مرکز دانلود کتاب الکترونیکی

• آوریل 2nd, 2024
• کتاب آموزش زبان

علائم کمبود منیزیم در بدن: یکی از عناصر معدنی است که معمولا دست کم گرفته می‌شود. این عنصر در بسیاری از عملکردهای بدن از تسکین درد عضلانی گرفته تا کاهش استرس و ناراحتی نقش دارد. ولی متاسفانه منابع منیزیم مانند دیگر مواد معدنی و ویتامین‌ها مورد بحث قرار نمی‌گیرد.

علائم کمبود منیزیم در بدن

به گفته یکی از متخصصان تغذیه در نیویورک کمبود منیزیم بدن در بسیاری از افراد مراجعه‌کننده تشخیص داده می‌شود؛ بدون این که خود فرد از آن اطلاع داشته باشد. ولی شما نباید اجازه دهید این کمبود در بدنتان اتفاق بیفتد. برای جلوگیری از این مشکل باید علائم کمبود منیزیم در بدن را جدی بگیرید. این مقاله بخش سلامت مجله خبری چشمک را تا انتها بخوانید تا راه‌های تشخیص و علائم کمبود منیزیم در بدن را بشناسید.

از سبزیجات متنفرید

رایج‌ترین علت کمبود منیزیم در بدن داشتن یک رژیم غذایی است که از وجود مواد خوراکی غنی از منیزیم محروم باشد. بسیاری از افراد به دلیل آن که مواد غذایی حاوی منیزیم را به اندازه کافی مصرف نمی‌کنند، دچار کمبود منیزیم می‌شوند. مهم‌ترین منابع منیزیم عبارتند از: بسیاری از سبزیجات، برنج قهوه‌ای، مغز دانه‌ها و تخمه‌ها.

استرس زیادی دارید

همه علائم کمبود منیزیم از همان ابتدا مشخص نیستند. ولی اگر استرس زیادی دارید، بدنتان به طور شیمیایی واکنش نشان می‌دهد و در اثر آن سطح منیزیم تحت تأثیر قرار می‌گیرد. استرس مانند تعریق در حین ورزش کردن می‌تواند افراد را به سمت کمبود منیزیم بیشتر ببرد. برای فرار از این مشکل هم از لحاظ فیزیکی و هم از نظر ذهنی آرامش داشته باشید تا بدنتان هم از این آرامش استفاده کند.

مواد غذایی کم ارزش زیاد مصرف می‌کنید

استفاده کردن از تنقلات کم ارزش به جای میوه می‌تواند سطح منیزیم بدن را کاهش دهد. افراد سالم و معمولی باید منیزیم کافی و مورد نیاز بدن را از طریق مصرف میوه، سبزیجات، نشاسته و غلات کامل به دست آورند. اکنون به خوبی درک می‌کنید که یک رژیم غذایی با کیفیت پایین چگونه می‌تواند در کمبود عناصر و مواد لازم بدن تأثیر داشته باشد.

سریع دچار سردرد می‌شوید

اگر در سرتان احساس سنگینی می‌کنید و نمی‌توانید به راحتی آن را تکان دهید، شاید بهتر باشد آزمایش خون بدهید چرا که سردرد یکی از رایج‌ترین علائم کمبود منیزیم در بدن است. به گفته متخصصان اغلب افراد زمانی دچار سردرد می‌شوند که مقدار منیزیم خونشان کم باشد.

از یبوست رنج می‌برید

به احتمال زیاد زمانی که به یبوست دچار شده‌اید، به کمبود منیزیم فکر نمی‌کنید ولی باید از این لحظه آن را مد نظر قرار دهید. به گفته متخصصان افراد معمولاً زمانی به مشکل یبوست مبتلا می‌شوند که میزان منیزیم خونشان بسیار پایین است.

به تازگی حساس‌تر و ضعیف‌تر شده‌اید

از نظر بسیاری از افراد کمی ضعف و یا لرزش در بدن چندان اهمیتی ندارد، ولی حقیقت این است که باید آن را جدی بگیرید. متخصصان تغذیه کالیفرنیا هشدار داده‌اند که مقدار کم منیزیم در بدن می‌تواند باعث به وجود آمدن مشکلات مهمی مانند ضربان نامنظم قلب و حتی تشنج شود.

کم انرژی هستید

منیزیم انرژی بدن را تأمین می‌کند. پس اگر مقدار کافی از این ماده را در بدن نداشته باشید، احساس ضعف می‌کنید. منیزیم حداقل در ۳۰۰ واکنش شیمیایی مختلف بدن نقش دارد و بسیاری از آنها با تولید انرژی به سرانجام می‌رسند. یکی از مهم‌ترین علائم کمبود منیزیم، کم شدن انرژی است.

خواب راحتی ندارید

منیزیم برای درمان بسیاری از مشکلات پزشکی از جمله معضلات خواب مورد استفاده قرار می‌گیرد. برخی از متخصصان برای درمان افرادی که برای به خواب رفتن زمان زیادی نیاز دارند، منیزیم تجویز می‌کنند. این ماده سست کننده عضلات است، باعث آرامش بدن می‌شود و خواب را راحت‌تر می‌کند.

مشکل تحلیل استخوان دارید

مقدار زیادی از منیزیم درون استخوان‌ها ذخیره می‌شود و اگر برای مدت طولانی بدن دچار کمبود منیزیم شود، استخوان‌ها تحلیل می‌روند. قطعاً با مراجعه به پزشک می‌توانید درمان صحیح برای حل مشکل خود را پیدا کنید.

در اثر کمبود منیزیم در بدن دچار کمبود ویتامین D شده‌اید

زمانی که کمبود منیزیم در بدن منجر به کمبود ویتامین D شود، سیلی از مشکلات به وجود می‌آیند. بدن ما برای جذب ویتامین D به منیزیم نیاز دارد و از طرفی مقدار زیاد کلسیم هم می‌تواند جذب آن را کاهش دهد. به همین دلیل است که باید همواره تعادل ویتامین و مواد معدنی در بدن حفظ شود. این کمبود ممکن است برای هر فردی رخ دهد.

• فوریه 28th, 2024
• کتاب آموزش زبان

آب آوردن شکم: به تجمع مایعات داخل شکم، آسیت می گویند. آسیت یا آب آوردن شکم یک مشکل رایج در بین افراد مبتلا به سیروز است. معمولاً هنگامی اتفاق می افتد که کبد دچار مشکل و نارسایی می شود. عموماً رشد و پیشرفت آسیت یا آب آوردن شکم نشان دهنده بیماری پیشرفته کبد است و این افراد گاهی اوقات نیاز به پیوند کبد هم پیدا می کنند. در ادامه ی این بخش از سلامت شما را بیشتر با علائم و دلایل آب آوردن شکم آشنا خواهیم کرد.

