانه ایران و ژاپن در استادیوم آزادی، پرونده حضور دهداری در تیم ملی را بست. روزی که تعدادی از تماشاگران با گلوله‌های برفی از معلم اخلاق استقبال کردند. دهداری در اوایل دهه ۷۰ از دنیا رفت و حالا قرار است زندگی و زمانه‌اش در یک فیلم قصه‌گو با نام فیلم پرویز خان به تصویر کشیده شود.

نقد و بررسی فوری فیلم پرویز خان

نکته: این نقد و نوشته‌ها، نظر کوتاه ولی دست‌اول منتقدان و نویسندگان سینمایی است در بار اول تماشای فیلم؛ شاید بعدها همه چیز تغییر کند!

علی نعیمی

امسال جشنواره فجر لب به لب سرشار از فیلم‌های زندگینامه‌ای است و پرویز خان شاید گل سر سبد این فیلم‌ها باشد. روایتی از بخشی از زندگی پرچالش پرویز دهداری سرمربی تیم ملی فوتبال ایران در دهه ۶۰ که در روزهای تنهایی و بی‌کسی و پشت کردن ستاره‌های تیم ملی تلاش کرد با بازیکنان گمنام حماسه بیافریند. فیلم در صحنه‌های فوتبالی خوب عمل کرده و تلاش می‌کند تصویری پرهیجان و سینمایی از زمین فوتبال ارائه دهد و ۱۱ بازیکن زمین را در یک روح واحد به عنوان قهرمان معرفی کند. بازی سعید پورصمیمی یکی از برگ برنده‌های فیلم است که با گریم خوبی که دارد به خوبی در قامت پیرمرد منضبط فوتبال نشسته است. فیلم با همه توفیقی که در روایت دارد اما به واسطه جنبه سفارشی بودن آن و ورود بی‌منطق مقوله جنگ درون قصه دو پاره می‌شود و برخی از سکانس‌های آن کاملا بی‌منطق است. با این حال تماشای پرویز خان چند تجربه دلنشین برای تماشاگر به ارمغان می‌آورد که مهم‌ترینشان بازی دلنشین عالیجناب سعید پورصمیمی است.

۳ نکته از فیلم:

• گریم رسول کربکندی
• استفاده از اسکندر کوتی در مقام گزارشگر
• کاراکتر احمدرضا عابدزاده

حمیدرضا محمّدی

ریتم «پرویز ثقفی» با علم به موضوعش یعنی فوتبال، قابل قبول است و می‌کوشد از اضافه‌گویی پرهیز کند. سعید پورصمیمی، که چند روز دیگر (نهم اسفند)، به هشتادمین پلۀ نردبان زندگی گام می‌گذارد، در پنجاه‌وششمین سال فعالیت حرفه‌ای و سی‌اُمین فیلم سینمایی‌اش – اگرچه بازی‌های بسیار ویژه‌تر مانند «ناخدا خورشید» از او دیده‌ایم – در نقشی متفاوت، استادانه ظاهر شده است و یک قهرمان مقبول و محبوب است. اگرچه در ماجرای استعفای آن چند نفر از اعضای تیم ملی فوتبال ایران هنوز هم حرف و حدیث‌هایی وجود دارد، اما یک فیلم ورزشی، آن هم در ایران که فیلم‌های ورزشی چندانی ساخته نشده است، تماشاگر را همراه با خود تا پایان می‌کشاند.
هرچند در سکانس‌‌های مسابقۀ فوتبال، فیلم‌برداریِ موفقی ندارد.

٣ نکته از فیلم:

• ریتم‌ منطقی بی‌حرف اضافی
• نقش متفاوت و ایفای درخشان سعید پورصمیمی
• سکانس‌های ضعیف مسابقۀ فوتبال

محمد تقی‌زاده

پرویز خان بیش از آنکه از سینما و واقعیت وام بگیرد از فوتبال و موسیقی بهره برده است و جذابیت پایان بندی آن وامدار فوتبال است نه سینما.
سانتی‌مانتالیسم و شعارزدگی در سرتاسر فیلم موج میزند و در تمامی لحظات شاهد نصیحت‌های پرویز خان دهداری هستیم. خانواده وی و احساسات گرایی دختر و مادر بیش از باندپیچی دست پرویز کار نمیکند و همراهی دختر با پدر اندک است و سمپاتی ایجاد نمیکند.
پرویزخان به جای شخصیت اکسسوار میسازد، این ادعا و اتهام نیست چرا که بیش از هرچیز از کارکتر فیلم پرویز دهداری کلاه و قمقمه او به ذهن می‌ماند.
اتفاقات فیلم نه انسجام دارند و نه دراماتیک می‌شوند. اصرار فیلمساز در به تصویر کشیدن موقعیت‌های مختلف باعث شده، هیچ روایت منسجمی را شاهد نباشیم و شخصیت پرویز به عنوان کلیدی‌ترین کارکتر فیلم به کلیشه‌ای و شعاری‌ترین شکل ممکن تصویر شود.
بازی سعید پورصمیمی نه تنها شایسته نامزدی نیست بلکه از بدترین و مصنوعی‌ترین بازی‌های کارنامه بازیگری وی است که بدون شک ناشی از فیلمنامه ضعیف و ناتوانی در اجرا بوده است.
ای کاش سازمان اوج اینهمه تاکید نمیکرد که فیلم‌های به هر نحوی به جنگ ارتباط پیدا کند. لحظات جبهه در انتهای فیلم به شدت اضافی و شعاری است.

