مرکز دانلود کتاب الکترونیکی

• فوریه 21st, 2024
• کتاب آموزش زبان

در ژانویه ۲۰۲۱، کاربران ردیت با راه‌اندازی یک فشار استقراضی حول سهام سابقا قدرتمند گیم‌استاپ، شوکی بزرگ به بازار سهام وارد کردند. تلاش‌های آن‌ها یک خرده فروشی زنجیره‌ای بازی‌های ویدئویی را که از نظر مالی در تنگنا قرار داشت، نجات داد و به نمونه‌ای شبیه رابین هود از سرمایه‌گذاران خرده‌ای تبدیل شد که در بازی خود از مدیران کارکشته صندوق‌های مالی عظیم، پیشی گرفتند. به فاصله کوتاهی از این رخداد، هالیوود تصمیم گرفت این داستان بسیار جذاب و دراماتیک را با فیلم سرمایه‌گذاری خرد به تصویر بکشد. این فیلم با حضور گروهی از بازیگران برجسته، براساس کتاب غیر داستانی سال ۲۰۲۱ شبکه ضد اجتماعی The Antisocial Network بن مزریک، یک بازگویی جذاب از این رویدادهای واقعی و باورنکردنی است. در این مطلب به معرفی و نقد فیلم سرمایه گذاری خرد پرداخته‌ایم. با فیلیموشات همراه باشید.

بهترین فیلم های کمدی خارجی

خلاصه داستان فیلم سرمایه گذاری خرد

اگر از انقلاب سهام‌های میم در سال ۲۰۲۱ باخبر هستید، باید با طرح داستانی فیلم سرمایه گذاری خرد Dumb Money کاملا آشنا باشید. در خلاصه داستان رسمی این فیلم آمده است: «سرمایه گذاری خرد براساس داستان واقعی دیوانه‌وار یوتیوبری است که وال استریت را به زانو درمی‌آورد و با تبدیل فروشگاه خرده‌فروشی بازی‌های ویدئویی گیم‌استاپ به جذاب‌ترین شرکت جهان، ثروتمند می‌شود. در پشت همه این ماجراها یک آدم معمولی به نام کیث گیل قرار دارد که با صرف همه پس‌انداز زندگی خود برای خرید سهام و پست گذاشتن درباره آن، جرقه این اتفاقات را می‌زند. وقتی پست‌های او در شبکه‌های اجتماعی با استقبالی گسترده روبرو می‌شوند، در زندگی او و همه دنبال‌کنندگانش تغییری بزرگ رخ می‌دهد. توصیه‌های او برای خرید سهام گیم‌استاپ به یک جنبش تبدیل می‌شود که همه را ثروتمند می‌کند، اما از سوی دیگر ثروت میلیاردها را تهدید می‌کند. دو گروهی که دنیای خود را وارونه می‌بینند و در نتیجه مقابل هم قرار می‌گیرند».

بن مزریک با اقتباس از کتاب‌هایش بیگانه نیست، چراکه پیش از این دیوید فینچر با فیلمنامه‌ای از آرون سورکین، اقتباسی قدرتمند از کتاب میلیاردرهای اتفاقی The Accidental Billionaires او را در شبکه اجتماعی The Social Network، ارائه داد. در حالی‌که بازارهای مالی برای بسیاری موضوعی غامض و سخت است، فیلم‌ها اغلب از آن به عنوان فضایی برای بازگو کردن داستان‌هایی سرگرم‌کننده بهره می‌برند. از این منظر، سرمایه گذاری خرد در ادامه فیلم‌هایی مانند وال استریت Wall Street، اماکن تجاری Trading Places، رکود بزرگ The Big Short و گرگ وال استریت The Wolf of Wall Street، قرار می‌گیرد.

تاریخ پخش فیلم Dumb Money

سونی پیکچرز، در ابتدا در تاریخ ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۳ سرمایه گذاری خرد را به صورت محدود روی پرده سینماها برد و سپس از ۲۲ سپتامبر آن را به صورت گسترده در سینماهای سراسر آمریکا اکران کرد. البته این فیلم در ابتدا قرار بود که از ۲۰ اکتبر ۲۰۲۳ به نمایش دربیاید. اولین نمایش سرمایه گذاری خرد در ۸ سپتامبر ۲۰۲۳ در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو بود. این فیلم پس از اکران در سینماها از طریق نتفلیکس برای تماشا در دسترس مخاطبان قرار گرفت. شما نیز می‌توانید هم اکنون سرمایه گذاری خرد را از طریق فیلیمو تماشا کنید.

بازیگران و سازندگان فیلم سرمایه گذاری خرد

گروهی از بازیگران با استعداد هالیوود در نقش شخصیت‌های عمدتا واقعی و هنوز در قید حیات سرمایه گذاری خرد، هنرنمایی کرده‌اند. پل دینو، پیت دیویدسون، ست روگن و سباستین استن، اولین بازیگرانی بودند که به این پروژه ملحق شدند. دینو در نقش کیث گیل یوتیوبر، روگن در نقش مدیر عامل صندوق سرمایه ملوین کپیتال گیب پلاتکین، استن در نقش مدیر عامل رابین‌هود ولادیمیر تنف و دیویدسون در نقش کوین گیل، برادر کیث، بازی کرده‌اند.

شیلین وودلی در نقش همسر کیث، کارولین، وینسنت دن آفریو در نقش مدیر صندوق سرمایه پوینت ۷۲، استیو کوهن، و نیک آفرمن در نقش مدیر صندوق سرمایه سیتادل، کن گریفین، حضور داشته‌اند. آمریکا فررا، آنتونی راموس، تالیا رایدر، کیت برتون، کلنسی براون، لری اونز، دین دی‌هان، اولیویا ترلبی، دیوید فیبر و میها هرولد، از دیگر بازیگران سرمایه گذاری خرد هستند.

کارگردان فیلم سرمایه گذاری خرد کیست؟

کریگ گیلسپی استرالیایی، سرمایه گذاری خرد را کارگردانی کرده و همچنین یکی از تهیه‌کنندگان این فیلم کمدی درام است. سرمایه گذاری خرد، هشتمین فیلم بلند گیلسپی به عنوان کارگردان محسوب می‌شود. گیلسپی که از دهه ۲۰۰۰ فعالیت سینمایی خود را شروع کرده، در ژانر‌های مختلفی فیلم ساخته است. درام‌های زندگینامه‌ای و کمدی از ژانر‌های پرتکرار فیلمشناسی او هستند. در کارنامه گیلسپی کارگردانی فیلم‌های تحسین‌شده‌ای مانند لارس و دختر واقعی Lars and the Real Girl، شب وحشت Fright Night و من تونیا هستم I, Tonya، دیده می‌شود. لارس و دختر واقعی نامزد کسب اسکار بهترین فیلمنامه غیراقتباسی شد و من تونیا هستم نیز در سه بخش بهترین بازیگر زن (مارگو رابی)، بهترین بهترین بازیگر نقش مکمل زن و بهترین تدوین، برای کسب جایزه اسکار رقابت کرد که در نهایت یک جایزه اسکار برای آلیسون جنی (در بخش بازیگر مکمل)‌ به ارمغان آورد. فیلم اکشن بهترین ساعات The Finest Hours و آقای وودکاک Mr. Woodcock با بازی بیلی باب تورنتون، از دیگر فیلم‌های مطرح گیلسپی هستند. همچنین گلیسپی در سال ۲۰۲۱ فیلم کمدی جنایی کروئلا Cruella را بر مبنای شخصیت کروئلا دویل از رمان صد و یک سگ خالدار، روی پرده سینماها برد. علاوه بر این‌ها، در کارنامه گیلسپی، کارگردانی اپیزودهایی از سریال‌هایی مانند ایالات متحده تارا United States of Tara، فیزیکی Physical و پم و تامی Pam & Tommy، دیده می‌شود.

سایر عوامل سازنده سرمایه گذاری خرد

لورن شوکر بلوم و ربکا آنجلو که پیش از این در نارنجی مد جدید است Orange Is the New Black با هم کار کرده‌اند، مسئولیت اقتباس از کتاب شبکه ضد اجتماعی بن مزریک را به عهده داشته‌اند. نیکولاس کاراکاتسانیس یونانی که در من تونیا هستم و کروئلا با گیلسپی کار کرده، فیلمبرداری سرمایه گذاری خرد را انجام داده است. تدوین‌گر فیلم‌های دیوید فینچر، کرک بکستر، سرمایه گذاری خرد را تدوین کرده و ویل بیتس، موسیقی آن را ساخته است.

نقد و بررسی منتقدان درباره فیلم سرمایه گذاری خرد

TheWrap | امتیاز: ۸۵ از ۱۰۰

مارتین تسای | کارگردانی سرزنده گیلسپی و تدوین سریع کرک بکستر، فرهنگ بی‌پرده و پرهرج و مرج دنیای آنلاین را به تصویر می‌کشد، بدون آنکه لزوما در داستان اصلی اختلال یا انحرافی ایجاد کند.

ایندی‌وایر | امتیاز: ۸۳ از ۱۰۰

ناتالیا وینکلمن | این فیلم پرانرژی و لذت‌بخش قرار نیست کار نوآورانه‌ای انجام بدهد، اما با در مرکز توجه قرار دادن کسانیکه معمولا در حاشیه هستند، به یک موفقیت شورانگیز می‌رسد.

آیریش تایمز | امتیاز: ۸۰ از ۱۰۰

دونالد کلارک | سرمایه گذاری خرد که برگرفته از کتاب شبکه ضد اجتماعی بن مزریک است، علی رغم همه جذابیت‌های غیرقابل انکارش، کمی سطحی به نظر می‌رسد.

سان فرانسیسکو کرونیکل | امتیاز: ۷۵ از ۱۰۰

میک لاسال | سرمایه گذاری خرد، داستانی از سال ۲۰۲۰ است و حال و هوای این سال خاکستری، افسرده، بیمناک و تقریبا به شکل خنده‌داری ملال‌آور و عذاب دهنده را به تصویر می‌کشد.

اسکرین رنت | امتیاز: ۷۰ از ۱۰۰

پاتریس ویترسپون | سرمایه گذاری خرد یک داستان بسیار جذاب با بازی‌هایی عالی و فیلمنامه‌ای قابل فهم است.

آبزرور | امتیاز: ۶۰ از ۱۰۰

وندی آید | در نهایت، سرمایه گذاری خرد شاید آنقدر که درباره افزایش قدرت اینترنت است، فیلمی افشاگر درباره بازارهای مالی نیست.

دیلی بیست | امتیاز: ۵۰ از ۱۰۰

نیک شگر | سرمایه گذاری خرد با الهام از عناوین خبری گذشته، به اندازه تلاش‌های قبلی فیلمساز، پرشتاب، پرزرق و برق، سطحی و همچنین غلوآمیز است.

وال استریت ژورنال | امتیاز: ۴۰ از ۱۰۰

کایل اسمیت | فیلمی جالب‌تر و کم‌تر پرسرو صدا در زیر پوست آن وجود دارد، اما هرگز موفق نمی‌شود که خود را نشان بدهد.

نقد فیلم برگرفته از سایت اسکرین دیلی

تیم گریرسون | حماسه‌ای خارق‌العاده درباره یک سرمایه‌گذار معمولی که الهام‌بخش یک جنبش مردمی می‌شود که صندوق‌های سرمایه‌گذاری بزرگ وال استریت را می‌ترساند. سرمایه گذاری خرد یک فیلم جذاب و سرگرم‌کننده است که به خشم دیرینه بسیاری از آمریکایی‌ها از بازارهای مالی فریبنده و دغلکار، می‌پردازد. کارگردان من تونیا هستم، کریگ گیلسپی، با لحنی جذاب و فریبنده این کمدی درام را براساس اتفاق‌های سال ۲۰۲۰ به تصویر می‌کشد که طی آن فروشگاه بازی‌های ویدئویی گیم استاپ ناگهان به سهامی ارزشمند تبدیل می‌شود، در حالیکه شرکت به شدت زیان ده بود. پل دینو در نقش شخصیت غیرمتعارف کیث که به پدیده‌ای در بازارهای مالی تبدیل می‌شود، اضطراب میلیون‌ها نفر آدمی که می‌ترسند هرگز از وضعیت اقتصادی خود خارج نشوند، تجسم می‌بخشد. فیلمی که بنظر می‌رسد مقایسه آن با شبکه اجتماعی – از جمله بخاطر اینکه کتاب غیر داستانی‌ای که فیلم براساس آن ساخته شده، اثر دیگری از بن مزریک به نام شبکه ضد اجتماعی است – و همینطور رکود بزرگ، فیلم دیگری که رویه‌های واقعی وال استریت را بررسی می‌کند، اجتناب‌ناپذیر است.

دینو در نقش شخصیت کیث گیل، شوهر و پدری جوان است که در یک شهر کوچک در ماساچوست در زمان شیوع پاندمی زندگی می‌کند. او به لطف تولید ویدئوهایی که در آن‌ها به ستایش از سهام گیم‌استاپ که به نظرش دست کم گرفته شده است، می‌پردازد، به چهره‌ای شناخته شده در دنیای آنلاین تبدیل می‌شود. او با تشویق دنبال‌کننده‌های خود به خرید آن، از اینکه می‌بیند قیمت سهام گیم‌استاپ پیوسته افزایش می‌یابد، خشنود است. این ماجرا، گیب پلاتکین (روگن) را که یک شرکت سرمایه‌‌گذاری معتبر را اداره می‌کند و باور دارد که سهام گیم استاپ سقوط خواهد کرد، به وحشت می‌اندازد. افرادی مانند کیث به لطف تورم قیمت سهام گیم‌استاپ ناگهان ثروتمند می‌شوند، در حالیکه گیب میلیاردها دلار از دست می‌دهد. اما اگر این حباب بترکد چه اتفاقی خواهد افتاد؟

گیلسپی، کیث‌ها و گیب‌های جهان را در مقابل هم قرار می‌دهد؛ گروه اول با حداقل دارایی خالص، در حالیکه گروه دوم از یک زندگی تجملی پرزرق و برق لذت می‌برند. تعدادی از بازیگران اصلی فیلم، شخصیت‌های واقعی هستند، اگرچه سرمایه گذاری خرد جانشین‌هایی  تخیلی برای گروهی از طرفداران آنلاین کیث خلق می‌کند. آن‌ها شروع به خرید گیم‌استاپ می‌کنند و امیدوارند از طریق آن ثروتمند بشوند و در عین حال به دلالان وال‌ استریت که به سقوط سهام نیاز دارند، ضربه‌ای سخت بزنند. گیلسپی از طریق آن‌ها که از جمله شامل یک پرستار مجرد پرمشغله به نام جنی (فررا) و دو دوست غرق در بدهی به نام‌های هارمونی (تالیا رایدر) و ریری (میها) می‌شوند، به خشم طبقاتی آمریکایی‌های معمولی که از کمک‌های مالی دولت به یک درصدی‌ها خسته شده‌اند، چهره‌ای انسانی می‌بخشد. سرمایه گذاری خرد گاهی به پیام پوپولیستی خود درباره نابرابری درآمدی بیش از حد تاکید می‌کند، اما بازیگران به این شخصیت‌های معمولی، ابعاد بیش‌تری می‌دهند.

دینو در نقش این جوان نرم خو و خوره که وقتی آنلاین است یک آدم گیک به تمام معنا می‌شود، پیچیده‌ترین نقش فیلم را به عهده دارد. این بازیگر هرگز خصلت‌های عجیب شخصیت خود را دست نمی‌اندازد – به عنوان مثال، کیث اصرار دارد با یک سربند قرمز و مجموعه‌ای از لباس‌های رنگ وارنگ جلوی دوربین بنشیند -، و در عین حال نشان می‌دهد که نگاه غیرمعمولش به جهان به او کمک کرد تا متوجه پتانسیل سهام گیم‌استاپ بشود. دینو در مقابل شیلین وودلی به عنوان همسر نگران و البته دوست داشتنی خود کارولین و دیویدسون به عنوان برادر کوچک‌تر باری بهر جهت او کوین، علمکرد بسیار خوبی دارد.

مخاطبان ممکن است هنگام تماشای سرمایه گذاری خرد که پیوسته شبکه اجتماعی را احضار می‌کند، احساس آشناپنداری داشته باشند. کرک بکستر که به همراه آنگوس وال بطور مشترک برای فیلم دیوید فینچر برنده جایزه اسکار شده، سرمایه گذاری خرد را با ریتم و سرعت پیش‌رونده مشابهی تدوین کرده است. همچنین ویل بیتس آهنگساز به شکل جسورانه‌ای از تم سرد و لحن شوم موسیقی برنده اسکار ترنت رزنر و آتیکوس راس برای شبکه اجتماعی تقلید می‌کند (علاوه بر این، دو نفر از سوژه‌های شبکه اجتماعی، برادران دوقلوی کمرون و تایلر وینکلوس، از تهیه‌کنندگان اجرایی سرمایه گذاری خرد هستند). سرمایه گذاری خرد از هوشمندی فوق‌العاده شبکه اجتماعی یا شخصیت‌های جذاب آن برخوردار نیست، اما هر دو فیلم، مخاطبان را با ریزه‌کاری‌هایی از چگونگی شکل‌گیری رخدادهای واقعی‌شان، مجذوب خود می‌کنند.

