مرکز دانلود کتاب الکترونیکی

• مارس 15th, 2024
• کتاب آموزش زبان

آرام جعفری

زندگی‌نامه آرام جعفری
آرام جعفری زاده ۲۲ بهمن ۱۳۵۹ در تهران می باشد، فرزند دوم خانواده می باشد و ۱ برادر بزرگتر از خود دارد، پدرش مدیر کل اداره اقتصاد بود که در سال ۱۳۷۶ رحلت. آرام لیسانس گرافیک دارد او دانش‌آموخته گرایش نقاشی در دانشکده سوره می باشد. اولین کارش به عنوان هنرمند در ۱۶ سالگی و اجرای ۱ نمایش تئاتر بوده. به کار با سیروس مقدم علاقه مند می باشد، آرام جعفری دوران‌های بازیگری را در کلاس‌های استاد سمندریان گذرانده، تئاتر بازی کرده، اولین باری که جلوی دوربین رفت با سریال خارج از حصار بود، از تلاش‌های هنری او عبارتند از: میگی ۹ نگاه کن، زیر آسمان شهر، دختران، منزل‌ای در تاریکی، رسم شیدائی و لبه تاریکی

ویژگیها و ویژگی های آرام جعفری از زبان خود آرام جعفری :

– آرام جعفری همه مردم‌ها رو دوست داره ، لجبازه ، مهربونه و غیرقابل پیش‌بینیه .
به تندی به بیزینس (تجارت) علاقه‌مندم.

– حدودا ۳ الی ۴ سال به صورت جدی نقاشی می‌کردم و در حال حاضر مجال ندارم ولی راستش رو بخوای دلم برای نقاشی کم‌عرض شده .

– وقتی در کنار بازیگرانی بازی کنی که تنها خودشون رو مهم ندونند انرژی می‌گیری ، بازیگرانی که هنرمند نقش بازی کردن مقابلشون هم براشون مهمه و حتی برای احساس هنرمند مقابلشون از هر کمکی که از دستشون بر بیاد دریغ نمی‌کنند.

– من قبلا تئاتر کار می‌کردم از وقتی که سن ام کم بود روی صحنه تئاتر بودم و بعد هم به طور تصادفاً داخل تلویزیون شدم.

– من توصیف جداگانه‌ای از سوپر استار دارم . در کشور ما و سینمای ایران متاسفانه سوپراستارها دوران‌ای شدند. ۱ دوران نام ۱ سوپراستار روی زبون‌هاست و بعد که چهره‌ای جدیدتر و بازی جدیدتر نظر همه رو جلب می‌کنه و به قولی سوپراستار جدید میاد ، دیگه نامی از سوپراستار قدیمی شنیده نمی‌شه به خاطر همین اکثر سوپراستارهای سینمای ما ۱ دوران آزار می‌شوند به خاطر این‌که اسمشون روی زبون‌هاست و ۱ دوران آزار می‌شوند چون توجه‌ها دیگه منحصر به هنرمند و سوپراستارهای جدیده اما این وسط عده‌ای هستند که محبوب مردم هستند، ۹ سوپراستار و محبوبیتش هم دوران‌ای نیست. من دوست دارم محبوب باشم.

– بازیگرهای زن در سینما و تلویزیون و همچنین تئاتر امروز ایران خیلی پربارتر و با احساس و شیوه ‌تر نسبت به دیروز کار می‌کنند و در حال حاضر جایگاه هنرپیشه زن در ایران خیلی بهتر از قبل و چند سال پیش شده.

– من مجنون ‌وار بچه‌ها رو دوست دارم .

– شنیدن صدای استاد علیرضا افتخاری بهم انرژی می دهد .

– سعی می‌کنم سفرهای کوتاه داشته باشم به اطراف شهر تهران می‌رم مثل فشم و یا شمال .

– کسی روحش تندرست و سلامته که ۱ لحظه از یاد خدا غافل نباشه ، مردم‌ها رو دوست داشته باشد و به همه چیز با دید منفی نگاه نکنه .

  فیلم شناسی آرام جعفری
فیلم های سینمایی آرام جعفری
*  باز نشسته‌ها (۱۳۹۱)
*   دزدان خیابان جردن (۱۳۹۱)
*  بگو که رویا نیست (۱۳۸۷)

سریال تلویزیونی آرام جعفری
*   مدینه (۱۳۹۳)
*  میلیاردر (۱۳۹۱)
*  قهوه تلخ (۱۳۹۰)
*   شب هزار و یکم (۱۳۸۷)
*  لبه تاریکی (۱۳۸۶)
*   پرواز در حباب (۱۳۸۵)
*   آدمخوار (۱۳۸۵)
*   رای آخرین بار (۱۳۸۴)
*  رسم دلدادگی (۱۳۸۳)
*  منزل‌ای در تاریکی (۱۳۸۲)
*   زیر آسمان شهر (۱۳۸۰)
*   دختران (۱۳۸۰)
*   میگی ۹ نگاه کن (۱۳۸۷)