۳ نکته از فیلم:

• خراب کردن سوژه پرویز دهداری
• مقایسه جنگ با فوتبال
• سواستفاده از جذابیت فوتبال در سینما

بازیگران و عوامل فیلم پرویز خان

سعید پورصمیمی، مریم سعادت، خسرو احمدی، حمیدرضا پگاه، بهنام تشکر، علی باقری، المیرا دهقانی، مهدی قربانی، یاسین مسعودی، محمد صادق ملک، نیما نادری، یدالله شادمانی، مهدی فریضه، روزبه رئوفی، منوچهر علیپور، امیر دانشجو، سید ابوالفضل موسوی، نصیر ساکی، امیرمهدی کوشکی، اسکندر کوتی بازیگران این فیلم بیوگرافیک هستند.

سایر عوامل «پرویز خان» هم عبارت است از کارگردان: علی ثقفی، تهیه کننده: عطا پناهی، مدیر تولید: رضا زنجانیان، مجری طرح: استودیو بادبان، مدیر فیلمبرداری: وحید ابراهیمی، مدیر صدابرداری: میثم یاردیلو، طراح صحنه: محسن خدابخشی، طراح لباس: آزاده قوام، طراح چهره‌پردازی: امید گلزاده، تدوین: حسن حسندوست، طراح جلوه‌های بصری: سیدهادی اسلامی، صداگذار: حسین قورچیان، آهنگساز: بامداد افشار، دستیار اول کارگردان: علی غیاثوند، برنامه‌ریز: سحر زرندی و عکاس: حبیب مجیدی.

چند نکته درباره فیلم

• سازمان هنری رسانه‌ای اوج درادامه روند ساخت فیلم اقتباسی از زندگی بزرگان ایران زمین این‌بار به ساخت روزهای پرتلاطم زندگی این مرد بزرگ و اخلا‌قمدار فوتبال ایران پرداخته است.
• پرویز خان تنها فیلم ورزشی این دوره از جشنواره است. پیش‌تر سهیل بیرقی با دستمایه قرار دادن زندگی یک فوتبالیست زن در فیلم عرق سرد سری به دنیای فوتبال زده بود.
• در سال‌های اخیر، ماجرای پرداختن به زندگی پرویز دهداری به ذهن خیلی‌ها رسید. جدای از گزارش‌های تلویزیونی، مهم‌ترین فیلم در این زمینه مستند «پرویز خان» به کارگردانی سجاد ترابی بود که نمایش موفقی هم در ششمین جشنواره تلویزیونی مستند داشت.
• سعید پورصمیمی که سال گذشته با بازی در فیلم برادران لیلا و قاچاق نسخه سینمایی این اثر مورد توجه مجدد مخاطبان سینما قرار گرفته بود با گریمی متفاوت و نزدیک به چهره واقعی پرویز دهداری در این فیلم بازی می‌کند.

حرف‌های عوامل فیلم در نشست خبری جشنواره فیلم فجر

علی ثقفی | کارگردان: ساختن فیلم سخت و تولید فیلم فوتبالی هم سخت‌تر. توپ غیرقابل پیش‌بینی است و باید از سازمان اوج و از اعتماد آقای پناهی تشکر کنم. ضمن آن که ما تجربه پیشینی از ساخت فوتبالی نداشتیم. بحران‌های زیادی در فیلمبرداری پلان‌های فوتبالی داشتیم بود و ما به دنبال این بودیم که راه‌هایی را پیدا کنیم که بتوان پلان‌های فوتبالی را بگیریم. فرض کنید ما در سرما کات می‌‌دادیم و بدن این بچه‌ها سرد می‌شد. سرد و گرم شدن بدن آن‌ها تا پلان بعدی باعث می‌شد مدام مصدوم دهیم. هوا سرد بود و زمانی که کات می‌دادیم، بازیگران فوتبالیست‌مان به سمت بخاری می‌دویدند. گرفتن این پلان‌ها واقعا دشوار بود. تاکنون چند مستند فوتبالی ساختم و دغدغه ساختن فیلم فوتبالی هم داشته‌ام. در نتیجه برای نوشتن فیلمنامه سختی زیادی کشیدم و این فیلم حاصل کار یک تیم بزرگ است. ما امکان پیدا کردن بازیگری را که شبیه به آقای دهداری باشد، نداشتیم. البته برای بنده و تهیه‌کننده مهم بود که بازیگر بتواند شخصیت پیچیده‌ای را خلق کند. در واقع توانایی بازی برای این نقش خیلی مهم بود به سراغ آقای پورصمیمی رفتیم. با وجود این که ایشان در پذیرش فیلم سختگیری دارد؛ خوشبختانه دو روز بعد از ارسال فیلمنامه با ما تماس گرفتند و نقش را پذیرفتند. آقای پورصمیمی در کار ما معلم بود و با ایشان سه ماه تمام دورخوانی داشتیم. سعید پورصمیمی وقت و انرژی زیادی در زمان پیش‌تولید گذاشت و در هنگام تولید هم به یاد ندارم که یک روز دیالوگ‌ها را حفظ نباشد یا بدون آمادگی سر صحنه بیاید. با احترام به همه بازیگران و هنرمندان، آقای پورصمیمی شانس کسب سیمرغ را دارد.