علل و دلایل آب آوردن شکم

سیروز کبدی یکی از رایج ترین علل آسیت یا آب آوردن شکم است اما وضعیت های دیگری مثل نارسایی های قلب، نارسایی کلیه، عفونت و سرطان هم عامل ایجاد این وضعیت می باشند. آسیت به دلیل افزایش فشار در لایه های موجود در کبد و فشار خون بالا در این ناحیه اتفاق می افتد و به دلیل زخم کبد در بیماری سیروز، عملکرد کبد را کاهش می دهد.

علت های بیماری آسیت

سرطان هایی همچون سرطان کولون، معده، ریه، پانکراس، تخمدان، پستان و لنف

انباشته شدن آب و نمک در بدن

تشکیل لخته ی خون و انسداد وریدها بر اثر تومور

پانکراتیت یا تورم پانکراس که به دلیل اعتیاد به الکل بروز می کند ، میتوانند از دلایل بروز آسیت یا آب آوردن شکم باشند.

نارسایی احتقانی قلبی و کلیه

مشکل قلبی

علائم و نشانه های آب آوردن شکم

آب آوردن شکم، اکثر کسانی که بیماری آسیت دارند، معمولاً دچار نفخ شکم و اضافه وزن سریع می شوند. بعضی از افراد نیز به ورم قوزک و تنگی نفس به دلیل تجمع مایعات در اطراف ریه ها مبتلا می شوند. علائم یا مشکلات اضافه تر هم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

۱.عفونت

آب آوردن شکم، عفونت معمولاً عامل ایجاد درد، سوزش، تب یا حالت تهوع است. اگر این وضعیت تشخیص داده نشده و یا درمان نشود، بیمار دچار نارسایی کبد می شود و عفونت شدیدی در جریان خونش وارد می گردد و یک مشکل ذهنی را برای او ایجاد می کند. تشخیص عفونت معمولاً از طریق نمونه برداری مایعات از شکم انجام می شود. این عفونت با آنتی بیوتیک ها درمان می شود و بعد از ریکاوری، بیماران نیاز به درمان بلند مدت از طریق مصرف آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از ایجاد دوباره این عفونت دارند.

۲.دل درد، ناراحتی و تنگی نفس

این موارد هنگامی اتفاق می افتد که مایعات زیادی داخل شکم جمع می شوند و در نتیجه توانایی غذا خوردن و انجام فعالیت های روزانه را سخت می کند.

۳.فتق هرنیا

آب آوردن شکم، افزایش فشار در داخل شکم عامل ایجاد فتق هرنیا است که خودش ناراحتی را در ناحیه شکم ایجاد می کند . ترمیم از طریق جراحی عموماً انجام نمی گردد ؛ مگر این که درد بسیار شدید باشد و به روده و بافت آن آسیب وارد کند. جراح باید برای بهبود بیماران مبتلا به سیروز کاملاً تجربه کافی داشته باشد تا بتواند این عمل را به انجام برساند.

۴.تجمع مایعات داخل قفسه سینه

این وضعیت باعث می شود که مایعات از داخل شکم به قفسه سینه هم برسند که معمولاً در سمت راست قرار می گیرند. این وضعیت عاملی برای تنگی نفس است.

علائم دیگر

نفخ

احساس سنگینی

حالت تهوع یا هضم نشدن غذا

ورم قسمت پایین پا

استفراغ

بواسیر

احساس سیری

عوامل خطر آسیت

آب آوردن شکم، عموماً ابتلا به بیماری آسیت یا آب آوردن شکم نشان دهنده بیماری کبدی پیشرفته و بیمارانی است که باید تحت پیوند کبد قرار بگیرند.

تشخیص آب آوردن شکم

آزمایش و تصویربرداری

بسته به این که چه مقدار مایع داخل شکم وجود دارد، ممکن است این بیماری توسط پزشک یا از طریق آزمایش های مختلف شناسایی شود اما معمولاً تست های سونوگرافی و سی تی اسکن را از فرد می گیرند.

در اکثر بیماران ممکن است پزشک یک سوزن کوچک را وارد دیواره شکم کند تا مایعات اضافه را از داخل آن بیرون بریزد و سپس مایعات بیرون آمده برای بررسی علائم و عفونت یا حتی سرطان مورد بررسی قرار می گیرد تا علت تجمع مایعات در آن مشخص شود.

درمان آب آوردن شکم

آب آوردن شکم، آسیت شدید یا آب آوردن شکم عموماً نشان دهنده این است که کبد به خوبی کار نمی کند. احتمال زنده ماندن ۵ سال بعد از آسیت، ۳۰ الی ۴۰ درصد است و بسیار مهم است که بیمار حتما به متخصص کبد مراجعه کند و همچنین توسط مرکز پیوند کبد مورد بررسی قرار بگیرد. مهم ترین مرحله برای درمان آسیت یا آب آوردن شکم ، کاهش مصرف نمک است. مصرف نمک باید به ۴ الی ۵ گرم در روز یا کمتر محدود شود.

البته که تشخیص میزان نمک در مواد غذایی مختلف کار سختی است و معمولاً پیشنهاد می کنند که بیمار به یک متخصص تغذیه مراجعه کند تا ببیند که دقیقا باید از مصرف چه غذا هایی دوری کند.

بیماران باید از جایگزین های نمک استفاده کنند اما جایگزین هایی که پتاسیم ندارند زیرا سطح بالای پتاسیم ممکن است وضعیت را بدتر کند. بنابراین بسیار مهم است که متخصص تغذیه جایگزین امن و مناسبی تعیین کند. اغلب بیماران به قرص آب یا ادرار آور برای درمان این بیماری نیاز دارند.

آب آوردن شکم، این قرص ها ممکن است عامل ایجاد مشکل در الکترولیت های خون باشند و سطح سدیم و پتاسیم را به هم بریزند و در نتیجه آزمایش خون از فرد گرفته می شود. بسیار مهم است که مصرف قرص های آب توسط پزشک مورد بررسی قرار بگیرد.

وزن گیری روزانه باعث می شود که متخصص بتواند وضعیت درمان را مورد بررسی قرار دهد . زمانی که این وضعیت با قرص های آب و محدودیت نمک درمان نشود، احتمالاً بیماران نیاز دارند که آب را از بدن خود با یک روش سریع تر دفع کنند.

آب آوردن شکم، اقدامات دیگر نیازمند مراجعه به رادیولوژیست دارد تا یک عدد شنت را داخل کبد قرار دهند و از تجمع اضافه آب جلوگیری کنند. بیمارانی که به آب آوردن شکم مبتلا هستند، مشکلات زیادی دارند و اغلب باید تحت پیوند کبد قرار بگیرند؛ که بیش از نیمی از این بیماران ممکن است بدون پیوند کبد بیشتر از دو الی سه سال زنده نمانند.