تصاویر آرام جعفری

  آرام جعفری

 تصاویر آرام جعفری

 عکس ها آرام جعفری

 تصاویر جدید آرام جعفری

  آرام جعفری

 عکسهای آرام جعفری

 تصاویر جدید آرام جعفری

  آرام جعفری

مرجع

• مارس 14th, 2024
• کتاب آموزش زبان

زندگی‌نامه آنا نعمتی + تصاویر آنا نعمتی

آناهیتا نعمتی همسر سابق ابوالفضل پورعرب می باشد. او در سال ۱۳۵۶ در شاهرود چشم به جهان گشود.آناهیتا نعمتی بازی در تئاتر را در سال ۱۳۷۲ و با بازی در تنبورنوازان (هادی مرزبان) ابتدا کرد. او با بازی در سریال تلویزیونی دبیرستان خضراء (اکبر خواجویی) در سال ۱۳۷۴ به دنیای بازیگری معرفی شد.آناهیتا نعمتی بازی در سینما را در سال ۱۳۷۵ و با فیلم به نمایش درنیامده افسانه پوپک طلایی (خسرو شجاعی) ابتدا کرداو بعد از گذاراندن دوران بازیگری زیر نظر مرحوم حمید سمندریان برای اولین بار در بازی کردن نقش کوتاهی در فیلم «هیوا» (رسول ملاقلی پور، ۱۳۷۷) آشکار شد.

اولین فیلمی که از او بر پرده سینماها به نمایش درآمد در سال ۱۳۷۸ و با نام عشق کافی نیست (مهدی صباغزاده) بود.اما با بازی در سریال تلویزیونی پرطرفدار مسافر» بود که به معروفیت رسید. او تا قبل از «پارک او» (فریدون جیرانی، ۱۳۸۵) نتوانسته بود در سینما اعتباری برای خود دست و پا کند. اما در فیلم «پارک او نشان می‌دهد که می‌توان در آینده روی او حساب ویژه‌ای باز کرد. نعمتی در فیلم «زن دوم» (سیروس الوند) یکی از بازی کردن نقش‌های اصلی را بر عهده دارد و در ۱ سکانس، جایی که از بهرام (محمدرضا فروتن) می‌خواهد که به او مجال بدهد، بیادماندنی می باشد.

آنا نعمتی بیست تیر ۱۳۵۶ در تهران بدنیا آمد.پدر او مهندس و مادرش کارمند می باشد.۱ برادر به نام آرین دارد که ۱۳ سال از خودش کوچک تراست.دارای مدرک دیپلم در شاخه علوم تجربی می باشد.در زمان مدرسه بینهایت شیطان و در عین حال خیلی هم درسخوان بود.سال دوم دبیرستان که بود یکبار بخاطر بازیگوشی( خوردن لواشک در کلاس) پرونده را گذاشتند زیر بغلش و از مدرسه اخراج کردند. او برای اینکه بتواند دوباره سر کلاس بنشیند در حضور پدرش به اولیای مدرسه چنین ضمانت داد: ” اینجانب آناهیتا همتی متعهد می شوم، دیگر در کلاس لواشک نخورم!”.بدترین نمره ای که در زمان مدرسه گرفته را هرگز فراموش نمی کند، نمره ۱ در فیزیک! البته این نمره بخاطر بازیگوشی های زیادش بود که خون دبیر فیزیک را بجوش آورده بود.

تولد برادرش را بهترین خاطره زندگی خود می داند.از فوت پدر بزرگش بعنوان بدترین خاطره اش تا اکنون یاد میکند.در سال ۱۳۶۹ در کلاسهای بازیگری تئاتر شرکت کرد و در واقع دلش میخواست ۱ هنرمند خوب و شغل ای تئاتر شود و در ابتدا علاقه چندانی به بازی در سینما و تلویزیون نداشت.اولین کار جدی او نمایش ” تنبور نواز بود”.

در سال ۱۳۷۴ با بازی در سریال تلویزیونی دبیرستان خضراء به کارگردانی اکبر خواجویی برای مخاطبان تلویزیونی به چهره ای شناخته شده مبدل شد.درست مشابه نقشهایش بینهایت با روحیه و با نشاط می باشد و هیچگاه خندیدن را فراموش نمی کند.او معتقد می باشد تا انسان میتواند بخندد و شاد باشد، چرا افسردگی و چرا بد اخلاقی؟به ایفای بازی کردن نقش های منفی علاقه ای ندارد و می گوید: ” یکبار در سریال ” برگبار” امتحان کردم و دیدم بازتاب خوبی ندارد”.بازی در سینما از سال ۱۳۵۷ و با فیلم” افسانه پوپک طلایی” به کارگردانی خسرو شجاعی ابتدا کرد؛ فیلمی که هرگز اکران نشد.در انتخاب بازی کردن نقش، مواردی که برایش حائز اهمیت هستند را کارگردان و فیلمنامه می داند.