در سرمایه گذاری خرد، دستیابی به ثروت و از دست دادن آن که منجر به شادی و اندوه می‌شود، به معنای واقعی کلمه یک شبه اتفاق می‌افتد. همچنین، شاهد بخشی از نگرانی‌ها و اضطراب‌های روزمره آمریکایی‌های معمولی‌ای هستیم که نمی‌دانند آیا باید سرمایه خود را اکنون نقد کنند یا دست نگه دارند و امیدوار باشند که سهام گیم‌استاپ همچنان بالا می‌رود. برای آدم‌های بی‌چیز فیلم، انفجار ناگهانی سهام می‌تواند زندگی‌شان را تغییر بدهد، البته اگر آنقدر صبر نکنند تا قیمت سهام سقوط کند. گیب و همپالکی‌های با نفوذش هر کاری انجام می‌دهند تا از سقوط سهام مطمئن بشوند و این احساس ترس را به وجود بیاورند که افرادی مانند جنی بی‌درنگ در یک لحظه شاهد تبخیر شدن توفان مالی تصادفی خود خواهند بود. گیلسپی به روند داستان ریتمی پویا و پرشتاب می‌دهد که شبیه یک اوج کوتاه اما چشمگیر است. سود سهام بلند مدت ممکن است قابل توجه نباشد، اما فیلم گیلسپی از سرمایه‌گذاری پرشور و پرانرژی خود روی یک داستان جذاب، سود می‌برد.

امتیاز سایت های سینمایی به فیلم سرمایه‌گذاری خرد

تا زمان آماده سازی مطلب

مصاحبه با کارگردان فیلم

کریگ گیلسپی: دوست ندارم خودم را تکرار کنم

• تجارت و فیلمسازی هر دو انواع مختلفی دارند. در برخی از آن‌ها آدم‌ها به ریسک کردن ادامه می‌دهند و در برخی از آن‌ها آدم‌ها بسیار روش‌مند عمل می‌کنند. برای من، در سرعت و هیجان، آدرنالینی است که دوست دارم آن را وارد کار کنم. برای پذیرا بودن، تغییر، تطبیق و به چنگ گرفتن فرصت‌ها، این نوع انرژی را دوست دارم. از آنجایی که این سبک به موازات سرعت و شدت اتفاقات فیلم بود، بخوبی با هم چفت شدند.
• این یک داستان جذاب و مسحورکننده بود که از نزدیک با پسرم شاهد اتفاق افتادن آن بودم. اما در هر حال، این یک داستان است. سپس باید بفهمید که چگونه این داستان را تعریف کنید و چطور آن را متفاوت جلوه بدهید، زیرا من دوست ندارم خودم را تکرار کنم. علی رغم اینکه یک داستان واقعی است و من در گذشته با ماجراهای واقعی کار کرده‌ام، بسیار آگاهانه با گروهم صحبت کردم تا از آنچه قبلا انجام داده بودم، فاصله بگیرم. نیکولاس کاراکاتسانیس که من تونیا هستم و کروئلا را فیلمبرداری کرده بود، سبک و حس بسیار متفاوتی به این فیلم بخشید که باتوجه به کاری که سعی داشتیم با این داستان انجام بدهیم، بسیار بجا بنظر می‌رسید.

پوستر فیلم سرمایه گذاری خرد

• فوریه 19th, 2024
• کتاب آموزش زبان

داستان آمریکایی که اولین‌بار در جشنواره فیلم تورنتو به نمایش درآمد، با ستایش گسترده منتقدان روبرو شد و جایزه معتبر فیلم برگزیده مخاطبان را از این جشنواره دریافت کرد. فیلمی که با نگاهی گزنده و از دریچه‌ای تازه به تصویر سیاهپوستان در هالیوود و فرهنگ عامه می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه فرهنگ عامه تمایل دارد مردم را به کلیشه‌های توهین‌آمیز تقلیل بدهد. فیلم کمدی درام داستان آمریکایی، قصه نویسنده‌ای دلزده را روایت می‌کند که از نوشته‌های معمول خود دست می‌کشد و چیزی کلیشه‌ای و پرفروش می‌نویسد که خلاف اعتقاداتش است. فیلمی که یک قصه خانوادگی را با یک هجویه اجتماعی تلفیق می‌کند و ترکیبی از لحظات کمدی و لحنی دراماتیک است. در این مطلب به معرفی و نقد داستان آمریکایی پرداخته‌ایم.

فهرست بهترین فیلم های ژانر کمدی خارجی

خلاصه داستان فیلم داستان آمریکایی

داستان فیلم داستان آمریکایی American Fiction از این قرار است؛ مانک (جفری رایت) یک رمان‌نویس درمانده و نومید است که از نگاه سودجویانه و منفعت‌طلبانه به مسائل سیاهان خسته شده است؛ کتاب‌ها و فیلم‌هایی که با تکیه بر کلیشه‌های توهین‌آمیز و احمقانه رنج سیاهان را به فروش می‌رسانند. مانک برای اثبات نظر خود، کتابی غیرمنتظره با نامی مستعار می‌نویسد. این کتاب که ناگهان به موفقیتی عجیب می‌رسد مانک را به قلب حماقت و دورویی‌ای می‌کشاند که ادعا می‌کرد از آن بیزار است.

اولین فیلم بلند داستانی کورد جفرسون، در ۵ رشته، از جمله بهترین فیلم و بهترین فیلمنامه اقتباسی برای کسب جایزه اسکار ۲۰۲۴ رقابت می‌کند. همچنین جفری رایت که به لطف نقش‌آفرینی‌های درخشانش در یکی دو دهه اخیر در فیلم‌هایی مثل بتمن مت ریوز، جایگاه خود را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین بازیگران آمریکایی ثابت کرده، برای ایفای نقش این نویسنده سرخورده، نامزد کسب اسکار در رشته بهترین بازیگر نقش اصلی مرد شده است.

بازیگران و عوامل فیلم داستان آمریکایی

جفری رایت با بازی در ۳ فیلم استروید سیتی Asteroid City، راستین Rustin و داستان آمریکایی، سال پرکار و درخشانی را پشت‌سر گذاشته است. اما این بازیگر برنده جایزه تونی، بیشتر بخاطر بازی در نقش شخصیت دوست داشتنی برنارد لو در هر ۴ فصل سریال حماسی اچ‌بی‌او، وست‌ورلد Westworld، شناخته می‌شود. بازی رایت در نقش تلانیوس «مانک» الیسون، نویسنده‌ای پرکار که در تلاش است تا توجه خوانندگان امروزی را به خود و داستان‌هایش جلب کند، مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و نخستین نامزدی اسکار را برایش به ارمغان آورد. رایت که یک جایزه امی و گلدن گلوب برای بازی در سریال فرشتگان در آمریکا Angels in America در کارنامه دارد، در فیلم‌های مطرح دیگری مانند بتمن Batman، بازی‌های گرسنگی: اشتعال The Hunger Games: Catching Fire و همچنین در نقش فلیکس لیتر در سه فیلم از فرانچایز جیمز باند دنیل کریگ (شامل کازینو رویال، ذره‌ای آرامش و زمانی برای مردن نیست)، بازی کرده است.

خالق و بازیگر اصلی مجموعه تلویزیونی Insecure، ایسا رای، در نقش نویسنده‌ای به نام سیناترا گولدن حضور دارد. زنی که چشم‌های مانک را به وضعیت کنونی دنیای نشر و مهم‌تر آنچه می‌فروشد، باز می‌کند. در واقع شخصیت گولدن به نوعی در نقطه مقابل مانک قرار می‌گیرد و با به چالش کشیدن طرز تفکرش، او را وادار می‌کند در مسیری گام بگذارد که به آن عادت ندارد. رای نیز سال قبل دو فیلم دیگر مرد عنکبوتی: در میان دنیای عنکبوتی Spider-Man: Across the Spider-Verse – به عنوان صداپیشه – و باربی Barbie را روی پرده داشت.

تریسی الیس راس در نقش خواهر مانک، لیزا، استرلینگ کی براون در نقش برادرش، کلیفورد، و لزلی اوگامس در نقش مادر او، اگنس، اعضای خانواده مانک را تشکیل می‌دهند. راس که بیش‌تر بخاطر بازی در مجموعه سیت‌کام  Black-ish شناخته می‌شود، اخیرا نیز در فیلم کمدی فانتزی مسابقه کندی کین Candy Cane Lane، دیده شده است. براون یکی دیگر از چهره‌های مطرح این فیلم محسوب می‌شود. مخاطبان احتمالا براون را بیش‌تر بخاطر بازی در نقش اصلی سریال کمدی-درام بسیار موفق این ما هستیم This Is Us بشناسند. اجرای پیچیده براون در نقش کلیفورد، برای او نامزدی اسکار را به ارمغان آورد. این بازیگر برجسته همچنین در فیلم‌های غارتگر The Predator، پلنگ سیاه Black Panther و امواج Waves، بازی کرده است.

جان اورتیز، اریکا الکساندر، آدام برودی، کیث دیوید، میریام شر، جی. سی. مک‌کنزی و پاتریک فیشلر، از دیگر بازیگران داستان آمریکایی هستند.

کارگردان فیلم داستان آمریکایی کیست؟

کورد جفرسون، داستان آمریکایی را براساس رمان سال ۲۰۰۱ Erasure نوشته پرسیوال اورت مقابل دوربین برده است. در کارنامه جفرسون مشارکت در نگارش فیلمنامه‌های سریال‌های تلویزیونی‌ای مانند ایستگاه یازده Station Eleven، نگهبانان Watchmen و جای خوب The Good Place، دیده می‌شود. او برای نوشتن فیلمنامه نگهبانان برنده جایزه ایمی شد.

سایر عوامل سازنده فیلم American Fiction

جفرسون فیلمنامه داستان آمریکایی را نوشته و همچنین یکی از تهیه‌کنندگان آن است. از دیگر عوامل سازنده داستان آمریکایی می‌توان به کریستینا دانلپ به عنوان فیلمبردار و هیلدا رسولا به عنوان تدوین‌گر اشاره کرد. لورا کارپمن که به تازگی فیلم مارول‌ها The Marvels را روی پرده داشت، آهنگسازی داستان آمریکایی را انجام داده است که برایش نامزدی اسکار را کسب کرد.

نقد و بررسی منتقدان درباره فیلم داستان آمریکایی

سان فرانسیسکو کرونیکل | امتیاز: ۱۰۰ از ۱۰۰

میک لاسال | داستان آمریکایی فیلم بی‌عیب و نقصی نیست. کتاب در پایان رفته رفته افت پیدا می‌کند و اگرچه فیلم پایان بهتری را پیشنهاد می‌دهد، اگرچه با اینحال کاملا رضایت‌بخش به‌نظر نمی‌رسد. اما هیچ‌کدام از این‌ها شاید آنقدر مهم نباشند، زیرا رایت عملکردی درخشان ارائه می‌دهد.

Film Threat | امتیاز: ۹۵ از ۱۰۰

آلن ان‌جی | بازیگران داستان آمریکایی فوق‌العاده هستند.

دیلی بیست | امتیاز: ۹۳ از ۱۰۰

نیک شگر | طنزی موفق درباره نژاد، استثمار، خانواده و هویت که به اندازه هنرنمایی برجسته رایت، پرمایه و مسحورکننده است.

اسلش فیلم | امتیاز: ۸۵ از ۱۰۰

مایک شات | داستان آمریکایی کاملا این موضوع را درک می‌کند که برای راضی کردن مخاطبی که تنها می‌خواهد یک تجربه مضمونی غنی داشته باشد یا اینکه صرفا در یک سالن سینمای شلوغ بخندد، نیازی نیست که هنر یا سیاست را قربانی سرگرمی کرد.

اسکرین رنت | امتیاز: ۸۰ از ۱۰۰

پاتریس ویترسپون | داستان آمریکایی که می‌توان از آن احتمالا به عنوان یکی از برانگیزاننده‌ترین و قدرتمندترین طنزهای اخیر نام برد، از فیلمنامه‌ای بسیار هوشمندانه و بازی‌های فوق‌العاده بهره می‌برد. فیلمی که حرف خود را به شکل بسیار صریح و تندی در صورت مخاطبش می‌کوبد.

فیلم استیج | امتیاز: ۷۵ از ۱۰۰

جردن راوپ | داستان آمریکایی علی رغم همه خشمش از شیوه‌هایی که تجربه‌های سیاهپوستان را تقلیل، سرکوب و کالایی‌سازی می‌کنند، حساسیتی پرشور دارد و موضوعات پیچیده نژادی را در قالب کمدی‌ای ارائه می‌دهد که همزمان مخاطب را به خنده و گفتگو دعوت می‌کند.

تایم | امتیاز: ۷۰ از ۱۰۰

استفانی زاکارک | داستان آمریکایی تقریبا به اندازه منبع اقتباس خود گزنده و تاثیرگذار نیست، اما این مسئله باعث نمی‌شود که آن را نادیده گرفت.

راجر ایبرت | امتیاز: ۶۳ از  ۱۰۰

پیتون رابینسون | داستان آمریکایی در پرده پایانی خود به لکنت می‌افتد و پیش از آنکه به نتیجه‌گیری پایانی مایوس‌کننده‌اش برسد، بین سکانس‌های خیال‌پردازانه و خطوط داستانی متعدد، سردرگم پیش می‌رود. اما نگاه دقیق فیلم به مفهوم و مضامین خود، همان چیزی است که در خاطر خواهد ماند.

نقد فیلم داستان آمریکایی برگرفته از سایت اسکرین دیلی

تیم گریرسون | فیلم اول چشمگیر کورد جفرسون، دو ژانر به ظاهر متفاوت  – ملودرام خانوادگی و طنز اجتماعی – را ترکیب می‌کند تا داستان یک نویسنده سیاهپوست با استعداد را به تصویر بکشد؛ نویسنده‌ای به نام مانک که از اینکه فرهنگش در سرگرمی‌های عامه‌پسند از طریق کلیشه‌های خامدستانه بازتاب می‌بایند، خسته شده است. او برای بیان دیدگاه خود، ناگهان رمانی شسته رفته و ساده پر از شخصیت‌های کلیشه‌ای سیاهپوست می‌نویسد، اما در کمال ناباوری می‌بیند که به یک کتاب بسیار موفق تبدیل می‌شود.

اما این تنها یکی از جنبه‌های داستان آمریکایی است. فیلمی که جفری رایت را در قالب یکی از پیچیده‌ترین نقش‌های سینمایی‌اش به تصویر می‌کشد. داستان مردی که به خانه‌اش بازمی‌گردد تا با خواهر و برادری که از آن‌ها دور شده و همچنین با مادر ناخوش‌احوال خود – و البته امکان یافتن عشق حقیقی -، روبرو شود. حوزه‌های شخصی و حرفه‌ای زندگی این نویسنده همیشه به شکلی پیوسته بهم تنیده نمی‌شوند، اما فیلم نگاهی متفکرانه و بسیار خنده‌دار به شخصی دارد که در تلاش است با خودش صادق باشد، درحالیکه درباره تغییراتی که واقعا نیاز دارد می‌آموزد. تفسیر داستان آمریکایی درباره به حاشیه رانده شدن شخصیت‌های سیاهپوست در هنر، از آن فیلمی بهنگام و معاصر می‌سازد، و همچنین داستان فرعی عاشقانه و لحظات خنده‌دارش می‌تواند توجه مخاطبان زیادی را جلب کند.

رمان‌نویس لس آنجلسی، مانک (رایت)، اخیرا موفق به انتشار کتاب جدیدی نشده است. عمدتا به این دلیل که ناشران فکر می‌کنند کار او به اندازه کافی به دیگر آثار درباره سیاه‌پوستان نزدیک نیست؛ ادعایی که باعث آزردگی و دلخوری مانک می‌شود. مانک از تماشای فیلم‌ها و خواندن رمان‌هایی که از کلیشه‌های آشنا و تحقیرآمیز درباره سیاه‌پوستان – برده، گانگستر، زاغه‌نشین -، بهره می‌برند، خشمگین می‌شود. در نتیجه مانک شروع به پرسیدن این سوال می‌کند که آیا جایی برای قهرمان‌های حساس و کاملا ملموس‌تر کتاب‌هایش وجود دارد؟

از سوی دیگر، از مانک دعوت می‌شود تا در یک جشنواره ادبی در بوستون حضور پیدا کند که این بدین معناست که او باید دوباره با خانواده ناکارآمدش روبرو شود. او مادرش آگنس (لزلی اوگامس)‌ را دوست دارد، اما او علائم ابتلا به آلزایمر را نشان می‌دهد. موضوعی که بر دوش خواهر پزشک مانک، لیزا (راس)، سنگینی می‌کند، زیرا او زمان مرگ پدرشان مسئولیت مراقبت از او را به عهده داشته است. مانک چندان به لیزا نزدیک نیست و با برادر خشمگینش کلیف (براون)‌ نیز هیچ رابطه‌ای ندارد. زمانی‌که مرگ تکان‌دهنده‌ای اتفاق می‌افتد، مانک مجبور می‌شود زمان بیش‌تری را در ماساچوست بگذراند. اگرچه این ماجرا این فرصت را به او می‌دهد تا با همسایه خانواده‌اش، کورالین (الکساندر) که به تازگی با او قرار می‌گذارد، بیش‌تر آشنا بشود.