اقدامات دیگر برای درمان این وضعیت شامل موارد زیر است:

کاهش مصرف مایعات

قطع مصرف الکل

کاهش مصرف مایعات

پیشگیری و جلوگیری از آب آوردن شکم

آب آوردن شکم،  آیا می توان از این مشکل پیشگیری کرد و آیا راهکار هایی هستند که به جلوگیری از این مشکل کمک کنند ؟

وزن سالم

ورزش منظم

ترک سیگار

کاهش مصرف نمک

رابطه جنسی سالم برای کاهش احتمال ابتلا به هپاتیت

• سپتامبر 16th, 2023
• کتاب آموزش زبان

علائم سرطان گلو چیست؟

سرطان گلو چیست؟

سرطان گلو عموماً به سرطان هایی اطلاق می شود که از حلق یا حنجره شروع می شوند (جعبه صدا) ، اما همچنین می تواند به سرطان هایی که در مری (لوله غذا) یا تیروئید شروع می شود اشاره داشته باشد. برخی از سرطان هایی که در ناحیه گلو شروع می شوند و همچنین زبان ، غدد بزاقی ، سینوس ها ، بینی یا گوش ، جزو سرطان های سر و گردن طبقه بندی می شوند. در این پست از مجله سلامت جیران قصد داریم به بررسی کلی این بیماری بپردازیم.

دو نوع اصلی سرطان که معمولاً به عنوان سرطان گلو شناخته می شوند ، سرطان های حلق و حنجره می باشند.

علائم سرطان گلو

علائم سرطان گلو می تواند شامل موارد زیر باشد:

• گلودرد
• تنگی نفس
• گلو درد یا سرفه مداوم
• سرفه کردن خون
• تغییراتی در صدا مانند گرفتگی صدا
• مشکلات بلع
• احساس می کنید چیزی در گلو گیر کرده است
• توده هایی در گردن یا گلو
• کاهش ناگهانی وزن بدون دلیل

علل سرطان گلو

عوامل خطر ابتلا به سرطان گلو عبارتند از:

• سیگار کشیدن
• مصرف زیاد الکل
• ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)
• ویروس اپشتین بار (EBV)
• رژیم غذایی نامناسب
• سابقه سرطان در خانواده

تشخیص سرطان گلو

آزمایشات تشخیص سرطان حلق یا حنجره ممکن است شامل موارد زیر باشد:

معاینه جسمی

پزشک شما دهان ، گلو و گردن شما را معاینه می کند و ممکن است یک انگشت دستکش را وارد دهان شما کند تا مناطقی را که دیدن آنها دشوار است بررسی کند.

آزمایش خون

ممکن است نمونه هایی برای بررسی سلامت عمومی شما گرفته شود.

بیوپسی

پزشک نمونه کوچکی از بافت یا سلول ها را برای بررسی در زیر میکروسکوپ برمی دارد تا ببیند آیا سلول های سرطانی وجود دارند یا خیر.

آندوسکوپی حنجره

یک لوله نازک با نور در انتهای آن (آندوسکوپ) از طریق بینی وارد بدن می شود تا ناهنجاری های گلو را جستجو کند.

سونوگرافی

یک دستگاه کوچک به نام مبدل برای ارسال امواج صوتی استفاده می شود که هنگام برخورد با چیزی متراکم مانند اندام یا تومور ، منعکس می شود.

اشعه ایکس

شما ممکن است از اشعه ایکس قفسه سینه برای بررسی سلامت کلی خود یا بررسی گسترش سرطان به ریه ها استفاده کنید.

سی تی اسکن

اسکن CT (توموگرافی کامپیوتری) از پرتوهای اشعه ایکس برای ایجاد تصاویر مقطعی دقیق از داخل بدن شما استفاده می کند.

MRI

اسکن MRI (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی) از امواج مغناطیسی و رادیویی برای ایجاد تصاویر دقیق از داخل بدن شما استفاده می کند.

اسکن PET

اغلب اسکن PET (توموگرافی گسیل پوزیترون) همراه با سی تی اسکن توصیه می شود. مواد رادیواکتیو به بدن تزریق می شود تا به سلول های سرطانی کمک کند.

پس از تشخیص سرطان گلو

پس از پی بردن به سرطان گلو ، ممکن است طیف وسیعی از احساسات مانند ناباوری ، گیجی و ناراحتی و احساس از دست دادن کنترل را تجربه کنید. این واکنش ها طبیعی است و ممکن است برای شما مفید باشد که در مورد احساس خود با خانواده و دوستان صحبت کنید.

با پزشک خود در مورد درمانهایی که در دسترس شما هستند ، عوارض جانبی احتمالی و اینکه چه مدت باید درمان را شروع کنید صحبت کنید. قبل از تصمیم گیری تا جایی که می توانید وقت بگذارید.

موارد پیشنهادی

درمان سرطان گلو

درمان بستگی به اندازه سرطان ، گسترش آن و سلامت کلی شما دارد.

صحنه سازی

آزمایش سرطان گلو ، وجود سرطان و میزان گسترش آن را تایید می کند. این مرحله بندی نامیده می شود و به پزشکان شما کمک می کند تا بهترین گزینه های درمانی را برای شما تعیین کنند. درمان سرطان های گلو شامل جراحی ، پرتودرمانی (پرتودرمانی) و شیمی درمانی یا ترکیبی از یک یا چند مورد از این موارد است.

عمل جراحی

بسته به اندازه تومور ، ممکن است به شما توصیه شود که آن را خارج کنید. نوع جراحی نیز بستگی به محل سرطان دارد و ممکن است شامل برداشتن قسمتی از حلق یا برداشتن نسبی یا کامل حنجره ، تیروئید یا زبان باشد.

پرتودرمانی (پرتودرمانی)

پس از جراحی ، ممکن است پرتودرمانی (که به پرتودرمانی نیز معروف است) دریافت کنید. در برخی موارد پرتودرمانی اصلی ترین نوع درمان خواهد بود.

شیمی درمانی

در برخی موارد ، شیمی درمانی همراه با اشعه مورد نیاز است ، به ویژه اگر تومورها بزرگ باشند یا سرطان به غدد لنفاوی گسترش یافته باشد. شیمی درمانی همچنین ممکن است برای کوچک کردن تومورها قبل از جراحی استفاده شود.