عطا پناهی | تهیه‌کننده: زمانی که ایده مطرح شد، می‌شد که از آن سوژه یک فیلم بی‌نظیر درمی‌آید و هر که فیلمنامه را می‌خواند همین نظر را داشت. ما مرز بی‌خطرِ عبور تبدیل شدن به کمدی در بخش فوتبالی فیلم را رد کردیم و تقریبا باید بگویم که از خروجی فیلم راضی‌ام.

مریم سعادت | بازیگر نقش همسر پرویز دهداری: مهم‌ترین ویژگی این فیلم برای من این بود که کاراکترها واقعی بودند. البته من آن‌ها را ندیده بودم و ای کاش که فرصتی پیش می‌آمد تا آقای دهداری و همسرش را می‌دیدم. سعی کردم در ایفای این نقش حرف گوش کنم و به وظیفه‌ام عمل کنم و به نقش نزدیک شوم. ضمن این که بازی در این نقش و فیلم برای من بسیار جذاب بود.

خسرو احمدی | بازیگر: من زیاد فوتبالی نیستم و زمانی که آقایان ثقفی و پناهی پیشنهاد کار را دادند، متوجه شدم که با چه شخصیت‌های بزرگی مواجه هستیم. شبی که فیلمنامه را خواندم، فردایش جلوی دوربین رفتم. تنها یک شب وقت داشتم که به این نقش برسم.  من کیف کردم و خوشحالم که در «پرویز خان» حضور داشتم. خرسند هستم که یک جوان نازنین درباره فوتبال ملی‌مان فیلم ساخته است.

مهدی قربانی | بازیگر نقش جواد زرینچه: روزی دستیار آقای ثقفی با من‌ تماس گرفت و حضوری رفتم تا صحبت کنیم‌. ۷۰ درصد از حضورم در «پرویز خان» به خاطر حضور و هم بازی شدن با آقای پورصمیمی بود.

المیرا دهقانی | بازیگر نقش دختر پرویز دهداری: زمانی که فیلمنامه به دستم رسید، بیشتر از نقش، خود داستان و رابطه پدر‌ و دختری برایم جالب بود. پدر در این فیلم با دختر خودش رفیق است و به رشد فردی او توجه دارد و فکر می‌کند. این جریان، نقش شیدا را برایم جذاب‌تر می‌کرد.

محسن خدابخشی | طراح صحنه: بازسای فضای دهه شصت سختی خودش را دارد و سعی کردیم با منابع و اسناد تاریخی که در اختیار داشتیم نعل به نعل کار را طراحی و بازسازی کنیم. گروه تحقیقاتی ما فریم به فریم بازی ایران و قطر را از آرشیوها در آورد و در فیلم همان را نشان دادیم.

وحید ابراهیمی | مدیر فیلمبرداری: وقتی فیلمنامه را خواندم، به سرعت به دفتر رفتم و درباره کار صحبت زیادی کردیم. ما در پشت صحنه با آقای ثقفی خیلی گپ‌وگفت داشتیم. زیرا قصد داشتیم که این اثر، مستندسینمایی باشد و در پیش‌تولید به پیشنهاد آقای ثقفی دوربین را به زمین بریدم. همان‌طور که در فیلم مشاهده کردید، دوربین همچون یکی از بازیگران حضور دارد.

آزاده قوام | طراح لباس: پرویز خان از جمله کارهای پرچالش بود و روزی سه بار از دست آقای ثقفی اشکم در می‌آمد. اکنون که نتیجه کار را دیدم، بسیار راضی از آن سختی‌ها و گریه‌ها هستم.

پوستر و عکس های فیلم پرویز خان؛ زنده‌یاد دهداری + پشت صحنه

• سپتامبر 16th, 2023
• کتاب آموزش زبان

کاخ آقا محمد خان قاجار

شهر گرگان دارای وسیع ‌ترین بافت تاریخی شمال کشور، محلات تاریخی فراوان، بناهای قدیمی و طبیعتی سرسبز و بکر می ‌باشد، همچنین مردم بومی و صمیمی آن فرهنگی خاص دارند و بسیار گرم و مهمان نواز می‌ باشند.