اوقاتی که در منزل می باشد بقدری به او خوش میگذرد که دیگر حس میکند دوست ندارد بازی در هر کاری را بپذیرد.اولین فیلمی که با بازی او در سینما ها اکران شد، ” عشق کافی نیست” به کارگردانی مهدی صباغ متولد بود که در سال ۱۳۷۸ بر روی پرده رفت.یکی ۲ سالی بود که در سریالهای تلویزیونی همیشه می دیدیم ۱ دختر دنبال اصل و نسبش میگشت. نکته جالب هم این بود که بازی کردن نقش اول این گونه سریال ها دختری بود که همیشه یم دوست خوب هم داشت. آن دوست خوب هم همانطورکه میدانید همیشه کسی نبود جز آناهیتا همتی!.زمانی بود که او را با رزیتا غفاری اشتباه میگرفتند( اینکه چه چیزی سبب این اشتباه میشد، ما هم مانده ایم!) و بعد از آمدن آناهیتا نعمتی، تشابه اسمی با او به مسئله تازه ای بدل شد.

به سفر کردن علاقه زیادی دارد و کتاب خواندن و تماشای فیلم هم جزء علایقش هستند.غیر از بازیگری، هنر دیگرش نقاشی می باشد.بندرت به مصاحبه با نشریات میپردازد و می گوید: ” به خیلی از اخبار نگاران اطمینان ندارم!”.احتمالا بتوان گفت که بیاد ماندنی ترین نقاشی هایش را در سریال تلویزیونی ” کلانتر” به کارگردانی محسن شاه محمدی و ” منزل به دوش” به کارگردانی رضا عطاران ایفا نمود

مصاحبه ی کوتاه با آنا نعمتی

اوایل تلاش تان، آناهیتا نعمتی بودید چه شد که اسمتان را به آنا تبدیل دادید؟ این امر قبل از انقلاب خیلی باب بود اما بعد از انقلاب کمتر این اتفاق میافتد.
دلیلش تشابه اسمی با خانم آناهیتا همتی بود که قبل از من و در سال ۱۳۷۲ داخل این فضا شده بود، در حالی که من سال ۷۶ داخل سینما شدم. خب خانم همتی قدیمیتر از من بود. اسمشان هم جا افتاده بود و شناخته شده بودند. ۳ – ۴ سال اولی که داخل این فضا شدم، اغلب مصاحبه هایی که از من چاپ میشد، اطلاعات غلط داشت! در حقیقت اطلاعات خانم همتی جای من متن میشد! از سال تولد بگیرید تا اطلاعات فیلمها و سریالها. و همینطور عکس ها! حتی گاهی در تیتراژها هم این اشتباه پیش می آمد. به همین خاطر حس کردم که باید ۱ تفاوتی ایجاد شود. از فیلم «پارک او» به بعد بود که تصمیم گرفتم اسمم را به آنا تبدیل دهم.

از رابطه ی مادر و دختریتان با رایکا بگویید.
خیلی خوشحالم که رایکا را دارم و خوشحالم که با سن و سال کم او را به دنیا آورده ام، چون الان خیلی با هم دوست هستیم. همیشه به خودم می گویم ای کاش در ۱۷-۱۸ سالگی به دنیا می آوردمش. رایکا انگیزه ی زندگی، کار کردن، پیروزی، پیشرفت و ساختن من می باشد. بینهایت دختر باهوشی می باشد و منتقد کارهای من. یکی از دلایلی که بعضی از فیلم ها را بازی نکردم رایکا بود.

چطور؟
چند تا از کارهای من را دید و گفت شرمساری نمی کشی اینها را بازی کرده ای؟ این چه بازی می باشد کردی؟ (می خندد) ولی خیلی جاها آمده و تئاترهایم را دیده و تشویقم هم کرده. خیلی بیشتر از سن اش می-فهمد.

شغل بازیگری و این که مجبور می باشد تنها بماند اذیتتان نمی کند؟
تنها که نمی ماند. چون با پدر و مادرم زندگی می کنیم، همه ی خانواده با همیم.

