طراحی چهره زنان قدرتمند تاریخ: تا به حال به چهره واقعی جذاب ترین و قدرتمندترین زنان تاریخ مانند کلئوپاترا و دیگر پرنسس ها و همچنین هنرمندان سده گذشته و …. فکر کرده اید؟ هوش مصنوعی چهره آنها را با دقت و هنرمندانه نقاشی کرده است و به این ترتیب شما می توانید وارد یک سفر تصویری شوید! از ملکه‌های باستانی گرفته تا نمادهای مدرن، جذابیت زیبایی‌های جاودانه جهان را تجربه کنید، که با فناوری‌های پیشرفته دوباره تجسم شده‌اند. تاریخ با آینده ملاقات می کند، همه تحت هوش مصنوعی!
طراحی چهره زنان قدرتمند تاریخ
شخصیت های تاریخی مطلب تصاویر جالب از چهره زنان قدرتمند تاریخ با کمک مطالب تاریخی بازسازی شده است. برای اینکه مشخص شود که هوش مصنوعی چقدر دقیق است، چهره برخی از افراد و هنرمندان نیز با کمک توضیحات کتبی ترسیم شده است تا قابلیت و دقت هوش مصنوعی مشخص شود. در ادامه می توانید به مطلب تصاویر جالب از طراحی چهره زنان قدرتمند تاریخ از سری مطالب فرهنگ و هنر مجله خبری چشمک بپردازید.
ماری آنتوانت
ماری آنتوانت (فرانسوی: Marie Antoinette؛ ۲ نوامبر ۱۷۵۵ – ۱۶ اکتبر ۱۷۹۳) واپسین ملکهٔ فرانسه پیش از انقلاب فرانسه بود. او در یکی از آرشیدوک‌نشین‌های اتریش به دنیا آمد و نیز فرزند یکی مانده به آخر و جوان‌ترین دختر امپراتریس ماریا ترزا و امپراتور فرانتس یکم بود. او در مهٔ ۱۷۷۰ در ۱۴ سالگی پس از ازدواج با وارث بلافصل تاج‌وتخت فرانسه یعنی لوئی آگوست، همسر ولیعهدِ فرانسه شد. در ۱۰ مهٔ ۱۷۷۴، شوهرش به‌عنوان لوئی شانزدهم بر تخت پادشاهی نشست و او ملکه شد.
به‌عنوان ملکه، ماری آنتوانت به مرور زمان در میان مردم نامحبوب شد: افترازنان فرانسوی او را به ولخرجی،بی بند و باری، و داشتن فرزندان نامشروع و همدردی احتمالی با رقبای فرانسه شامل زادگاهش اتریش متهم کردند. او به اشتباه در ماجرای گردنبند الماس متهم شد اما این اتهامات بیشتر به اعتبار او لطمه زد. در طول انقلاب فرانسه، مردم بحران‌های مالی کشور را به خاطرِ ولخرجی‌های هنگفت او و مخالفتش با اصلاحات اجتماعی و مالی (که از سوی آن روبر ژاک تورگو و ژاک نکر مطرح شده بود) می‌دانستند. دیپلماسی ضعیف فرانسه اینطور جلوه می‌داد که سیاست خارجی کشور توسط ماری آنتوانت با هدف تأمین منافع اتریش تنظیم شده‌است.
ادعا میشد ماری آنتوانت با دزدی از خزانه و تضعیف روحیه میهن‌پرستی، فرانسه را تضعیف کرده و این امر منجر به تضعیف وجههٔ نظام کهن شد. بنابراین، بحران مالی که پشت شکست‌های سیاست خارجی فرانسه بود، نارضایتی عمومی را تشدید کرد تا سرانجام مردم در سال ۱۷۸۹ خواستار تغییرات ریشه‌ای و رادیکال در امور داخلی کشور شوند.