تیم درمان

بسته به نوع درمان شما ، تیم درمانی شما ممکن است متشکل از تعدادی متخصص حرفه ای مختلف باشد ، مانند:

• پزشک عمومی از سلامت عمومی شما مراقبت می کند و برای هماهنگی درمان با متخصصان خود همکاری می کند.
• متخصص گوش ، حلق و بینی- اختلالات گوش ، بینی و گلو را درمان می کند
• جراح سر و گردن- سرطان های سر و گردن را تشخیص داده و درمان می کند.
• جراح دهان- اختلالات دهان ، صورت و فک را درمان می کند.
• دندانپزشک- دهان و دندان را ارزیابی و درمان می کند
• انکولوژیست پرتو درمانی- درمان پرتودرمانی را تجویز و هماهنگ می کند.
• پزشک متخصص سرطان- دوره شیمی درمانی را تجویز و هماهنگ می کند.
• پرستاران سرطان- در درمان کمک کرده و اطلاعات و پشتیبانی را در طول درمان ارائه دهید.
• متخصص تغذیه- برنامه غذایی را توصیه می کند که در طول درمان و بهبودی دنبال کنید.
• آسیب شناس- سلول ها و بافت ها را زیر میکروسکوپ بررسی می کند
• فیزیوتراپیست- به مشکلات جسمی و عملی مانند بازیابی حرکات و تحرک بعد از درمان کمک کنید.
• سایر متخصصان سلامت مانند مددکاران اجتماعی ، داروسازان و مشاوران …

غربالگری سرطان گلو

در حال حاضر هیچ برنامه ملی غربالگری سرطان گلو در استرالیا وجود ندارد.

جلوگیری از سرطان گلو

حدود ۶۰ درصد از سرطان های حلق و حنجره در استرالیا ناشی از سیگار کشیدن است. حدود ۳۰ درصد ناشی از مصرف زیاد الکل است. بنابراین ترک سیگار و تعدیل مصرف الکل خطر ابتلا به سرطان گلو را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.

پیش بینی سرطان گلو

پزشک شما نمی تواند دوره دقیق بیماری را پیش بینی کند ، زیرا به شرایط فردی مانند نوع سرطان گلو و میزان گسترش آن ، سن ، سابقه پزشکی و سلامت کلی شما بستگی دارد.

• سپتامبر 16th, 2023
• کتاب آموزش زبان

شناخت علائم بالا بودن قند خون

در این پست از مجله سلامت جیران قصد داریم به موضوع شناخت علائم بالا بودن قند خون بپردازیم.

هیپرگلیسمی چیست؟ نحوه پیشگیری، تشخیص و درمان قند خون بالا

چیزی به سادگی یک وعده غذایی بزرگ یا یک تمرین شدید می تواند باعث افزایش قند خون شود، اما مشکلات زمانی رخ می دهد که بدن شما نمی تواند به دلیل مقاومت به انسولین یا کمبود انسولین، سطح شما را پایین بیاورد.

افراد مبتلا به دیابت نوع دوم دارای انسولین و مقاومت کافی به انسولین نیستند که منجر به هیپرگلیسمی یا قند خون بالا می شود.

اگر مجبور به ادرار کردن مکرر هستید، با وجود استراحت کافی دائماً خسته هستید یا به طور ناگهانی وزن کم کرده اید، ممکن است به هیپرگلیسمی یا قند خون بالا مبتلا شده باشید.
دقیقاً چه چیزی باعث افزایش قند خون می شود، چه زمانی خطرناک است و چگونه قند خون کنترل نشده می تواند بر سلامت آینده شما تأثیر بگذارد؟

چگونه قند خون بالا تشخیص داده می شود؟

اگر مقاومت به انسولین، پیش دیابت، دیابت نوع ۱، دیابت بارداری یا دیابت نوع ۲ دارید، بدن شما قادر به استفاده صحیح از هورمون انسولین نیست. انسولین برای تنظیم سطح قند خون حیاتی است زیرا قند خون یا گلوکز را برای انرژی فوری یا ذخیره برای استفاده بعدی به سلول ها و ماهیچه های ما می رساند.

به طور معمول، پزشک پس از مشاهده غیرطبیعی بودن سطح قند خون شما را به مقاومت به انسولین، پیش دیابت یا دیابت تشخیص می دهد. اغلب، آزمایشی که پزشکان استفاده می کنند، آزمایش هموگلوبین A1C است.

A1C میانگین دو تا سه ماهه سطح قند خون شما است و این آزمایش درصد قندی را که به گلبول های قرمز متصل است را اندازه گیری می کند.
نتیجه A1C شما به چه معناست:

• زیر ۵٫۷ درصد: نرمال
• ۵٫۷ تا ۶٫۴ درصد: پیش دیابت
• بیش از ۶٫۵ درصد: دیابت

اگر A1C شما در دو یا چند نوبت جداگانه بیش از ۶٫۵ درصد باشد، احتمالاً دیابت دارید.

پزشک شما ممکن است سطح قند خون شما را از طریق آزمایش گلوکز ناشتا نیز آزمایش کند. معنی این نتایج این است:

• زیر ۱۰۰ میلی گرم در دسی لیتر (mg/dL): نرمال
• ۱۰۰ تا ۱۲۵ میلی گرم در دسی لیتر: پیش دیابت (یا اختلال در گلوکز ناشتا)
• بیش از ۱۲۵ میلی گرم در دسی لیتر: دیابت

همانند آزمایش A1C، اگر سطح گلوکز ناشتا در دو نوبت جداگانه بیش از ۱۲۵ میلی گرم در دسی لیتر باشد، احتمالاً دیابت دارید.

گلوکز منبع انرژی اولیه بدن شما است که از بسیاری از غذاهایی که می خورید، از میوه و نان گرفته تا سبزیجات دریافت می کنید.
در حالی که بسیاری از افراد تمایل دارند قند خون بالا را بیشتر با دیابت نوع ۲ مرتبط کنند، سایر شرایط نیز با هیپرگلیسمی مرتبط هستند.

موارد پیشنهادی

برخی از علائم و نشانه های رایج قند خون بالا چیست؟

اگر به طور منظم قند خون خود را کنترل کنید، مقادیر بالای نمونه های خون یا ادرار را مشاهده خواهید کرد. اما علائم فیزیکی این بیماری نیز ممکن است ظاهر شود.

علاوه بر تکرر ادرار، خستگی، و کاهش وزن ناگهانی، علائم هیپرگلیسمی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• گرسنگی شدید
• تحریک پذیری
• زخم ها یا زخم هایی که خوب نمی شوند
• افزایش تشنگی
• عفونت های مکرر (از جمله عفونت های لثه، روی پوست یا واژن)
• کتون ها در ادرار (کتون ها محصولات جانبی چربی یا ماهیچه هستند که در صورت ناکافی بودن انسولین ظاهر می شوند)
• تاری دید
• سردردهای مکرر

عواقب قند خون بالا برای سلامتی چیست؟

اگر قند خون بالا را درمان نکنید، این علائم می توانند بدتر شوند. سطوح بیش از حد قند خون حتی می تواند منجر به یک وضعیت تهدید کننده زندگی به نام کتواسیدوز دیابتی شود که به آن کمای دیابتی نیز می گویند.