داستان آمریکایی که براساس رمان Erasure پرسیوال اورت است، روابط میان مانک و اعضای مختلف خانواده‌اش را بسط می‌دهد تا درک بیش‌تری از این نویسنده ناراضی پیدا کنیم. مدتی بعد او با یک رمان‌نویس سیاهپوست جوان و موفق (رای) برخورد می‌کند که با کتاب پرفروش خود که یک هرزه نگاری از فقر و بدبختی به‌نظر می‌آید، مورد توجه مردم قرار گرفته است. بنابراین تصمیم می‌گیرد نسخه خود از این پرتره سودجویانه از رنج سیاهپوستان را با نامی مستعار بنویسد تا به این ترتیب ثابت کند که این نوع استثمار چقدر احمقانه و بی‌شرمانه است. اما در عوض، تهیه‌کنندگان هالیوودی و ناشران سفیدپوست این کتاب را ستایش می‌کنند و آن را اثری چشمگیر و مهم می‌نامند. هدف مانک این بود که کتاب یک اثر هجویه‌آمیز و پارودی باشد، بنابراین از موفقیت آن خوشحال نمی‌شود، به ویژه وقتی می‌بیند رمان‌های درست و حسابی‌اش خریداری ندارند.

این خطوط داستانی مجزا به سختی کنار هم چفت می‌شوند و جفرسون نیز نمی‌تواند آن‌ها را مدام به‌طرز استادانه‌ای در تعادل با یک‌دیگر نگه دارد. البته این انتقاد از صنعت سرگرمی سفیدپوستان که همیشه از قصه‌های رنج سیاه‌پوستان حمایت می‌کند، حیاتی و ضروری است، اما با اینحال گاهی این تفسیر ممکن است تکراری و بدیهی به‌نظر برسد. فیلمی که عاری از خشم گزنده‌ای است که در فیلم گول‌خورده (Bamboozled) اسپایک لی با مضمونی مشابه دیده می‌شود. جالب اینجاست که داستان آمریکایی وقتی روی مانک و اطرافیانش تمرکز می‌کند، اغلب ایده‌های خود را به شکل قانع‌کننده‌تری ارائه می‌دهد. در اینجا شخصیت‌های سیاه‌پوست کاملا واقعی و غیرکلیشه‌ای وجود دارند که به ندرت در هالیوود دیده می‌شوند. شخصیت‌هایی که همگی توسط یک گروه بازیگری فوق‌العاده به شکل بسیار خوبی به تصویر کشیده شده‌اند.

رایت نویسنده پریشان‌حال با زبانی نیش‌دار است که اجازه می‌دهد خودبینی‌اش بر او چیره شود و نگذارد که ناتوانی خود در برقراری ارتباط با دیگران را ببیند. نقصی که کورالین به لطف بازی‌ای دوست داشتنی و قدرتمند از الکساندر، آن را مورد تاکید قرار می‌دهد. داستان آمریکایی می‌توانست ظریف و همچنین به‌طرز دیوانه‌واری خنده‌دار و فوق‌العاده هوشمندانه باشد، اما گاهی در تلاش برای گره زدن رشته‌های مختلف داستانی و موضوعی خود عجله نشان می‌دهد. با اینحال، فیلم با ایده‌ها و نگاه کاملا همدلی‌برانگیز خود به شخصیت‌های پیچیده‌اش، کاملا با روح و پرانرژی است. فیلمی که مانند یک رمان خوب، بسیار سخت می‌توان از آن دست کشید.

امتیاز سایت های سینمایی به فیلم داستان آمریکایی

تا زمان آماده سازی مطلب

مصاحبه با کارگردان فیلم درباره کتاب پرسیوال اورت

کورد جفرسون: احساس می‌کردم این کتاب برای من نوشته شده است

• {بدیهی‌ترین چیزی که کتاب برای من داشت} انتظاراتی است که از یک هنرمند سیاهپوست در این کشور وجود دارد. اینکه مردم از هنر سیاه چه می‌خواهند یا فکر می‌کنند چطور باید باشد. زمانیکه هنوز مشغول روزنامه‌نگاری بودم، بخش بزرگی از زندگی من همین موضوع بود. حتی مقاله‌ای نوشتم که در مورد این موضوع است که چطور از روزنامه‌نگاران سیاه‌پوست انتظار می‌رود که تنها درباره اتفاق‌های بدی که برای سیاهپوستان رخ می‌دهند و خشونت و نژادپرستی بنویسند.
• اما علاوه بر این، سه خواهر و برادر در کتاب وجود دارد و من نیز دو خواهر و برادر بزرگ‌تر دارم. همچنین والدینی بیمار در کتاب حضور دارند و مادر من نیز پس از دو سال مبارزه با سرطان در سال ۲۰۱۶ درگذشت. یکی از شخصیت‌های کتاب مسئولیت مراقبت از آن‌ها را به عهده دارد، زیرا دو نفر دیگر مشغول کارهای خودشان هستند و این پویایی در روابط ما نیز بود. در خانواده ما برادر بزرگ‌ترم این مسئولیت را به عهده گرفت. او با خویشنداری و صبورانه این کار را انجام داد و هرگز گله و شکایتی نکرد، اما همچنان احساس گناهی بخاطر نبودن در آنجا با من باقی مانده بود.
• از موارد کوچک گرفته تا موارد بزرگ، گویی همه این‌ها مستقیما من را مورد خطاب قرار می‌دادند. من به کالجی در ویرجینیا به نام ویلیام و مری می‌رفتم و در رمان نیز اشاره‌ای به آن وجود دارد. در حالیکه هیچکس هرگز در فرهنگ عامه درباره ویلیام و مری صحبت نمی‌کند! احساس می‌کردم این کتاب هدیه‌ای است که کسی منحصرا برای من نوشته. مثل اینکه کسی بگوید:«من این را برای تو نوشتم».

فهرست بهترین فیلم های اقتباسی

پوستر فیلم داستان آمریکایی

• فوریه 17th, 2024
• کتاب آموزش زبان

یک فیلم دزدی خوب چگونه است؟ آیا تماشای شخصی که به چیزی غیرممکن دست می‌باید، آن را به تجربه‌ای هیجان‌انگیز تبدیل می‌‌کند؟ یا نه رضایت از اجرای یک نقشه زیرکانه که به شکلی استادانه اجرا می‌شود؟ یا نه پالایش روانی و تخلیه هیجانی از تماشای اینکه چگونه یک آدم بازنده به نهادی به دلیلی مشروع و قانع‌کننده آسیب می‌زند؟ حتی علی رغم برخی از نامتعارف‌ترین فیلم‌های سرقتی که پیش داوری‌های ما درباره این ژانر را تغییر داده‌اند، به سختی می‌توانید فیلمی کاملا شبیه متخفان رودریگو مورنو را نام ببرید. فیلمی که یکی از ساده‌ترین و بی‌هیاهوترین سرقت‌هایی که تاکنون از یک بانک دیده‌اید را به تصویر می‌کشد. با فیلیموشات و معرفی و نقد فیلم بزهکاران یا مجرمان همراه باشید.

فهرست بهترین فیلم ها با موضوع سرقت

خلاصه داستان فیلم بزهکاران

فیلم بزهکاران The Delinquents یا در ترجمه‌ای دیگر مجرمان را اینطور می‌شود تعریف کرد؛ موران (دنیل الیاس) و رومان (استبان بیلیاردی)، دو کارمند بانک هستند که در مقطعی از زندگی‌شان، زیست معمولی و روزمره خود را زیر سوال می‌برند. یکی از آن‌ها راه‌حلی پیدا می‌کند و جرمی را مرتکب می‌شود؛ زمانی‌که موران به اندازه دو برابر حقوق خود تا زمان بازنشستگی، از بانک پول می‌دزدد. او قبل از اینکه به کار خود اعتراف کند، همکارش رومان را وارد نقشه خود می‌کند و از او می‌خواهد در ازای نیمی از آن پول، تا زمان آزادی‌اش از زندان آن‌ها را در جایی مخفی نگه‌ دارد. این تصمیم به تغییری بزرگ در زندگی هر دوی آن‌ها منجر می‌شود. تغییری که می‌تواند برای‌شان رهایی‌بخش باشد.

البته این نماینده سینمای آرژانتین برای رقابت در اسکار، یکی از آن فیلم‌های سرقتی است که بیشتر از خود دزدی به عواقب آن می‌پردازد. فیلم‌های دزدی اغلب حول طراحی یک نقشه مفصل و سپس اجرای آن ساخته می‌شوند. اما این یک فیلم دزدی است که شاید حتی بتوان آن را اثری ضد این ژانر نامید. زیرا فیلم باطمانینه و متکفرانه مورنو با طنز گزنده و لحن گاه شاعرانه خود، نه تنها قواعد آشنای این ژانر را زیر و رو می‌کند، بلکه با انحراف‌های روایی خود شما را به جایی می‌برد که انتظارش را ندارید. اما همه این‌ها باعث نمی‌شوند که با فیلمی قدرتمند طرف نباشید. فیلمی که در انتها این احساس را به شما می‌دهد که یکی از واقعی‌ترین فیلم‌های سرقت را دیده‌اید. بزهکاران که اولین‌بار در بخش نوعی نگاه جشنواره فیلم کن به نمایش درآمد، یک فیلم سرقت هوشمندانه است که در نهایت به تعمقی در معنای زندگی و امکان رهایی در جهان معاصر می‌پردازد.

بازیگران و عوامل فیلم بزهکاران

دنیل الیاس در نقش موران، یک کارمند بانک است که تصمیم می‌گیرد از شعبه محل کارش دزدی کند. استبان بیلیاردی که اخیرا در فیلم انجمن برف Society of the Snow دیده شده است، در نقش رومان حضور دارد. او همکار موران است و به شکلی ناخواسته همدست او می‌شود. بازیگر فیلم قصه‌های وحشیانه Wild Tales، مارگاریتا مولفینو، شخصیت نورما، معشوق این دو کارمند بانک مذکور را به تصویر کشیده است. جرمن د سیلوا که با نقش راننده کامیون تنهای درام تحسین‌شده درختان اقاقیا Las acacias شناخته می‌شود، در نقش رئیس شعبه – و همچنین یک سردسته خلافکاران در زندان – حضور دارد. لورا پاردس که بخاطر بازی در فیلم‌هایی مانند گل La Flor، ترنکه لاوکین Trenque Lauquen و همچین فیلم‌های هرمیا و هلنا Hermia & Helena، شاهزاده فرانسه The Princess of France و ویولا Viola از ماتیاس پی‌نیرو، از چهره‌های مطرح سینمای هنری آرژانتین محسوب می‌شود، در نقش لورا اورتگا، شخصیتی سخت‌گیر و قاطع است که تحقیقات درباره سرقت از بانک را انجام می‌دهد.

کارگردان فیلم بزهکاران کیست؟

مورنو بزهکاران را براساس فیلمنامه‌ای از خودش مقابل دوربین برده و همچنین در کنار مانوئل فراری و نیکلاس گلدبارت، یکی از سه تدوین‌گر فیلم بوده است. این فیلمساز آرژانتینی فعالیت جدی خود را با کارگردانی اپیزودی از فیلم آنتولوژی سال ۱۹۹۸ اوقات بد Bad Times، شروع کرد. این فیلم برنده جایزه فدراسیون بین‌المللی منتقدان فیلم (فیپرشی) از جشنواره بین‌المللی فیلم مار دل پلاتا شد. اما این اولین فیلم انفرادی مورنو، محافظ The Minder در سال ۲۰۰۶ بود که نام او را در عرصه بین‌المللی مطرح کرد. این فیلم جایزه آلفرد باوئر را از جشنواره فیلم برلین برد (این جایزه به فیلمی که چشم‌اندازهای تازه‌ای به روی هنر سینما می‌گشاید اهدا می‌شود). فیلم بعدی مورنو، یک دنیای مرموز A Mysterious World، همانند محافظ، در بخش مسابقه جشنواره برلین حضور داشت و برای کسب خرس طلایی برلین رقابت کرد. هرچند در نهایت این جدایی نادر از سیمین اصغر فرهادی بود که برنده خرس طلایی شد. بزهکاران، پنجمین فیلم بلند انفرادی مورنو و موفق‌ترین اثر او تا به امروز محسوب می‌شود.

نقد و بررسی منتقدان درباره فیلم بزهکاران

گاردین | امتیاز: ۱۰۰ از ۱۰۰

پیتر بردشاو | این قصه طولانی و پراکنده عمیقا عجیب، کاملا منحصر بفرد، فریبنده و خارق‌العاده درباره یک سرقت از بانک در بوینس آیرس…جسورانه در مسیر نامتعارف خود پیش می‌رود…این فیلم می‌تواند یک اثر کلاسیک کالت باشد.

فیلم استیج | امتیاز: ۹۱ از ۱۰۰

روری اوکانر | فیلمی آرام و خوددار که هرگز گیرایی خود را از دست نمی‌دهد، حتی زمانی‌که با حاشیه‌روی‌های کمی بیش از حد خواب‌آلودش به سمت پرده نهایی‌ خود حرکت می‌کند.

هالیوود ریپورتر | امتیاز: ۹۰ از ۱۰۰

جردن مینزر | یک فیلم سه ساعته که در دو بخش داستان خود را روایت می‌کند و به عنوان یک قصه جنایی طولانی و باطمانینه و با یکی از احتمالا آرام‌ترین سرقت‌های بانک در تاریخ سینما شروع می‌شود. اما سپس تغییر مسیر می‌دهد و پیچیده‌تر و عمیق‌تر می‌شود، راز و رمزهای تازه‌ای می‌سازد و روابط عاشقانه غیرمنتظره‌ای خلق می‌کند.

ایندی‌وایر | امتیاز: ۸۳ از ۱۰۰

دیوید ارلیش | در حالی‌که بزهکاران مشخصا برای برانگیختن تماشای فعالانه و کنار زدن قصه‌گویی الگوریتمی که روح سینمای معاصر را از بین برده، ساخته شده است، حس و حال عاشقانه دلنشینش آن را به تجربه‌‌ای لذت‌بخش تبدیل می‌کند که می‌توان برای ساعتی در آن غرق شد.

اسکرین دیلی | امتیاز: ۸۰ از ۱۰۰

وندی آید | این یک تریلر جنایی نسبتا آشنا است، با اینحال این فیلم بازیگوش و جذاب مورنو چندین پیچش داستانی غافلگیرکننده و دلچسب دارد.

مجله پیست | امتیاز: ۷۰ از ۱۰۰

روری دوهرتی | مورنو مانند بهترین فیلم‌های سینمای آرژانتین، روانشناسی استنباطی اما پیش پا افتاده را با یک نقد اجتماعی تند و تیز ادغام می‌کند. علی رغم شفافیت کامل ایده‌های تماتیک بزهکاران در تمام مدت زمان ۱۸۹ دقیقه‌ای آن، مورنو چنان کنترل و تسلطی بر شخصیت‌ها و بازیگرانش نشان می‌دهد که فیلم همچنان متقاعدکننده باقی می‌ماند.

راجر ایبرت | امتیاز: ۶۳ از ۱۰۰

جوردین سرلز | با فیلمبرداری زیبا و اجراهای باطمانینه و متفکرانه‌ای که بزهکاران دارد، نمی‌توان جذابیت بالای آن را حداقل در فصل ابتدایی انکار کرد. اما همانطورکه فیلم پیش می‌رود، به‌نظر می‌رسد که از ماهیت اصلی خود فاصله می‌گیرد. علی رغم مدت زمان بیش از سه ساعته فیلم، ایده‌ها و شخصیت‌های آن پرداختی ناقص دارند.

نقد فیلم مجرمان برگرفته از سایت ریورس شات

کیتلین کویینلان | اگر محل کار شما با درهای قفل شده بزرگ، میله‌های آهنی ضخیم و رویه‌های سخت‌گیرانه، پیشاپیش شبیه سلول زندان به‌نظر برسد، آیا واقعا تفاوتی می‌کند که جای آن‌ها را با هم عوض کنید؟ موران (دنیل الیاس)، صندوق‌دار بانکی در بوینس آیرس در فیلم بزهکاران رودریگو مورنو، فرقی میان آن‌ها نمی‌بیند. از نگاه موران، سه سال و نیم حبس بخاطر سرقت از بانک در عوض ۲۰ سال کارمندی، بهترین معامله ممکن است. بنابراین، با کم‌ترین قیل و قال، مبغلی معادل دو برابر میزان حقوقش در طول دو دهه را از انبار بانک می‌دزدد، آن را پنهان می‌کند و خود را تحویل می‌دهد.

این شاید معمولی‌ترین دزدی‌ای باشد که تاکنون در فیلمی دیده‌ شده است، اما پوچی و مضحکی آن، نقشی حیاتی در طراحی و یکپارچگی لحن خشک و بی‌روح فیلم ایفا می‌کند. بزهکاران یک تریلر جنایی هیجان‌انگیز درباره فرار از قانون نیست، بلکه قصه‌ای غریب و موشکافانه درباره خودشکوفایی و رهایی در یک جامعه سرمایه‌داری و روایتی است که بخاطر رویکرد آزادانه خود منطق و واقع‌گرایی را به چالش می‌کشد. فیلم در طول سه ساعت به آرامی و با از این شاخه به آن شاخه پریدن مسیر داستانی خود را طی می‌کند، به‌طوری که گذر زمان به شدت حس می‌شود که البته لذت‌بخش است؛ زیرا در این دنیایی که زمان برای لذت بردن در اختیار شماست، هیچ سنجیدن زمانی وجود ندارد.