پس از اینکه دولت در اکتبر ۱۷۸۹ خانوادهٔ سلطنتی را در باغ تویلری در حبس خانگی قرار داد، چند رخداد در طول انقلاب به ماری آنتوانت وابسته بود. تلاش برای رفتن به ورنس و نقش او در جنگ ائتلاف نخست به وجههٔ او در میان شهروندان فرانسوی آسیب رساند. پس از شورش ۱۰ اوت ۱۷۹۲، خانوادهٔ سلطنتی زندانی شدند. در ۲۱ سپتامبر ۱۷۹۲، سلطنت منحل شد. لوئی شانزدهم در ۲۱ ژانویه ۱۷۹۳ با گیوتین اعدام شد. محاکمه ماری آنتوانت در ۱۴ اکتبر ۱۷۹۳ آغاز شد. او دو روز بعد توسط دادگاه انقلابی به خیانت علیه حکومت محکوم شد و همچنین با گیوتین در میدان انقلاب اعدام شد.
رزا پارکس
رُزا پارکس (انگلیسی: Rosa Parks; با نام اصلی انگلیسی: Rosa Louise McCauley; زاده ۴ فوریه ۱۹۱۳ – درگذشته ۲۴ اکتبر ۲۰۰۵) یک زن سیاهپوست (آمریکایی آفریقایی‌تبار) آمریکایی و از فعالان جنبش حقوق مدنی آمریکا بود که بعداً توسط کنگره آمریکا به عنوان «مادر جنبش آزادی» و «بانوی اول جنبش حقوق مدنی» شناخته شد.
رزا پارکس به این خاطر مشهور است که در ۱ دسامبر ۱۹۵۵ از دادن صندلی‌اش در اتوبوس به یک مرد سفیدپوست خودداری کرد و در نتیجه بازداشت و جریمه شد. وی در تاریخ آمریکا جایگاه ویژه‌ای دارد و اقدام اعتراض‌آمیز وی در روز اول دسامبر سال ۱۹۵۵ در ایالت آلابامای ایالات متحده آمریکا علیه مقررات نژادی نقطه آغاز نمادین جنبش حقوق مدنی سیاهان آمریکا قلمداد میشود.
خودداری رزا پارکس از واگذاری صندلی‌اش در یک اتوبوس شهری به یک مرد سفیدپوست و بازداشت متعاقب وی به تحریم گسترده شبکه ترابری همگانی توسط سیاهان منجر شد و به اعتراضات گسترده‌تر دامن زد. کشیش جوانی به نام مارتین لوتر کینگ که بعداً رهبری جنبش مدنی سیاهان را به عهده گرفت، سازماندهی آن تحرکات را به عهده داشت. جنبش اعتراضی او سرانجام به تصویب قانون حقوق مدنی سال ۱۹۶۴ انجامید که هرگونه تبعیض نژادی در آمریکا را ممنوع می‌کرد.
پارکس در سال ۲۰۰۵ در سن ۹۲ سالگی درگذشت و در ساختمان کپیتال هیل در واشینگتن دفن شد. وی تنها زن سیاهپوست تاریخ آمریکا است که در چنین مکانی دفن شده‌است.
هدی لامار
هدی لامار (زاده شده با نام هدویگ اوا ماریا کیسلر آلمانی: Hedwig Eva Maria Kiesler؛ ۹ نوامبر ۱۹۱۴ – ۱۹ ژانویه ۲۰۰۰) بازیگر و مخترع اتریشی-آمریکایی بود. بعد از دوره کوتاه بازیگری در آلمان که شامل بازی در فیلم خلسه (۱۹۳۳) که در برگیرنده صحنه بحث‌برانگیز عشقبازی بود، مخفیانه به پاریس نقل مکان کرد. در پاریس او با رئیس وقت شرکت مترو گلدوین مایر، لویی بی میر ملاقات نمود که به وی پیشنهاد قرارداد بازیگری فیلمی در هالیوود را ارائه نمود، جاییکه وی از دهه ۱۹۳۰ تا دهه ۱۹۵۰ تبدیل به ستاره سینما شد.
لامار در فیلم‌های بسیاری ایفای نقش کرد که شامل است بر الجزایر (۱۹۳۸)، این زن را به چنگ می‌آورم (۱۹۴۰)، رفیق ایکس (۱۹۴۰)، بیا با من زندگی کن (۱۹۴۱) و سامسون و دلیله (۱۹۴۹). کارگردان مکس راینهاردت او را زیباترین زن در کل اروپا خوانده بود جمله‌ای که به‌صورتی وسیع توسط بسیاری از تماشاگران و منتقدان او مورد تأیید قرار گرفت.