در طی کمای دیابتی، بدن شما مقادیر زیادی چربی را به یکباره تجزیه می کند و در نتیجه کتون ها دفع شده و به ادرار شما فرستاده می شود. اما زمانی که کتون‌ها بیش از حد وجود داشته باشد، بدن شما نمی‌تواند این روند دفع را ادامه دهد و باعث می‌شود کتون‌ها در جریان خون شما جمع شوند. علائم کمای دیابتی ناشی از قند خون بالا می‌تواند شامل خشکی دهان، تنفس با بوی میوه، حالت تهوع و تنگی نفس باشد. حتی ممکن است اضطراب و استفراغ داشته باشید.
یکی دیگر از عوارض احتمالی قند خون بالا سندرم هیپراسمولار هیپرگلیسمی نام دارد. در این شرایط، قرائت گلوکز خون شما ممکن است ۶۰۰ میلی گرم در دسی لیتر یا بالاتر باشد. زمانی اتفاق می‌افتد که انسولین کافی داشته باشید، اما بدن شما از آن به درستی استفاده نمی‌کند. گلوکز توسط بدن شما مصرف نمی شود و در عوض به ادرار شما منتقل می شود. سندرم هیپراسمولار هیپرگلیسمیک یک اورژانس تهدید کننده زندگی در نظر گرفته می شود. علائم ممکن است شامل کم آبی و حتی کما باشد.
با افزایش مداوم قند خون، شما همچنین در معرض خطر چندین عارضه سلامتی هستید از سکته مغزی و بیماری قلبی، تا مشکلات بینایی (رتینوپاتی) و آسیب عصبی (نوروپاتی).

علل مختلف قند خون بالا چیست؟

قند خون بالا در انواع مختلف دیابت از جمله دیابت نوع ۱، نوع ۲ و بارداری دیده می شود.

افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ به دلیل اینکه بدنشان انسولین تولید نمی کند، قند خون بالایی را تجربه می کنند. از سوی دیگر، اگر دیابت نوع ۲ یا دیابت بارداری دارید، ممکن است انسولین کافی داشته باشید، اما سلول‌ها و ماهیچه‌های شما به دلیل مقاومت به انسولین نمی‌توانند آن را به درستی جذب کنند.
اما اگر دیابت ندارید، می توانید به هیپرگلیسمی نیز مبتلا شوید. در این موارد، دوره های هیپرگلیسمی معمولا موقتی است. قند خون شما ممکن است پس از خوردن یک وعده غذایی بزرگ یا در نتیجه یک تمرین با استقامت بالا افزایش یابد. استرس‌های عاطفی و بیماری‌ها نیز می‌توانند باعث این نوسانات شوند.

آیا در معرض خطر قند خون بالا هستید؟ چگونه بدانیم

در صورت ابتلا به دیابت و موارد زیر ممکن است در معرض خطر قند خون بالا باشید:

• غذاهای فراوری شده یا فست فودهای زیادی مصرف می کنید.
• به طور منظم ورزش نمی کنید.
• وعده های غذایی بزرگ می خورید یا به پرخوری می پردازید.
• به طور منظم تحت استرس زیادی قرار می گیرید، چه به دلیل کار یا عوامل دیگر
• بیماری های عود کننده دارید

افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ در صورتی که انسولین کافی مصرف نکرده باشند یا مقادیر بهینه کربوهیدرات را نسبت به داروهای خود مصرف نکنند، ممکن است دچار قند خون بالا شوند.
البته ژنتیک نیز می تواند نقش داشته باشد، به خصوص اگر سابقه خانوادگی دیابت داشته باشید. برخی از بیماری‌ها می‌توانند خطر ابتلا به قند خون بالا را افزایش دهند، از جمله آسیب به لوزالمعده مانند سرطان پانکراس یا پانکراتیت ، عفونت، درد و سندرم تخمدان پلی کیستیک یک اختلال هورمونی که می‌تواند باعث ناباروری شود.

بهترین غذاها برای کمک به جلوگیری یا کاهش قند خون بالا

در حالی که چیزی به نام رژیم هایپرگلیسمی به خودی خود وجود ندارد، اما انتخاب های غذایی شما هنوز نقش مهمی در تنظیم سطح قند خون شما ایفا می کند.

اول، بدانید که نمی‌توانید تمام کربوهیدرات‌ها را کاهش دهید یا از خوردن غذاهای حاوی قند برای جلوگیری از افزایش قند خون اجتناب کنید. از این گذشته، غذاهای سالم مانند میوه ها و سبزیجات نیز حاوی کربوهیدرات و قند هستند. ارزش کربوهیدرات ها با توجه به پیچیدگی آنها متفاوت است و قند موجود در غذا با قند خون متفاوت است.

با این حال، باید سعی کنید از خوردن این غذاها برای جلوگیری از افزایش قند خون اجتناب کنید:

• نان سفید، ماکارونی و برنج
• تنقلات بسته بندی شده و فرآوری شده، مانند چیپس، چوب شور، کوکی ها و آب نبات
• نوشابه یا آبمیوه
• فست فود
• غذاهای سرشار از چربی اشباع شده مانند هات داگ، بیکن و سوسیس
• غذاهای سرشار از چربی ترانس، مانند مارگارین و برخی از محصولات پخته شده بسته بندی شده
• غذاهایی که می توانند کلسترول شما را افزایش دهند، مانند جگر، گوشت قرمز و لبنیات پرچرب

ردیابی مصرف کربوهیدرات، به خصوص اگر دیابت دارید، برای جلوگیری از افزایش قند خون نیز ضروری است.

برای کمک به ثابت نگه داشتن سطح قند خون، خوردن ماهی دو بار در هفته و همچنین تمرکز منظم بر روی چربی های گیاهی و غذاهای غنی از فیبر توصیه می شود.
همچنین می‌توانید با پزشک یا متخصص تغذیه خود در مورد رژیم‌های توصیه شده صحبت کنید.

از آنجایی که خوردن وعده های غذایی بزرگ یکی از دلایل شایع افزایش قند خون است، بهتر است به جای سه وعده غذایی بزرگ، وعده های غذایی کوچکتر در طول روز مصرف شود. کاهش اندازه کل وعده ها نیز می تواند کمک کننده باشد.
اگر یک وعده غذایی بزرگتر از حد معمول می خورید، ممکن است لازم باشد دوز انسولین خود را برای جبران افزایش دهید. یک مطالعه نشان داد که تغذیه بیش از حد در زنان باردار خطر ابتلا به هیپرگلیسمی و بیماری کبد چرب را در مادر و جنین افزایش می دهد.
استفاده از روش بشقاب را در نظر بگیرید، که می تواند به شما در کنترل وعده های غذایی کمک کند، یا با یک متخصص تغذیه برای تهیه یک برنامه غذایی سفارشی کار کنید.