حتی در زندان هم می‌توان قدردان زمان بود، همانطورکه موران خرسندانه منتظر دریافت پاداش نهایی خود است. همدست ناخواسته او در این جنایت همکارش رومان است. موران حاضر است پول نقدی که دزدیده را با او تقسیم کند، مشروط بر اینکه تا زمانی‌که او او در زندان بسر می‌برد، آن‌ را برایش در جایی پنهان نگه‌ دارد. کنجکاوی خود رومان مانع از این می‌شود که پیشنهاد ناگهانی و وسوسه‌آمیز دوستش را رد کند. اما او همچین در این مورد خاص یک شریک کامل به‌نظر می‌رسد، زیرا او در روز سرقت بخاطر قرار ملاقات با دکترش، بانک را ترک می‌کند. یک موقعیت تصادفی مناسب که این فرصت را به موران می‌دهد تا کارش را راحت‌تر انجام بدهد. البته این اتفاق، سوء‌ظن تیم تحقیقاتی مضحک بانک را برمی‌انگیزاند که در حال بررسی این سرقت هستند.

هنگامی‌که فیلم از پیش پا افتادگی عمدی این موقعیت دزدی عبور می‌کند، به سطحی متعالی‌تر می‌رسد. جایی‌که چشم‌انداز رها و رمانتیک طبیعتی روستایی به تصویر کشیده می‌شود. اینجاست که تصمیم موران برای ترک بانک کاملا پذیرفتی جلوه می‌کند. رومان برای مخفی کردن پول طبق نقشه موران به سفری اکتشافی به خارج از شهر می‌رود – پل را رد می‌کنی، از میان رودخانه می‌گذری، از تپه بالا می‌روی -، که حس و حالی از یک ماجراجویی ساده و کودکانه دارد. هنگامی‌که او به این سرزمین شگفت‌انگیز می‌رسد که موران درست قبل از زندانی شدنش از آن بازدید کرده بود، روایت فیلم رهاتر و خیال‌انگیزتر می‌شود. اما در عین حال فیلم بیش‌تر به کاوشی درباره تعارض‌های روستا و شهر، محدودیت‌ها و آزادی‌های هرکدام می‌پردازد و همچنین این پرسش را مطرح می‌کند که زیر‌وزبر کردن زندگی برای یک هدف خاص، چه معنایی دارد. پس از اینکه رومان به سمت این طبیعت روستایی کشیده می‌شود، با گروهی از دوستان که در کنار آب کمپ کرده‌اند، برخورد می‌کند. آن‌ها تجسمی از شکوه زندگی روستایی هستند که توسط آلخیو ماگیلو با رنگ‌هایی گرم و با ظرافتی بسیار همچون تابلویی نقاشی به تصویر کشیده شده‌اند.

موران و رومان به‌طرز جذابی به هم مرتبط هستند؛ آیا این دو مرد در دو سوی یک ترازوی متعادل‌اند، یکی خشنود از بخت و اقبال و دیگری غلتیده در رنج یا بالعکس. مورنو در طول فیلم با تشابهات و وانمایی‌ها بازی می‌کند. در چند مورد کارگردان از طریق اسپلیت اسکرین، کاراکترها را در حال انجام فعالیتی مشابه در فضاهای جداگانه نشان می‌دهد. در یکی از این صحنه‌ها، هر دو مرد دست خود را به سمت میزی در کنار تخت خود دراز می‌کنند تا سیگار خود را روشن کنند، اما در قاب دو بخش شده فیلم انگار دستان آن‌ها به هم می‌رسند که مانند دیوارنگاره آفرینش آدم از میکل‌آنژ است.

بنابراین حتی زمانی‌که رومان از مزایای تلاش‌های موران بهره می‌برد و با نورما که مشخص می‌شود معشوق هر دوی آن بوده زیر نور آفتاب به آسودگی وقت می‌گذراند، خیالش از این بابت راحت به‌نظر می‌رسد که خوشبختی در انتظار هر دوی آن‌هاست. لحن در تمام فیلم سرزنده و سبکبالانه است، اما هرگز سرسری و بی‌معنی نیست؛ لحظه‌های خیال‌انگیز عجیب و غریب در آن وجود دارند، با اینحال همه آن‌ها در خدمت حس کنجکاوی شگرفی‌ هستند که می‌توانیم با آن دنیا را ببینیم، البته اگر فقط روال‌های زندگی روزمره به ما اجازه آن را بدهند. البته مورنو در رویکردش در ارزیابی زندگی، به ویژه وقتی به دوگانگی زندگی در شهر و روستا می‌پردازد، سنجیده عمل می‌کند؛ وقتی از دیدار موران از آنجا و رابطه عاشقانه‌اش با نورما مطلع می‌شویم، او لاجرم از نگاه نورما مانند آدم شهری‌ای به‌نظر می‌رسد که رویای یک زندگی روستایی دوام‌ناپذیر را در ذهن می‌پروراند.

زمانی‌که محکومیت حبس موران به پایان می‌رسد، رومان شاید طعم زندگی‌ای دیگر را به اندازه کافی چشیده باشد، در حالی‌که موران تازه در آغاز این راه است. به‌نظر می‌رسد که از نظر مورنو مهم نیست کدام مسیر را انتخاب می‌کنید. زیرا آنچه اهمیت دارد، لذت سفری باطمانینه، زدن به راه‌های فرعی و شگفتی‌ها و رمز و رازهای مسیر است. شاید آن سوی دیگر این ماجرا، روابط متعهدانه، و زندگی در زادگاه بهتر و جذاب‌تر باشد، شاید هم نه. در حالی‌که مورنو آشکارا تعارض‌ها و ترفندهای ژانر جنایی را در یک ساعت اول بزهکاران واژگون می‌‌سازد، بقیه فیلم نیز با شکل داستان‌گویی سیال و رویاگونه خود، اصول درام روایی و خطی را وارونه می‌کند. این فیلمی متعهد به لذت‌های دلپذیر و چرخش‌های عجیب و خارق‌العاده وقایع است. آینه‌ای شگرف رو به دنیای واقعی، جایی‌که چیزهایی که باید غیرعادی و نامعمول باشند، مانند خرد شدن روح و روان آدم زیر فشار روزانه کار شرکتی، مسائلی معمولی و پیش پا افتاده هستند.

امتیاز سایت های سینمایی به فیلم مجرمان

تا زمان آماده سازی مطلب

مصاحبه با کارگردان فیلم

رودریگو مورنو: این فیلم یک کنش شاعرانه است

• یک فیلم کلاسیک قدیمی آرژانتینی از هوگو فرگونسه، به سختی یک جنایتکار Hardly a Criminal محصول ۱۹۴۹، نقطه شروعی مشابه فیلم من دارد. فیلم فرگونسه درباره مردی است که در مکانی با پولی زیاد کار می‌کند. او تصمیم می‌گیرد که آن را بدزدد و پنهان کند و سپس نزد پلیس برود و به جرم خود اعتراف کند و حکمش را بگذارند. من علاقه‌مند بودم که این خط داستانی را گسترش بدهم – نام شخصیت اصلی و کلمه بزهکار را در عنوان نگه داشتم تا این ارجاع پنهان نباشد – و به این ترتیب دیالوگی میان نسل خودم و سینمای کلاسیک ایجاد کنم. زیرا هیچ دیالوگی بین نسل من و سینمای آرژانتین در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ وجود ندارد. برهه‌ای که به عنوان دوره طلایی سینما از آن یاد می‌شود، اما در سینمای امروزمان انعکاسی ندارد.
• به‌ نظر من دو شخصیت اصلی، رومان و موران، مکمل یک‌دیگر هستند. هر دوی آن‌ها یاد می‌گیرند که خطر کنند و زندگی‌شان را مورد بازنگری قرار بدهند. آن‌ها دو سرنوشت محتمل را نشان می‌دهند: یکی ماجراجویی را انتخاب می‌کند، دیگری از روزمرگی و اینکه بیش‌تر زندگی خود را وقف کار می‌کند – در اینجا کار در بانک -، رنج می‌برد. مثلا یک هیولا با دو سر است.
• رائول روئیز زمانی گفته بود هر وقت می‌خواهید فیلمی کارگردانی کنید، در نهایت دو فیلم می‌سازید. یکی فیلمی که در ظاهر دیده می‌شود، سپس فیلم دیگری که قاچاقی و مخفیانه وارد آن می‌کنید. بنابراین من این دو شخصیت را داشتم که تصمیم می‌گیرند با یک سرقت درگیر شوند و زندگی خود را تغییر بدهند. همچنین سرنوشت مشابهی با یک‌ دختر دارند و قصه‌های عاشقانه مشابهی را پشت‌سر می‌گذارند. با این حال، همرمان، سطح دیگری هم وجود دارد. شاید متظاهرانه به‌نظر برسد، اما برای من، این فیلم یک کنش شاعرانه و کم‌تر روایی است.

پوستر فیلم بزهکاران

• فوریه 15th, 2024
• کتاب آموزش زبان

مستند عربی‌زبان چهار دختر به کارگردانی کوثر بن‌هنیه اولین نمایش جهانی‌اش را در بخش مسابقه اصلی جشنواره کن ۲۰۲۳ تجربه کرد و برای تصاحب نخل طلا رقابت کرد؛ و حالا هم نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین مستند بلند از نودوششمین جوایز آکادمی است. سینمادوستان، کوثر بن‌هنیه را با دوتا از فیلم‌های بلند اخیرش می‌شناسند: «زیبا و سگ‌ها» Beauty and the Dogs محصول ۲۰۱۷ که در بخش نوعی نگاه جشنواره کن به نمایش درآمد؛ و «مردی که پوستش را فروخت» The Man Who Sold His Skin محصول ۲۰۲۰ که نامزد دریافت اسکار بهترین فیلم بلند بین‌المللی شد.

بهترین‌ فیلم های بیوگرافی و زندگینامه ای تاریخ

خلاصه داستان فیلم چهار دختر

اگر بشود خلاصه داستان فیلم مستند چهار دختر Four Daughters را تعریف کرد، اینطور می‌شود گفت؛ الفه میان نور و تاریکی ایستاده است؛ زنی تونسی که مادر ۴ دختر هم هست. روزی دو دختر بزرگ‌تر او ناپدید می‌شوند. کوثر بن هنیه فیلمساز، برای پر کردن جای خالی آن‌ها از بازیگران حرفه‌ای دعوت می‌کند تا نقش دو دختر غایب را بازی کنند. او با ابداع یک تجربه سینمایی منحصربه‌فرد کاری می‌کند که پرده از داستان زندگی الفه و دخترانش برداشته شود. این سفر خودمانی که امید، طغیان، خشونت، خواهر بودن و… را در خود جای داده است سوال‌هایی درباره شالوده جوامع ما مطرح می‌کند.

عوامل و بازیگران Four Daughters

نویسنده و کارگردان: کوثر بن هنیه، مدیر فیلمبرداری: فاروق لاریدا، تدوینگران: کوثر بن هنیه، ژان-کریستوف هایم و قتیبه بارهامجی، آهنگساز: امین بوحافه، بازیگران: هند صبری (الفه)، الفه الحمرونی، ایا تشیکاوی، تیسیر الشیخاوی، مجد مستوره و…

داستان ۴ دختر از کجا شروع شد؟

الفه حمرونی اهل کشور تونس در ماه آوریل ۲۰۱۶ به شهرت بین‌المللی رسید؛ زمانی که از افراطی‌گری دو دختر نوجوانش، غفران و رحمه، پرده برداشت که از تونس خارج شده بودند تا در کنار نیروهای داعش در لیبی بجنگند. حمرونی به‌طور علنی از مسئولان کشورش انتقاد کرد که جلوی دخترانش را نگرفتند و به آن‌ها اجازه خروج دادند. اتفاقی که دوباره زمانی رخ داد که این دو زن توسط نیروهای لیبی دستگیر شدند و دوباره مسئولان تونسی واکنشی نشان ندادند. علاوه بر این‌ها، حمرونی گفت که به او اجازه خروج از کشور داده نشد تا خودش برود و در لیبی دنبال دخترانش بگردد.

کوثر بن هنیه در خصوص شروع کار ساخت این فیلم در گفت‌وگو با سایت سینمایی «دِ رَپ» گفته است: «وقتی در سال ۲۰۱۶ کار روی این پروژه را شروع کردم، فکر می‌کردم مستندی به سبک «مگس روی دیوار» (Fly-on-the-wall Documentary) می‌سازم ولی این شیوه جواب نداد چون نمی‌توانست داستان چندلایه این خانواده را روایت کند و امکان دسترسی به گذشته را هم به من نمی‌داد؛ امکانی که برایم خیلی جالب بود و می‌خواستم گذشته را کاوش کنم تا به خاستگاه تراژدی این خانواده برسم. در مرحله‌ای از کار با خودم فکر کردم که سبک بازنمایی واقعیت واقعا کلیشه‌ای است ولی می‌توانم به‌خوبی از آن استفاده کنم، مثل یک تئاتر برشتی. این‌طور شد که به عنوان روشی برای احضار گذشته از آن سوءاستفاده کردم و گذاشتم خانواده درباره گذشته‌اش فکر کند و بازیگران در خصوص انگیزه سوال‌هایی بپرسند.»

نقد و بررسی منتقدان درباره فیلم چهار دختر

سن فرانسیسکو کرانیکل | امتیاز ۱۰۰ از ۱۰۰

جی. الن جانسن | این فیلم مملو از شادی و خنده است؛ و همین‌طور اشک و آه. «چهار دختر» درباره خیلی چیزهاست، از جمله خواهر بودن، دشواری‌های والدین، پشت سر گذاشتن یک آسیب روحی در جامعه‌ای مردسالار، و افراط‌گرایی مذهبی؛ اما بیش از همه این‌ها، سرشار از زندگی است و تمام موفقیت‌ها و لذت‌ها و دردها و ناامیدی‌هایی که همراه آن می‌آیند.

هالیوود ریپورتر | امتیاز ۹۰ از ۱۰۰

لاویا گیارکی | فیلم بن هنیه به‌ندرت سوءاستفاده‌آمیز و استثماری احساس می‌شود؛ و در واقع، بیش از هر چیزی، «چهار دختر» در صداقت و جسارتش افراط می‌کند.

لس آنجلس تایمز | امتیاز ۹۰ از ۱۰۰

جاستین چنگ | «چهار دختر» فیلمی غم‌انگیز درباره مادرها و دخترها، بی‌رحمی سرکوب شدن و ماهیت بی‌ثبات اما افشاکننده بازیگری است.

ورایتی | امتیاز ۸۰ از ۱۰۰

جسیکا کیانگ | فیلم بن هنیه آن‌قدر ویژگی و موتور محرک دارد که به‌سختی می‌شود فقط یک دلیل را برای جذابیت و درگیرکنندگی‌اش نام برد؛ اثری که در قیاس با فیلم غیرمنسجم قبلی او با عنوان «مردی که پوستش را فروخت» – که ناگهان نامزد دریافت جایزه اسکار هم شد – یک پیشرفت تمام‌عیار و چشمگیر به شمار می‌رود.

پلی‌لیست | امتیاز ۶۷ از ۱۰۰

گرِگوری اِلوود | با این‌که بن هنیه به فرمول سینمایی‌اش چسبیده است «چهار دختر» را حقیقتا به‌سختی می‌شود فراموش کرد. این فیلم تا روزها پس از دیدنش با شما خواهد ماند؛ و بخش اعظمی از این موضوع به خاطر پشتکار اندوه‌بار الفه برای پیدا کردن بچه‌هایش است و البته کمی هم به دلیل مهارت داستان‌گویی بن هنیه.

گاردین | امتیاز ۶۰ از ۱۰۰

پیتر بردشا | «چهار دختر» نقاط ضعف خودش را دارد اما صاحب گرمای احساسی واقعی و همدردی انسانی است؛ یک مستنددرام (داکیودراما) که دست به تجربه می‌زند و بازیگرانی را برای ایفای نقش آدم‌هایی واقعی در داستانی تراژیک به کار می‌گیرد.

نیویورک تایمز | امتیاز ۶۰ از ۱۰۰

بئاتریس لوآیزا | به‌کارگیری شیوه بارها استفاده‌شده بازنمایی واقعیت، تنش‌های یک خانواده و زخم‌های آن‌ها را در معرض دید قرار می‌دهد ولی «چهار دختر» همچنان فیلمی حساب‌شده است.