شهر گرگان به دلیل موقعیت زیبای جغرافیایی و محیطی خود گردشگران داخلی و خارجی بسیاری را در هر فصلی از سال جذب می ‌کند. علاوه بر طبیعت بکر و گردشگری از طبیعت می توانید از دیدن جاذبه های تاریخی نیز لذت ببرید.

در ادامه آس چارتر به معرفی بنای تاریخی کاخ آقا محمدحان قاجار می پردازد، کاخ آقا محمدخان قاجار مربوط به اوایل دوره قاجار است و نخستین کاخ این دوره قلمداد می شود.

این عمارت تاریخی یکی از با ارزشترین آثار تاریخی شهرستان گرگان است که از آن به عنوان تنها بنای باقی مانده از معماری دوران حکومت آقامحمدخان یاد می شود.

برای سفر به گرگان شما می توانید از سایت آس چارتر بلیط هواپیما اهواز گرگان را به راحتی و با کمترین هزینه تهیه نمایید. آس چارتربهترین مرجع ارائه دهنده بلیط هواپیما در مشهد می باشد.

معرفی کاخ  آقامحمدخان قاجار

آقامحمد شاه زاده معروف به آقا محمدخان قاجار بنیانگذار و نخستین شاه قاجار در ایران است. که در سال ۱۱۷۴ هجری شمسی با برکناری حکومت کریم خان زند به قدرت رسید.

او در ابتدا حکومت خود در ساری تاجگذاری کرد، و بعدها، به دلایل استراتژیکی تهران را پایتخت خود قرار داد و برای دومین بار تاجگذاری نمود. بعد از آقامحمدخان برادرزاده به اش فتحعلی شاه سلطنت رسید.

آقامحمدخان قاجار به عنوان یکی از خشن ترین شاهان در فرهنگ عامیانه ایران یاد می شود. آقامحمدخان قاجار در سال ۱۱۶۵ هجری شمسی در باغ معروفی به نام عباس خانی در گرگان (استرآباد) بنا شد.

سال‌ها بعد پهلوی اول کاخ خود را در ۶۰۰ متری این کاخ بنا کرد. در سال ۱۰۰۷ هـجری قمری  طبق دستور شاه عباس اول صفوی برای احداث دولتخانه، زمین‌های این محدوده به قیمت ۴۵ تومان از صاحبان آن خریداری گردید و بناهای متعدد دولتخانه در آن ساخته شد.

این مجموعه بعد از به قدرت رسیدن آقا محمد خان قاجار، محل اقامت و ستاد جمع ‌آوری قوای نظامی وی شد که در آن دوره جزء محله نعلبندان بشمار می آمد.

این کاخ، که در سال ۱۳۹۱ به موزه زن تبدیل شده است در گذشته در اختیار نهاد نظامی در استان گلستان بود. کاخ آقامحمد خان قاجار به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران در تاریخ ۱۰ بهمن ۱۳۸۳ با شماره ثبت ۱۱۲۸۸ به ثبت رسیده ‌است.

معماری کاخ آقا محمد خان قاجار

کاخ قاجاری محمدخان شباهت زیادی به دیوانخانه ساری و تخت مرمر تهران دارد. جهان گرد جیمز موریه که ۲۰۰ سال پیش، از این کاخ دیدن کرده است، او در خاطرات خود نوشته است، که جلوی در ورودی، میدانی است که به در اصلی کاخ منتهی می شود.

از در ورودی راهی قرار دارد که دو طرف آن را درختان پرباری کاشته بودند. در انتهای این راه به دیوانخانه عالی می رسد که دو ستون عظیم چوبی دارد که بر روی آن ها نقوشی از قهرمانان قدیم ایران دیده می شود. در دو طرف دیوانخانه اتاق های وسیعی قرار دارد که نقاشی های زیبایی دارد.

از در ورودی بزرگ طلاکاری و نقاشی شده باغ خبر داده و از توصیفاتی که موریه در خاطرات خود آورده است، اکنون خبر چندانی نیست و به جای محوطه سرسبز و پردرخت رو به روی کاخ، در فاصله ۴ متری آن سیلوی بزرگ آجرنمایی در حریم بنا  احداث شده است.

نمای آجری و گچی این کاخ  به دستور پهلوی اول، روی آن سیمان کشیده شده و با اضافه شدن الحاقاتی  به آن، بنا تغییر شکل پیدا کرده است. این کاخ قدیمی و تاریخی ویژگی های خاصی در معماری خود دارد.

از جمله پلان مستطیل شکل، دوستون چوبی با سرستون های مقرنس کاری شده در ضلع شمالی و جرزهای ضخیم و اندود خارجی سیمان و اندود داخلی گچ در بنا است.

