سعید امیرسلیمانی بازیگر پیشکسوت تجلیل شد
- می 1st, 2024
- کتاب آموزش زبان
آیین پاسداشت سعید امیرسلیمانی، هنرمند پیشکسوت کشورمان و رونمایی از مستند «دیدار در سنگلج» تولید جدید شبکه مستند برگزار شد.
این مستند به کارگردانی و تهیه کنندگی ابوالفضل توکلی تولید شده است و در فرهنگسرای ارسباران از این مستند رونمایی شد.
ایرج راد، بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون با تشکر و قدردانی از همسر سعید امیرسلیمانی عنوان کرد: همسر سعید امیرسلیمانی این بار عظیم را به دوش کشید تا او بتواند روی صحنه تئاتر و جلوی دوربین تلویزیون برود. او کارهای ارزنده و اثرگذاری از خودش باقی گذاشته تا بتواند خدمت گذاری در زمینه فرهنگ و هنر این سرزمین باشد.
ایرج راد با نقل خاطره‌ای از هم بازی شدن با امیرسلیمانی گفت: اولین که باری بر روی صحنه رفتم و از نزدیک با ایشان آشنا شدم به سال‌های ۱۳۵۴ یا ۱۳۵۵ برمی‌گردد که اولین اجرا و نمایشی بود به نام «حادثه در ویشی» نوشته آرتور میلر که در سالن انجمن ایران و آمریکا بر روی صحنه رفت. به خاطر دارم با سعید امیرسلیمانی حتی در زمان جنگ در طبقه سوم اداره تئاتر لباس تمرین پوشیده بودیم و ایشان به خاطر عشق و علاقه‌ای که به تئاتر داشتند هر روز در آنجا حاضر بودند و تمرین می‌کردند.
در این مراسم سپند امیرسلیمانی، گوهر خیراندیش، مسعود فروتن، رضا بنفشه خواه و احمد درویشعلی پور از این هنرمند پیشکسوت تقدیر و تشکر کردند.
در ادامه ابوالفضل توکلی، تهیه کننده و کارگردان «دیدار در سنگلج» از روند آشنایی با سعید امیرسلیمانی و چگونگی تهیه این مستند گفت: در اولین تماسی که با استاد امیرسلیمانی داشتم ایشان با خون گرمی بسیاری که دارند از صحبت‌های من به خوبی استقبال کردند و این باعث شد من انرژی بالایی را برای تهیه این مستند داشته باشم.
توکلی از همسر سعید امیرسلیمانی، سپند و کمند، فرزندان این هنرمند و ایرج راد تشکر کرد و گفت: ایشان با وجود کسالتی که داشتند لطف کردند بنده را در تکمیل این مستند همراهی کردند.
در پایان این مراسم با اهدای تندیس شبکه مستند و لوح تقدیر از بیش از نیم قرن فعالیت هنری سعید امیرسلیمانی قدردانی و از مستند «دیدار در سنگلج» رونمایی شد.
«دیدار در سنگلج» تولید جدید شبکه مستند به تهیه کنندگی و کارگردانی ابوالفضل توکلی روایتی از سال‌ها فعالیت هنری و اجرای تئاتر در سنگلج است.
منبع: ایسنا
امسال جشنواره فجر لب به لب سرشار از فیلم‌های زندگینامه‌ای است و پرویز خان شاید گل سر سبد این فیلم‌ها باشد. روایتی از بخشی از زندگی پرچالش پرویز دهداری سرمربی تیم ملی فوتبال ایران در دهه ۶۰ که در روزهای تنهایی و بی‌کسی و پشت کردن ستاره‌های تیم ملی تلاش کرد با بازیکنان گمنام حماسه بیافریند. فیلم در صحنه‌های فوتبالی خوب عمل کرده و تلاش می‌کند تصویری پرهیجان و سینمایی از زمین فوتبال ارائه دهد و ۱۱ بازیکن زمین را در یک روح واحد به عنوان قهرمان معرفی کند. بازی سعید پورصمیمی یکی از برگ برنده‌های فیلم است که با گریم خوبی که دارد به خوبی در قامت پیرمرد منضبط فوتبال نشسته است. فیلم با همه توفیقی که در روایت دارد اما به واسطه جنبه سفارشی بودن آن و ورود بی‌منطق مقوله جنگ درون قصه دو پاره می‌شود و برخی از سکانسهای آن کاملا بی‌منطق است. با این حال تماشای پرویز خان چند تجربه دلنشین برای تماشاگر به ارمغان می‌آورد که مهم‌ترینشان بازی دلنشین عالیجناب سعید پورصمیمی است.
ریتم «پرویز ثقفی» با علم به موضوعش یعنی فوتبال، قابل قبول است و می‌کوشد از اضافه‌گویی پرهیز کند. سعید پورصمیمی، که چند روز دیگر (نهم اسفند)، به هشتادمین پلۀ نردبان زندگی گام می‌گذارد، در پنجاه‌وششمین سال فعالیت حرفهای و سی‌اُمین فیلم سینمایی‌اش – اگرچه بازی‌های بسیار ویژه‌تر مانند «ناخدا خورشید» از او دیده‌ایم – در نقشی متفاوت، استادانه ظاهر شده است و یک قهرمان مقبول و محبوب است. اگرچه در ماجرای استعفای آن چند نفر از اعضای تیم ملی فوتبال ایران هنوز هم حرف و حدیث‌هایی وجود دارد، اما یک فیلم ورزشی، آن هم در ایران که فیلم‌های ورزشی چندانی ساخته نشده است، تماشاگر را همراه با خود تا پایان می‌کشاند.
پرویز خان بیش از آنکه از سینما و واقعیت وام بگیرد از فوتبال و موسیقی بهره برده است و جذابیت پایان بندی آن وامدار فوتبال است نه سینما.
سایر عوامل «پرویز خان» هم عبارت است از کارگردان: علی ثقفی، تهیه کننده: عطا پناهی، مدیر تولید: رضا زنجانیان، مجری طرح: استودیو بادبان، مدیر فیلمبرداری: وحید ابراهیمی، مدیر صدابرداری: میثم یاردیلو، طراح صحنه: محسن خدابخشی، طراح لباس: آزاده قوام، طراح چهره‌پردازی: امید گلزاده، تدوین: حسن حسندوست، طراح جلوه‌های بصری: سیدهادی اسلامی، صداگذار: حسین قورچیان، آهنگساز: بامداد افشار، دستیار اول کارگردان: علی غیاثوند، برنامه‌ریز: سحر زرندی و عکاس: حبیب مجیدی.