امتیاز سایت های سینمایی به فیلم چهار دختر

اینجا امتیاز کاربران سایت «آی‌ام‌دی‌بی» و دو سایت مطرح جمع‌آوری آرای منتقدان را می‌بینید:

حرف‌های کارگردان چهار دختر

کوثر بن هنیه: مادر بودن آسان نیست؛ و همین‌طور زن بودن

• این فیلم به‌واسطه شیوه بازنمایی واقعیت و دعوت از دو بازیگر برای ایفای نقش دختران غایب الفه (مادری که چهار دختر دارد و روزی با ناپدیدشدن دو نفرشان مواجه می‌شود) مثل فیلمی بود که دائم در مرحله شکل‌گیری و کامل شدن قرار داشت. به عنوان مثال، وقتی استراحت می‌کردیم حواسم به دخترها بود و می‌دیدم که آن‌ها گپ می‌زنند و با هم آواز می‌خوانند؛ و اینجا بود که می‌گفتم: «این را بگیریم.» اصلا به همین دلیل «چهار دختر» یک مستند است.
• ما بازیگرانی را به کار گرفتم ولی آن‌ها هم نقش خودشان را بازی می‌کنند. هند صبری برای الفه حکم آینه را دارد و جالب بود که شخصیت الفه را انگار به دو نیم تقسیم کردیم. بازیگران ما فوق‌العاده بودند حتی با این‌که سردرگم شده بودند؛ مثلا هند صبری هر روز از من می‌پرسید: «این چه فیلمی است؟» چون بازیگران عادت دارند فیلمنامه‌ای باشد و آن‌ها روی شخصیت‌شان کار کنند. آن‌ها به این امر عادت ندارند که با شخص واقعی‌ای که نقشش را بازی می‌کنند در فیلمی دیدار کنند که دارند نقش او را در آن بازی می‌کنند و حتی رویکردی انتقادی هم دارند. کار راحتی نبود اما واقعا هیجان‌انگیز و جالب بود.
• من عاشق شخصیت‌های ضدونقیض هستم؛ آدم‌هایی که درون خودشان دچار تعارض هستند. الفه در این فیلم، قیم پدرسالاری ازمدافتاده است. او زن بسیار قوی‌ای است که مطیع هم نیست اما تصورش (که ریشه در تربیت او دارد) این است که با رفتار کردن مثل یک مرد می‌تواند به‌نوعی دخترانش را از خطر مصون بدارد؛ ولی این شیوه اشتباهی است برای رفتار کردن با دختران جوانش. در واقع او به‌نوعی دیگر دارد همان اشتباه‌هایی را بازتولید می‌کند که در دوران رشد تجربه کرده است. این مضمون کاملا جهانی است.
• ما می‌کوشیم در مورد بچه‌های‌مان از اشتباه‌هایی که تجربه کردیم پرهیز کنیم و آن‌ها را تکرار نکنیم اما این کار آسان نیست و گاهی وقت‌ها متوجه نیستیم که داریم همان‌طور رفتار می‌کنیم. مادر بودن آسان نیست. زن بودن هم راحت نیست؛ و «چهار دختر» به تمام این موضوع‌ها می‌پردازد.

پوستر فیلم چهار دختر

• فوریه 13th, 2024
• کتاب آموزش زبان

الی راث از سال ۲۰۰۷ که یک تریلر ساختگی برای فیلم گرایندهاوس کوئنتین تارانتینو و رابرت رودریگز ساخت، منتظر فرصت مناسبی برای ساخت یک فیلم بلند براساس این تریلر کوتاه بود. این تریلر لبریز از لحظات وحشتناک و صحنه‌های کشتار فوق‌العاده مضحک به سبک راث بود. راث در گروه فیلمسازانی مستقلی با نام The Splat Pack قرار می‌گیرد. گروهی شامل فیلمسازانی مانند رابرت رودریگز، گرگ مک لین و نیل مارشال که فیلم‌هایی بسیار خشن با بودجه کم تولید می‌کنند. راث علاوه‌ بر اینکه، نویسنده و کارگردانی توانمند است، به عنوان بازیگری با استعداد نیز شناخته می‌شود که در بیش‌تر فیلم‌های خود حضور پیدا کرده است. راث اکنون نزدیک به ۲۰ سال بعد از تریلر دروغینی که برای گرایندهاوس ساخت، فیلم اسلشر روز شکرگزاری را بر اساس آن عرضه کرده است. در این مطلب به معرفی و نقد فیلم روز شکرگزاری Thanksgiving پرداخته‌ایم. با فیلیموشات همراه باشید.

فهرست بهترین فیلم های اسلشر تاریخ سینما

خلاصه داستان فیلم روز شکرگزاری

داستان فیلم روز شکرگزاری Thanksgiving در شهر پلیموث، ماساچوست، اتفاق می‌افتد. شهری که تعطیلات روز شکرگزاری را بسیار جدی می‌گیرد. اما در حالی‌که همه برای جشن آماده‌اند، وقتی یک قاتل زنجیره‌ای عزم خود را جزم می‌کند که تا آنجایی که ممکن است تعداد زیادی از ساکنان شهر را بکشد، ماجرا فرق می‌کند. سوالی که باید به آن پاسخ داد این است که چرا؟ چه داستانی در پس روز شکرگزاری وجود دارد که باعث می‌شود قاتل دست به این اقدام‌ها بزند؟ در خلاصه داستان رسمی روز شکرگزاری Thanksgiving می‌خوانیم: یک سال پس از آشوبی که یک جمعه سیاه را به سمت اتفاق‌هایی تراژیک سوق داد، یک قاتل اسرارآمیز شهر کوچک پلیموث، ماساچوست که زادگاه تعطیلات روز شکرگزاری است را به وحشت می‌اندازد. در حالی‌که بخشی از ساکنان شهر یک به یک به شکل فجیعی به قتل می‌رسند، مشخص می‌شود آنچه که در ابتدا شبیه قتل‌های انتقام‌جویانه تصادفی بود، در واقع بخشی از یک نقشه بزرگ‌تر و شیطانی است. آیا شهر قاتل را کشف می‌کند و از تعطیلات جان سالم بدر می‌برد…یا اینکه مهمان میز شام شیطانی او می‌شود؟

تاریخ انتشار روز شکرگزاری

روز شکرگزاری از تاریخ ۱۷ نوامبر ۲۰۲۳ اکران خود را سینماها آغاز کرد. این فیلم بعد از اکران انحصاری در سینماها از طریق نتفلیکس برای تماشا در دسترس قرار گرفت. شما نیز می‌توانید این فیلم اسلشر را هم اکنون از طریق فیلیمو با دوبله اختصاصی تماشا کنید. سونی پیکچرز و نتفلیکس در آوریل ۲۰۲۱ قراردادی امضا کردند که طبق آن فیلم‌های این استودیو پس از نمایش در سینماها برای پخش در اختیار این پلتفرم قرار می‌گیرند. از جمله عناوین اخیر سونی که در نتفلیکس پخش شده‌اند می‌توان به جن‌گیر پاپ The Pope’s Exorcist و به دل نگیر No Hard Feelings، اشاره کرد.

بازیگران و عوامل فیلم Thanksgiving

پاتریک دمپسی در نقش کلانتر شهر پلیموث، ستاره تیک‌تاک ادیسون ری و ریک هافمن، ۳ تن از مطرح‌ترین نام‌های فیلم تازه راث هستند. اگرچه طرفداران مجموعه آناتومی گری Grey’s Anatomy، بدون شک پاتریک دمپسی را با نقش شخصیت درک شپرد می‌شناسند، اما همچنین ممکن است او را با نقش‌هایش در فیلم‌هایی مانند جیغ ۳ Scream 3، خانه شیرینم آلاباما Sweet Home Alabama و افسون‌شده Enchanted، به یاد بیاورند. او همچنین اخیرا با فیلم فراری Ferrari مایکل مان، روی پرده سینماها آمده است.

ری که با بیش از ۸۸ میلیون دنبال‌کننده در تیک‌تاک، چهارمین فرد با بیش‌ترین دنبال‌کننده در این پلتفرم به شمار می‌رود، در سال ۲۰۲۱ با فیلم کمدی رمانتیک او همه چیز تمام است He’s All That، نخستین حضور خود مقابل دوربین را در یک فیلم سینمایی تجربه کرد.

ریک هافمن احتمالا بیش‌تر با نقش لوئیس لیت در سریال کت‌شلواری‌ها Suits شناخته می‌شود، اما این بازیگر باتجربه، سریال‌ها و فیلم‌های متعددی در کارنامه خود دارد که از جمله آن می‌توان به فیلم‌های اسلحه مرگبار ۴ Lethal Weapon 4 و مسافرخانه Hostel راث، و سریال‌های نظم و قانون: واحد قربانیان ویژه Law & Order: Special Victims Unit و میلیاردرها Billions، اشاره کرد. نل ورلاک، جیلن توماس بروکس، مایلو منهایم، جینا گرشان، تای اولسن و کارن کلیش، از دیگر بازیگران روز شکرگزاری هستند.

آشنایی با کارگردان فیلم روز شکرگزاری Thanksgiving

همانطور که قبل‌تر اشاره شد الی راث روز شکرگزاری را کارگردانی کرده است. راث بیش‌تر با کارگردانی فیلم‌های ترسناکی مانند کلبه تب‌دار Cabin Fever در سال ۲۰۰۲ – و بازسازی آن در سال ۲۰۱۶ –و فیلم اسلشر پر از شکنجه مسافرخانه  در سال ۲۰۰۵، شناخته می‌شود. راث که علاوه بر کارگردانی در زمینه بازیگری نیز تجربه‌هایی دارد، در فیلم تاریخی حماسی حرامزاده‌های لعنتی Inglourious Basterds کوئنتین تارانتینو در نقش شخصیت دانی حضور داشت. او همچنین فیلم تبلیغاتی ساختگی غرور ملت Stolz der Nation که در فیلم تارانتینو دیده می‌شود، کارگردانی کرده است.

راث پایبندی خود به ژانر ترسناک را با کارگردانی فیلم‌های وحشتی مانند فیلم آدمخواری جهنم سبز The Green Inferno که ادای احترامی به فیلم بدنام کانیبال هولوکاست Cannibal Holocaust بود و فیلم روانشناختی دلهره‌آور تق تق Knock Knock با بازی کیانو ریوز و آنا د آرماس، ادامه داد. او همچنین بازسازی فیلم اکشن انتقام‌جویانه آرزوی مرگ Death Wish با بازی بروس ویلیس و فیلم اقتباسی کمدی ترسناک خانه‌ای با ساعتی درون دیوارهایش The House with a Clock in Its Walls با بازی جک بلک و کیت بلانشت را کارگردانی کرد. با این حال، آخرین فیلم راث، باله Fin، متفاوت‌ترین اثر کارنامه او بود. مستندی که در آن راث با گروهی از غواصان و دانشمندان به دور دنیا سفر می‌کنند تا علت مرگ میلیون‌ها کوسه را دریابند. همچنین راث مجری مستند تلویزیونی تاریخچه ترس الی راث Eli Roth’s History of Horror بود که در طی سه فصل از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۱ پخش شد.

سایر عوامل فیلم روز شکرگزاری Thanksgiving

راث نگارش فیلمنامه روز شکرگزاری را به همراه جف رندل از سال ۲۰۱۰ آغاز کرد. رندل پیش از این در فیلم کوتاه اصلی روز شکرگزاری و کلبه تب‌دار راث بازی کرده بود. میلان چادیما که سابقه همکاری با راث را دارد، فیلمبرداری روز شکرگزاری را انجام داده است.

مروری بر نظر منتقدان درباره فیلم روز شکرگزاری Thanksgiving

Original-Cin | امتیاز: ۹۱ از ۱۰۰

تام ارنست|این فیلمی از راث است، بنابراین باید انتظار یک خط داستانی مضحک، خشونتی کاریکاتوری و صحنه‌های خونین را داشته باشید. چیزی که شاید توقعش را نداشته باشید شوخ‌طبعی و طنز است. روز شکرگزاری خنده‌دار و سرگرم‌کننده است.

توتال فیلم | امتیاز: ۸۰ از ۱۰۰

جیمز موترام | ترکیبی از خشونتی افراطی، طنزی خبیثانه و هجوآمیز که حاصل آن فیلمی بیمارگونه، ناجور و بسیار لذت‌بخش است.

نیویورک تایمز | امتیاز: ۷۰ از ۱۰۰

گلن کنی | راث کارش را خوب بلند است و در به تصویر کشیدن لحظات هولناک واقعی و چندش‌آور مهارت بسیاری دارد.

اسکرین رنت | امتیاز: ۷۰ از ۱۰۰

گریم گوتمن | روز شکرگزاری مانند همه اسلشرهای خوب، فیلمی ویژه، خنده‌دار و هولناک است. فیلمی که انرژی مفرح یک بی‌مووی و یک پیرنگ معمایی قانع‌کننده در مرکز داستان خود دارد.

آستین کرونیکل | امتیاز: ۶۷ از ۱۰۰

ریچارد ویتاکر | یک فیلم اسلشر دوست‌داشتنی، خونین و قبیحانه که هم رویکردی جدی به ژانر دارد و هم به شکل ناخوشایند و تکان‌دهنده‌ای مضحک و خنده‌دار است.

ReelViews | امتیاز: ۶۳ از ۱۰۰

جیمز براردینلی | روز شکرگزاری در دهه ۸۰، احتمالا یک فیلم ژانری فراموش شدنی تلقی می‌شد. اما در دهه ۲۰۲۰، به‌خاطر نبش قبر جسورانه از ژانری تقریبا خفته، خود را متمایز می‌سازد.

سان فرانسیسکو کرونیکل | امتیاز: ۲۵ از ۱۰۰

جی. آلن جانسون | مشکلات بسیار روز شکرگزاری از فیلمنامه بسیار بد جف رندل شروع می‌شوند. نه تنها داستان راث و رندل قابل پیش‌بینی است، بلکه حتی یک خط دیالوگ هوشمندانه در کل مدت زمان ۱۰۷ دقیقه‌ای فیلم وجود ندارد. بازیگران و شخصیت‌ها بی‌روح و ملال‌آور هستند.

نقد فیلم روز شکرگزاری برگرفته از سایت امپایر

جیمز وایت | شاید در کارنامه الی راث حتی فیلم‌های خانوادگی‌ای مانند خانه‌ای با ساعتی درون دیوارهایش (یا فیلم علمی تخیلی آینده سرزمین‌های مرزی) دیده شود، اما کارگردان مسافرخانه همیشه علاقه بسیاری به قتل و خونریزی دارد. آخرین فیلم او، روز شکرگزاری، نسخه او از فیلم‌هایی مانند هالووین Halloween و جهان هجوآمیز و گزنده فرانچایز جیغ Scream است. کشتارها سرگرم‌کننده و خونین هستند و بسیاری از مولفه‌های آشنای جشن روز شکرگزاری مانند چوب‌‌های تیز نگه‌دارنده ذرت، اجاق‌ها و چاقو‌های بزرگ و برنده وارد عمل می‌شوند. بله در اینجا راث در قلمرو آشنای خود به تفریح و خوش‌گذرانی می‌پردازد. روز شکرگزاری با بهره‌مندی از کمی طنز سالم‌تر برای متعادل کردن خشونت‌های خونین فیلم، نسبت به کارهای قبلی راث تنها به مقداری جزئی، کم‌تر سادیستی است.

این فیلم از دل تریلری که راث در سال ۲۰۰۷ برای گرایندهاوس Grindhouse کوئنتین تارانتینو و رابرت رودریگز، تدارک دیده بود زاده شده است. همه آنچه که واقعا باید بدانید این است که گروهی از آدم‌های نسبتا مزخرف – بزرگ‌ترهای حریص، دختران خودخواه فرومایه و قلچماق‌های احمق – در طی نقشه انتقام‌جویانه آدمی شرور، کشته یا ربوده می‌شوند. تمرکز فیلم بیش‌تر روی شخصیت جسیکا رایت با بازی نل ورلاک است. دختر مالک مرکز تجاری رایت، توماس رایت (ریک هافمن)، که وقتی خود را در میان اهداف شخصیت شرور فیلم می‌بیند، باید برای زنده ماندن تلاش کند.

او از معدود شخصیت‌های فیلم است که واقعا یک داستان پیشینه درخور دارد (اگرچه مادری که در گذشته مرده از شخصیت سیدنی پرسکات فیلم جیغ و تعدادی از شخصیت‌های موجود دیگر وام گرفته شده است)، و ورلاک زمانی‌که او خود را در معرض خطری واقعی می‌بیند، برای اینکه او را دوست‌داشتی جلوه بدهد، تلاش کافی می‌کند. بقیه شخصیت‌ها، از جمله پاتریک دمپسی در نقش مرد قانون، عمدتا بی‌مصرف و دورریختنی هستند.

راث به کار خود اشراف کامل دارد و به همراه همکار فیلمنامه‌نویسش جف رندل، یک فیلم اکشن آدم‌کشی قدرتمند به نمایش می‌گذارند. بله، این یک اثر هیجان‌انگیز و سرگرم‌کننده صرف است، اما با این حال وقتی آن را تماشا می‌کنید به اندازه کافی لذت‌بخش به‌نظر می‌رسد. مصالح روز شکرگزاری اگرچه کاملا آشنا هستند، اما کارهای سرگرم‌کننده و سهمگینی که راث با آن‌ها انجام می‌دهد، آن را به تجربه‌ای رضایت‌بخش تبدیل می‌کند. انتظار شخصیت‌هایی را نداشته باشید که به آن‌ها اهمیت می‌دهید، تنها از تعقیب‌ها/قطعه قطعه کردن‌ها/و دستور پخت وحشتناکی که فیلم به تصویر می‌کشد، لذت ببرید!