اهل ورزش هم هستید؟
بله، خیلی زیاد. از کودکی همه اش در حیاط و کوچه بودیم و ورزش می کردیم. دوچرخه سواری و والیبال حتی فوتبال! الان رایکا را هم سعی می کنم همین گونه تربیت کنم. چند شاخه همزمان البته ۹ به صورت تخصصی که شغل اش بشود. از کودکی دوست داشتم ورزش های مختلف را در حد بلد بودن یاد بگیرم. بعد از فیلم «هدف اصلی» رفتم کیک بوکسینگ کار کردم و…

معمولا سفرها را تنهایی انجام می دهید یا با دوستان؟
هم تنهایی بوده و هم با رایکا. با دوستان کمتر ولی پیش آمده.

هیجان انگیزترین سفری که رفته اید؟
سفرهای هیجان انگیز زیادی داشته ام اما… والت دیزنی خیلی خوب بود. هیجان انگیز بود. طوری که از رایکا هم بیشتر هیجان داشتم. (می خندد)

 آنا نعمتی

• مارس 14th, 2024
• کتاب آموزش زبان

پانته‌آ بهرام هنرمند ایرانی تآتر، سینما و سریال‌های تلویزیونی می باشد. او دانش‌آموختهٔ مدرسه هنر و ادبیات صدا و سیما و ادبیات نمایشی می باشد.
سرگذشت
او در ۱۳ اسفندماه ۴۸ در تهران زاده شد. در ۱۳۶۶ تلاش بازیگری خود را به صورت آکادمیک با ورود به مدرسه صدا و سیما و تحصیل در شاخه بازیگری ابتدا کرد. اولین حضور جدی در تئاتر را در ۱۳۶۷با بازی در مقابل تماشاچی در تالار هنر و قصه شبنم تجربه کرد. در ۱۳۷۱ با تحصیل در شاخه ادبیات نمایشی گام جدیدتری در تعمیق دانش آکادمیک در زمینهٔ هنرهای نمایشی برداشت.
مدرکٔ بازیگری
تئاتر
آتقی و شهر خیال (۱۳۶۹)
مجلس عاشقانه سلیمان و بلقیس (۱۳۶۹)
مرگ یزدگرد (۱۳۷۰)
شب بخیر مادر (۷۵-۱۳۷۴)
زمستان ۶۶ (۱۳۷۶)
رقص کاغذ پاره (۱۳۷۷)
پس تا فردا و دل سگ (۱۳۷۸)
۱ لحظه تا سکوت (۱۳۷۹)
افسون معبد سوخته (۱۳۸۰)
همان همیشگی – زمزمه مردگان – رازها و دروغها (۱۳۸۱)
خواب در فنجان خالی – شب هزار ویکم (۱۳۸۲)
نمایشنامه‌خوانی انسان‌های خیس (۱۳۸۳)
شکلک (مهر ۱۳۸۳)
با دهان بند سکوت (مهر ۱۳۸۳)
زمزمهٔ مردگان (آذر ۱۳۸۳)
هی مرد گنده گریه نکن! (دی ۱۳۸۳)
منطقهٔ اشغال شده (بهمن ۱۳۸۳ – در جشنوارهٔ تئاتر فجر)
نورا (تابستان١٣٨٩ – به کارگردانی : علیرضا کوشک جلالی)

سینما
سال     نام فیلم     کارگردان
١٣٩١     من مادر هستم     فریدون جیرانی
١٣٨٩     بی خود و بی سمت     عبدالرضا کاهانی
١٣٨٩     اسب حیوان نجیبی می باشد     عبدالرضا کاهانی
۱۳۸۸     خواب‌های دنباله دار     پوران درخشنده
۱۳۸۸     طهران:روزهای دوستی     داریوش مهرجویی
۱۳۸۸     هیچ     عبدالرضا کاهانی
۱۳۸۷     پستچی ۳ بار در نمی‌زند     حسن فتحی
۱۳۸۵     اقلیما     محمدمهدی عسگرپور
۱۳۸۵     بچه‌های همیشگی     پوران درخشنده
۱۳۸۴     چهارشنبه‌سوری     اصغر فرهادی
۱۳۸۳     ۳ راه حل برای ۱ مشکل
۱۳۸۱     غوغا     سعید سهیلی
۱۳۸۱     بانوی من     یدالله صمدی
۱۳۸۱     توکیو بدون توقف     سعید خردمند‌متولد
۱۳۷۸     عینک دودی     محمدحسین لطیفی
۱۳۷۵     زشت و زیبا     احمدرضا معتمدی
تلویزیون
سریال آینه
چهره به چهره
بحران معنویت
ایستگاه
مسافر (سریال تلویزیونی)
بحران معنویت
سکوت
پلیس جوان
وکیل
زیر ۸
جوایز
۱۳۷۰، پاداش اول بازیگری نمایش مرگ یزدگرد
۱۳۷۵، زمستان ۶۶ پاداشٔ سوم بازیگری
۱۳۷۷، پاداش اول بازیگری جشنواره دفاع مقدس”زمستان ۶۶”
۱۳۷۸، پاداش اول بازیگری تئاتر پس تا فردا
۱۳۸۰، پاداش دوم بازیگری (تئاتر رازها و دروغها)
پاداش اول کانون ملی منتقدان (برای تئاترهای همان همیشگی و رازها و دروغها)
۱۳۸۲، پاداش دوم بازیگری (تئاتر شکلک)
۱۳۸۳، برگزیدهٔ بهترین هنرمند زن در اولین جشن هنرمند در زمان ۹
۱۳۸۴، برگزیدهٔ بهترین هنرمند زن در دومین جشن هنرمند در زمان ۱۰ اردیبهشت ۱۳۸۴
۱۳۸۹، برگزیدهٔ بهترین هنرمند زن در پنجمین جشن کانون فیلم دانشگاه آزاد اسلامی همدان (برای فیلم هیچ)