چگونه تغییر در سبک زندگی می تواند به شما در جلوگیری از قند خون بالا کمک کند

ورزش یکی از بهترین راه ها برای خلاص شدن از شر قند خون بالا است. اما اگر مبتلا به کتواسیدوز هستید، نباید ورزش کنید، بلکه باید به اورژانس مراجعه کنید. شما باید ادرار خود را برای ایمن بودن کتون ها بررسی کنید، به خصوص اگر میزان گلوکز شما ۲۴۰ میلی گرم در دسی لیتر یا بیشتر باشد.

هنگامی که ورزش می کنید، بدن شما از گلوکز به عنوان منبع اصلی انرژی خود استفاده می کند. این در واقع به کاهش سطح قند خون شما کمک می کند. ورزش منظم باعث کاهش A1C شما می شود.

اثرات مثبت ورزش منظم غیرقابل انکار است. ورزش کردن می تواند تا ۲۴ ساعت منجر به اثرات کاهش قند خون شود.

با پزشک خود صحبت کنید یا یک مربی شخصی استخدام کنید تا بر اساس اهداف و سطح کلی آمادگی جسمانی‌تان بفهمید کدام تمرین‌ها برای شما بهترین هستند. برخی از ورزش ها می توانند بر قند خون شما بیش از سایرین تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، تمرینات با شدت بالا، مانند دویدن یا چرخش، گلوکز بیشتری می سوزانند، در حالی که دوره های طولانی تر تمرینات با شدت کم، مانند پیاده روی، چربی بیشتری می سوزانند. هر یک از این گزینه ها می تواند به افزایش حساسیت به انسولین کمک کند. همچنین باید قند خود را قبل و بعد از هر تمرین اندازه گیری کنید. شما همچنین می توانید به مقاله ۱۰ روش برای کاهش مصرف قند مراجعه نمایید.

داروی دیابت که می تواند به شما در کنترل قند خون کمک کند

اگر دیابت برای شما تشخیص داده شده است، پزشک احتمالاً گزینه های دارویی را برای کمک به کاهش قند خون شما مورد بحث قرار می دهد. از سوی دیگر، اگر پیش دیابت دارید، احتمالاً به تغییر رژیم غذایی و شیوه زندگی برای کمک به تثبیت تعداد خود تکیه خواهید کرد، اگرچه در برخی موارد ممکن است به دارو نیاز داشته باشید.

کتواسیدوز دیابتی با انسولین اورژانسی و مایعات داخل وریدی درمان می شود. اما هدف از کنترل قند خون جلوگیری از وقوع این نوع اورژانس پزشکی در وهله اول است. اگر میزان گلوکز خون شما به طور مداوم بالاتر از حد معمول باشد، ممکن است انسولین کافی دریافت نکنید. در مورد تنظیم دوز خود با پزشک خود صحبت کنید. همچنین باید در مورد سایر داروهای تجویزی یا بدون نسخه ای که مصرف می کنید به آنها اطلاع دهید، زیرا این داروها می توانند بر قند خون شما نیز تأثیر بگذارند. کورتیکواستروئیدها برای التهاب تنها یک مثال هستند.

اگر برای عوارض قند خون بالا تحت درمان فوری پزشکی هستید، ممکن است پزشک مایعات و الکترولیت ها را تجویز کند.

چگونه فناوری می تواند به شما کمک کند سطح قند خون خود را متعادل نگه دارید؟

اگر دیابت دارید، در صورتی که قند خون شما به محدوده خطرناکی برسد، می توانید از دستبند پزشکی استفاده کنید. حتی می‌توانید یک درایو USB را با اطلاعات شخصی کلیدی که ممکن است یک متخصص پزشکی در مواقع اضطراری به آن نیاز داشته باشد، به دستبند متصل کنید.
ردیابی قند خون بالا را می توان به راحتی با نوک انگشتان خود نیز انجام داد. برخی از برنامه‌هایی را که می‌توانید بر روی گوشی هوشمند خود دانلود کنید، بررسی کنید از جمله برنامه‌های دارای رتبه برتر در iOS و Android می‌توان به Blood Glucose Tracker، Glucose Buddy Diabetes Tracker و mySugr اشاره کرد.

پیشگیری و درمان قند خون بالا

اجتناب و درمان هیپرگلیسمی یک فرآیند سه سطحی است که شامل انجام درمان‌ها طبق دستور، ورزش، و خوردن یک رژیم غذایی سالم با بخش‌های کوچک‌تر است.
تلاش ارزشش را دارد. کنترل قند خون در نهایت می تواند به افزایش کیفیت زندگی شما در حال حاضر و جلوگیری از عوارض در آینده کمک کند.

• سپتامبر 16th, 2023
• کتاب آموزش زبان

علائم و نشانه های هشداردهنده افسردگی بالینی

در این پست از مجله سلامت جیران قصد داریم به معرفی علائم و نشانه های هشداردهنده افسردگی بالینی بپردازیم.

حقایقی سریع در مورد افسردگی

افسردگی در بین زنان بیشتر از مردان شایع است.
علائم شامل عدم هیجان و علاقه به چیزهایی است که در گذشته شادی را برای فرد به ارمغان می آورد.
الگوی رفتاری تغییرات خلقی را نشان می دهد که می توان آنها را از رفتار عادی فرد متمایز کرد و به عنوان افسردگی بالینی شناخته شد.
دلایلی که منجر به افسردگی می شوند شامل ترکیبی پیچیده از عوامل رفتاری ، محیطی ، بیولوژیکی ، روانی و ژنتیکی است. اهمیت سلامت روانی بسیار کلیدی می باشد.

افسردگی چیست؟

هر از گاهی احساس افسردگی یا افسردگی یک رفتار عادی است اما وقتی چنین احساسات منفی ناامیدی و ناامیدی کنترل افکار و ذهن شما را در دست می گیرد ، از افسردگی بالینی رنج می برید. احساس غم و اندوه و درماندگی در پاسخ به مبارزات و ناکامی های زندگی ، یک رفتار عادی است. افسردگی طرز فکر ، احساس و عملکرد شما در فعالیت های روزمره خود را کاملاً تغییر می دهد. این به شدت بر توانایی فرد در کار ، مطالعه ، غذا خوردن ، خوابیدن و انجام فعالیت های روزانه زندگی تأثیر می گذارد. افراد افسرده هیچ چیز هیجان انگیز و لذت بخشی را در زندگی نمی یابند و ترجیح می دهند تنها ، در وضعیت غم انگیز و افسرده بمانند.

ناراحتی مداوم ، احساس ناامیدی و از دست دادن علاقه به فعالیت های روزمره از علائم شایع افسردگی است. اگر این علائم به مدت طولانی ادامه یابد ، منجر به افسردگی بالینی و سایر علائم عصبی مرتبط می شود. افسردگی به شدت بر عملکرد کار ، فعالیتهای روزمره و زندگی اجتماعی و سیاسی بیمار تأثیر می گذارد.