در آغاز جنگ جهانی دوم لامار با قصد کمک به متفقین جنگ جهانی دوم پارازیت رادیویی دول محور را مشکلی عمده به حساب آورد و به همراه تنظیم‌کننده موسیقی، جورج آنتهیل، روش مخابرات طیف گسترده و پرش فرکانسی را به عنوان فناوری برای غلبه بر این مشکل ابداع نمود. با این حال نیروی دریایی ایالات متحده تا دهه ۱۹۶۰ از این فناوری استفاده نکرد، اساس روش ابداعی وی امروزه در وای-فای، بلوتوث و سی دی ام ای بکار میرود
پرنسس رانیا عبدالله
رانیا یاسین ملقب به ملکه رانیا (به عربی: الملکه رانیا العبد الله)، همسر ملک عبدالله دوم و ملکه اردن است. در تاریخ ۳۱ اوت ۱۹۷۰ از پدر و مادر فلسطینی‌تبار، در شهر کویت به دنیا آمد. پدر و مادر او اهل طولکرم فلسطین بودند.
رانیا یاسین تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مدرسهٔ انگلیسی کویت گذراند و در سال ۱۹۹۱ از دانشگاه آمریکایی قاهره در رشتهٔ مدیریت بازرگانی فارغ التّحصیل شد. ملکه رانیا همچنین برای مدّتی در کمپانی‌های سیتی‌بانک و اپل مشغول به کار بوده‌است. وی در سال ۱۹۹۵ در مقطع کارشناسی ارشد در رشتهٔ مدیریت از دانشگاه ژنو سوئیس فارغ‌التحصیل شد. آشنایی ملکه رانیا با ملک عبدالله دوم در ژانویه ۱۹۹۳ طی یک مراسم شام صورت گرفت. پس از دو ماه، وی به نامزدی شاهزاده عبدالله دوم درآمد و بالاخره در تاریخ ۱۰ ژوئن ۱۹۹۳ با یکدیگر ازدواج کردند.
حَتشـِپسوت
(Hatshepsut به معنای سرآمد بانوان آزاده) پنجمین فرعون از دودمان هجدهم پادشاهی مصر باستان بود که برای ۲۲ سال مقام فرعون مصر را برعهده داشت و آن سرزمین را به یک کشور مقتدر تبدیل کرد. دوره حکومت حتشپسوت اوج قدرت و شکوفایی مصر در هر زمان دیگری بود که بیشتر به عنوان عصر طلایی تاریخ مصر نیز شناخته میشود.
حتشپسوت میان سال ۱۴۸۱ تا ۱۴۷۹ و به عنوان قدرت پشت تخت به‌جای شوهرش تحوتموس دوم بر مصر فرمان راند، و میان سال‌های ۱۴۷۹-۱۴۵۸ (پیش از میلاد) بر سر کار حکومت به صورت رسمی و مطلق بود و گمان میرود که هفت سال از این تاریخ را در کنار و همراه با پسرخوانده‌اش تحوتموس سوم به فرمانروایی می‌پرداخته‌است. بر پایهٔ دانسته‌ها او پس از شهبانو سوبک‌نفرو از دودمان دوازدهم دومین زنی است که شهبانوی هر دوبخش هم مصر پایین و هم بالا می‌بود.
«حتشپسوت» در واقع تنها زنی بود که در مصر باستان به تنهایی نقش ملکه و پادشاه را بازی می‌کرد و نزدیک به ۳۵۰۰ سال پیش، چندین سال به حکمرانی در این منطقه پرداخت و یکی از قدرتمندترین و بزرگترین فرعون‌های تاریخ مصر بود.
