نحوه نصب و ساخت روکش ایمپلنت
نحوه نصب و ساخت روکش ایمپلنت دندان بدین صورت است که باید ابتدا ایمپلنت درون استخوان فک کاشته شود، سپس با استفاده از اباتمنت روکش از پیش ساخته شده را بر روی آن وصل نمود.
در واقع ایمپلنت یک پایه فلزی از جنس تیتانیوم است که باید درون استخوان فک حکم ریشه دندان را اجرا کند و روکش مانند دندان عمل کند و بیمار را در تکمیل روند جویدن و زیبایی ظاهری دندان کمک کند.
ممکن است نام پایه ایمپلنت دندان را با اسم فیکسچر نیز شنیده باشید. فیکسچر باید به فک به صورت کامل جوش بخورد و لثه در اطراف آن شکل بگیرد تا بتوان روکش را با استفاده از اباتمنت به فیکسچر متصل نمود.
مدت زمانی که لازم است ایمپلنت به استخوان فک جوش بخورد معمولا برای فک پایین حدود ۲ ماه و نیم و برای فک بالا حدود ۳ ماه و نیم است.
برای ساخت روکش مخصوص ایمپلنت برای هر فرد پزشک باید از موقعیت پایه ها و فک مقابل یک قالب تهیه کند و به لابراتوار آن را جهت ساخت روکش ارائه کند.
در صورتی که حساسیت به زیبایی دندان های خود داشته باشید معمولا پزشک تا زمان آماده شدن روکش دائمی از یک روکش موقتی استفاده می کند تا ایمپلنت به صورت کامل با استخوان فک جوش خورده و آمادگی پذیرش روکش را داشته باشد.
پروتز و روکش مورد نظر برای هر فرد با توجه به قالبی که پزشک برای لابراتوار ارسال کرده است ساخته می شود.
سپس برای امتحان کردن میزان اندازه آن به مرکز دندان پزشکی ارسال می شود تا امتحان کرده و در مرحله نهایی روکش روی ایمپلنت قرار می گیرد.
با استفاده از روکش دیگر تمام تاج دندان پوشش دهی می شود و اباتمنت باعث اتصال روکش به ایمپلنت خواهد شد.
در صورتی که متخصص دندان شما دندان پزشک زیبایی نیز باشد با دقت و با مهارت کافی تنظیمات فک را انجام می دهد و با توجه به موقعیت قرار گیری نوک دندان ها و لب بیمار طراحی طرح لبخند را انجام می دهد.
در صورتی که پروتز مناسب طرح لبخند بیمار نباشد برای انجام اصلاحات لازم به لابراتوار ارسال خواهد شد.
روکش های ایمپلنت دندان در دو نوع استفاده خواهند شد:
. روکش های پی اف ام – پرسلن دست ساز با شاسی فلزی تیره طراحی شده است که بر روی فلز پرسلن یا چینی سوار می شود.
. روکش زیرکونیوم – پرسلن توسط طراحی کامپیوتری و انطباق بهتر. در واقع فلز زیرکونیوم هم رنگ با دندان است و سپس بر روی آن پرسلن یا چینی قرار داده می شود.
بهتر است ایمپلنت ها به یک دیگر متصل شوند و گروهی روکش شوند زیرا اگر دندان ها به صورت گروهی روکش شوند می توانند فشار حاصل از جویدن را به خوبی تحمل کنند و آسیبی به ایمپلنت وارد نشود.
نحوه نصب روکش ایمپلنت چگونه است؟
معمولا دندان پزشکان با استفاده از قالب دندان ها و فک که برای هر بیمار به صورت منحصر به فرد تهیه می کنند استفاده کرده تا بتوانند میزان بافت لثه، بافت استخوان و فضای موجود برای ایمپلنت دندان را اندازه گیری کنند.
ابتدا بی حسی موضعی انجام می شود و سپس اقدامات جراحی کاشت ایمپلنت آغاز می شود.