طبق اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، ۸ درصد از افراد بالای ۱۲ سال هر دو هفته از افسردگی رنج می برند. این ارقام نگران کننده است و نشان دهنده شدت مشکل است. سازمان بهداشت جهانی افسردگی را شایع ترین بیماری در سراسر جهان و عامل اصلی ناتوانی در بین افراد شناخته است. سالانه حدود ۳۵۰ میلیون نفر مبتلا به افسردگی می شوند.

“سرزنش خودم برای همه چیزهایی که در زندگی من و جهان به طور کلی اشتباه پیش می رود ، تنها مرحله اولیه افسردگی است. من به زودی فارغ التحصیل می شوم و فکر می کنم سزاوار چیزی جز انزوا و مرگ سرد و ساکت نیستم. ”

موارد پیشنهادی

انواع افسردگی روانی

انواع مختلفی از اختلالات روانی وجود دارد که افراد مختلف را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می دهد. موارد رایج عبارتند از ؛

۱- اختلالات اضطرابی شامل حملات هراس ، وسواس و فوبیا
۲- افسردگی و اختلالات خلقی
۳- اختلالات شخصیتی دوقطبی
۴- اختلالات اشتها
۵- اختلالات استرس پس از سانحه
۶- اختلالات روان پریشی از جمله اسکیزوفرنی و دیگران.

علل افسردگی

افسردگی می تواند توسط چندین عامل مختلف ایجاد شود که ممکن است موارد زیر را شامل شود:

سوء استفاده: هر نوع سوء استفاده جسمی ، جنسی یا احساسی می تواند منجر به افسردگی بالینی شود.

داروها و داروها: برخی داروها و داروها مانند ایزوترتینوئین (که معمولاً برای درمان آکنه استفاده می شود) ، اینترفرون آلفا (داروی ضد ویروسی) و استروئیدها می توانند منجر به افسردگی و بیماری های روانی شوند.

تعارض: افسردگی همچنین می تواند ناشی از درگیری بین اعضای خانواده یا اختلافات با کارکنان دفتر یا دوستان باشد.

مرگ یکی از عزیزان: اندوه شدید از دست دادن ناگهانی یکی از عزیزان می تواند باعث افسردگی در افراد حساس شود.

عوامل ژنتیکی

برخی افراد به دلیل استعداد ژنتیکی در ابتلا به افسردگی آسیب پذیرتر هستند. این یک ویژگی پیچیده است که آلل های آن در بسیاری از ژن های مختلف وجود دارد نه یک ژن. ژنتیک افسردگی ساده و قابل درک نیست. بلکه آنها الگوهای پیچیده ای را نشان می دهند که در بین افراد متفاوت است.

یک رویداد مهم زندگی

گاهی اوقات حتی یک رویداد مثبت مانند فارغ التحصیلی ، شروع کار جدید یا ازدواج می تواند بر شخصیت فرد تأثیر منفی بگذارد و منجر به افسردگی شود. سندرم افسردگی بالینی پاسخی عادی به رویدادهای استرس زای زندگی نیست ، این یک الگوی رفتاری غیرطبیعی است که در حال حاضر بیشتر افراد را تحت تأثیر قرار می دهد.

انزوای اجتماعی به دلیل رفتارهای غیرعادی می تواند شرایط را بیشتر کند و ترس از طرد شدن توسط خانواده یا گروه های اجتماعی شدت این بیماری را افزایش می دهد.

سوء مصرف الکل همچنین می تواند منجر به اضطراب و افسردگی شود. مواد مخدر و الکل به طور موقت احساس لذت و هیجان را ایجاد می کنند ، اما منجر به افسردگی طولانی مدت و سایر بیماری های روانی می شوند.

علائم و نشانه های افسردگی بالینی

• حالت افسرده دائمی
• کاهش علاقه به فعالیتهایی که در گذشته باعث تحریک بیمار می شد
• کاهش وزن بدون دلیل
• اختلالات خواب شامل بی خوابی (مشکل در خواب) یا پرخوابی (خواب زیاد)
• تحریک روانی حرکتی برای مثال بیقراری و انرژی کم
• تاخیر در مهارتهای روانی – حرکتی مانند کند شدن الگوی فعالیتها ، تأخیر در حرکت و کندی گفتار
• خستگی یا از دست دادن انرژی
• احساس بی ارزش بودن و بی اهمیت بودن
• احساس تنش و احساس گناه دائمی
• ناتوانی در تفکر واضح و تمرکز بر کارهای روزانه
• تصمیم گیری ضعیف یا مهارت های رهبری
• افکار مکرر مرگ یا خودکشی

آزمایشات تشخیصی افسردگی

افسردگی یک اختلال خلقی است که نشان دهنده حالت روحی کسل کننده و ضعیف ، خلق مداوم پایین ، احساس غم و اندوه مداوم و از دست دادن علاقه به فعالیت های روزانه است. این یک مشکل مداوم است که بین ۶-۸ ماه یا بیشتر طول می کشد.

اگر احساس افسردگی به مدت طولانی تری گسترش یافت ، با یک پزشک مراقبت های اولیه یا متخصص بهداشت روانی مشورت کنید. طبق توصیه پزشک خانواده ، بلافاصله از پزشک کمک بگیرید و با متخصص مغز و اعصاب یا روانپزشک مشورت کنید. اطمینان از تشخیص افتراقی دقیق و برنامه درمانی ایمن و موثر بسیار مهم است.

متخصص مغز و اعصاب ممکن است معاینات فیزیکی را برای بررسی وجود هرگونه سوء استفاده فیزیکی و درخواست سابقه کامل فرد تجویز کند. گزینه های مختلفی برای آشنایی با تاریخچه کامل فرد به منظور درک علت افسردگی و بیماری های روانی وجود دارد. آزمایشی به نام مقیاس درجه بندی افسردگی همیلتون دارای ۲۱ سوال است و نمره به دست آمده شدت این بیماری را توصیف می کند. این یک روش رایج ارزیابی است که توسط روانشناسان در سراسر جهان استفاده می شود.

نتیجه گیری

افسردگی یک اختلال جدی است و بیمار به عشق ، مراقبت ، محبت و توجه دوستان و خانواده نیاز دارد. بیمار باید با یک متخصص مغز و اعصاب مشورت کرده و برنامه درمانی مناسب را دنبال کند.

• سپتامبر 16th, 2023
• کتاب آموزش زبان

علائم و درمان بیماری های لثه

در این پست از مجله سلامت جیران قصد داریم به بررسی علائم و درمان بیماری های لثه بپردازیم. آیا اخیراً هنگام مسواک زدن ، مقداری خون در سینک دستشویی خود دیده اید؟ این خونریزی می تواند یکی از اولین علائم هشداردهنده ابتلا به بیماری لثه باشد.