در کتاب فراعنه مصر آمده‌است: «حتشپسوت» در زمان حکومت یک دامن مردانه کوتاه به تن داشت که دم شیری از آن آویزان بود و حتی یک ریش مصنوعی طلایی هم گذاشته بود. هنگام بالا رفتن از تخت، او خود را شاه نامید و نخستین فرعون زنی شد که تا به حال به شکل رسمی بر مصر حکومت می‌کرد و به فرمانروایی یگانه همه دره بزرگ نیل و همه مصریان رسید. کاتبانی که درست نمی‌دانستند او را چه خطاب کنند معمولاً حتشپسوت را «خانم اعلی‌حضرت» می‌خواندند.
طی دوره بیست و یک ساله حکومت، او توجهش را بیش از جنگ و نبرد به بازرگانی معطوف کرد. حتشپسوت بخشی از ثروتش را برای شروع یک برنامه ساختمانی مصرف کرد. یکی از زیباترین معماری‌هایی که حتشپسوت هزینه آن را تأمین می‌کرد، معبد سوگواری‌اش بود که از سنگ آهک سفید بنا شده بود و «دیر البحری» نامیده میشد و بین رود نیل تا غرب تبس قرار داشت.
آرامگاه حتشپسوت نه یک قسمت از این بنا بود و نه به شکل فراعنه قدیمی‌تر به شکل هرم. بلکه بدن او همانند سایر فراعنه جدید در «دره پادشاهان» در دره‌ای بیابانی در غرب معبدش به خاک سپرده شد. در آن جا، کارگران درون تخته‌سنگ‌های خارا، تونل‌هایی را می‌کندند تا محلی مخفی برای پنهان کردن پیکر فراعنه از دست سارقان آرامگاه به وجود بیاید. فعالیت‌های حتشپسوت مصر را مقتدرتر و شکوهمندتر کرد.
پدر یکی از درباریان قدیمی او به نام ایننی، حکومت او را چنین توصیف کرده‌است: حتشپسوت موضوعات دو سرزمین (مصر) را براساس اندیشه‌هایش حل و فصل می‌کرد. مصر در برابر او که یکی از نوادگان بلندپایه خدا و پیامبر بود، به حالت تسلیم کار می‌کرد… خانم حاکم که برنامه‌هایش عالی بود، هنگام سخن گفتن هر دو منطقه (مصر علیا و مصر سفلی) را خشنود می‌کرد.
تئودورا
تئودورا (انگلیسی: Theodora؛ ۵۰۰ – ۲۸ ژوئن ۵۴۸ میلادی) یک رقصنده بود که بعد‌ها در سن ۲۴ سالگی با ازدواج با ژوستینین یکم تبدیل به شهبانوی قدرتمند و پرنفوذ امپراتوری روم شرقی شد. تئودورا یکی از تاثیرگذارترین، قدرتمندترین، بحث برانگیزترین و بزرگترین امپراتریس‌های تاریخ امپراتوری روم و روم شرقی بود که از سال ۵۲۷ تا هنگام مرگ خود در سال ۵۴۸، همانند یک امپراتریس همراه با همسرش ژوستینین یکم و در مقام به عنوان شریک سلطنت وی عمل می‌کرد و همراه با او بر امپراتوری بیزانس حکومت کرد.
او در ۲۱ سال حکومت خود به عنوان شهبانوی بیزانس، دادگاه و مهر و همراهان خود را داشت و ژوستینین او را «شریک جلسات من» خواند و تخت سلطنت تئودورا در کنار تخت شوهرش بود و نزدیکترین مشاوره امپراتور به حساب می‌آمد. تئودورا اصالتا یونانی بود، اما بسیاری از دوران اولیه زندگی او، از جمله محل تولد او، ناشناخته است. تاریخ مخفی پروکوپیوس مهمترین منبع زندگی او قبل از ازدواج است، اما اغلب به عنوان تهمت تلقی می شود.
