در این پست از مجله اینترنتی جیران قصد داریم به معرفی راهکارهایی برای آموزش به کودکان مبتلا به اوتیسم بپردازیم. ماه گذشته، پسر بزرگ من از دبیرستان فارغ التحصیل شد. همه والدینی که می توانند این را در مورد فرزندان خود بگویند، افتخار می کنند، اما برای والدین کودکان مبتلا به اوتیسم، و چالش های یادگیری، معنایی برجسته دارد.
فارغ التحصیلی پسرم به این معنی بود که او کاری را انجام داد که ما فکر نمی کردیم برای مدت طولانی ممکن باشد. پس از سال‌ها تلاش، بالاخره یک محیط یادگیری جایگزین پیدا کردیم که موفقیت او را نه تنها از نظر تحصیلی، بلکه از نظر اجتماعی و احساسی نیز تسهیل می‌کرد.
او چهار سال با یک درمانگر آموزشی کار کرد، تمام دنیای ما را تغییر داد و به او امکان دسترسی به آن را داد. از طریق همه چیز یاد گرفتم: استراتژی های آموزش برای بچه های عصبی تفاوت بزرگی ایجاد می کند.
در این مقاله می خواهیم در مورد راهبردهای آموزش کودکان مبتلا به اوتیسم و تأثیر بالقوه آنها بر زبان آموزان صحبت کنیم.
موارد پیشنهادی
برخی از مبارزات یادگیری مشترک در اوتیسم چیست؟
خواندن یکی از رایج ترین جنبه هایی است که دانش آموزان مبتلا به اوتیسم با آن دست و پنجه نرم می کنند. نه فقط رمزگشایی کلمات، بلکه درک آنچه می خوانند. زبان تصویری در متن می تواند گیج کننده باشد، زیرا مفاهیم انتزاعی در مکالمات گاهی اوقات برای کودکان اوتیسم مشکل ساز است.
مهارت های اجتماعی برای بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم می تواند دشوار باشد. کلاس‌های فراگیر اغلب بهترین هستند، اما همچنین می‌توانند از دانش‌آموزان بخواهند که به روش‌هایی با هم کار کنند که ممکن است یک چالش باشد. رمزگشایی حالات چهره، برقراری تماس چشمی و از دست دادن نشانه های اجتماعی می تواند عواملی در توانایی کودک مبتلا به اوتیسم برای دستیابی به موفقیت در طول تعامل اجتماعی مورد نیاز باشد.
منافع خاص می تواند یک نعمت و یک نفرین باشد. اگر علایق خاص کودک ذهن او را به خود مشغول کند، ممکن است در تمرکز روی کار مدرسه مشکل داشته باشد.
چه نوع محیط آموزشی برای کودکان مبتلا به اوتیسم بهترین است؟
محیط فیزیکی
همه چیز از میز کودک، نورپردازی (چیزهایی مانند چراغ های فلورسنت، می تواند حواس پرتی را برای کودکان مبتلا به مسائل حسی، میگرن یا اختلالات تشنج ایجاد کند)، و چیدمان اتاق می تواند الهام بخش کودک و تجربه یادگیری مثبت او باشد. کودکان خردسال می توانند از یک مهدکودک ساختاریافته بهره مند شوند. با رشد کودک، نیازهای او به ساختار کم و بیش آشکار می شود.
برای برخی، خانه موثرترین محیط برای یادگیری است.
برای اکثر دانش آموزان، یادگیری از خانه بهترین فرصت را برای کنترل محیط خود فراهم می کند. برای دیگران، کسری ها بیشتر از مزایای آن است، به ویژه از نظر اجتماعی.
والدین ممکن است بخواهند با معلمان باتجربه تماس بگیرند تا به آنها کمک کنند تا برای دانش آموزان مبتلا به اوتیسم برنامه ریزی درسی داشته باشند. این می تواند شامل برنامه های آموزشی آنلاین باشد.
آنها همچنین می توانند با مربیان و درمانگران آموزشی برای دانش آموزان خود تماس بگیرند. ثبت نام فرزندتان در یک برنامه مدرسه خانگی، بسته به محل زندگی شما، می تواند گزینه فوق العاده ای باشد.