ایمپلنت باید به صورت مستقیم درون استخوان فک قرار داده شود و حدودا ۳ الی ۶ ماه زمان نیاز دارد تا با استخوان فک به صورت کامل جوش بخورد. از این مرحله با نام پیوند استخوانی یاد می شود.
پس از جوش خوردن کامل ایمپلنت درون استخوان فک باید روکش دندان در مان دقیق خود با ساروج دندان پزشکی دائمی پیوند داده شود.
ساروج دندان پزشکی دائمی معمولا برای اتصال روکش به تکیه گاه استفاده می شود که همان موادی است که برای روکش معمولی نیز به آن نیاز است.
البته این فرآیندی پیچیده ای که خواندید بسیار آسان انجام خواهد شد به شرطی که ایمپلنت به خوبی در مکان خود مستحکم شده باشد.
با این روند قطعا احتمال رشد و تکثیر باکتری ها زیر روکش ایمپلنت کاهش پیدا می کند و عوارض ایمپلنت دندان کاسته می شود.
مراقبت های لازم از روکش ایمپلنت دندان
لبه های روکش های ایمپلنت زیر خط لثه حرک می کنند و به صورت منظم باید برای حفظ ترمیم و بافت های مجاور دندان ایمپلنت شده، بهداشت دهان و دندان به خوبی رعایت شود.
استفاده از نخ دندان، مسواک زدن دندان و استفاده از دهانشویه می تواند تاثیر بسیار زیادی بر سلامت روکش در مراقبت های ایمپلنت داشته باشد.
با استفاده از واتر جت دندان می توانید اقدام به نگه داشتن فضای دهان و جلوگیری از تکثیر و رشد باکتری کنید.
در واقع واتر جت دندان یک وسیله ای است که برای مراقبت از روکش و دندان در منزل استفاده می شود.
با استفاده از واتر جت می توان پلاک های دندانی و باقی مانده غذا بین دندان را از بین برد.
در صورتی که از روکش های دندان به خوبی استفاده و مراقبت نمائید سالیان طولانی می تواند برای شما مفید باشد.
روکش‌های ایمپلنت شده با پیچ یا روکش‌های ایمپلنت شده با چسب دندانپزشکی؟
انتخاب اینکه کدام یک از این نوع روکش های برای شما مناسب است یک انتخاب بسیار سخت و پیچیده ای است که باید نکات بسیار مهمی در آن مورد توجه قرار بگیرد.
برای مثال یکی از مهم ترین مزایایی که روکش ایمپلنت شده با پیچ دارد قابلیت بازیابی آن است.
این مزیت باعث می شود در صورت شل شدن یا شکسته شدن روکش تعویض شود.
در این روش می توانید به راحتی آن را تمیز کنید، در صورت نیاز پیچ آن را عوض کنید و در نهایت بافت اطراف آن را ارزیابی کنید.
در صورتی که تعداد روکش های ایمپلنت شده با پیچ افزایش پیدا کند بحث تمیز کردن و تعویض آن اهمیت بیشتری پیدا می کند.
البته قابلیت بازیابی در روکش های ایمپلنت با ساروج دندان پزشکی ایراد خاصی نیست زیرا اگر از ساروج دندان پزشکی مناسب استفاده شود میتوان روکش را بازیابی نمود.
با افزودن یک ژل محلول در آب به ساروج دندان پزشکی می توانید قابلیت بازیابی روکش را تامین کنید.
اما اگر از ساروج های دندان پزشکی محکم استفاده کنید ممکن است برداشتن روکش اقدام سنگین و سختی باشد.
یکی دیگر از فاکتورهای مهم و مزیت های روکش ایمپلنت با ساروج دندان پزشکی ماندگاری و مقاومت بالای آن است.
ارتفاع تکیه گاه، درجه مخروطی شدن و سطح و زبری می تواند بر ماندگاری و مقاومت روکش تاثیر بالایی داشته باشد.
البته تکیه گاه های سفارشی می تواند یک گزینه بسیار مناسب جهت اصلاح و ایجاد مقاومت ماندگاری بالا باشد.