این کاخ زیبا در حال حاضر خسارت هایی به آن وارد شده است که از شکل اولیه آن خارج شده است مانند:

تعویض پنجره های چوبی با فلزی، کفپوش های داخلی، تخریب نقاشی ها، تزیینات داخلی و آسیب به بدنه بیرونی و داخلی بنا به طوری که داخل بنا در حال فرسایش است، سقف و کفپوش ها نیاز به مرمت دارد و دیوارها نیز رنگ آمیزی شده است.

بخش های مختلف کاخ آقا محمد خان قاجار

بخش های گوناگون این کاخ عبارت اند از عمارت دارالعماره، دارالحکومه، عمارت کلاه فرهنگی عباس خانی و سلسیان خانی می باشد. عمارت کلاه فرنگی سرای پذیرایی حاکم استرآباد بود که در غرب کاخ قرار دارد.

همچنین در اطراف کاخ توپ خانه و دیوان خانه هم بوده است که متاسفانه در زمان پهلوی اول تخریب شدند.

جاذبه های اطراف کاخ آقا محمد خان قاجار

شهر گرگان نیز مانند بقیه ی شهرهای ایران از آثار تاریخی و جاذبه های گردشگری بسیار زیادی برخوردار است.

از جمله جاذبه های گردشگری گرگان؛ مسجد جامع گرگان، آرامگاه اسحاق بن جعفر ع، کاخ موزه گرگان، بازار نعلبندان، کاروانسرای قزلق، کاروانسرای رباط سفید و پارک جنگلی ناهارخوران  که شما می توانید در کنار بازدید از کاخ آقا محمدخان قاجار ازآنها دیدن نمایید.

مسیر دسترسی به کاخ آقا محمدخان قاجار

کاخ آقامحمدخان قاجار در شهر گرگان، خیابان کاخ، روبروی دبیرستان ایرانشهر واقع شده است.

• سپتامبر 16th, 2023
• کتاب آموزش زبان

حمام خان یزد

بافت تاریخی زنده یزد به علاوه شور و اشتیاق دیدنی که در آن رواج دارد، سبب شده است تا یزد از دیرباز به یکی از دیدنی ترین شهرهای ایران بدل گردد.

یکی از جاذبه هایی  که در سرزمین ما از نظر معماری و تاریخی مورد توجه و دارای اهمیت ویژه ای قرار کرفته است، حمام های سنتی هستند که در همه جای کشورمان وجود دارند و در حال حاضر تعدادی از این حمام ها تغییر کاربری داده و به موزه تبدیل شده اند؛ بعضی از این حمام ها نیز رستوران شده و بعضی هم متاسفانه در طی زمان تخریب شده و از بین رفته اند.

یکی از این حمام ها حمام خان یزد است که اکنون به یک مکان دیدنی برای گردشگران تبدیل شده است. آس چارتر در این مقاله به معرفی این حمام تاریخی می پردازد. برای سفر به یزد کافی است بلیط پرواز کیش یزد خود را از سایت آس چارتر به راحتی تهیه نمایید.

تاریخچه حمام خان یزد

در سال ۱۲۱۲ هجری قمری، در ضلع جنوب غربی میدان خان حمامی به مساحت ۱۱۷۰ متر مربع ساخته شد که این حمام  در نزدیکی بازارهای کاشی گری و تبریزیان، بنا شد که آن را گرمخانه نور می نامیدند.

اما امروزه با نام  حمام خان در بین مردم شهرت دارد. این حمام به دوره پادشاهی ناصرالدین شاه قاجار تعلق دارد و چون مختص استفاده اعیان و بزرگان شهر در آن دوره بوده است به حمام خان شهرت یافته است.

بخش های مختلف در حمام خان

حمام های سنتی خان مانند دیگر حمام های قدیمی از بخش های مختلفی تشکیل شده است. حمام خان از سه بخش اصلی سربینه، میاندر و گرمخانه تشکیل شده است، حمام خان علاوه بر این سه بخش، استخر و شاه نشینی هم در کنار گرمخانه داشت.

خزینه، تون و گاورو هم از دیگر قسمت های این حمام هستند. این حمام شامل دو حمام بزرگ و کوچک بود. در ادامه به معرفی هر بخش از حمام وقسمتهایی از آن می پردازیم.

معرفی حمام بزرگ و بخش های مختلف آن

ورودی اصلی حمام بزرگ در راسته بازار قرار دارد. در ابتدای ورود از سردری به دالانی طویل می رسید، که این دالان شما را به ضلع شمالی سربینه می رساند.

در ضلع شمال شرقی ورودی دیگر حمام بزرگ قرار دارد که به دالان راه دارد، مساحت سربینه آن نسبت به جاهای دیگر حمام برجسته تر است و سکوهایی برای نشستن و رختکن و جاکفشی نیزدر آن قرار دارد.

مهمترین کاربرد این مکان این است که مردم برای پوشیدن لباس و آمادگی برای رفتن به گرم‌ خانه که محل شستشو و نظافت بدن است از آن استفاده می کردند.