 تصاویر پانته‌آ بهرام

 پانته‌آ بهرام

 پانته‌آ بهرام

 پانته‌آ بهرام

 پانته‌آ بهرام

 پانته‌آ بهرام

 پانته‌آ بهرام

 پانته‌آ بهرام

• مارس 14th, 2024
• کتاب آموزش زبان

عکس ها جدید حمید گودرزی

زندگی‌نامه حمید گودرزی / جدیدترین عکس ها های حمید گودرزی

حمید گودرزی زاده دوم آذر۱۳۵۶، دانش آموخته بازیگری از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران می باشد. حمید گودرزی پرکاری هنری را با بازی در نمایش «کشتی اسپرانزا» به کارگردانی محمد رحمانیان ابتدا کرد. اولین تجربه سینمایی حمید گودرزی، بازی کوتاهی در فیلم «سهراب» به کارگردانی سعید سهیلی می‌باشد.

زندگی خصوصی حمید گودرزی:
حمید گودرزی در ۱ خانواده ۴ نفری زندگی میکرد. بامادرش ۱۴ سال اختلاف سنی دارند. ۱ خواهر دارد که گرافیک خوانده ولی عشق وکالت دارد. پدر حمید گودرزی تاجر قالی و مادرش منزل دار می باشد. هم پدر و هم مادر حمید گودرزی با هنرمند شدن او مخالف بودند.

در ۲۰ شهریور ۱۳۸۳ ازدواج کرد. با همسرش رو راست می باشد. در زندگی متعصب می باشد حمید گودرزی ۱۰۰ درصد مخالف پرکاری هنری همسرش می باشد. حمید گودرزی حتی دوست ندارد ۱ نفر همسرش را ببیند.

به خاطر بازی در سریال کمکم کن مدتی گرفتار افسردگی شد. هیچکس در دنیا مادرش نمیشود.

حمید گودرزی دلباخته پاریس می باشد. به موبایل علاقه ی زیادی دارد.

حمید گودرزی علاوه بر بازیگری تجارت قالی و شکلات هم می کند. از آوازه و سوپر استار شدن بیزار می باشد.

استراحت را با ۲ عامل سلامتی و ثروت معنی می کند

به تندی به تیم استقلال علاقه دارد. ورزش شنا و بکس و تنیس و بدنسازی علاقه دارد.

همسر حمید گودرزی منزل دار می باشد و با پرکاری هنری حمید مخالف می باشد. حمید گودرزی مقید می باشد نمازش قضا نمی شه تو آرزو هاش سلامتی را فراموش نمی کنه. دلباخته دعا و نماز می باشد. به نظر او انسان بدون دعا و معنویت به ابتذال و دوباره‌کاری میرسه.

حمید گودرزی هنگام خرید به تندی اهل چانه زنی می باشد و وقتی پیروز میشه مثل این می باشد که کار بزرگی انجام داده می باشد.

وابستگی شدید به خانواده و همسرش دارد و حتی هنگام مسافرت با همسرش در ارتباط بود.

حمید گودرزی پیانو و ساکسیفون را دوست دارد. به تندی علاقه به کادو دادن و کادو گرفتن  دارد.

از این که بعضی از هنرمندان ازدواج خود را از مردم و طرفدارانشون پوشیده می کنند متاسفه و معتقد اون ها بی‌حالی فرهنگی دارند.

حمید گودرزی در ورق خود اعلام کرده دلیل طلاق حمید گودرزی از همسرش، فشار ماندانا دانشور برای خروج از کشور بوده و خروج همسر حمید گودرزی از ایران دلیل طلاق حمید گودرزی و همسرش اعلام شده می باشد.

حمید گودرزی خودش مشوق اصلی خودش بوده می باشد.