نوع خفیف آن ژنژیویت نامیده می شود. هنگامی که آن را دارید ، فقط لثه های شما عفونی می شوند. اگر آن را درمان نکنید ، عفونت می تواند به زیر خط لثه شما نفوذ کرده و وارد استخوان شود. سپس به شکل جدی تری از بیماری لثه به نام پریودنتیت تبدیل می شود.

تحقیقات نشان داده شده است که لثه و پریودنتیت خطر ابتلا به بیماری هایی مانند دیابت ، بیماری های قلبی ، پوکی استخوان ، ذات الریه و سرطان را افزایش می دهند. تشخیص زودهنگام بهترین گزینه است.

علائم

اگر می دانید باید به دنبال چه چیزی باشید ، می توانید آن را قبل از جدی شدن پیدا کرده و درمان کنید. اگر تا الان توجه نکرده اید به موارد زیر توجه کنید:

لثه های قرمز و متورم: این یکی از اولین نشانه هایی است که لثه شما نیاز به توجه دارد. اریک سهل ، استادیار پریودنتیک در دانشگاه لوما لیندا می گوید: “بیماری های لثه معمولاً با التهاب در امتداد لثه شروع می شود.” آنها همچنین ممکن است احساس حساسیت یا دردناک کنند و هنگام نخ دندان کشیدن یا مسواک زدن به راحتی خونریزی کنند.

بوی بد دهان: دهان شما خانه ای گرم و مرطوب برای میلیون ها باکتری است. آنها از پلاک تغذیه می کنند ، بنابراین هرچه بیشتر از آن داشته باشید ، بوفه بزرگتر است. باکتری ها سمومی را آزاد می کنند که می توانند لثه ها و دندان ها را تحریک کرده و بوی بدی داشته باشند.

همچنین می تواند نشانه بیماری جدی لثه باشد. در صورت ابتلا به التهاب لثه ، نفس شما معمولاً تغییر نمی کند.

لثه هایی که کوچکتر می شوند: اگر دندان های شما بیشتر از گذشته به نظر برسند ، به احتمال زیاد آنها رشد نمی کنند و لثه های شما کوچک می شوند.

وقتی استخوان شروع به شکستن می کند ، لثه ها از دندان جدا می شوند و یک جیب ایجاد می کنند. به این کشیدن لثه عقب نشینی می گویند.

دندانهای حساس: اگر جرعه جرعه از یک نوشیدنی سرد باعث تکان خوردن شما می شود ، ممکن است دندان های شما چیزی را به شما بگویند. این یکی از علائم بیماری لثه است که اغلب با کوچک شدن لثه ها دست به دست می شود. با عقب نشینی لثه ها ، قسمت حساس دندان که عاج نامیده می شود نمایان می شود و هنگام قرار گرفتن در معرض آب و هوای سرد باعث ایجاد حساسیت دندان می شود.

دندان های تکان خورده یا متحرک: آیا این اواخر لبخند شما کمی متفاوت به نظر می رسد؟ بیماری لثه می تواند به استخوان هایی که دندان های شما را در محل خود نگه می دارند حمله کرده و باعث شل شدن یا حرکت آنها شود. پریودنتیت علت اصلی آن است و حتی می تواند نحوه نیش دندان ها را هنگام نیش زدن تغییر دهد. در مورد گزینه های مختلف صاف کردن دندان برای بزرگسالان بیشتر بدانید.

موارد پیشنهادی

درمان

هدف کنترل عفونت است. دندانپزشک شما به آنچه آسیب دیده است نگاه می کند تا بفهمد از کجا شروع کند.

تمیز کردن عمیق: اولین خط درمان بیماری لثه ، تمیز کردن دقیق و عمیق است.

برخلاف تمیز کردن معمولی ، که معمولاً فقط در بالای خط لثه انجام می شود ، تمیز کردن عمیق زیر خط لثه انجام می شود. دندانپزشک همچنین از ابزارهای ویژه ای استفاده خواهد کرد.

دندانپزشک شما می تواند کاری به نام جرم گیری انجام دهد. این کار باعث حذف تارتار در بالا و زیر خط لثه می شود. آنها همچنین ممکن است کاری به نام برنامه ریزی ریشه انجام دهند. این زمانی است که سطوح خشن ریشه دندان های شما صاف می شود. به لثه ها کمک می کند تا دوباره به دندان شما متصل شوند.

هر دو روش ممکن است بیش از یک بار به دندانپزشک مراجعه کنند.

دارو: هیچ قرص یا کرم جادویی وجود ندارد که بتواند بیماری لثه را درمان کند. با این حال ، دندانپزشک شما ممکن است دارو را به عنوان بخشی از درمان شما تجویز کند.

گزینه ها عبارتند از:

تراشه های ضد عفونی کننده یا میکروسفرهای آنتی بیوتیکی: شما این ژل ها یا ذرات ریز را در جیب های لثه خود قرار می دهید و به تدریج داروها را آزاد می کنند تا به کاهش اندازه جیب و خلاص شدن از شر باکتری ها کمک کند.

ژل آنتی بیوتیک: شما آن را بعد از تمیز کردن عمیق روی جیب های لثه پخش می کنید تا به کنترل عفونت کمک کنید.

سرکوب کننده آنزیم: شما این قرص را بعد از تمیز کردن عمیق مصرف می کنید تا از تجزیه بافت لثه آنزیم های خاص در دهان جلوگیری کند.

آنتی بیوتیک های خوراکی: برای عفونت های جدی تر ، می توانید این کپسول ها یا قرص ها را ببلعید.

جراحی: اگر تمیز کردن عمیق نتواند کل مشکل را برطرف کند ، ممکن است برای رفع آن نیاز به عمق بیشتری داشته باشید. دندانپزشک شما ممکن است توصیه کند:

جراحی پیوند لثه: یک جراح بافت را از قسمت دیگری از دهان شما (مانند کام شما) می گیرد و ریشه های دندان در معرض دید را می پوشاند تا از از دست رفتن استخوان یا پوسیدگی جلوگیری کرده و به دندان های حساس کمک کند.

جراحی فلپ: لثه های شما بالا آورده می شوند تا جراح بتواند در عمق زیر خط لثه شما قرار گیرد. سپس لثه شما را به جای خود می چسبانند تا در اطراف دندان محکم شود تا از تشکیل بیشتر جرم جلوگیری شود.

دندانپزشک همچنین ممکن است دهانشویه ضد میکروبی را توصیه کند. این را به عنوان بخشی از برنامه روزانه مسواک زدن خود در دهان خود بمالید تا به کنترل باکتری ها کمک کند. هم به صورت نسخه ای و هم بدون نسخه در دسترس است.