یک نورگیر بزرگ هشت ضلعی با پنجره های چوبی، در وسط سقف سربینه تعبیه شده است که از آن بعنوان منبع روشنایی این بخش از حمام استفاده می شد.

در دو ضلع روبروی هم در قسمت سکوها، فضایی با عقب نشینی وجود دارد که طاق آن رسمی بندی است این بخش شاه نشین حمام محسوب می شود، فضایی بنام میاندر در میان سربینه و گرمخانه که راهرویی پیچ خم دار وجود دارد، که این فضا را جهت تنظیم دما و رطوبت و تبادل دما اایجاد کرده بودند.

فضایی مستطیل شکل که در میان آن بخشی مربعی شکلی که توسط چارستون آجری و یک طاق مدور ایجاد شده بود که این فضا را گرمخانه می نامیدند، که در ضلع جنوب غربی این فضا درگاه کوچکی قرار داشت که از آن به فضای خزینه می رسیدند.

معرفی حمام کوچک و بخش های مختلف آن

حمام کوچک در قسمت جنوب شرقی این مجموعه قرار دارد، که از بخش های سربینه، گرمخانه و خزینه تشکیل شده بود که زنان از این حمام استفاده می کردند.

راه ورودی حمام کوچک از طریق پلکان بام است که شما رابه سربینه می رساند، در این قسمت خانه ای برای گرمابه دار یا حمامی که اداره حمام و کارگران آن را بر عهده دارد، در نظر گرفته شده بود.

فضای سربینه این حمام، خیلی کوچک و مستطیلی شکل است، از این بخش به فضای یک گرمخانه وارد می شدند. گرم خانه مربعی شکل بسیار ساده این حمام نیز به خزینه راه دارد، به دلیل تغییرات در حمام کوچک، خزینه آن، به گرخانه حمام بزرگ متصل شده است.

معماری حمام خان یزد

حمام های سنتی معمولا معماری های یکسانی دارند، در فضای حمام ها به دلیل کارکردشان و میزان رطوبت موجود در آنها برای ساخت آنها از مصالح مرغوبی استفاده شده است، این مصالح در درجه اول می بایست در برابر رطوبت و مواد شیمیایی مقاوم باشند تا بنا دچار خرابی نشود.

همچنین قرارگیری بنا در عمق زمین، هم باعث کاهش تبادل حرارتی بین فضای داخلی و بیرون می شد و هم با تقویت دیوارهای جانبی، ساختمان را در برابر زلزله و رانش ایمن می کرد.

ارتفاع و عمق قرارگیری فضاهای مختلف حمام، به میزان دمای مورد نیاز کم و زیاد بودن آن بستگی داشت. بخش سربینه نسبت به سایر قسمت ها ارتفاع بیشتر و سقفی بلندتر داشت، نیاز کمتری به گرم کردن محیط بود و گرمخانه که در عمق بیشتری از زمین و با ارتفاعی کمتری بود تا این فضا سریعتر گرم شود.

دیوارهای داخلی سربینه هم با نقاشی‌ های زیبایی تزیین شده و در حال حاضر قسمت کمی از این نقاشی ها دیده می شود و بخش زیادی از آن از بین رفته است، نقاشی هایی متعلق به اواخر دوره قاجاربر روی دیوارهای شاه نشین دیده می شود.

نحوه تامین آب حمام خان

منبع موجود در حمام ها به دو شکل پُر می شد. یکی از آب قناتی که در نزدیکی حمام، در جوی و نهرها جاری بود و دیگری چاهی بود که عموما در خود حمام یا کنار آن حفر می کردند.

سیستم گرمایشی حمام خان

حمام های سنتی مجهز به گرمایش از کف بودند، دالان های زیرزمینی که به آن گربه رو گفته می شد، که در کف حمام، مجراهایی ایجاد می کردند و رطوبت، که حرارت و دود برخاسته از تون حمام را به دودکش ها منتقل می کردند.

قرار گرفتن این گربه روها در زیر کف حمام، باعث می شد حرارت به تمام فضای حمام به خصوص گرمخانه منتقل شود.

تغییر کاربری حمام خان یزد به رستوران و چایخانه

در سال ۱۳۷۳ حمام خان، به رستوران و چایخانه تغییر کاربری داد، یکی از بخش های مهم مجموعه تاریخی خان یزد، به یک رستوران سنتی تبدیل شده است.

همچنین می توانید در چایخانه خان، لذت چای خوردن همراه با شیرینی های سنتی یزد را تجربه کنید. این حمام سنتی با شماره ثبت ۲۴۰۶ در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفته است.

مسیر دسترسی به حمام خان یزد

حمام تاریخی خان در شهر زیبای یزد و در خیابان قیام واقع شده است.

• سپتامبر 16th, 2023
• کتاب آموزش زبان

زندگینامه عبدالله خان احمدیه پاک نهاد

عبدالله خان احمدیه پاک نهاد در سال ۱۲۶۵ در شهر آمل بدنیا آمد. ایشان در سال ۱۲۹۴ شمسی (۱۳۳۳ هجری قمری) مدرک دیپلم دکترای خویش را دریافت کرد.