محیط عاطفی
توانایی کودک برای توجه به میزان زیادی تحت تأثیر سلامت عاطفی آنها است. اگر کودکی دائماً در حال ذوب شدن است یا مشکلات رفتاری داشته باشد، می تواند برای بقیه کلاس کاملاً مختل شود. باید درجات مختلفی از حمایت عاطفی در کلاس برای حفظ یک فضای آرام وجود داشته باشد.
یک معلم باید بتواند در طول روز کنترل خود را اعمال کند و با آموزش های محکم اما محبت آمیز ارائه شده برای هر دانش آموز، لطف خود را نشان دهد. بهترین معلمان به بچه ها کمک می کنند خودشان را باور کنند و در عین حال به آنها فرصت های زیادی برای تمرین و نشان دادن توانایی خود می دهند.
کلاس های درس فراگیر
برای دانش آموزانی که به مدرسه عادی می روند، یک کلاس درس فراگیر می تواند مکانی فوق العاده برای یادگیری باشد. یک کلاس درس فراگیر بهترین راه را برای ساختاربندی همه اجزا به منظور ایجاد احساس راحتی، حمایت، الهام گرفتن و موفقیت به همه دانش آموزان در نظر می گیرد. این یک سناریوی یک اندازه مناسب برای همه نیست، در واقع یک موقعیت چند اندازه است که برای همه خوب است.
انعطاف پذیری
آموزش دادن به دانش‌آموزان با استانداردهای سفت و سخت و دستورالعمل‌های مشخص، اغلب به‌عنوان راه‌حلی سریع برای مقابله با کودکان در طیف اوتیسم است. این کمی طعنه آمیز است زیرا افراد مبتلا به اوتیسم تمایل دارند با سختی خاصی عمل کنند.
انعطاف پذیر بودن به روش های درست و در زمان مناسب می تواند ساختاری را برای خلاقیت بدون سرخوردگی ایجاد کند. بسیاری از دانش‌آموزان مبتلا به اوتیسم می‌توانند در کار خود کمال‌گرا باشند، یادگیری اجازه دادن به خلاقیت آنها برای جاری شدن میتواند برای آنها سخت باشد. اگر معلم آنها بتواند رهبری انعطاف پذیر را به آنها القا کند، آنها می توانند با پیروی از آن مثال بیاموزند.
چه عوامل دیگری می تواند به چالش های یادگیری کمک کند؟
شرایط زیادی وجود دارد که با اختلال طیف اوتیسم مرتبط است. این شرایط می تواند بر توانایی کودک برای تمرکز و به چالش کشیدن فرآیند یادگیری تأثیر بگذارد. در اینجا چند نمونه رایج وجود دارد:
اختلال پردازش حسی (SPD) – متعادل کردن محرک‌های حسی میتواند از دانش‌آموزان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم حمایت کند، زیرا آنها روی کار خود تمرکز می‌کنند.
نارساخوانی– روشهای آموزشی جایگزین، که به طور خاص برای دانش‌آموزان نارساخوان طراحی شده‌اند، می‌توانند به آنها کمک کنند آنچه را که می‌خوانند به روشهای جدید درک کنند.
دستورالعمل های کلامی – اختلال پردازش شنوایی را می توان با کمک های بصری تغییر داد.
تشنج – ایجاد احساس امنیت در یک کلاس درس فراگیر می تواند خیال او را راحت کند و به او کمک کند بدون نگرانی در مورد آنچه ممکن است اتفاق بیفتد تمرکز کند.
اختلال پردازش بصری – آموزش کلامی و دستکاری ها می تواند مفهوم را به طور موثرتری به خانه هدایت کند
اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD) – حواس پرتی می تواند باعث ایجاد یا شکستن روش یادگیری کودکان شود.
تطبیق برنامه درسی کودک با نیازهای آنها کلیدی است. آموزش دانش آموزان به روشی که به آنها در مدیریت مسائل خود کمک کند، می تواند کودکان را در حین یادگیری توانمند و تشویق کند.
چند نکته آموزشی برای کمک به کودکان برای غلبه بر چالش های مرتبط با اوتیسم چیست؟
قابل پیش بینی بودن
بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم با یک برنامه قابل پیش بینی رویدادها احساس راحتی می کنند. یک روتین شامل فعالیت های حسی اغلب مؤثرترین است. دانستن اتفاقات بعدی می تواند اضطراب را آرام کند. دانستن اینکه همه از قوانین یکسانی پیروی می کنند، می تواند احساس تعلق و برابری را ایجاد کند.