امتیاز سایت های سینمایی به فیلم روز شکرگزاری

تا زمان آماده سازی مطلب

مصاحبه با  کارگردان فیلم

الی راث: همیشه می‌خواستم یک اسلشر واقعی بسازم

• من در نیوتن، ماساچوست، بزرگ شدم. جایی‌که در آن روز شکرگزاری یک رویداد مهم و بزرگ بود. این بزرگ‌ترین تعطیلات است. …شما نمایشنامه‌های مدرسه‌ای درباره آن کار می‌کنید. رژه روز شکرگزاری وجود دارد. من و بهترین دوستم، جف رندل، هر سال منتظر یک فیلم اسلشر روز شکرگزاری بودیم، زیرا هر تعطیلات دیگری یک فیلم ترسناک داشت. ما فیلم‌هایی مانند کریسمس سیاه Black Christmas، هالووین، ولنتاین خونین من My Bloody Valentine، دروغ اول آوریل April Fool’s Day، روز مادر Mother’s Day، روز پدر Father’s Day و…، داریم. بنابراین تنها این جای خالی را در نوامبر داشتیم. ما به تمام این ایده‌ها فکر کردیم که یک فیلم ترسناک روز شکرگزاری چگونه باید باشد. همچنین به همه راه‌های مختلفی که می‌توان در آن آدم‌ها را کشت فکر کردیم؛ مانند کباب کردن یک بوقلمون انسانی و کسی که در رژه خود را به شکل بوقلمون درآورده است و سرش قطع شده و مانند یک بوقلمون بدون سر به این سو و آن سو می‌چرخد.
• بنابراین وقتی گرایندهاوس تارانتیتو و رودریگز آمد، آن‌ دو از من پرسیدند که آیا می‌خواهم یک تریلر جعلی بسازم. ما همه کشتارها را آماده کردیم و دقیقا همان چیزی شد که می‌‌خواستیم. خیلی سرگرم‌کننده و رضایت‌بخش بود. فکر کردیم این خوب است و نیازی به ساخت فیلم نداریم.
• در طول سال‌ها، طرفداران با بازنشر تریلر ما را شرمنده می‌کردند و از ما می‌خواستند کاری انجام بدهیم، اما ما داستانی نداشتیم. نمی‌دانستم آن فیلم چیست، زیرا تریلر یک شوخی بود و تنها مجموعه‌ای از صحنه‌های به هم چسبیده از یک فیلم جعلی مربوط به سال ۱۹۸۰ محسوب می‌شد.
• وقتی جیغ را دیدم، غافلگیر شدم و گفتم این یک بازآفرینی از ژانر اسلشر است. این همان چیزی بود که همیشه می‌خواستم انجام بدهم. اینکه یک اسلشر جدید را به کانون این ژانر وارد کنم. بنابراین قصدم هرگز این نبود که صرفا شوخی‌ای با آن انجام بدهم. گرایندهاوس یک فرصت بود که از آن لذت بردیم و دوستش داشتیم. اما همیشه هدفم این بود که یک فیلم اسلشر واقعی بسازم، که هرچند کمی مضحک و خنده‌دار باشد.

فهرست ترسناک ترین فیلم های جهان

پوستر فیلم روز شکرگزاری

• فوریه 11th, 2024
• کتاب آموزش زبان

انیمیشن سه بعدی ببعی قهرمان محصول سازمان اوج است که قرار است در جشنواره فجر ۴۲ رونمایی شود. در این مطلب نگاهی به این انیمیشن و اخبار و اطلاعات آن می‌اندازیم.

اطلاعات و حاشیه‌های جشنواره چهل و دوم فیلم فجر

خلاصه داستان انیمیشن ببعی قهرمان

در خلاصه داستان انیمیشن ببعی قهرمان آمده: «ببعی که همیشه مجلات جغد قهرمان درباره پرواز را می‌خواند در سر رویای پرواز دارد و می‌خواهد مانند یک پرنده پرواز کند…»

نقد و بررسی فوری انیمیشن ببعی قهرمان

نکته: این نقد و نوشته‌ها، نظر کوتاه ولی دست‌اول منتقدان و نویسندگان سینمایی است در بار اول تماشای فیلم؛ شاید بعدها همه چیز تغییر کند!

احسان ناظم بکایی

آنهایی که در خانه، کودکی دارند، ببعی را می‌شناسند. کارتونی سریالی که حدود یک دهه است از شبکه پویا پخش می‌شود و کاملاً کاراکتری آشنا برای بچه‌های دهه نودی به شمار می‌آید. در فیلم ببعی قهرمان، شخصیت‌ها از دل این مجموعه کارتونی دو بعدی بیرون آمده و تبدیل به کاری سه بعدی شده‌اند اما تیم سازنده همان تیم قدیمی سازنده آن هستند.

مربع چهارضلعی دو کارگردان صفارزادگان- حسینی، نویسنده مقداد اخوان و تهیه کننده مشکوری، سال‌هاست در حال ساخت انیمیشن هستند. ببعی قهرمان چند تفاوت عمده با ۳ اثر انیمیشنی جشنواره دارد. یکی اینکه قهرمانش، دختر است در حالیکه در ۳ کار دیگر، قهرمانان پسر بودند. دیگر اینکه داستانی کاملاً قصه‌گو دارد و سابقه تکنیکی و سال‌ها همکاری مشترک، از نظر فنی، کار را دارای ثبات کرده است. سوم اینکه شعارزدگی ندارد و مانند رویاشهر یا حتی بچه‌زرنگ، مسائل مذهبی را به آن سنجاق نکرده‌اند.

مشکل بزرگ فیلم، صدای آن است که احتمالاً به وضعیت سالن سینمای جشنواره ربط دارد چون مساله‌ای است که گریبان خیلی از فیلم‌ها را گرفته است. نهایتاً فیلم ببعی قهرمان از جمله فیلم‌هایی است که کودکان، والدین را به دنبال خود به سینما می‌کشند یا مهدکودک‌ها و مدارس ابتدایی در قالب اردوی یک روزه به تماشای آن خواهند رفت.

۳ نکته از انیمیشن:

• کاش سازندگان فیلم، گیفت ببعی می‌دادند
• گیفت می‌توانست یک کیلو گوشت باشد! پشم هم می‌دادند راضی بودیم
• بوقلمون بالاخره مرد بود یا زن؟

سعیده نیک‌اختر

چهره آشنای شبکه پویا چند سالی است جای خودش را بین انیمیشن های کودکانه پر کرده. طبق تجربه تولید فیلم بلند بعد از یک مجموعه موعق، خوب جواب می دهد. ببعی به همراه خواهر کوچکش ببعو این بار دست به قهرمانی می‌زنند و می‌خواهند پرواز کنند. رویایی که برای بچه‌ها رویای ملموس و آشنایی است. داستان این انیمیشن ۸۰ دقیقه‌ای کشش و جذابیت خوبی دارد همراه با نقطه اوج و پایانی درست. موزیک ویدیوهای خوب و جذابی هم دارد. داستان تقابل بین پرنده و غیر پرنده‌ها در مقوله پرواز هم اشاره درستی است. ببعی مثل اپیزودهای کوتاهش به اهمیت خانواده و همدلی هم اشاره خوبی دارد. این انیمیشن اگر در نیمه دوم کوتاه‌تر شود نتیجه بهتری خواهد گرفت. نمی‌شود توقع داشت بچه‌های ۵ تا ۱۰ ساله این تایم پای آن بنشینند.

۳ نکته از انیمیشن:

• ببعی با توجه با سابقه‌اش خوب دیده می‌شود
• غیر پرنده هم پرواز می‌کنند
• ولوم‌اش را درست کنید

عوامل انیمیشن ببعی قهرمان

آنطور که در اخبار آمده این انیمیشن به کارگردانی مشترک حسین صفارزادگان و میثم حسینی ساخته شده و محمدمهدی مشکوری تهیه‌کننده آن است. ببعی قهرمان جدیدترین محصول سازمان سینمایی اوج به حساب می‌آید که امسال دو فیلم دیگر هم در جشنواره فجر دارد. فیلم آبی روشن و پرویز خان نیز از محصولات اوج است که در جشنواره رونمایی می‌شود.

نویسنده: مقداد اخوان، تهیه کننده: محمد مهدی مشکوری، کارگردان: حسین صفارزادگان – میثم حسینی، مدیر تولید: مسعود محمدی – سمیرا پیشانیدار، کامپوزیت: محمد کریمی، سرپرست نور: سعید گرمابدری، توسعه بصری: علی متصدی، کارگردان هنری: میکائیل براتی، طراح کارکتر: محمد خیراندیش – شفیع آهی از دیگر عوامل این انیمیشن هستند.

فهرست بهترین انیمیشن های ایرانی

چند نکته درباره انیمیشن

• این انیمیشن به صورت سه بعدی تولید شده است.
• ببعی قهرمان برگرفته از سریال انیمیشنی دوبعدی ببعی و ببعو است که جزو آثار پرمخاطب شبکه پویا بوده و از سال ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ پخش شده است.
• این انیمیشن سینمایی که با مشارکت شرکت پویانمایی ایما تولید شده، با تکنیک سه‌بعدی و با استفاده از به‌روزترین فناوری ساخت انیمیشن در ایران ساخته شده است.
• ببعی قهرمان پس از «فهرست مقدس» و «پسر دلفینی» سومین انیمیشن سینمایی سازمان اوج است.

حرف‌های عوامل فیلم در نشست خبری جشنواره فیلم فجر

محمدمهدی مشکوری | تهیه‌کننده: ایده این کار از زمانی شکل گرفت که سریال ۲ بعدی ببعی در شبکه کودک پُرمخاطب‌ترین برنامه این شبکه شد. ما سال ۹۶ این سریال را تولید کردیم و تا سال ۹۹ درگیر آن بودیم. این کار برای گروه سنی خردسال بود و ما به این فکر کردیم که برای این مخاطبان وفادار یک انیمیشن سینمایی بسازیم. گروه سنی نوجوان توقع میزان کیفیتی را از انیمیشن دارد که ما نمی‌توانیم این توقع را برآورده کنیم اما برای کودک می‌توانیم یک کار خوب با رنگ و لعاب‌ بسازیم.

می‌دانیم که شاید این ژانر برای این جشنواره خیلی مناسب نباشد زیرا «ببعی قهرمان» برای کودکان ساخته شده است.  تخصص تیم ما تولید سریال تلویزیونی برای کودک و نوجوان است. ژانر کودک در کشور ما بسیار محروم و مظلوم است اما شکرخدا جشنواره فجر امسال توجه ویژه‌ای به حوزه کودک و نوجوان داشت. صنعت انیمیشن قابلیت صادرات و ارزآوری زیادی دارد و ما اگر به این حوزه توجه ویژه‌ داشته باشیم، اتفاقات ویژه‌ای رقم خواهد خورد.

یک پروژه انیمیشن حدود ۲ تا ۳ سال زمان می‌برد و حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر را درگیر می‌کند. در نتیجه نقدی که به انیمیشن می‌شود، باید با ملاحظه این شرایط خاص باشد.   ما سعی کردیم المان‌های بین‌الملل را در این کار رعایت کنیم و مذاکرات جدی هم در این زمینه انجام شده است. در حقیقت این امید را داریم که مخاطبان وفادار ما در اکران عمومی نیز حضور پُررنگ داشته باشند.  ما در حوزه سریال ببعی نیز کارهایی در راستای تجاری‌سازی انجام داده‌ایم. برای این کار هم قطعا انجام می‌‌شود و در بازار هم موجود است.  ما ۱۲ عنوان سریال در گروه سنی خردسال و کودک کار کردیم و اکنون در سطح کشور فعالیت می‌کنیم که این خروجی‌های ما کار یک شرکت یا یک تیم داخل تهران نیست.

حسین صفارزادگان | کارگردان: فرایند تولید انیمیشن بسیار پیچیده است و تمام مراحل آن مهم است اما‌ پُرچالش‌ترین بخش انیمیشن، بخش مدیریت است. در نتیجه نمی‌توان فرایند تولید انیمیشن را با فرایند تولید فیلم مقایسه کرد.

میثم حسینی | کارگردان: تکنیک اصلی «ببعی قهرمان» سه بعدی است و یک فصل‌های ۲ بعدی هم برای نمک بیشتر به کار اضافه شده است. ما در ایران با نرم‌افزارهای محدودی کار می‌‌کنیم اما در همین پروژه ما از یک نرم‌افزار جدید برای مدیریت پروژه استفاده کردیم. ناگفته نماند بچه‌های ایران بسیار خلاق و توانمند هستند و متاسفانه در همین پروژه بچه‌هایی بودند که اکنون ایران نیستند. این موضوع از یک طرف باعث افتخار است و از طرفی باعث افسوس که این استعدادها دیگر ایران نیستند.

پروژه «ببعی قهرمان» سرتاسر دیزاین بود. بخشی شاهد این هستیم که انیمیشن‌سازی به سمت وضوح ساده‌سازی رفته است. اما «ببعی قهرمان» در همه ابعاد سخت ترین راه را طی کرد. اگر هنر پویانمایی را از آرتیست بگیریم و به یک ماشین بسپاریم درواقع چیزی از انیمیشن باقی نمی‌ماند.

مقداد اخوان | نویسنده: سفارشی داده شد که برای سریال ببعی فیلم بلند تهیه شود. برای نوشتن این متن به این فکر می‌کردم که یک ببعی چه کارهایی می‌تواند انجام دهد و چه کارهایی نمی‌تواند. هدف من این بود که ببعی قهرمان امید بدهد و به بچه‌ها بگوید که تلاش کنند تا به هرچیزی که می‌خواهند برسند. در همین راستا خرده داستان‌ها و شخصیت‌ها شکل گرفتند.

پویا صفا | آهنگساز: من کار سختی داشتم چون یک تیم خیلی بزرگ داشتیم. علاوه بر آهنگسازی، کل بحث صدا در این انیمشین دست من بود. خیلی سال است که کار موسیقی انیمیشن کودک انجام می‌دهم. ساخت موسیقی برای کودک باید فانتزی‌تر باشد. من نیز سعی کردم که موسیقی این کار به استانداردهای جهانی نزدیک شود و ما برای اولین بار در موسیقی این کار از هوش مصنوعی استفاده کردیم.

پوستر و عکس های انیمیشن ببعی قهرمان

• فوریه 10th, 2024
• کتاب آموزش زبان

علی ثقفی در اولین تجربه کارگردانی به سراغ مقطعی از زندگی معلم اخلاق فوتبال پرویز دهداری رفت و با گریم جالبی که روی سعید پورصمیمی نشسته است درباره این مربی فوتبال فیلمش را جلوی دوربین برد. پرویز خان در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر به نمایش در می‌آید و ما در این مطلب نگاهی به متن و حواشی و نقدهای فیلم می‌اندازیم.

اطلاعات کامل از چهل و دومین جشنواره فیلم فجر

خلاصه داستان فیلم پرویز خان

فیلم پرویز خان داستانی فوتبالی-تاریخی دارد؛ پس از پیروزی انقلاب و در دهه ۶۰، نام پرویز خان دهداری با سرمربیگری تیم ملی فوتبال دوباره بر سر زبان‌ها افتاد. سال‌هایی که دهداری تیم ملی را برای حضور در بازی‌های آسیایی۱۹۸۶ سئول آماده کرد. داستان اختلاف با ستاره‌های نامدار تیم ملی هم از اینجا شروع شد. وقتی تیم ملی از سئول باز می‌گشت نامه‌ای توسط ۱۴ بازیکن امضا شده بود که پس از رسیدن به فرودگاه مهرآباد، به بمب خبری تبدیل شد. استعفای ۱۴ بازیکن از حضور در تیم ملی جنجالی‌ترین رخداد فوتبالی دهه ۶۰ بود.

دهداری تیم ملی تازه‌ای با جوانان گمنام تشکیل داد که از میان‌شان تعدادی جزو ستاره‌های بزرگ فوتبال شدند؛ از احمدرضا عابدزاده و مجتبی محرمی تا جواد زرینچه و صمد مرفاوی. تیم جوان دهداری پس از کسب مقام سومی در جام ملت‌های آسیا، آماده رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۰ می‌شد که حاشیه‌های دیدار دوستانه ایران و ژاپن در استادیوم آزادی، پرونده حضور دهداری در تیم ملی را بست. روزی که تعدادی از تماشاگران با گلوله‌های برفی از معلم اخلاق استقبال کردند. دهداری در اوایل دهه ۷۰ از دنیا رفت و حالا قرار است زندگی و زمانه‌اش در یک فیلم قصه‌گو با نام فیلم پرویز خان به تصویر کشیده شود.

نقد و بررسی فوری فیلم پرویز خان

نکته: این نقد و نوشته‌ها، نظر کوتاه ولی دست‌اول منتقدان و نویسندگان سینمایی است در بار اول تماشای فیلم؛ شاید بعدها همه چیز تغییر کند!

علی نعیمی

امسال جشنواره فجر لب به لب سرشار از فیلم‌های زندگینامه‌ای است و پرویز خان شاید گل سر سبد این فیلم‌ها باشد. روایتی از بخشی از زندگی پرچالش پرویز دهداری سرمربی تیم ملی فوتبال ایران در دهه ۶۰ که در روزهای تنهایی و بی‌کسی و پشت کردن ستاره‌های تیم ملی تلاش کرد با بازیکنان گمنام حماسه بیافریند. فیلم در صحنه‌های فوتبالی خوب عمل کرده و تلاش می‌کند تصویری پرهیجان و سینمایی از زمین فوتبال ارائه دهد و ۱۱ بازیکن زمین را در یک روح واحد به عنوان قهرمان معرفی کند. بازی سعید پورصمیمی یکی از برگ برنده‌های فیلم است که با گریم خوبی که دارد به خوبی در قامت پیرمرد منضبط فوتبال نشسته است. فیلم با همه توفیقی که در روایت دارد اما به واسطه جنبه سفارشی بودن آن و ورود بی‌منطق مقوله جنگ درون قصه دو پاره می‌شود و برخی از سکانس‌های آن کاملا بی‌منطق است. با این حال تماشای پرویز خان چند تجربه دلنشین برای تماشاگر به ارمغان می‌آورد که مهم‌ترینشان بازی دلنشین عالیجناب سعید پورصمیمی است.