نامبرده در مدرسه طب به تدریس پرداخت. دکتر احمدیه در چهارم مرداد ۱۳۳۸ در سن ۷۳ سالگی به سرای باقی شتافت و در امامزاده عبدالله به خاک سپرده شد.

گروه : علوم پزشکی

رشته : طب سنتی

والدین و انساب : پدر عبدالله خان احمدیه پاک نهاد میرزا محمد حسن بیک بن دار از سران و محترمین طایفه بن دار ، یکی از طوایف دلارستاق. تیراندازی دلاور و سربازی شجاع و عارفی فروتن بود.

خاطرات کودکی : عبدالله خان احمدیه پاک نهاد دوران کودکی و نوجوانیش را در آمل گذراند و آغازینه های دانش آموزی را به روال آیین آن دوران در مکتب متداول زمان سپری کرد.

هنگامی که امیرمکرم، حاکم مازندران، مرحوم صحت الملک را برای تربیت و آموزش فرزندش به آمل دعوت کرد تا دیرگاهی در آن دیار اقامت گزیند، امیر مکرم که تیزهوشی عبدالله را در فراگیری دروس شنیده بود، پشنهاد کرد تا صحت الملک او را نیز آموزش دهد.

پیشرفت تحصیلی و فراست این نوجوان چنان استاد را فریفته ساخت که به هنگام بازگشت به تهران، با اجازه والدینش او را با خود برد تا در دارالفنون تحصیل کند.

تحصیلات رسمی و حرفه ای : عبدالله خان احمدیه پاک نهاد تحصیلات مقدماتی را بر روال آیین آن دوران در مکاتب زمانه درآمل سپری کرد و متوسط خود را در دارالفنون تهران به پایان برد و برای ادامه تحصیل به مدرسه طب دارالفنون رفت.

در آن دوران در مدرسه طب دارالفنون در حکم دانشکده پزشکی امروز بود به تحصیل پرداخت .عبدالله احمدیه سال های تحصیل را سپری کرد و در سال ۱۲۹۴ شمسی (۱۳۳۳ هجری قمری) مدرک دیپلم دکترای خویش را دریافت کرد و سپس به کارورزی در بیمارستان پرداخت.

بیمارستان نظامی احمدیه نخستین طبابت گاه او به شمار می آید. از این رو به خدمت ارتش نیز در آمد و به درجه سرگردی (ماژوری) نایل شد.

چندی نگذشت که از ارتش خارج شد و به مسافرت ها و ماموریت های اداری روی آورد. سپس به تدریس تاریخ طبیعی پزشکی، انگل شناسی و زیست شناسی در مدرسه طب پرداخت و موفقیت های علمی بسیاری کسب کرد.

خاطرات و وقایع تحصیل : فرزند عبدالله خان احمدیه پاک نهاد خاطره ای از دوران طبابت پدرش به یاد دارد : به یاد دارم در زمستانی سخت، پدرم برای عیادت بیماری که در روستای کوهستانی« امامه » اقامت داشت عازم آن منطقه بود.

در آن زمان می بایست مسافتی از راه را با اتومبیل و بقیه راه کوهستانی و صعب العبور را با اسب و الاغ طی کنند.

مادرم هراسان شده بود که چطور در این سرمای کوهستان چنین مسئولیت دشواری را پدرم به آسانی پذیرفته است و سعی در منصرف کردن او از انجام ماموریت داشت.

مرحوم پدرم، با آرامشی وصف ناپذیر و لبخندی که حاکی از اطمینان قلب و اراده استوارش در انجام وظیفه بود پاسخ داد؛ « اگر بیماری نتواند نزد طبیب بیاید، این طبیب است که وظیفه دارد به سویش بشتابد و به علاوه سوگندی که در روز اول طبابتم خورده بودم، قید و شرطی برای دوری و نزدیکی راه و مناسب بودن و نبودن فصل نداشت.

« بعد نگاه مهربان و نافذش را به روی یک یک فرزندان و مادرم انداخت و ادامه داد: « وقتی هدف انسان خیر است ، شما به هیچ وجه نگران نباشید. « و سپس راه کوهستان را در پیش گرفت.

استادان و مربیان : مرحوم صحت الملک مربی دوران ابتدایی عبدالله خان احمدیه پاک نهاد بود و در دوران دانشجویی ایشان از اساتیدی ایرانی چون دکتر حکیم اعظم و دکتر امیراعلم و اساتید فرانسوی چون پروفسور گاله، گاشه، مولر و ژرژ بهره جسته بود.

همسر و فرزندان : عبدالله خان احمدیه پاک نهاد متاهل بود که از استاد سه فرزند پسر و دو فرزند دختر به یادگار مانده است. که از این بین آقای سیروس احمدیه و نوه ایشان دکتر آرسیس احمدیه متخصص قلب و عروق و عضو هیأت علمی دانشگاه می باشند.