دانش
دانش قدرت است. معلم فقط دانش را منتقل نمی کند. آموزش دانش آموزان مبتلا به اوتیسم مستلزم شناخت کلی اوتیسم و همچنین جمع آوری اطلاعات مربوط به هر کودک است. هر چه والدین بتوانند اطلاعات بیشتری در مورد فرزندشان بدهند، معلم بهتر می تواند به او آموزش دهد.
شخصی سازی
یک برنامه آموزشی فردی (IEP) فقط برای آموزش ویژه نیست. کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، در یک کلاس درس معمولی، اغلب IEP دارند. این سند قانونی به معلمان و مدیریت می گوید که کودک برای رفع نیازهای آموزشی خود از چه امکاناتی برخوردار است. معلمی که به یک IEP ارجاع می دهد، می تواند دانش آموزان را بر اساس نیازهای فردی آنها آموزش دهد و در هنگام ساختن برنامه های درسی و ساختار کلاس های درس و برنامه های آنها، توسط آن نیازها هدایت شود.
انتخاب ها
ارائه انتخاب در کلاس درس می تواند یک استراتژی عالی باشد. اجازه دادن به دانش آموزان برای حفظ و پاسخگویی در مورد انتخاب هایی که برای روز خود دارند می تواند مفید باشد و حتی می تواند جلوی رفتارهای منفی را بگیرد. با این حال، اطمینان از اینکه مقدار مناسبی از انتخاب ها ارائه شده است، کلیدی است. دو تا سه انتخاب اغلب بهترین عدد برای ارائه هستند.
انتخاب همچنین می تواند راهی برای معلمان باشد تا رویکردهای متعددی به هر موضوعی داشته باشند. آموزش کودکان خردسال اغلب به انواع مختلفی از وسایل کمک آموزشی نیاز دارد. کودکان بزرگتر ممکن است تنوع کمتری داشته باشند، زیرا اقلام بیش از یک کارکرد دارند، در مقابل بسیاری از موارد با یک هدف واحد. از کتاب‌های مصور گرفته تا اسباب‌بازی‌هایی که مهارت‌های حرکتی را درگیر می‌کنند، تا پاداش‌هایی برای تقویت مثبت، داشتن گزینه‌های زیادی در دسترس میتواند کمک کند.
توجه
نشان دادن احترام به کودکان و ترویج احترام متقابل بین بزرگسالان و کودکان مهم است. بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم در مقایسه با همسالان خود و گاهی حتی بزرگسالانی که آنها را درک نمی کنند، کمتر رفتار می کنند. رفتار محترمانه با آنها باعث می شود احساس ارزشمندی کنند و آنها را تشویق می کند تا در طول فرآیند یادگیری همکاری کنند و از آنها لذت ببرند.
فن آوری
استفاده از تکنولوژی مناسب مهم است. کودکان امروزی نیاز به دسترسی به فناوری مناسب دارند. برای کودکان در طیف اوتیسم، فناوری می تواند بین موفقیت و شکست تفاوت ایجاد کند. تبلت‌ها، رایانه‌ها و هدفون ها همگی می‌توانند به ارتباطات بهتر، نوآوری، ورودی‌های حسی و تغییر احساس کودکان مبتلا به اوتیسم در کلاس کمک کنند.
یک کودک میتواند در حین یادگیری زبان دوم، تنظیم احساسات با مدیریت نیازهای حسی و درگیر شدن در تعاملات اجتماعی با دانش‌آموزان دیگر از فناوری استفاده کند (برادرزاده اوتیسمی من در برقراری ارتباط با اعضای خانواده از طریق چت ویدیویی احساس راحتی میکند. او از لالی انتخابی رنج می‌برد، اما بیش از حد صحبت میکند. فیلمبرداری صدای او را به معنای واقعی کلمه برمی گرداند.)
بکارگیری فناوری می تواند با کمک به کودکان، به ویژه با مسائل پردازش شنوایی، انگیزه تکمیل کار مدرسه را فراهم کند تا فرصت های یادگیری بیشتری با محتوای جذاب بصری داشته باشند.
موارد پیشنهادی