به گفته میکائیل سوری، زادگاه او در مابوگ، سوریه بوده است؛ نیکیفروس کالیستوس زانتوپولوس می گوید تئودورا بومی قبرس است و پاتریا، منسوب به جورج کودینوس، ادعا می کند که تئودورا از پافلاگونیا آمده است. او به دنیا آمد ج. ۴۹۰ میلادی. پدر او، آکاسیوس، مربی خرس برای جناح سبز هیپودروم در قسطنطنیه بود. با توجه به حرفه پدرش، محققان مدرن استدلال میکنند که احتمال زیادی وجود دارد که تئودورا بومی پایتخت بوده باشد – این در روایت پروکوپیوس بیشتر شده است. مادرش که نامش ثبت نشده، رقصنده و هنرپیشه بود.
او دو خواهر داشت، یک خواهر بزرگتر به نام کومیتو و یک کوچکتر به نام آناستازیا. پس از مرگ پدرش، مادرش دوباره ازدواج کرد، اما خانواده منبع درآمدی نداشت، زیرا آکاسیوس توسط استریوس، یکی از مقامات گروه سبز که در ازای آن رشوه می‌پذیرفت، واگذار شد. وقتی تئودورا چهار ساله بود، مادرش فرزندانش را با حلقه‌های حلقه‌دار به هیپودروم آورد و آنها را به‌عنوان درخواست‌کننده به جناح سبز معرفی کرد، اما آنها تلاش‌های او را رد کردند. در نتیجه، مادر تئودورا به گروه آبی نزدیک شد که به خانواده ترحم کرد و موقعیت نگهبانی خرس را به ناپدری تئودورا داد.
ماریا ویسکونتی
بیانکا ماریا در ۱۴۲۵ در یک روستای کوچک در نزدیکی Bornasko متولد شد. مادر دوشس آینده اگنس دل مارینو بود. افسوس، زندگی نامه او از بین رفته است.
ایزابل ملکه فرانسه
ایزابل (به فرانسوی: Isabelle) (۱۲۹۵-۱۳۵۸ میلادی)، معروف به ماده‌گرگ فرانسه، ملکه همسر انگلستان و همسر ادوارد دوم، پادشاه این کشور بود. او کوچکترین فرزند زنده و تنها دختر فیلیپ چهارم، پادشاه فرانسه و خوانای یکم، ملکه ناوار بود. ایزابل در زمان خود به زیبایی، مهارت‌های دیپلماتیک و هوش وافر شهره بود.
ایزابل در ۱۲ سالگی به انگلستان فرستاده شد. در این زمان، تنش میان پادشاه انگلستان و بارونهای متنفذ فزونی گرفته بود. همسرش به واسطه حمایت‌های بی‌دریغ از سوگلی‌اش، پی‌یرس گاوستون، بدنام شده بود. اما ایزابل در سال‌های آغازین پشتیبان ادوارد بود. با پی‌یرس رابطهٔ کاری نزدیکی برقرار و از رابطه‌اش با دربار فرانسه برای تحکیم موقعیت و قدرت خود استفاده کرد. در سال ۱۳۱۲ میلادی بارون‌ها، گاوستون را کشتند.
ادوارد به سوگلی جدیدی به نام هیو دسپنسر جوان روی آورد و درصدد گرفتن انتقام گاوستون از قاتلانش برآمد. این اقدامات به جنگ دسپنسر و دوره‌ای از سرکوب داخلی در انگلستان منجر شد. ایزابل قادر به تحمل هیو دسپنسر نبود و ازدواجش با ادوارد در سال ۱۳۲۵ با مشکل روبرو شد.
ایزابل به بهانهٔ سفر دیپلماتیک به فرانسه، انگلستان را ترک کرد و در آنجا با راجر مورتیمر رابطه‌ای عاشقانه برقرار کرد. آن دو تصمیم گرفتند ادوارد را برانداخته و خاندان دسپنسر را بیرون کنند. ملکه در معیت سپاه کوچکی از مزدوران در سال ۱۳۲۶ به انگلستان بازگشت. در نبردی که درگرفت، سربازان شاه فرار کردند. ایزابل ادوارد را از قدرت خلع کرد و به عنوان نایب‌السلطنهٔ پسرش، ادوارد سوم، بر تخت نشست و رسماً بر تمام انگلستان با اقتدار مطلق حکومت کرد. بسیاری بر این باورند که ایزابل در همین زمان نقشهٔ قتل ادوارد دوم را کشید.