دیگر پسر دکتر احمدیه که یکی از بهترین طراحان انیمیشن ( پویا نمایی ) و پایه گذار نخستین فیلم های کارتون در ایران و دارای مدرک دکترای افتخاری و استادی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، می باشد.

زمان و علت فوت : در یک روز گرم تابستان – روز دوشنبه چهارم مرداد ماه ۱۳۳۸ در بستر استراحت روح استاد به سوی ملکوت اعلی پرکشید. آنچه در آخرین لحظات زندگی در کنار خود داشت قلم و دوات و تعدادی از دفترچه های شرح حال بیمارانش بود.

دفترچه هایی که علی الرسم بیماران سرگذشت خو را مشروحاً در آنها می نوشتند و بررسی احوالات آنان توسط استاد با مطالعه دفترچه ها در منزل انجام می گرفت دفترچه هایی که قفسه های بسیاری را انباشته بودند و اکثر شرح حال ها ومطالب مجموعه کتاب های «راز درمان » را در بردارد.

مزار استاد در مقبره امامزاده عبدالله است.

مشاغل و سمتهای مورد تصدی : عبدالله خان احمدیه پاک نهاد در سال ۱۲۹۴ شمسی (۱۳۳۳ هجری قمری) مدرک دیپلم دکترای خویش را دریافت کرد و سپس به کارورزی در بیمارستان پرداخت.

بیمارستان نظامی احمدیه نخستین طبابت گاه او به شمار می آید. از این رو به خدمت ارتش نیز در آمد و به درجه سرگردی (ماژوری) نایل شد.

چندی نگذشت که از ارتش خارج شد و به مسافرت ها و ماموریت های اداری روی آورد. سپس به تدریس تاریخ طبیعی پزشکی، انگل شناسی و زیست شناسی در مدرسه طب پرداخت و موفقیت های علمی بسیاری کسب کرد.

ریاست قرنطینه بندر پهلوی آن زمان را مدتی به عهده گرفت و زمانی نیز ریاست بهداری خراسان به او پیشنهاد داده شد که وی نپذیرفت. در سال ۱۳۱۴ شمسی سفری به اروپا کرد.

او پس از بازگشت به یکباره از تدریس و کار اداری کناره گرفت و تنها آزادانه به طباطت در مطب شخصی خویش پرداخت.

فعالیتهای آموزشی : تدریس تاریخ طبیعی پزشکی و انگل شناسی و زیست شناسی در مدرسه طب از فعالیت های آموزشی عبدالله خان احمدیه پاک نهاد می باشد.

آرا و گرایشهای خاص : عبدالله خان احمدیه پاک نهاد با دید تیزبینی که داشت نیک دریافته بود که گنج بزرگی در زیر کتابهای خاک خورده خطی پزشکی کهن نهفته است.

دکتر احمدیه در ۴۴ سال مطب داری احمدیه وار و برخورد نزدیک با بیماران، میراث گرانقدری برای نسل ایرانی در زمان خود و پس از آن برای آیندگان به یادگار نهاد.

شیوه او در برخورد با بیماران و پژوهش هایش، به تنهایی رساله ای مستقل می طلبد. دست رد به سینه کسی نمی زد و از کسی مبلغ مشخصی دریافت نمی کرد.

صندوقچه ای بود که هر کس می توانست بنا به وسع و توانایی اش، حق العلاج را می پرداخت. گرچه برخی نیز علاوه بر عدم پرداخت هزینه درمان، از وی داروی رایگان و حواله ذغال و حتی پول دریافت می کردند.

ثبت یادداشت های روزانه دکتر احمدیه و شوق او در آموختن و شیفتگی روزافزونش، باید الگوی پزشکان پژوهشگر باشد. دکتر احمدیه کلیشه ای بیماران را نمی دید.

کلیشه ای مطالعه نمی کرد. مطالعه او مقایسه ای و تجربی و بالینی بود. یادداشت تاریخ مراجعات بیمار، نام و شغل آنها و حتی میزان داروهای داده شده و پیگیری او تا پایان درمان او را در میان پزشکان سیصد سال اخیر ایران در جایگاهی ویژه نشانده است.

جوائز و نشانها : روش های درمانی بکار گرفته توسط عبدالله خان احمدیه پاک نهاد حاصل تحقیق و جستجوی دقیق در آثار علمی طبب قدیم است که با آغاز دوران نادرشاه افشار و ورود پزشکان اروپایی به ایران به عقب رانده شده بود.

به جهت همین تحقیقات با ارزش در رشته طب باستانی استاد نائل به دریافت تقدیر نامه هایی از مجامع پزشکی و فرهنگی ایالات متحده آمریکا، اتحاد شوروی سابق و پاکستان و ممالک دیگر گردیدند و در سال ۱۳۳۷ مجمع پزشکی طرفدار طب قدیم که مرکزآن شهر کراچی است ایشان را به عضویت و شرکت در کنگره بزرگ خود فرا خواند.