جدیدترین عکسهای حمید گودرزی

فیلم‌های حمید گودرزی:
۱۳۹۳: ایران برگر (مسعود جعفری جوزانی)
۱۳۹۳: روباه (بهروز افخمی)
۱۳۸۹: دزدان خیابان جردن (وحید اسلامی)
۱۳۸۹: زن‌ها تحیر انگیزند (مهرداد فرید)
۱۳۸۹: ما ۳ نفر (مهرداد فرید)
۱۳۸۸: داماد خجالت زده (آرش معیریان)
۱۳۸۸: خیابان بیست و چهارم (سعید اسدی)
۱۳۸۷: کیش و حیران (جمشید حیدری)
۱۳۸۶: انعکاس (رضا کریمی)
۱۳۸۶: انتقام (سعید اسدی)
۱۳۸۶: قرنطینه (منوچهر هادی)
۱۳۸۶: مجنون لیلی (قاسم جعفری)
۱۳۸۵: بی وفا (اصغر نعیمی)
۱۳۸۵: گناه من (مهرشاد کارخانی)
۱۳۸۴: چپ دست (آرش معیریان)
۱۳۸۴: قتل آنلاین (مسعود آب‌پرور)
۱۳۸۳: بازنده (قاسم جعفری)
۱۳۸۱: پسران مهتاب (ارتشی در تاریکی) (مهدی ودادی)
۱۳۷۸: سهراب (سعید سهیلی)

سریال‌های حمید گودرزی:

۱۳۹۲     بچه های نسبتا بد (سیروس مقدم)
۱۳۹۱     زمانه (حسن فتحی)
۱۳۸۹     قلب یخی (محمدحسین لطیفی)
۱۳۸۸     پنجمین خورشید  (علیرضا افخمی)
۱۳۸۳     کمکم کن (قاسم جعفری)
۱۳۸۳     تب سرد  (علیرضا افخمی)
۱۳۸۱     مسافری از هند (قاسم جعفری)
۱۳۷۸     دانی و من  سریال کودکانه

تصاویر حمید گودرزی

حمید گودرزی و پدرش

تصاویر جدید حمید گودرزی

 تصاویر حمید گودرزی

عکس ها های Instagram حمید گودرزی

 تصاویر حمید گودرزی

 تصاویر حمید گودرزی جدید

 عکسهای حمید گودرزی

جدیدترین تصاویر حمید گودرزی

 تصاویر حمید گودرزی و همسر سابقش

 تصاویر حمید گودرزی

 تصاویر حمید گودرزی در سریال ها

• مارس 13th, 2024
• کتاب آموزش زبان

 ستاره اسکندری (متولد ۲۵ خرداد ۱۳۵۳ در تربت حیدریه) هست

ستاره اسکندری (متولد ۲۵ خرداد ۱۳۵۳ در تربت حیدریه) هنرمند ایرانی سینما و تلویزیون هست. ستاره اسکندری دانشجوی شاخه مترجمی زبان بود اما به خاطر کار در تئاتر از ادامه تحصیل انصراف داد و …

ستاره اسکندری (متولد ۲۵ خرداد ۱۳۵۳ در تربت حیدریه) هنرمند ایرانی سینما و تلویزیون هست. آوازه او بیشتر به خاطر بازی در سریال‌های تلویزیونی هست که آن را از سال ۱۳۷۳ آغاز کرده، مخصوصاً سریال نرگس که بعد از رحلت پوپک گلدره نقش داشتن نرگس را در آن بازی می‌کرد. او برنده پاداش بهترین هنرمند زن در جشنواره تئاتر فجر ۱۳۷۹ برای بازی در نمایش «سعادت لرزان مردمان تیره‌روز» شده هست.

زندگی و پیشه ستاره اسکندری
ستاره اسکندری دانشجوی شاخه مترجمی زبان بود اما به خاطر کار در تئاتر از ادامه تحصیل انصراف داد. از تئاتر ابتدا کرد و ۳ بار هم کاندید دریافت پاداش از جشنواره تئاتر دانشجویی شد. ابتدا کار او در سینما با بازی در فیلم «حریف دل» عبدالرضا گنجی در سال ۱۳۷۵ بود. او ۲ خواهر هنرمند به نام‌های لاله اسکندری (هنرمند) و سارا اسکندری (چهره پرداز) دارد. ستاره همچنین برادرزاده عبدالحسین اسکندری گوینده و مجری رادیو و تلویزیون هست و او برادر عکاسی به نام سیامک اسکندری دارد.