اما دیری نپایید که رژیم مطلق ایزابل و مورتیمر شروع به اضمحلال کرد، تا حدی به دلیل ولخرجی‌های ایزابل و تا حدی نیز به خاطر مشکلات فرسایشی نظیر جنگ‌های طولانی و نامحبوب اما موفقیت‌آمیز با اسکاتلند.
پسر ایزابل، ادوارد سوم، در سال ۱۳۳۰ مورتیمر را از قدرت خلع کرد، و اقتدار و قدرت خود را پس گرفت، و معشوق مادرش را اعدام کرد و مادرش ایزابل را به زندان انداخت و بسیاری از اموال و زمین های او را مصادره کرد، ایزابل پس از ۲ سال از زندان ازاد شد ولی در همین ایام به جنون و فروپاشی عصبی دچار شده بود که تا اخر عمر نیز از آن بهبود نیافت تا اینکه در سال ۱۳۵۸ درگذشت. در نمایش‌نامه‌ها و ادبیات از ایزابل به عنوان یک شهرآشوب معروف یاد میشود و معمولاً به عنوان زنی زیبا و مدبر اما جفاکار و دغلکار به تصویر کشیده میشود.
آنه بوهمی
آنه بوهمی (انگلیسی: Anne of Bohemia؛ ۱۱ مه ۱۳۶۶ – ۷ ژوئن ۱۳۹۴ (۲۸سال)) ملکه هم‌نشین انگلستان و سیاستمدار اهل پادشاهی بوهم بود. آنه نخستین همسر ریچارد دوم محسوب می‌گردید. انتساب وی به دودمان لوکزامبورگ و دختر بزرگ کارل چهارم، پادشاه بوهم از همسر وی، الیزابت پومرانیا بود. مرگ وی در اوج جوانی و سن ۲۸ سالگی، به واسطهٔ بیماری طاعون نسبت داده میشد.
آنه ۴ برادر داشت؛ از جمله، زیگیزموند، امپراتور مقدس روم. وی یک خواهر کوچکتر از خودش نیز داشت که مارگارت بوهمی بود. او همچنین از ازدواج‌های قبلی پدرش، ۵ خواهر و برادر ناتنی داشت که از میان آنها، مارگارت بوهمی، ملکه مجارستان از همه مشهورتر است. آنه عمدتاً در قلعه پراگ بزرگ شد و بیشتر اوقات وی در آن زمان به مراقبت از برادرش، ونتسل چهارم پادشاه بوهم گذشت.
آنه بوهمی در کنار همسرش در کلیسای وست‌مینستر به خاک سپرده شد. در سال ۱۳۹۵ میلادی، ریچارد برنامهٔ یک بنای یادبود مشترک را برای خود و آنه تدارک دید که تا پیش از آن معمول نبود و گونه‌ای نوآوری محسوب می‌گردید و نخستین مرتبه بود که یک مقبره مضاعف برای تدفین سلطنتی سفارش داده شد. این مقبره مشترک امروزه دچار آسیب شده و کتیبه‌ای که بر روی مقبره او نوشته‌شده، وی را از نظر زیبایی اندام و چهره، می‌ستاید. هنگامی که مقبره آنه در سال ۱۸۷۱ بازگشایی شد، کشف شد که بسیاری از استخوان‌های وی از طریق سوراخ کنار تابوت به سرقت رفته است.
ملکه پادمینی
پادمینی ، معروف به پادماواتی ، یک ملکه افسانه ای قرن ۱۳-۱۴ هندی (رانی) بود. -پادماواتی یک شاهزاده خانم فوق العاده زیبا از پادشاهی سینگال بود. -این بازی فقط برای سرگرمی طراحی شده است. آلا الدین خلجی سلطان دهلی بود ، او نام Rani Padmavati را شنیده بود.