۳ نکته از فیلم:

• گریم رسول کربکندی
• استفاده از اسکندر کوتی در مقام گزارشگر
• کاراکتر احمدرضا عابدزاده

حمیدرضا محمّدی

ریتم «پرویز ثقفی» با علم به موضوعش یعنی فوتبال، قابل قبول است و می‌کوشد از اضافه‌گویی پرهیز کند. سعید پورصمیمی، که چند روز دیگر (نهم اسفند)، به هشتادمین پلۀ نردبان زندگی گام می‌گذارد، در پنجاه‌وششمین سال فعالیت حرفه‌ای و سی‌اُمین فیلم سینمایی‌اش – اگرچه بازی‌های بسیار ویژه‌تر مانند «ناخدا خورشید» از او دیده‌ایم – در نقشی متفاوت، استادانه ظاهر شده است و یک قهرمان مقبول و محبوب است. اگرچه در ماجرای استعفای آن چند نفر از اعضای تیم ملی فوتبال ایران هنوز هم حرف و حدیث‌هایی وجود دارد، اما یک فیلم ورزشی، آن هم در ایران که فیلم‌های ورزشی چندانی ساخته نشده است، تماشاگر را همراه با خود تا پایان می‌کشاند.
هرچند در سکانس‌‌های مسابقۀ فوتبال، فیلم‌برداریِ موفقی ندارد.

٣ نکته از فیلم:

• ریتم‌ منطقی بی‌حرف اضافی
• نقش متفاوت و ایفای درخشان سعید پورصمیمی
• سکانس‌های ضعیف مسابقۀ فوتبال

محمد تقی‌زاده

پرویز خان بیش از آنکه از سینما و واقعیت وام بگیرد از فوتبال و موسیقی بهره برده است و جذابیت پایان بندی آن وامدار فوتبال است نه سینما.
سانتی‌مانتالیسم و شعارزدگی در سرتاسر فیلم موج میزند و در تمامی لحظات شاهد نصیحت‌های پرویز خان دهداری هستیم. خانواده وی و احساسات گرایی دختر و مادر بیش از باندپیچی دست پرویز کار نمیکند و همراهی دختر با پدر اندک است و سمپاتی ایجاد نمیکند.
پرویزخان به جای شخصیت اکسسوار میسازد، این ادعا و اتهام نیست چرا که بیش از هرچیز از کارکتر فیلم پرویز دهداری کلاه و قمقمه او به ذهن می‌ماند.
اتفاقات فیلم نه انسجام دارند و نه دراماتیک می‌شوند. اصرار فیلمساز در به تصویر کشیدن موقعیت‌های مختلف باعث شده، هیچ روایت منسجمی را شاهد نباشیم و شخصیت پرویز به عنوان کلیدی‌ترین کارکتر فیلم به کلیشه‌ای و شعاری‌ترین شکل ممکن تصویر شود.
بازی سعید پورصمیمی نه تنها شایسته نامزدی نیست بلکه از بدترین و مصنوعی‌ترین بازی‌های کارنامه بازیگری وی است که بدون شک ناشی از فیلمنامه ضعیف و ناتوانی در اجرا بوده است.
ای کاش سازمان اوج اینهمه تاکید نمیکرد که فیلم‌های به هر نحوی به جنگ ارتباط پیدا کند. لحظات جبهه در انتهای فیلم به شدت اضافی و شعاری است.

۳ نکته از فیلم:

• خراب کردن سوژه پرویز دهداری
• مقایسه جنگ با فوتبال
• سواستفاده از جذابیت فوتبال در سینما

بازیگران و عوامل فیلم پرویز خان

سعید پورصمیمی، مریم سعادت، خسرو احمدی، حمیدرضا پگاه، بهنام تشکر، علی باقری، المیرا دهقانی، مهدی قربانی، یاسین مسعودی، محمد صادق ملک، نیما نادری، یدالله شادمانی، مهدی فریضه، روزبه رئوفی، منوچهر علیپور، امیر دانشجو، سید ابوالفضل موسوی، نصیر ساکی، امیرمهدی کوشکی، اسکندر کوتی بازیگران این فیلم بیوگرافیک هستند.

سایر عوامل «پرویز خان» هم عبارت است از کارگردان: علی ثقفی، تهیه کننده: عطا پناهی، مدیر تولید: رضا زنجانیان، مجری طرح: استودیو بادبان، مدیر فیلمبرداری: وحید ابراهیمی، مدیر صدابرداری: میثم یاردیلو، طراح صحنه: محسن خدابخشی، طراح لباس: آزاده قوام، طراح چهره‌پردازی: امید گلزاده، تدوین: حسن حسندوست، طراح جلوه‌های بصری: سیدهادی اسلامی، صداگذار: حسین قورچیان، آهنگساز: بامداد افشار، دستیار اول کارگردان: علی غیاثوند، برنامه‌ریز: سحر زرندی و عکاس: حبیب مجیدی.

چند نکته درباره فیلم

• سازمان هنری رسانه‌ای اوج درادامه روند ساخت فیلم اقتباسی از زندگی بزرگان ایران زمین این‌بار به ساخت روزهای پرتلاطم زندگی این مرد بزرگ و اخلا‌قمدار فوتبال ایران پرداخته است.
• پرویز خان تنها فیلم ورزشی این دوره از جشنواره است. پیش‌تر سهیل بیرقی با دستمایه قرار دادن زندگی یک فوتبالیست زن در فیلم عرق سرد سری به دنیای فوتبال زده بود.
• در سال‌های اخیر، ماجرای پرداختن به زندگی پرویز دهداری به ذهن خیلی‌ها رسید. جدای از گزارش‌های تلویزیونی، مهم‌ترین فیلم در این زمینه مستند «پرویز خان» به کارگردانی سجاد ترابی بود که نمایش موفقی هم در ششمین جشنواره تلویزیونی مستند داشت.
• سعید پورصمیمی که سال گذشته با بازی در فیلم برادران لیلا و قاچاق نسخه سینمایی این اثر مورد توجه مجدد مخاطبان سینما قرار گرفته بود با گریمی متفاوت و نزدیک به چهره واقعی پرویز دهداری در این فیلم بازی می‌کند.

حرف‌های عوامل فیلم در نشست خبری جشنواره فیلم فجر

علی ثقفی | کارگردان: ساختن فیلم سخت و تولید فیلم فوتبالی هم سخت‌تر. توپ غیرقابل پیش‌بینی است و باید از سازمان اوج و از اعتماد آقای پناهی تشکر کنم. ضمن آن که ما تجربه پیشینی از ساخت فوتبالی نداشتیم. بحران‌های زیادی در فیلمبرداری پلان‌های فوتبالی داشتیم بود و ما به دنبال این بودیم که راه‌هایی را پیدا کنیم که بتوان پلان‌های فوتبالی را بگیریم. فرض کنید ما در سرما کات می‌‌دادیم و بدن این بچه‌ها سرد می‌شد. سرد و گرم شدن بدن آن‌ها تا پلان بعدی باعث می‌شد مدام مصدوم دهیم. هوا سرد بود و زمانی که کات می‌دادیم، بازیگران فوتبالیست‌مان به سمت بخاری می‌دویدند. گرفتن این پلان‌ها واقعا دشوار بود. تاکنون چند مستند فوتبالی ساختم و دغدغه ساختن فیلم فوتبالی هم داشته‌ام. در نتیجه برای نوشتن فیلمنامه سختی زیادی کشیدم و این فیلم حاصل کار یک تیم بزرگ است. ما امکان پیدا کردن بازیگری را که شبیه به آقای دهداری باشد، نداشتیم. البته برای بنده و تهیه‌کننده مهم بود که بازیگر بتواند شخصیت پیچیده‌ای را خلق کند. در واقع توانایی بازی برای این نقش خیلی مهم بود به سراغ آقای پورصمیمی رفتیم. با وجود این که ایشان در پذیرش فیلم سختگیری دارد؛ خوشبختانه دو روز بعد از ارسال فیلمنامه با ما تماس گرفتند و نقش را پذیرفتند. آقای پورصمیمی در کار ما معلم بود و با ایشان سه ماه تمام دورخوانی داشتیم. سعید پورصمیمی وقت و انرژی زیادی در زمان پیش‌تولید گذاشت و در هنگام تولید هم به یاد ندارم که یک روز دیالوگ‌ها را حفظ نباشد یا بدون آمادگی سر صحنه بیاید. با احترام به همه بازیگران و هنرمندان، آقای پورصمیمی شانس کسب سیمرغ را دارد.

عطا پناهی | تهیه‌کننده: زمانی که ایده مطرح شد، می‌شد که از آن سوژه یک فیلم بی‌نظیر درمی‌آید و هر که فیلمنامه را می‌خواند همین نظر را داشت. ما مرز بی‌خطرِ عبور تبدیل شدن به کمدی در بخش فوتبالی فیلم را رد کردیم و تقریبا باید بگویم که از خروجی فیلم راضی‌ام.

مریم سعادت | بازیگر نقش همسر پرویز دهداری: مهم‌ترین ویژگی این فیلم برای من این بود که کاراکترها واقعی بودند. البته من آن‌ها را ندیده بودم و ای کاش که فرصتی پیش می‌آمد تا آقای دهداری و همسرش را می‌دیدم. سعی کردم در ایفای این نقش حرف گوش کنم و به وظیفه‌ام عمل کنم و به نقش نزدیک شوم. ضمن این که بازی در این نقش و فیلم برای من بسیار جذاب بود.

خسرو احمدی | بازیگر: من زیاد فوتبالی نیستم و زمانی که آقایان ثقفی و پناهی پیشنهاد کار را دادند، متوجه شدم که با چه شخصیت‌های بزرگی مواجه هستیم. شبی که فیلمنامه را خواندم، فردایش جلوی دوربین رفتم. تنها یک شب وقت داشتم که به این نقش برسم.  من کیف کردم و خوشحالم که در «پرویز خان» حضور داشتم. خرسند هستم که یک جوان نازنین درباره فوتبال ملی‌مان فیلم ساخته است.

مهدی قربانی | بازیگر نقش جواد زرینچه: روزی دستیار آقای ثقفی با من‌ تماس گرفت و حضوری رفتم تا صحبت کنیم‌. ۷۰ درصد از حضورم در «پرویز خان» به خاطر حضور و هم بازی شدن با آقای پورصمیمی بود.

المیرا دهقانی | بازیگر نقش دختر پرویز دهداری: زمانی که فیلمنامه به دستم رسید، بیشتر از نقش، خود داستان و رابطه پدر‌ و دختری برایم جالب بود. پدر در این فیلم با دختر خودش رفیق است و به رشد فردی او توجه دارد و فکر می‌کند. این جریان، نقش شیدا را برایم جذاب‌تر می‌کرد.

محسن خدابخشی | طراح صحنه: بازسای فضای دهه شصت سختی خودش را دارد و سعی کردیم با منابع و اسناد تاریخی که در اختیار داشتیم نعل به نعل کار را طراحی و بازسازی کنیم. گروه تحقیقاتی ما فریم به فریم بازی ایران و قطر را از آرشیوها در آورد و در فیلم همان را نشان دادیم.

وحید ابراهیمی | مدیر فیلمبرداری: وقتی فیلمنامه را خواندم، به سرعت به دفتر رفتم و درباره کار صحبت زیادی کردیم. ما در پشت صحنه با آقای ثقفی خیلی گپ‌وگفت داشتیم. زیرا قصد داشتیم که این اثر، مستندسینمایی باشد و در پیش‌تولید به پیشنهاد آقای ثقفی دوربین را به زمین بریدم. همان‌طور که در فیلم مشاهده کردید، دوربین همچون یکی از بازیگران حضور دارد.

آزاده قوام | طراح لباس: پرویز خان از جمله کارهای پرچالش بود و روزی سه بار از دست آقای ثقفی اشکم در می‌آمد. اکنون که نتیجه کار را دیدم، بسیار راضی از آن سختی‌ها و گریه‌ها هستم.

پوستر و عکس های فیلم پرویز خان؛ زنده‌یاد دهداری + پشت صحنه

• فوریه 9th, 2024
• کتاب آموزش زبان

محمدرضا ورزی کارگردان مطرح تلویزیون که آثار تاریخی از جمله معمای شاه و سال‌های مشروطه را ساخته است در جشنواره امسال با فیلم معجزه پروین حاضر است. در این مطلب نگاهی به متن و حواشی این فیلم می‌اندازیم.

اطلاعات و حاشیه‌های جشنواره چهل و دوم فیلم فجر

خلاصه داستان فیلم معجزه پروین

همانطور که از نام پیدا است فیلم معجزه پروین یا در جدیدترین تغییر، فیلم پروین درباره زندگی پروین اعتصامی شاعر نامدار معاصر است که زندگی او از دوران جوانی تا لحظه درگذشتش سرشار از اتفاقات است. گروه سازنده معجزه پروین تصمیم گرفتند اسم فیلم را به پروین تغییر دهند.

نقد و بررسی فوری فیلم پروین

نکته: این نقد و نوشته‌ها، نظر کوتاه ولی دست‌اول منتقدان و نویسندگان سینمایی است در بار اول تماشای فیلم؛ شاید بعدها همه چیز تغییر کند!

سید مهرزاد موسوی

ایراد از زندگی کوتاه و کم‌نوسان پروین اعتصامی نیست، زندگی‌ای که اوج دردسر آن ماجرای ازدواج با پسرعموی پدرش، مهاجرت به کرمانشاه، شکست در زندگی مشترک و بازگشت به تهران است و نهایت ماجرای شاعرانه‌اش، بداهه‌گویی در انجمن شاعران. مشکل از این است که فیلمنامه‌نویس و کارگردان برای دراماتیزه کردن همین زندگی کم‌نوسان، تلاش ویژه‌ای نکرده‌اند. بله، همین نقاط بحرانی معدود و تاریخی را نمایش داده‌اند، خواسته‌اند ماجرا را با عاشقیت چند مرد کمی هیجانی کنند یا وارد کردن کاراکتر آگلین، انقلابی و متهورانه کنند ولی این تلاش‌های اندک، به فیلم گرم و همراه‌کننده‌ای از زندگی پروین اعتصامی بدل نمی‌شود و در سطح روایتی ویکی‌پدیایی از زندگی این زن شاعر باقی می‌ماند.

جالب اینکه فیلم پروین (چه خوب که اسمش را از «معجزه پروین» به «پروین» خالی تغییر دادند)، در بقیه اجزایش هم چنین است؛ طراحی صحنه و لباس، گریم، انتخاب بازیگران (بازیگرانِ نقش‌های ادبی مشهور خیلی ساده انتخاب شده‌اند و بازی چشمگیری هم ندارند؛ از بهار گرفته تا دهخدا) و… در حد یک فیلم نرمال است و نه اندکی فراتر از آن. همه چیز در سطح است و می‌ماند؛ نه بازی‌ای به یاد می‌ماند (حتی شاید در سال‌های آینده گریم باران کوثری در نقش پروین بیشتر به یاد بماند تا مارال بنی‌آدم)، نه قابی در ذهن حک می‌شود و نه داستان گفته‌نشده‌ای برای اولین‌بار بیان می‌شود. ما با فیلمی طرفیم که برشی از زندگی پروین را بیان می‌کند از پیش از ازدواج تا مرگ؛ پا پیش‌تر نمی‌گذارد و این برای محمدرضا ورزی هیچ دستاورد ویژه‌ای نیست مگر تغییر/تثبیت جایگاهش از سازنده فیلم‌های تاریخی-سیاسی، به تاریخ معاصر.

اسم پیشنهادی دیگر برای فیلم: پروین اعتصامی!