ستاره اسکندری در سریال های نظیر: نرگس، صورتحساب ۸، دندون طلا، حیرانی، ماه مهربان، ایستگاه، پشتیبان و مسافر ری حضور داشته هست. اسکندری در تئاتر هم با بزرگانی مثل بهرام بیضایی، محمد رحمانیان و داوود میر باقری همکاری کرده هست و در سال ۷۹ پاداش بهترین هنرمند زن جشنواره تئاتر فجر را برای نمایش سعادت لرزان مردمان تیره روز و دومین پاداش اش به عنوان هنرمند برتر جشنواره تئاتر، در سی و سومین دوران و برای بازی در نمایش هم هوایی را به دست آورد.

 ستاره اسکندری هنرمند ایرانی سینما و تلویزیون هست

با ستاره اسکندری گفت و گویی انجام داده ایم که در ادامه می خوانید:

برگشت دوباره به تلویزیون
ستاره اسکندری: اولین بار در کاری به نام « ایستگاه آذر » که تهیه‌کننده آن کار آقای ایرج محمدی بودند، با ایشان همکاری داشتم و بعدها بعد از چند سال تجربه پیروز « نرگس » را داشتم که باز هم ایشان تهیه‌کننده کار بودند؛ به همین خاطر وقتی این بار پیشنهاد کار را دادند و توضیحاتی از نقش داشتن را ارائه کردند احساس خوبی پیدا کردم تا جایی که بعد از حدود ۳ سال دوری از تلویزیون پذیرفتم در خدمت این پروژه باشم. از سویی آقای محمدی کارگردان کار بودند که او را بیشتر به عنوان فیلمنامه‌نویس می‌شناختم که فیلمنامه‌هایش را دوست داشتم چون نگاه انسانی خوبی در کارهایش دارد. در کنار اینها گروه هنرمندان و عوامل خوبی در کار هستند.

اطمینان من به نام‌ها
ستاره اسکندری: به نوعی وجود نام‌هایی مشابه آقای محمدی به عنوان تهیه‌کننده که متخصص و با تجربه در کارشان هستند سبب اطمینان من می‌شود. من آمده از تئاتر و بعد هم بچه تلویزیون هستم که در آن سال‌ها کار پیشه‌ای انجام داده‌ام. واقعیت این هست که اگر شناخت و شهرتی در مورد من است همه آن را مدیون تلویزیون هستم؛ به همین خاطر هم این آلرژی‌ها را دارم و دلم نمی‌خواهد که اتفاق ناخوشایندی بیفتد و ریزش بیننده داشته باشم چون برایم خیلی مهم هست. حتی وقتی از تلویزیون دوری می‌گیرم به تندی دلتنگ آن می‌شوم. من به‌طور اتفاقی جزو بازیگرانی هستم که به تندی مدیوم تلویزیون را دوست دارم. از سویی مردم را دوست دارم و هیچ رسانه‌ای به اندازه تلویزیون تو را با مردم صمیمی نمی‌کند.

نگاه بدبینانه‌ای ندارم!
ستاره اسکندری: من خیلی نگاه بدبینانه‌ای ندارم و ترجیحم این هست که در کار اعتمادم را به مردم‌هایی که می‌شناسم حفظ کنم. بعد هم به نظرم تلاش پیشه‌ای مردم‌ها یک برآیندی دارد و زمینه تو با آنها بریدن نمی‌شود؛ حتی اگر در کارشان بازی نکنی اما تلاش‌شان را رصد می‌کنی و در عملکرد کماکان آلرژی‌های آنها را می‌شناسید. از طرفی به این معتقدم که آدمیزاد جایزالخطاست و فکر می‌کنم با یکی، ۲ کار زمینه کوشش‌های تو از بین نمی‌رود. مردم ما خیلی هوشمند هستند. هنوز بعد از سال‌ها که از پخش سریال « نرگس » یا « مرگ تدریجی یک رویا » می‌گذرد مردم من را با آن کارها به یاد دارند.

بالاتر از سیاهی نیست
ستاره اسکندری: احساس می‌کنم این روزها گستاخی بیشتری پیدا کرده‌ام. البته وقتی در زندگی مسائل مختلفی را تجربه می‌کنی مثل مرگ عزیزانت، نگاهت به همه چیز عوض می‌شود. من بعد از فوت عموی بینهایت عزیزم، عبدالحسین اسکندری که واقعا به هم خیلی نزدیک بودیم و به نوعی حکم یک برادر بزرگتر را برای ما داشت، این احساس را پیدا کردم. وقتی که ایشان را از دست دادم، حس کردم حدی از تلخی را تجربه کردم که دیگر بالاتر از آن چیزی وجود ندارد. بنابراین ۲ عکس‌العمل نشان می‌دهی؛ یا درگیر آن فضا می‌شوی و زندگی‌ات را سیاه می‌کنی و یا اینکه به این عملکرد می‌رسی که بالاتر از سیاهی رنگی نیست.