الینور آکیتن
الینور آکیتن از ثروتمندترین و قدرتمندترین و بانفوذترین زنان اروپای غربی در دوران قرون وسطای پسین بود. الینور در ۱۵ سالگی پدرش را از دست داد و تمامی عناوین بزرگ، اموال و زمینهای او را به ارث برد. ۳ ماه بعد، وی با لوئی هفتم، فرزند لوئی ششم، شاه فرانسه ازدواج کرد. به عنوان ملکه فرانک‌ها، او در دومین جنگ صلیبی – که ناموفق بود – مشارکت ورزید. مدتی پس از جنگ، او و لوئی تصمیم به طلاق گرفتند که از علل آن میتوان به اصرار الینور و به دنیا نیاوردن پسر اشاره کرد. وی پس از مدتی با هنری، دوک نورمان‌ها، که ۱۱ سال از او جوانتر بود نامزد شد.
الینور چندین فرزند از جمله ریچارد اول و جان برای هنری دوم، شاه انگلستان، به دنیا آورد اما روابط آنها به خاطر معشوقه‌های هنری، از جمله رزاموند، تیره و تار گشت. الینور در تحریک پسرانش برای شورش علیه پدرشان نقش مهمی داشت و به همین سبب به دستور هنری در سال ۱۱۷۳، الینور به جرم دخالت در امور مملکتی در برجی زندانی شد اما بعد از چند ماه دوباره به مقام هایش باز گذشت و این بار حتی به عنوان مادر پادشاه نیز معرفی شد و همزمان مقام ملکه مادر و همسر را برعهده داشت الینور بعد از مرگ همسرش به عنوان نایب السلطنه سراسر انگلستان تاثیر فوق العاده ای بر پادشاهی داشت و برای ۱۵ سال اروپای غربی را تحت تاثیر خود قرار داده بود وی همچنین در به پا شدن جنگ صلیبی سوم نیز نقش بسزایی داشت.
ملکه ماتیلدا
ماتیلدا (به انگلیسی: Matilda) که او را ماد (به انگلیسی: Maude) نیز می‌نامیدند، تنها دختر هنری یکم و جانشین او بود که سلطنتش با مخالفت درباریان روبرو شد و پسرعمه‌اش استیون پس از مرگ هنری یکم خود را پادشاه جدید انگلستان نامید. ملکه ماتیلدا همچنین امپراتریس امپراتوری مقدس روم و بعدتر دوشس نورماندی بود.
شارون تیت حرفه امیدوارکننده ای را در پیش داشت اما در سال ۱۹۶۹ توسط اعضای خانواده منسون به طرز غم انگیزی به قتل رسید. او فقط ۲۶ سال داشت و در ۸٫۵ ماهگی فرزندی داشت که از رومن پولانسکی کارگردان فیلم، همسرش، باردار بود.
ویوین لی نقش های نمادینی در فیلم هایی مانند Gone With The Wind و A Streetcar Named Desire داشت. او همچنین برای نقش‌های صحنه‌ای و فعالیت سینمایی‌اش بسیار شناخته شده بود. لی به عنوان شانزدهمین ستاره زن سینمای کلاسیک هالیوود شناخته شد.
شارلیز ترون در دهه ۱۹۹۰ در بسیاری از فیلم های هالیوود ظاهر شد. از جمله نقش‌هایی در فیلم‌هایی مانند Mighty Joe Young، The Devil’s Advocate، و The Cider House Rules. در سال ۲۰۰۳، او در هیولا نقش آیلین ورونوس را بازی کرد که او را به شهرت رساند. از آن زمان او در فیلم های بی شمار دیگری ظاهر شده است.
گریس کلی با بازی در فیلم موگامبو در سال ۱۹۵۳ به شهرت رسید و برای آن نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. او همچنین در سه فیلم با آلفرد هیچکاک کار کرد. او بعداً در سال ۱۹۵۶ پس از ازدواج با شاهزاده رینیر سوم، پرنسس موناکو شد.
ژاکلین بیست بازیگری را در سال ۱۹۶۵ آغاز کرد و در سال ۱۹۶۸ با بازی در فیلم های The Detective، The Sweet Ride و Bullitt به شهرت رسید. او برای بازی در The Sweet Ride نامزد دریافت گلدن گلوب برای نویدبخش ترین تازه وارد شد. او اخیرا در فیلم Birds of Paradise در سال ۲۰۲۱ ظاهر شد.