سطح فیلم: پذیرش در جشنواره

۳ نکته از فیلم:

• بازی‌های معمولی همه بازیگران فیلم
• طراحی صحنه خانه اعتصامی بزرگ که همیشه خدا پاییز بود!
• بیژن بنفشه‌خواه در نقش بدمن داستان

سعیده نیک‌اختر

ورزی سالهاست دغدغه تاریخ دارد و این برای سینمای ایران غنیمت است. تجربه سا‌ل‌ها کار تاریخی نتیجه داد و ورزی فهمید غیر از دکور و صحنه، متن و میزانسن هم اهمیت دارد و دیده می‌شود. چیزی که ما در معمای شاه ندیدیم دیالوگ‌های پخته و پرداخت بود. اینقدر گریم و دکور ورزی را درگیر کرده بود که گاهی یادش می‌رفت بازیگرها باید حرف هم بزنند. اما در معجزه پروین، ورزی نشان داد متن و رسیدن به محتوای ایده مهم است. معجزه پروین، ساختاری شاعرانه دارد و این امر کاملا منطبق بر سوژه است. شاعره زن معاصری که شعرهایش مفهومی و تصویری اند و جایگاه محکمی در ادبیات و تاریخ کشور دارد. دکورهای دلنشین و خوش رنگ فیلم، نمایش تمام عیار سبک زندگی ایرانی در دهه ۲۰ و ۳۰ است. نقطه قوت فیلم ورزی استفاده از میزانسن درست و عمق میدان در نماست. تعداد این نماها در فیلم کم نیست. ورزی پلانهای ساکن و ایستا را تبدیل به نماهایی متحرک و پویا کرده. به طوری که در عمق میدان و پس زمینه، میانه نما و پیش زمینه شاهد تحرک اشیا و افراد هستیم و همین به داد نما رسیده است و به آن معنی داده. نمود اندیشه‌های قهرمان فیلم در خرده داستان‌هایش هم پیداست. همین که قهرمان در بیان اندیشه‌هایش به شعار دادن و گزافه‌گویی نمی‌پردازد مهم است. جایی که پروین از زندگی زناشویی‌اش فاصله می‌گیرد نشان می‌دهد زنی نیست که زیر بار ظلم جامعه مردانه بی‌بند‌و بار آن زمان برود. وقتی پروین به زن کولی کمک می‌کند و او را به حریم خانواده‌اش راه می‌دهد یعنی نوع‌دوستی براش مهم است. همین خرده داستان‌های کوچک است که ذهن پروین را به عینه نشان‌مان می‌دهد بدون اینکه در باب آزاد اندیشی و حمایت از زنان جامعه خودش سخنرانی کند یا شعار بدهد. تاریخ نشان می‌دهد زندگی پروین اعتصامی همینقدر ساده، کوتاه و بی اتفاق است و همین کار فیلمساز را سخت کرده اما ورزی نشان داد از بی داستانی هم می‌شود قهرمان ساخت.

۳ نکته از فیلم:

• چقدر خانه هایمان قشنگ بوده حسرت گذشته در دلمان زنده شد
• سکانس بداهه گویی پروین در شعر مست و محتسب عالی درآمده و تاثیرگزار است
• بازی خوب مارال بنی آدم قابل توجه است

محمد تقی‌زاده

معجزه پروین در امتداد سریال های محمد رضا ورزی است که بیش از آنکه به داستان و شخصیت‌ها بپردازد به ظواهر و اکسسوار پرداخته است چنانچه گریم و طراحی لباس و صحنه این فیلم را میتوان جزو نامزدهای سیمرغ دانست در حالی که در روایتگری کمیتش لنگ میزند.
روایت فیلم به مثابه یک ویکی پدیای تصویری است که از مشخصات فردی پروین همانند آینکه اسم اصلی‌اش رخشنده است تا شکست عاطفی و چالش‌های شاعرانگی وی را پشت سر هم به تصویر می کشد. مخاطب نمیفهمد چرا پروین با این همه فرهیختگی و اصالت خانوادگی به عقد یک نظامی بی کردار می پردازد و مراحل جدایی او نیز در حد چند دیالوگ و اون کوتاه مثل استفاده از مواد مخدر روایت میشود.
دو خصوصیت مهم پروین یعنی حمایت از مظلومان و دفاع از حقوق زنان به کلیشه‌ای‌ترین وجه پرداخت می‌شود. اولی با حمایت از یک زن کولی و دومی در بیانیه و نطقی در جلسه شعر ابراز میشود.

۳ نکته از فیلم:

• اکسسواری خوب
• روایت مغشوش
• کاراکترهای تصنعی

کمال پورکاوه

نگاه ساده و غیردراماتیک محمدرضا ورزی به یکی از بزرگترین و مهمترین هنرمندان تاریخ ادبیات ایران از سندرومی تازه در سینمای ایران حکایت می‌کند که ظاهراً بسیاری از کارگردان‌های درجۀ سه ما را برای جلب توجه هم که شده به سراغ تولید آثاری از زندگی مفاخر ادبی و هنری معاصر کشانده است. گویی برای فیلمسازی که نتوانسته در کارنامه کاری‌اش اثری درخشان به ثبت برساند، این نام‌های بزرگ تاریخ هستند که بنا به جذابیت‌های ذاتی‌شان قرار است بهانه‌ای برای در معرض توجه قرارگرفتن فیلمساز مورد نظر را بوجود آورند غافل از اینکه فیلمساز مورد نظر ما با شناخت ناقصی که از درام‌پردازی دارد، سوژۀ جذاب به دست آمده را آن‌چنان هدر می‌دهد که چیزی جز افسوس و نا‌امیدی برای تماشاگر به همراه ندارد.

در حالی که بسیاری از فیلمسازان تراز اول ما به‌علت حساسیت این نوع از سوژه‌ها، با احتیاط به سراغ تولید چنین آثاری می‌روند، مشخص نیست فیلمسازان درجه سه سینما با چه پشتوانه و اعتماد به نفسی به سراغ ساخت آنها رفته و ایدۀ جذاب مرکزی را به یک خروجیِ سوخته تبدیل می‌کنند.

نگاه روزنامه‌ای فیلمساز به زندگی پروین اعتصامی که بدون هیچ اوج و فرود دراماتیکی تنها به روایت شبه ویکی‌پدیایی از زندگی او بسنده می‌کند،باعث شده «معجزه پروین» یکی از تلف‌شده‌ترین آثار جشنواره امسال لقب بگیرد.

۳ نکته از فیلم:

• فیلمنامه ضعیف و نمایشی نشده
• دیالوگهای شعاری
• بازی غیرقابل باور مارال بنی‌آدم

بازیگران و عوامل فیلم معجزه پروین

مارال بنی آدم، آزیتا حاجیان، محمدرضا شریفی نیا، حسین پاکدل، محمد علی نجفی، امیرحسین صدیق، رامین ناصر نصیر، رضا فیاضی، بیژن بنفشه خواه، یوسف صیادی، حسام نواب صفوی، ملیکا شریفی نیا، محمدشعبان‌پور، الهه جعفری، محمدرضا شهبانی نوری، مریم ورزی، محمد ساربان، مجید جعفری، شهراد بانکی، عباس علی محمدی و امیر رضا انوریان ازجمله بازیگرانی هستند که در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند.

محمدرضا ورزی در جدیدترین فعالیتش پس از سال‌ها حضور در تلویزیون و ساخت آثاری درباره تاریخ معاصر ایران در دوره پهلوی به سراغ ساخت فیلمی درباره زندگی پروین اعتصامی رفته است. محمدرضا شریفی‌نیا که در دهه اخیر از دوستان و همکاران نزدیک ورزی است تهیه‌کننده این فیلم که محصول مشترک بنیاد سینمایی فارابی و وزارت میراث فرهنگی و گردشگری است. همچنین بهزاد عبدی هم موسیقی این اثر را می‌سازد.

عوامل فیلم پروین نیز عبارتند از: مدیر فیلمبرداری: فرشاد خالقی، مهدی حسینی وند، تدوین: مهدی حسینی وند، آهنگساز: بهزاد عبدی، مدیر صدابرداری: ارسلان کیان ارثی، طراح چهره پردازی: شهرام خلج، طراح صحنه: مسعود اوسطی، صحنه آرا: سوفیا شکری، طراح لباس: رویا ابراهیمی، دستیار اول کارگردان: روهام مخدومی، مدیر برنامه‌ریزی: حسین متحد، منشی صحنه: سحرناز ضیایی، عکاس: احمدرضا شجاعی، اصلاح رنگ و‌ نور: نیما دبیرزاده، صداگذاری: مهرداد جلوخانی، جلوه‌های ویژه میدانی: آرش آقابیک، محصول: وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و بنیاد سینمایی فارابی.

نکته‌ها درباره فیلم

• مارال بنی آدم بعد از باران کوثری دومین بازیگری است که نقش پروین اعتصامی شاعر پرآوازه ایرانی را بازی می‌کند. پیش از این کوثری در سریال شبکه مخفی زنان نقش پروین اعتصامی را بازی کرده بود.
• علاقه محمدرضا ورزی به تاریخ معاصر ایران که در ابتدای سده ۱۳۰۰ شمسی می‌گذرد پیش از این در سریال معمای شاه مشخص بود.
• محمدرضا شریفی‌نیا که در سال‌های اخیر بیشتر روی تهیه‌کنندگی تمرکز کرده است بیشتر با کارگردان‌هایی همکاری می‌کند که سابقه آن‌ها در تولید آثار تاریخی و عقیدتی زیاد است.
• بهزاد عبدی آهنگساز معجزه پروین سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن را برای دو فیلم «آل» و «مزار شریف» در دوره‌های بیست و هشتم و سی و سوم و دیپلم افتخار بهترین موسیقی متن را برای فیلم «علفزار» در چهلمین جشنواره فیلم فجر کسب کرده است.
• معجزه پروین در کنار بهشت تبهکاران دو فیلمی هستند که به مقطعی از تاریخ معاصر می‌پردازند که از لحاظ توالی زمانی نزدیک به هم هستند و هر دو ابتدای  پهلوی دوم را به تصویر می‌کشند.

حرف‌های عوامل فیلم پروین در نشست خبری جشنواره فیلم فجر

محمدرضا ورزی |کارگردان: ایده این فیلم حدودا ۱۲ سال پیش در ذهن من شکل گرفت. علاقه‌مند هستم در حوزه مفاخر کار کنم و در سینمای ایران جای زندگینامه مفاخر خالی است. چند بار فیلمنامه را بازنویسی کردم و واقعا منابع زندگینامه‌ای پروین اعتصامی گسترده نیست. زندگی مفاخر را دوست دارم. نسل جدید فیلمساز بیشتر به تولید چنین آثاری توجه کنند. فیلم تختی و کمال الملک این دو بیوگرافی بودند که ماندگار شدند و جای این دست فیلم‌ها واقعا خالی است. درباره فرازهایی که انتخاب کردم از ابتدا با آقای شریفی نیا مشورت می‌کردیم و هدف اصلی من از این بیوگرافی یک پیام بود. پیام من بیشتر این بود که یک زن در شرایط خاص دوران خودش برای تثبیت خود چقدر تلاش کرد و متاسفانه در زمان خودش طمع شهرت را نچشید. در زمان فیلمبرداری هم همچنان روی فیلمنامه کار می‌کردیم و سعی کردیم به مطلوب‌ترین شکل ممکن برسیم. فروغ فرخزاد که اشعارشان را دوست دارم، نمیدانم چرا این مرزبندی بین دو شاعر اتفاق افتاد و قیاس شکل گرفت. خانواده در پروین شدن پروین اعتصامی بسیار تاثیرگذار بودند و به همین دلیل در این فیلم به زندگی این خانواده تمرکز شده بود. جایی که شکل‌گیری شخصیت پروین شکل گرفت. انتخاب من برای نقش پدر، خود آقای شریفی نیا بودند؛ برخلاف نظر خود آقای شریفی نیا. یکی از مهم ترین منابع ما، از نگاه منتقد و کسی است که دشمنی با پروین داشته است؛ کتابی تحت عنوان تهمت شاعری. نکاتی گفته بود که خود مشاهده کرده بود. فردی که آقای بیژن بنفشه خواه نقش او را بازی کردند. مجموع مقالات و مصاحبه ها نیز ازجمله منابع مهم ما بودند. ما نمی‌توانستیم تمام ابعاد زندگی پروین را در یک فیلم نشان دهیم در غیر این صورت باید یک سریال می‌ساختیم. آگرین برگرفته از اشعار پروین بود. جایی که به مردم کمک و مهربانی می‌کرد و… . تلاش کردم و انتخاب کردم که این بخش از زندگی پروین را نشان دهم.

محمدرضا شریفی‌نیا | تهیه‌کننده و بازیگر: الان دنیا دنبال چهره که کاملا شبیه باشد، نمی‌گردد. از نظر من یک پروین ساخته شد. من دیگر مارال بنی آدم را پروین می‌دانم. بسیار ارزشمند است که به یک شخصیت با مفاهیم درونی‌اش بپردازیم نه صرفا چهره. چهره بیست و چند ساله پدر پروین را کنار تصویر شصت و خرده ای ساله من گذاشته و آن را مقایسه می‌کنند. واقعا دوست نداشتم به عنوان بازیگر در این پروژه باشم. ولی باعث افتخارم است که در این پروژه فاخر حضور داشتم. پروین تنها زنی است که حق خود را از این جامعه گرفت.

مارال بنی آدم | بازیگر نقش پروین اعتصامی: بازی در این نقش سعادت بزرگ و بزرگترین شانس هنری من بود. من پیش از آغاز سر مزار ایشان رفتم و کسب اجازه کردم. امیدوارم سینمای ایران از این مشاهیر بهره ببرد. زندگینامه افرادی که می‌تواند راه و روش درستی به ما بیاموزد. زمانی که به این پروژه اضافه شدم فرصت کمی داشتم و ساعت‌ها با آقای ورزی جلسه داشتیم و منابع را در اختیار من گذاشتند. از محققین هم درخواست کردم که مطالب و منابع مختلف از این بزرگوار را در اختیار من بگذارند. نامه‌هایی از این شاعر بزرگ را در اختیار من گذاشتند که به دوست صمیمی خود ارسال می‌کرده است. تمام منابع را کنار هم قرار دادم و تلاش کردم تا از همه آن‌ها بهره ببرم. واقعیت رقابت سیمرغ جذاب است. ولی امیدوارم بازیگری که لیاقتش را دارد سیمرغ را به خانه ببرد. پدر و مادرم فیلم را دیدند و پدرم گفتند از تو راضی هستم و این بزرگترین سیمرغ برای من بود.

آزیتا حاجیان | بازیگر: برای من بازی در نقش مادر پروین افتخار بزرگی بود. شاید نسل نو بیشتر با فروغ آشنا باشند ولی واقعا پروین شعرهای بسیار زیبایی دارد. هر منبعی که بود در اختیار ما گذاشتند. مادر پروین هم مانند هر مادر دیگری نگران فرزندش بود. من یک مادر را با تمام دغدغه‌هایش بازی کردم.

ملیکا شریفی‌نیا | بازیگر: نقش آگرین برای من بسیار جذاب بود و این شخصیت زایده تخیل نویسنده است و وجود خارجی ندارد. با تمام وجودم سختی‌ها و غمش را حس کردم. خیلی از آقای ورزی سپاسگزارم که به من کمک کردند. از مادر عزیزم و مارال نیز سپاسگزارم.

محمد شعبان‌پور | بازیگر: من قرار بود فضل الله را بازی کنم اتفاقاتی افتاد و گفتند تو ابوالفتح را بازی کن. مدتی گذشت و گفتند پروین را بازی کن! خیلی سپاسگزارم از آقای شریفی نیا و ورزی و خیلی سخت است در این فضا به کسی که کار اول سینمایی‌اش را انجام می‌دهد. بیشتر من را با کارهای طنز می‌شناسند و واقعا هر کسی این ریسک را نمی‌کند. به همین دلیل از آقای ورزی و شریفی نیا سپاسگزارم. اگر نقش خوب درآمده شما به پارتنرهای من نگاه کنید.

محمدرضا شهبانی نوری | بازیگر:  بعد از ۲۶ سال آقای شریفی‌نیا دوباره یاد من کردند. ما در درخت گلابی کار کرده بودیم. آقای شریفی نیا به من کمک کردند. در این مدت ۲۰ فیلم کوتاه ساختم. از همه همکاران عزیز و بزرگوارم سپاسگزارم. از استاد عزیزم خانم حاجیان سپاسگزارم که به من بسیار کمک کردند. جنبه آموزشی سینما برای من بسیار مهم است. از اینکه در فیلمی بازی کردم که خاصیت آگاهی بخشی و سرگرمی هم دارد، واقعا خوشحالم. چنین آثاری می‌توانند به جامعه کمک کنند.

علی کیان ارثی | صدابردار: بیش از نیمی از صدای این اثر سر صحنه انجام شده است. در ساخت این گونه آثار خیلی صدابرداری کار سختی را در پیش دارد و به دیده شدن اثر کمک می‌کند.

فرشاد خالقی | فیلمبردار:  برای فیلمبردار حضور در چنین آثاری خوشبختی است. این چندمین همکاری من با آقای ورزی بود. نوع دوربین و لنزها طوری بود که بتوانیم بافت مورد نظر فیلم را در بیاوریم و در بحث نور هم مثلا در نورپردازی خانه پروین تلاش کردیم از نورهای نرم استفاده کنیم. وارد هر صحنه که میشدم با حس و حال پروین وارد می‌شدم. از گروه فیلمبرداری به طور ویژه تشکر می‌کنم.

بهزاد عبدی | آهنگساز: موسیقی فیلم یکی از پروژه های سخت و دومین تجربه همکاری من با آقایان شریفی نیا و ورزی بود. به خاطر ماجرایی که روی پرده اتفاق می‌افتد کار را بسیار دوست دارم و از کار خود راضی هستم. اگر اتفاقی افتاده مجموعه بوده و من هم تلاش کردم صدای دوستان را به گوش برسانم. ساز اصلی ویولن سل بود که نوعی صدای عاشقانه است. از ساز بالاوان و ارکستر زهی نیز در کار وجود داشتند. موسیقی ریتم دارد. طبیعی است که موسیقی بدون ریتم اصلا وجود ندارد. اصل ماجرا این است ما تلاش کردیم ریتم را درنظر بگیریم اگر موفق بودم لطف خدا و همراهی دوستان بوده است.

پوستر و عکس های فیلم پروین (معجزه پروین سابق!)

• فوریه 9th, 2024
• کتاب آموزش زبان