درک مفهوم زندگی
ستاره اسکندری: زیاد منتظر آینده و آمدن آن نیستم. برخلاف دهه ۲۰ سالگی‌ام، این روزها هیچ سرعت‌ای برای آمدن به فردا ندارم. آن زمانه انگار درک درستی از مفهوم زندگی نداشتم ولی در ۴۱ سالگی مفهوم زندگی را به خوبی درک کرده‌ام و در عملکرد هیچ سرعت‌ای برای آمدن به فردا ندارم ولی در عین حال آگاه به این موضوع هستم که فردا و فرداها چقدر سریع و سریع دنبال هم می‌دوند و گاهی اوقات به خودم می‌گویم چقدر خودمان را درگیر رقم و رقم کرده‌ایم.

ما خلقی هستیم که آواز خروس را فراموش کرده و مدام خودمان را درگیر اعداد و ارقام کرده‌ایم؛ در حالی‌که طبیعت کار خودش را می‌کند اما ما با این اعداد و ارقام دوست داریم به یک کمیت و سرشماری برسیم که در عملکرد آن کیفیت را از دست داده‌ایم. حس می‌کنم الان دلم نسبت به دهه ۲۰ زندگی‌ام جوان‌تر هست.

دوست‌داشتن زندگی
ستاره اسکندری: حس می‌کنم که دیگر چیزی برای اضطراب وجود ندارد. البته اگر بخواهم راستش را بگویم تنها ترسی که دارم اضطراب از جان هست. البته‌ منظورم نفس مرگ هست. هنوز با مرگ آنچنان کنار نیامده‌ام و خیلی هم دوست ندارم به آن فکر کنم. خیلی زندگی را دوست دارم؛ مخصوصا بوی زندگی را دوست دارم و می‌توانم بگویم تنها ترسی که دارم مرگ هست. تنها در مساوی مرگ هست که حس استیصال دارم، ۹ حتی بیماری. به نظر من در بیماری‌ها امید وجود دارد ولی در مرگ با خودم می‌گویم: «چقدر لوس؛ این همه زحمت کشیدیم خب اکنون چه می‌شود. بازهم در این دنیا باشیم. » (باخنده)

لاله اسکندری خواهر ستاره اسکندری

رابطه من و لاله
ستاره اسکندری: رابطه بینهایت خوبی با لاله و به صورت کلی اعضای خانواده‌ام دارم و معمولا همواره در کنار هم هستیم ولی دوست ندارم به صرف اینکه خواهر بزرگتر هستم، دیدگاه‌ها و نگاه خود را به خواهرم و یا حتی دیگران تحمیل کنم. هر انسانی جهان‌بینی خودش را دارد که آن را با کسب تجربیات مختلف در زندگی و کارش به دست آورده. من و لاله مثل ۲ دوست صمیمی در کنار هم هستیم، گفت‌وگو و درددل کردن یکی از دوست‌داشتنی‌ترین کارهایی هست که بین ما رخ می‌دهد ولی با این حال هرکدام دنیا و نگاه خودمان را داریم.

اتفاقات غیرقابل باور
ستاره اسکندری: افسوس‌های زندگی‌‌ام خیلی کم شده هست. مفاهیم امید، آرمان، افسوس و … که در طی قرون و اعصار برای ما ساخته شده‌اند که به نظرم کمی ما را از اصل زندگی دور می‌کنند، برای من مفاهیم خود را از دست داده‌اند. همیشه با خودم آرزو می‌کنم که این نگاه زندگی، حق همه مردم‌هاست و چقدر بد که مردمانی در گوشه‌هایی از این دنیا درگیر جنگ هستند و برخی آواره و کشته می‌شوند.

بچه‌هایی که واقعا بی‌تقصیر کشته می‌شوند و با خودم می‌گویم چرا سیاستمداران نگاه جدی به این کشته شدن‌ها ندارند. همه حق داشتن زندگی آرام را دارند. آنقدر نعمت روی کره خاکی وجود دارد که همه می‌توانند از یک زندگی مساوی لذت ببرند؛پس  چرا باید این اتفاق‌ها رخ بدهد. همیشه با خودم می‌گویم چرا از مرگ کسی نمی‌ترسند، چرا از اینکه به آسودگی بچه‌ها را می‌کشند، نمی‌ترسند، چرا از اینکه حق زیست را به آسودگی از دیگر مردم‌ها می‌گیرند نمی‌ترسند. این موضوعات برایم باورپذیر نیست!

تصاویر ستاره اسکندری

ستاره اسکندری و خواهرش لاله اسکندری

تصاویر لاله اسکندری خواهر ستاره اسکندری

عکسها های ستاره اسکندری

تصاویر Instagram ستاره اسکندری

عکسها خواهر ستاره اسکندری

عکسها های جدید ستاره اسکندری